Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- letra imagjinare- perdite nga nje cmenduri (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=7425)

duke lexuar alkimistin u bera alkimiste. me duket se kam filluar te kuptoj gjuhen e Universit. eshte nje gjuhe qe nuk ka nevoje per shpjegime sepse universi kur vazhdon rrugen e vet nuk ka nevoje per shpjegime. dhe keshtu te gjej kudo, ne uje, ne qiej, ne natyre, ne shiun qe bie apo ne floket e bores. Ndjek shenjat qe me shfaqen... dhe ne to te gjej ty.
Dje ishe si era kapricoze qe disa momente frynte furishem duke perplasur rete me njera tjetren, pastaj luante valle me floket e bores duke mos u lene ato te binin ne toke, por duke i rrotulluar rreth vetes. pastaj t'u tek te qetesoheshe dhe i shperndave rete dhe dielli perkedheli natyren me driten e tij.... dje degjoja gjuhen e eres qe te solli me prane dhe ajo u shkrua ne shpirtin tim. ndersa me vone teksa degjoja radion shtrire ne krevat ishe heshtja qe me rrethonte. por edhe gjuhen e saj e kuptoj... kur heshtim te dy kuptohemi me mire, sepse atehere flasin shpirtrat tane. dhe ndjeva qe kraharorin ma pershkroi nje vale nostalgjie e te mora me vete ne endrra....... dhe te dergova nje qiell buzeqeshjesh

Sot po ju tregoj te gjitheve nje perralle. E dini cili eshte sekreti i LUMTURISE?
njehere nje tregtar dergoi te birin tek me i mencuri i te gjithe njerezve, qe ta pyeste per sekretin e lumturise. Djali i tregtarit udhetoi 40 dite neper shkretetire derisa arriti tek nje keshtjelle e mrekullueshme, qe gjendej ne majen e nje mali te larte. aty jetonte I urti qe kerkonte.
por nuk i urti nuk ishte asnje shenjtor. kur heroi yne hyri ne sallonin e keshtjelles , pa aty qe kishte shume gjalleri. tregtaret vinin e iknin, njerezit neper qoshe zbaviteshin, nje orkester e vogel luante nje muzike shume te kendshme dhe ne nje tavoline e gjate ishte mbushur perplot me ushqimet me te mira te krahines. I urti fliste me te gjithe dhe djali i tregtarit duhej te priste dy ore derisa t'i vinte rradha.
I urti e degjoi me vemendje arsyen per te cilin kishte ardhur, por i tha qe per momentin nuk ka kohe qe t'i tregoje sekretin e lumturise. keshtu qe i ofroi te bente nje shetitje ne pallain e tij dhe te kthehej per dy ore.
" vetem dua te te lutem per dicka" tha I urti dhe i dha te riut nje luge te vogel ne te cilin hodhi dy pika uji. "merre me vete kete lugushke por ki kujdes mos derdhesh dy pikat e ujit gjate rruges".
I riu eci lart e poshte shkalleve te pallatit por shikimin e kishte te fiksuar vetem tek lugushka. pas dy oresh u kthye tek i Urti.
" atehere? e pyeti i urti, " i pe qilimat persiane ne guzhinen time? po kopshtin ne te cilin kopshtari im punoi 10 vjet? po bibloteken time e pe?

I riu u skuq deri tek veshet dhe i tha qe nuk pa asgje sepse gjithe kohen u kujdes vetem qe te mos derdhte dy pikat e ujit, te cilat ia besoi i Urti.
" atehere kthehu dhe shikoji mrekullite e botes sime. nuk mund t'i besosh personit te cilit nuk ja njeh shtepine".
I riu e mori lugushken me me qetesi dhe serisht filloi shetitjen neper pallat, duke vene re kesaj here te gjitha veprat artisktike ne kupola dhe ne mure. pa koshtet, lulet e mrekullueshme, stilin dhe shijen e holle me te cilin ishte zbukuruar pallati dhe u kthye tek i Urti dhe i tregoi gjithshka kishte pare.
" po ku jane dy pikat e ujit qe te besova ku jane?
i riu pa lugen e vogel dhe kuptoi qe i kishte derdhur gjate rruges.

atehere ketu eshte e vetmja keshille qe mund te te jap- tha me i Urti i njerezve.
sekreti i lumturise qendron ne ate se si te shikosh gjithe mrekullite e botes por nderkohe mos harrosh per asnje moment ato dy pikat e ujit ne lugen e vogel

kuptuat?

qiell buzeqeshjesh

Sognami,
il sogno è,
un appuntamento per noi.
E poi....
cercami
toccami.
Sognami Amore
che sono lontano
in mezzo al mare io.
E se mi trovi,
allora
amami come vuoi,
col viso del tuo grande amore.
Sognami,
che sto lontano dal tuo viso
e dal tuo cuore,
e solo in sogno noi
possiamo stringerci .

