Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Copeza jete nga e kaluara... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=5885)
Postuar nga amor alucius datë 22 Prill 2006 - 15:46:
Kam besuar perhere qe lidhjet e sukseseshme ishin ne mes te njerezve me nje diference te vogel(2-3 vjete)moshe.U be ca kohe qe dicka e tille nuk vlen me,te pakten per mua jo.Kjo ndoshta ka te beje me faktin qe ndjenjat ne ca raste bazohen ne nje dimension tjeter.
Dashuria,nese vendosim ta thjeshtojme si term,eshte lenia ne kembe e vetem nje opcioni duke hedhur poshte gjithe te tjeret.Nuk eshte e thene qe ky eshte opcioni i duhur,rendesi ka qe ne ate moment te na duket si i tille.Pra,ne thelb i bie qe te jete nje flijim i gjitha mundesive te tjera,le ta quajme monogami.Ne kete pike pyes veten se cfare shtyn nje pjese te mire te njerezve te flijojne opcionet e tjera per hir te nje njeriu te vetem?!Inteligjenca?Pamja?Prospekti i nje lidhjeje te rendesishme?Paraja?Eksperienca?Suksesi?Mund te shikoni shtrember per kete opcionin e fundit por nese e analizoni me thelle suksesi eshte nje indikator i nje njeriu qe me inteligjencen e tije,ndoshta dhe nderthurur me pamjen dhe eksperiencen,ka arritur aty ku lloji i tije s'ka arritur.Eshte humane qe dicka qe s'kemi shijuar asnjehere ne jete duam ta provojme ne forme pasive nepermjet nje njeriu tjeter...ndoshta nen pretekstin e dashurise.
Mirepo une,duke pare qe gjerat e siperpermendura i kam shijuar sadopak,te pakten ne ambjentet qe frekuentoj...atehere c'duhet ti pergjigjem vetes nese me lind pyetja e flijimit te cdo opcioni per nje njeri?E verteta eshte qe nuk e di me saktesi.Besoj qe ka njerez qe e ndiejne konstant nevojen e gjerave te reja me partnerin,s'shijojne monotonine...I guess une jam nje nga ato.S'me pelqen monotonia e si pasoje zgjodha ciftezimin(sa kafsherore qe tingellon!)me nje njeri qe ka nje bagazh intelektual aq te madh sa arrin te me mbuloje me gjera te reja cdo sekond qe gjendem ne pranine e tije.Arrin te me mahnise me paparashikueshmerine e tije.Cdohere,serish,flijon nje pjese te tijen per te mbajtur gjalle ate qe kemi ndertuar bashke ne aq kohe.Dicka qe nje individ i moshes time s'do arrinte te bente.
Natyrisht,lind pyetja se nese njeri partner eshte ai qe ushqen deshiren e tjetrit me pjese nga vetja,c'rol luan partneri tjeter?Cfare e mban kete karakter kaq dominues lidhur me nje karakter tjeter poaq dominues?Serish se di,di qe s'eshte dicka fizike.Mgjth,jam e sigurte per dicka: terhiqemi perhere nga ajo qe kemi humbur ne te kaluaren...dituria kerkon sakrificat e saja,kerkon te heqesh dore nga mirebesimi,nga pafajeshmeria....Sa hilarike si ide...mundohemi me vite te arrijme nje gjendje metafizike te caktuar,dhe pastaj vjen nje pike qe deshirojme nga partneri pikerisht dicka qe kemi dashur aq shume ta humbasim.
Ndihem ne faj!Ndihem ne faj ngaqe kam arritur nje gjendje besimi te verber ne ate njeri qe se kisha provuar me askend.Kam hequr dore nga ndjenjat humane sic mund te jete xhelozia.Quame te cmendur(!)por dhe sikur ta gjeja ne krevat me dike tjeter s'do me lindte asnje ndjenje posesiviteti.Para se te dalesh ne konkluzione te gabuara,i dashur lexues( 
)jepme rastin te perfundoj ate qe po thoja.Nuk do me lindte asnje ndjenje posesiviteti pasi e di qe ne fund te fundit,shpirterisht ai me perket vetem mua dhe askujt tjeter.
