‘’…E une Tanushen vete e ko’ pa
Kur kem pase bese me krajli:
Gja ma te mire s’shef nieri n’ket diell?
Vetulla e saj ndrejt, si fiskaja
Shteku i ballit, si shteku i malit.
Kur merr hana me perendue;
Syni i saj,si kokerra e qerqise:
E ka qerpikun si krahu,si krahi i dallnyshes;
Ftyra e saj si kuqet molla m’dege:
hunda e ndrejt si kalemi i Tushes
Goja e vogel si lulja qi shperthen
Dhamet e bardhe, si gurzit e lumit,
Fill mbas shiut, kur po shndrite dielli;
Qafa e saj si qafa e pellumbit;
Stati i saje, si’ i shtat çetine:
Misht e dores,porsi rremi i shemshirit’’
shqipo shqipo me mire