Tu
sognami
sognami,
come il peccato più nascosto che hai.
Sognami.
Cattura il vento in un veliero
e ritorna da me
che sogno solo questa mia nostalgìa.
Un'astronave,
che taglia il firmamento
solo per noi,
solo noi,
che siamo atomi lontani
qualsiasi sogno
che ti porti a me..
sognalo
a braccia aperte verso il Cielo.
Con le tue dita
carezzati,
toccami,
come se fossi il centro del desiderio,
il mistero.
In fondo in fondo ai sogni
godi ciò che sogni di me
come una donna,
od una bambina ?
Non sò
ma so,
mi sognerai,
in fondo al cuore i tuoi segreti
o più giù,
mi amerai....
Sotto una pioggia che non sai,
o nel ricordo che
Tu hai di me.
Sognerai,
i nostri occhi sognerai.
L'amore, le mani , il mio sudore
le mie promesse sognerai
perchè
troverai le mie parole
in fondo al cuore
e vicino a me.....
ti sentirai.

Zemer mire je?-tha teksa hapi deren e makines qe ajo te hynte
- Po shpirt pse?- iu pergjigj dhe buzeqeshi.
- Me ngriu gjakun mesazhi jot. Mora ne telefon ne pune, i thashe sekretares qe u cova me grip dhe qe do shkoja te vizitohesha- tha dhe e pa ne sy, si per te dashur te kuptonte pse-ne e kesaj dite off ne mes te javes.
- Mrekulli! edhe une i thashe shefit tim qe jam me grip. S'me shkoheshe ne pune sepse me kalohej dita me ty!-tha dhe qeshi.
- Ti je e cmendur- iu pergjigj dhe qeshi dhe ai.
ah ajo e qeshur..
- E di! prandaj dhe ti le koken per mua. te pelqen spontaniteti im dhe e le veten te lire te te coj ku dua ne cmendurirat e mia. keshtu ndihen qe jeton..
- Jon... me kishte marre malli per ty dhe per vrullin tend- tha dhe e puthi.
- Edhe mua per ty shpirt.
- Ku do ikim sot?
- Ne Podebrady. Dua te shoh mjellmen time nese eshte dhe te te tregoj keshtjellen ku kam mesuar vitin e pare. Ke pare mjellme te murme?
E imja ashtu ishte. Kishte hijeshi te vecante.
- S'te besoj. Mjellmat jane te bardha.
- E imja eshte e murme pra. Prandaj e zgjodha. Ti e di me pelqejne gjerat e vecanta.
- Ok - tha dhe nisi makinene me shkathtesine e tij te natyrshme. I jepte shume mire dhe ndihej rehat prapa timonit.
- S'kam per ta mesuar kurre makinen. Me pelqen me shume kur i jep ti.- tha dhe zeri i saj ishte plot gjalleri dhe perkedhelje.
Ishte dite e bukur dimri. Dielli shkelqente dhe drita e tij reflektohej nga bora e bardhe qe kishte mbuluar gjithshka.
- Bere mire qe more. Kisha nevoje per pak shkeputje- tha dhe i buzeqeshi.
- Edhe une. Gjeja qe me merzit me teper eshte monotonia e perditshme shtepi pune shkolle. E di? rilexova alkimistin. ne fund te librit me duket se rikuptova shume gjera. Ne shume pjese te gjeja ty. Ndoshta prandaj me shijoi edhe me teper. Une e di, shpesh here edhe nuk i kupton ato qe te them, por e le veten te te perfshijne valet e mia. Keshtu i ndien, sepse ne te dy jemi te kundert. Ti punon me mendje, une me zemer, prandaj plotesohemi kaq shume. E mban mend kur me the dikur qe me askend nuk ndihesh kaq i lire sa me mua? Ne te vertete edhe per mua je pika ime e clirimit. Mban mend kur u dashurova me ty? ishte dicka qe me the. "Free your mind shpirt, eja me dallget e tua dhe me perfshi shpirtin dhe mua. Pse mendohesh kaq shume? Maksimumi po dashuron. Maksimumi jemi dy hapa larg perhumbjes. Por eshte perhumbje e bukur qe te ben te harrosh boten e te jetosh me dicka te ngrohte ne shpirt. " Ajo free your mind e jotja u perkthye ne fakt cliroje zemren ne gjuhen time. ai ishte fillimi i ndjekjes se zemres sime, i kuptimit te deshirave te saj, por edhe i gjithe cmendurive te mia, i nje jete te re qe me mesove ta jetoj cdo moment dhe ta ndiej si shperthen brenda meje. Si del jashte guackes ku kishte kohe qe flinte- ne pritje te zgjimit. Ti je zgjimi IM- tha dhe pastaj heshti....
I la vendin zemrave te flisnin. rrihnin fort brenda kraharorit dhe i transmetonin njera tjetres mallin.
Ia mori doren tek dora e saj e vogel e teksa gishterinjte luanin me njeri tjetrin, ajo prekje shkaktonte dritherima trupi e fliste me shume se mijera fjale...

ne sfond Bryan Adams
.....................

cmenduria e kesaj nate eshte : hena dhe....

une edhe hena shoqe te pandara, hena e larget por kaq prezente une shume e afert por aspak prezente.
une e hena gjthmone te shendritshme, ajo gjysem plot e une gysem bosh
une e hena gjithmone te dashuruara, ajo gjithmone lart dhe une me lart se ajo ....