Shijen e posesivitetit do e provoja vetem nese do e shihja duke biseduar me dike tjeter gjerat qe ai normalisht bisedon vetem me mua.Pra,zhveshjen shpirterore.Zhveshjet e tjera s'me shqetesojne.Nje njeri nuk mund ta kesh tendin fizikisht,psikologjikisht po!
Nuk i ndodh te gjitheve te arrijne deri ne ate pike per nje njeri sa te lene egoizmin e tyre menjane dhe ti thone vetes: une i jap te drejten atij njeriu te ndihet fizikisht njerezor.Une i jap te drejten atij qe te eksperiencoje instinkte qe egzistojne qe ne Lashtesi.
Une e zhvesh ate njeri nga cdo tabu njerezore.Jam femra e vetme ne bote per te qe ka nje fuqi te tille.
Fshehurazi-fshehurazi,ndoshta i jap dhe lejen te tallet me gjitha mendje-lehtat qe mendojne qe mund te pushtojne mendjen e tije.
Hahahaha,te dashur forumista...eshte dicka qe me ben te qesh,por ndoshta pikerisht ti qe me rrudh vetullat me teper,ti qe qe e ve ne litar partneren/partnerin sapo te dalesh nga shtepia mund ta kesh duke u zvarritur me nje mashkull/femer qe e lejon te jete human/e.Le te mos humbasim nga syte qe pikerisht ndjenjat e ndaluara na terheqin me teper.E nese ne nuk ndalojme asgje,natyrisht nese behet fjale per nje individ inteligjent,s'do e terheqin me.
Por prit,te lutem,me e bukura ka per te ardhur: une e lejoj ate te jete human,ne fakt ai s'ka asnje ndalim nga une.Eshte i lire,ne cdo aspekt.Por,me e cuditeshmja eshte qe ai ne keto dy vjet,nuk ka perdorur asnjehere lirine qe i kam dhene une.Perkundrazi,ka dhene prova kufizimesh shume me te medha sesa te tjeret.
Si perfundim,si mund te mos dashurosh nje njeri qe edhepse ne liri te plote,me nje game femerore goxha te larmishme ne dispozicion,nuk behet pre e instinkteve kafsherore per hir te nje femre te thjeshte? 
Postuar nga agata datë 22 Prill 2006 - 17:31:
FASCINANTE..
Postuar nga Cindi datë 22 Prill 2006 - 20:10:
Vetem midis dy personave shume te dashuruar liria eshte e madhe, por kurre nuk perdoret, sic thote me lart edhe Amori ( te pergezoj). Eshte ajo unaza e dashurise qe e mban kete liri "te privuar", pavaresisht se eshte e lejuar. Po ke arritur kete i ke arritur te gjitha dhe jeta jote rrjedh si nje lume ne pranvere, qe askush nuk mund ti vere prita. Mendimet kane te drejten e tyre te jene te lira dhe gjithmone te fluturojne neper qiellin e mendjes tende, te cilat ndonjehere edhe mund te ndeshen me disa re te vogla, qe sherbejne thjesht si nje trazire per te pare se ku jemi dhe sa shume e vleresojme kete dashuri.
Postuar nga aura datë 25 Prill 2006 - 14:57:
ishim te vegjel. sapo fillonte te ngrohej koha (pikerisht ne kete periudhe) benim piknikun tone te pare familjar per vitin qe kishte nisur. kishim edhe nje vend tonin tek kopshti zoologjik...diku prane kafazit te palloit. e kishim zgjedhur une dhe vellai ate vend sepse ishte me kollaj te improvizoje nje fushe futbolli aty. portat normalisht i benim duke vene sandalet e njerit tjerit per te percaktuar largesine. une isha ne skuader me babin ndersa mami me vellain. fitonim njehere njera skuader dhe njehere tjetra
(gjithmone barazi ne familje).
tani ata dy femije jane rritur...mbase ndonje dite gjysherit do te dergojne atje niperit dhe mbesat dhe do tu tregojne...historira te vogla per prinderit e tyre
dielli pranveror me deh gjithmone...
me ka marre shume malli per ta...per dashurine e tyre...per dashurine tone...cpo bejne valle ne keto momente?
