Mgjth,mbas shume neteve pa gjume e sidomos stressit kaloi dhe ky vit.Akoma nuk kam arritur ta kuptoj vete dicka te tille,por ama MBAROIIII.
Sot ne mengjes,mbas 2 oreve te tera gjumi gjate gjithe nates(shijuar deri ne sekonde te fundit by te way,ose me mire: ngjitur per jastek deri ne sekonden e fundit qe ra zilja e ores per tu zgjuar)mora udhen drejt fakultetit ,proffi im i M.P & E.B.M. si perhere me nje smile ne auditorium gati per te te gozhduar koken me pyetjen e radhes ”si u gdhite zonjushe?”Po luftoja me veten dhe lemshin qe me ishte mbledhur ne fyt per te mos bere ndonje koment qe do e meritonte plotesisht pasi qendrat e mia te gjora inhibicionit ishin per vete te prekura nga mungesa e gjumit dhe po kerkonin hakmarrje.Ngushellova veten me faktin qe dhe pak kohe dhe do mbaronte,nxorra buzeqeshjen time me natyrale qe do arrija ti jepja(d.m.th aty diku ke buzeqeshja nr.6)dhe i pergjigjem “mire”,gje qe ne fjalorin tim momental perkthehej ne”mund ta kurseje kete pyetje duke ditur qe studentet e gjore ne kohe te tilla mbajne veten me pak ore gjume”.
Mbasi mbarova provimin dhe pershendeta per te ikur ma ben”s’jeni kurioze zonjusha …te dini evaluacionin tim?Mund te ju jap nje paradhenie…por ama perhere nese doni ta dini” Durimit tim ne ate cast ju amputuan duar e kembe,meqe jemi ju praktikua dhe ndonje laesi (mund te zgjedhesh ti llojin),thua kisha vajtur te shihja proffin
Natyrisht dreqi ta haje qe me interesonte sa pike mora.I pergjigjem duke u munduar ta beja te dukej si shaka e jo si ironi e rastit”Heem,19/20 apo 20/20?”Ai qesh dhe me thote”Me pelqen siguria qe ke por ama se gjete,ishte 17/20”Hihihihihi dude,yesss.Dal tere qejf nga auditori,shoqeruar nga asistentja e tije e cila po vinte te therriste emrin(viktimen tjeter),rruges me thote qe u ndava mire ne krahasim me shumicen e te tjereve para meje.Oh boy,I was happy
Ne fund te korridorit gjigand prisnin nje shok dhe nje shoqe,keshtu mund te shkonim te pinim dicka bashke.Nderkohe kisha vene iPod-in tim ne veshe dhe ndersa shkoja drejt tyre po kendoja Fame dhe kerceja ne kallupet e bardhe te dyshemese.Ato po qeshnin,i perqafoj dhe ashtu me krahet ne mesin e njeri-tjetrit i drejtohemi daljes te fakultetit per te vajtur tek kafeja jone ku prisnin dhe te tjere qe kishin perfunduar.Po kendonin dhe ato te dy me mua,fundja ishte kenga”jone” …FAME,I’m gonna live forever,I’m gonna learn how to fly,HIGHHHH…ehh,sahere e degjoj me kujton koherat kur mendonim qe botes i ishin shtuar ca Einstein-e te tjere.Ehhhhh…