U ula te pija nje kafe. Para syve kisha lumin. Isha kaq e zhytur ne mendimet e mia sa edhe pse kafeneja gumezhinte nga njerezit, nuk i degjoja fare. Me pelqen kjo lloj shkeputjeje ketu, qe mund ta kesh gjithe kohen. Ndoshta ngaqe askush s'te njeh dhe indiferenca eshte e dyanshme; ndoshta sepse flitet gjuhe e huaj. S'e di. Di qe me pelqen dhe qe eshte ne harmoni me valen ne te cilen ndodhem zakonisht me mendimet e mia. NUk e kam asnjehere kete shkeputje ne Shqiperi, cuditerisht. Dje mesova 10 ore te besohet? kisha shume kohe qe s'me ndodhte.
Filli i mendimeve vazhdoi aty ku e lashe dje teksa gjumi me mbylli qepallat. Eshte mrekulli te shtrihesh pas nje dite te lodhshme dhe te qetesohesh me ty.
-Te kam menduar- me the, dhe zeri jot kishte nje nuance malli. E the me ze te ulet, gati peshperitje, por ajo te solli kaq prane. M'u duk sikur ishe shtrire me mua e une kisha zgjatur duart e te perqafoja. E di nuk shprehesh shume, por kjo me pelqen tek ty, sepse je i paparashikueshem dhe me ben gjithnje surpriza.
-Vertet?- te pyeta dhe syte me shkelqyen.
-Pse nuk me shkrove?
-S'e di. Me dukej sikur po te shprehja mendimet, do zhdukej ajo hapesire ku isha me ty.

Buzeqesha. te kuptova se per cfare po flisje. Po mesohesha me nje gjuhe te re komunikimi, ku fjalet zevendesoheshin me body language qe i shpreh me mire mendimet e tua. Zeri jot, menyra si me flet, si me perqafon, si me puth, si me veshtron.
Mora fryme thelle dhe nje vale e ngrohte ma pershkroi shpirtin. Ndihesha e lire. Kuptova kuptimin e fjales LIRI: pa ndjenje perkitjeje, pa perkufizime apo percaktime, pa bluarje pafund fiksimesh, pa vrarje mendjeje per te kaluaren apo per te ardhmen, pa thurrje endrash qe asnjehere nuk realizohen.
Me ty ka thjeshtezim te jetes, me ty ka vetem nje kohe: e tashmja, me spontanitetin qe le te lire fantazine dhe perjetimin e cdo momenti me dicka te ngrohte ne shpirt....

sot e penduar....

- Epo mjaft tani dreqi e mori! Me te vertete statisktika nuk i ve kufij kokefortesise, por ti je nje ekzemplar i rradhe.- tha ai gjithe nervozizem teksa ndizte cigaret njera pas tjetres akoma pa i mbaruar mire. Per nje cast isha gati ti jepja te drejte, vetem per faktin qe me vinte keq per tymin e tepert qe fuste ne mushkeri.
- Ti e di qe une shquhem per kokefortesi. Jam nje kokeforte e kategorise se pare. Pastaj une leshoj pe kur gjerat s'me interesojne aq shume, por po me shkele pak kembet behem si grifshe.
- O Zot, vesin me te poshter ke. Koken e ke me keq se kjo - edhe tregoi me grusht tavolinen.
- Jo, jo, me keq, beton e hekura kjo koka ime -thashe une gjithe humor per te zdramatizuar pak klimen e hidhur.
- Omina mundu mundis , per personat e drejte, nuk e ekzistojne djallezirat ! i thashe me vone, per ti thene se kishte nje besim te tepert kundrejt te tjereve.
-uuu qekur paske bere nje kurs te shpejtuar te latinishtes ? tha ai gjthe ironi. ndersa une shpresoja qe diskutimi te devijonte.
- U regjistrova dje te CEPU, pse s'e more vesh ? Leket jepen me kiste - i sheh rezutatet e para?