Postuar nga amor alucius datë 28 Prill 2006 - 01:55:
Me frikeson idea qe suksesi im ne studime me eshte kthyer ne nje nga ingredientet e domosdoshem per te qene e lumtur,per tu ndjere e plotesuar...Besoj qe mund te duroja cdo ide tjeter,deri ne vete-shkaterrim,por s'do mund te bashkejetoja asnjehere me idene e jo-plotesimit te planeve te mia.
Ka kohe qe jeta me ka mesuar qe ne cdogje qe ben duhet te jepesh 100 %,besoj qe ne studime kam dhene 101%.Nese nuk i ve standarte me te larta vetes se te tjeret s'mund te shembellesh.
Kembengulja ne studime me ka mesuar qe te jetoj me te njejten filozofi dhe ne fushat e tjera te jetes: qofte dhe duke kenduar deri ne cmenduri bashke me nje mikeshe qe ben konservatorin "sei bellissima" te Loredana Berte' ne nje karaoke.Qofte dhe duke ecur ne bresher me floket qe kullojne,me qerpiket qe me rendojne,me syte e njomur...Ndoshta-ndoshta me ka mesuar dhe te te qendroj ty me afer se askujt!
Fati me i madh i nje femre te lindur ne Shqiperi eshte pregatitja e te atit.Nese nje njeri me karakter te forte te mbron shpatullat nga cdogje mund te marresh boten me vete!
Cmenduria ime me con larg,por kjo vetem fale kraheve qe thuri per mua nje njeri i mrekullueshem.
Postuar nga viper datë 28 Prill 2006 - 02:05:
hey
Essere una donna ,non vuol dire riempire solo una minigonna
Essere una donna è di più,è sentirsi viva ,è la gioia di amare e di sentirsi consolare,stringere un bambino forte, forte sopra il seno.
MI SA CHE HAI RAGGIONE PER QUESTO, MA VEDO CHE TI PIACONO LE MINIGONNE è, SCHERZO, YOU LIVE IN ITALY
Postuar nga amor alucius datë 28 Prill 2006 - 22:22:
Re: hey
Citim:
Po citoj ato që tha viper
MI SA CHE HAI RAGGIONE PER QUESTO, MA VEDO CHE TI PIACONO LE MINIGONNE è, SCHERZO, YOU LIVE IN ITALY
C'kuptim do kishte jeta ime sikur te mos ishin minifundet cuno? Do ishte aq bosh...
Une jetoj ne Italy,mu ne mes te Italise.Shihemi ne Pizza del Duomo neser,po pati deshire ndonje rob tjeter forumi BUJRUM ...rrugen e dini 
Postuar nga amoxil datë 29 Prill 2006 - 05:40:
pjetri,pjetri me shoqeronte kudo.
Postuar nga amoxil datë 29 Prill 2006 - 08:12:
pjeter quhej mergimtari shkret,neteve te vetmuara pa shoke.
Postuar nga amor alucius datë 01 Maj 2006 - 23:06:
Me rastisi te isha ne shoqerine e nje cifti te fejuarisht shqiposh sot,ky i fliste me percmim kesaj(me ose pa te drejte pak rendesi ka).Ajo ulte koken dhe si qen i rrahur qe s'guxon te mbrohet gelltiste sjelljen e tije.Gjeta nje pretekst per te ju larguar edhepse ky tipi mesa shihej donte te vazhdonim biseden,bisede ne te cilen te fejuaren se shihte si te denje per te marre pjese.Rruges s'po me largohej "trishtimi" i asaj gjendjes...mora telefonin,i rashe nr. te tije...nga ana tjeter u degjua zeri i tije
"Alo?Flisni me..."
*"Shpirt,jam aq me fat qe kam ty"
Dhe mbylla telefonin.Kaq mu desh te ndihesha me mire.
Me vone,me erdhi nje sms qe thoshte"jam une ai me fat me nje femer kaq te mrekullueshme ne krah".
Jeta eshte e cuditeshme,shpesh na duhet ndonje situate e shemtuar per te na rikujtuar sa me fat qe jemi.