Kohet e fundit kam menduar shume rreth kesaj teme per shkak te disa gjerave qe kane ndodhur ne jeten time dhe kuptimin e jetes sime mund ta pershkruaj me disa rreshta:
Te dua sikur te mos jem lenduar asnjehere ne jete
te sakrifikoj per hir te dickaje me te larte
te jem mbeshtetje per ata qe kane nevoje
te jem ngushellim per ata qe vuajne
te jem dikush tek e cila kane besim te gjithe
te ndryshoj jetet e personave te mi me te afert ( per mire
) te punoj sikur te mos kem nevoje per para
te bej gjerat qe dua te bej dhe qe me falin kenaqesi
te jetoj jeten time sikur te isha ne parajse
te perjetoj cdo moment sikur te ishte i fundit dhe dhurata ime me e bukur,
te mos trishtohem edhe kur gjerat nuk me ecin ashtu sic duhet
te mos dorezohem kurre per te ndjekur endrrat e mia
te ruaj ate me te bukuren qe kam ne boten time edhe kur ambjenti nuk e krijon mundesine.
ti shikoj vuajtjet si e vetmja menyre per te vleresuar gjithshka qe me jepet apo falet dhe per te zbuluar ate me te miren ne vetveten time.
do doja qe vete jeta ime te ishte pasqyre e shpirtit tim dhe te lija gjurme ne jetet e njerezve qe takoj.