heshtje

- Po me thuaj perse ben keshtu xhanem ?
Une kisha pak qe kisha kthyer koken nga ana tjeter , kisha perqafuar aq fort indiferentizmin dhe heshtjen. E dija shume mire nje pohim i thjeshte, jo shume bindes, do ta kishte bere njeriun me te lumtur. S'do ja jepja kurre ate kenaqesi...
heshtja zgjaste
*** ? hei toc toc c'è qualcuno ?? edhe ai simuloi nje trokitje mbi koken time.
Po, kane ngelur disa neurone qe po haperdahen pa u takuar. - vazhdoja te praktikoja stilin tim humoristik zdramatizues.. ai qeshi.
Ky argument u mbyll- tha i dorezuar.
Gjthsesi, vajze ( nuk me kishte therritur asnjehere ne kete menyre) ne jete nuk ecet shume perpara me kokefortesi. Mundohu pak, jo ta heqesh sepse kerkoj shume, por te pakten ta zbusesh pak kete ves te poshter. Mesohu te bindesh edhe kur gjerat nuk jane ashtu sic i mendon ti.
- Eh, bindja , rruga me shpejte per pranimin e dickaje.
Ai i iku , sic nuk kishte bere kurre, pa pershendur.

***
E dija qe vetem nje konsens i imi do kishte rregulluar te gjtha gjerat, por si mbartese e vesit me te poshter nuk do ja kisha dhene kurre ate kenaqesi. Do kishte qene njelloj sikur roja ti jepte me duart e veta celesat e qelise nje te burgosuri.( shembulli nuk ishte kaq i njejte) por une mendoja Cdo bente roja pastaj? do e akuzonin per moszbatim detyre.? Cfare koerence rigoroze ka kokefortesia ime.

***
Sot ne mengjes, sapo arrita poshte, i ringjita perseri shkallet per te marre cadren. Bora ne Milano kishte filluar te binte me nje ritem te mire. Me dukej sikur po merrja pjese ne nje ceremoni martesash, ku nuset ishin pemet e veshura me fustane te bardha.
Si gjthmone, mengjesi i te djeles, duket sikur me perket vetem mua, ku une mundohem te permiresoj talentin tim prej nje kengetare te pazbuluar

" I'm singing in te snow, i'm singing in the snow.....lalala ......and i'm happy today"

Sa keq me vjen te pranoj qe kishe kaq plotesisht, poshtersisht, tmerresisht te drejte. Sot jam nje kokeforte e penduar. Parashikimet e mia jane gjthmone te kunderta me rezultatin final.
ME FAL ! Sa keq qe keto fjale nuk kane me te njejten rendesi qe do te kishin ne momentin e duhur.
Nese do te sherbente dicka, do te shtoja dozen.

ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL! ME FAL .....................!

*ps. con un piccolo calcolo matematico la formula sarebbe (me fal)^n ; n è un incognita , rimane a te darle qualsiasi valore.
*ps2. hai visto che l'ho fatto per davvero...

sa hapesira ka shpirti?
pafund........... i imi pafund por cdo hapesire eshte kaq e vecante dhe jam kaq e lumtur

ka kaq shume gjera qe do doja te thoja te kisha fuqine t'i shprehja apo mundesine t'i shkruaja te gjitha qofte dhe per veten time. kete dinamizem perpetum te shpirtit tim ......... por kete here s'dua te mendoj s'dua po sikur... s'dua te fus veprimet ne kufizimet mendore..... Dua ta le shpirtin tim te lire te lire te gezoje dicka te re qe s'e ka provuar me pare....

pse kemi kaq frike nga ndryshimet? kete here nuk di nese ndryshimi i status- quos sim me tremb me shume mua apo personat qe ishin mesuar aq shume me te dhe plotesonin cfare u mungonte ne jeten e tyre te perditshme prej meje? pa qene plotesisht me mua apo per mua? apo jam une e trembur qe te perjetoj dicka te re? a nuk me mjaftuan amplitudat? nga -100 ne + 100? a mos shpirti im eshte mesuar kaq shume me keto amplituda saqe kur vija shkon drejt zeros por nuk i afrohet asaj asnjehere dhe nenkupton qetesi i trembem?

e cuditshme.......... kur vuan deshiron te jesh e lumtur, sado e gjate te jete vuajtja shpreson enderron......por kur je e gezuar ideja qe mund te zgjate sa te qindtat e sekondes te tremb me shume....

a mundem t'ja uroj vetes the benefit of joy? a mundem dhe une te jem e gezuar dhe jo per nje te qindten e sekondes por edhe sot, edhe neser, edhe nuk e di sa gjate? pa u kujdesur what next, pa if... pa po sikur keshtu e po sikur ashtu....

boll me retorizma.........boll me me shume gjera.......... boll me me complementary part dua the whole part and all for myself

ti je vullkani im dhe une deti jot. shperthen ne gjirin tim dhe shkakton dallge te fuqishme, por perseri qetesohesh ne kraharorin tim.....