Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Dashuria (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=48)
-- Thuamë se më Dashuron.. (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=12220)

Shpresoj qe sabina nje dite te behet shkrimtare e madhe pasi talenti nuk i mungon

 

 

Citim:

---

Po citoj ato që tha oliinter
Shpresoj qe sabina nje dite te behet shkrimtare e madhe pasi talenti nuk i mungon

 

 

---

Agata Faleminderit qe ba i solle ketu.E bleva Librin(po e lexoj) dhe me te vertet qe eshte shume fantastik....
Ne fakt ishte nje nga me te shiturit

Respkete Agata

O qielli im i dashur, vitit po i vjen fundi, ja edhe pak e po mbaron me shira, mjegull e re te renda te mbarsura plot shi, ai po ecen drejt arkolivolit te vet e do te vine krishtlindjet apo diçka aty afer kur te maresh kete leter. Nganjehere ne kete shtepi prane liqenit te krijohet pershtypja se cdo gje eshte joreale, te duket si nje arke e Noes qe lundronte neper nate e braktisur ne meshiren e valeve e braktisur nga te gjithe e ku ka mbetur edhe pak ngrohtesi e kujtime si edhe pak jete...
Ti, o qiell i dashur, lidhesh me mua me anen e nje aparati te vogel qe ndodhet mbi tavolinen time te shkrimite i cili nganjehere me therret e me bie ca fjale prej teje. Dhe nga kjo kuti magjike brenda kafkes sime lindin pamje njera pas tjetres, vera, endrra dhe merzitjet e mundimshme, merzi deshperuese, "laterna magjika" kujtimesh...
Ti, qe te dua aq shume, je nje dhurate e manihtshme e jetes, ti qe te perfytyroj te shtrire prane meje lekurengjitur mbas lekures, kur fryma perzihet me frymen, ti qe me ben me te ndriçuar e me te paturpshem, me te pikelluar, ti, o dashnore e embel qe me mesove te dua netet dhe endrrat, ti... a ekziston ende valle dhe a do te dukesh me ketej valle? E kush mund ta besoj kete ne keto dite te zymta, kur malet jane me te ndritshme naten.
Ti qe te dua, qe je te un me thelle se zemra ime, ti, para se ciles mendimet e mija behen te pafuqishme, ti qe me turbullon e ma ndez gjakun, ti, e dashur, a do vish prape, a mund te vish prape? Te dukesh e te vish prape eshte me shume se te fitosh prape diçka, te vish prape do te thote se do te filloj çdo gje nga e para, fillim e mashtrim i ndritshem i kohes, te dukesh prape do te thote ti dhe une, ylber i qetesise mbi vitet qe rrjedhin, te dukesh prap eshte fati yne i qenies hyjnore para katastrofes se zhdukjes...
Ti, me e dashura e me e embela, ta dish : nuk kam asnje dyshim dhe asnje lloj frike, une nuk kam provuar ndonjehere ndonje frike te veçante, por per kete nuk kam ndonje merite te veçante. Une nuk e kam ditur se pse duhet te trembesha. Por tani frika me viziton shpesh e madje shpesh kjo me ndodh nga disa marrezi, nga te cilat me te rendesishme jane: per shkak te shendetit tend, per keto trembem, per ty sepse deshiroj qe te jetosh gjate dhe e di mire se deshiroj qe dhe une te jetoj me gjate prane teje...
Te ti nuk kam fare dyshim sepse ti je e dashura ime me e afert. Por nganjehere kjo me ngjan me nevojen per te thithur ajer e pastaj per te pushuar e veshtruar rreth e rrotull e kjo zgjat fare pak, por nganjehere, per nje çast te vetem shderrohem ne femije dhe do te kisha qejf qe te me thoshin diçka, mbase edhe nga ato qe i di, por qe te m'i perseritnin edhe nje here. Keshtu me ndodh rralle dhe vetem per nje çast, kur çdo gje qe me rrethon, shnderrohet dhe un rri si guak para llampes e letrave te pastra te kohes siç rrija dikur kur isha çunak para fletoreve per te bere detyrat e shtepise dhe nuk besoj ne asgje, por vetem rri e rri dhe them: ....
Dhe atehere vjen prap koha tjeter dhe vijne dite te tjera, por tani une po rri ketu te tavolina, pena po rreshqet mbi leter dhe ora ne doren time vazhdon te beje tik-tak, e kur ti ta marresh kete leter, do te jene Krisht lindjet e po ta them prap se te dua...

REMARK

Sorry agata po prish zinxhirin e te shprehurit te dashurise duke komentuar sa sentimentale jane shkrimet e Remarkut....


Me do? Tregome me vepra jo me fjale!!!

Vetem Per Ty

Vazhdo rrugen që e ke mar...


Pse nuk më ndegjon kur un me ty flas
Pse po e len kët zemër tuj plas
Mos harro se një ditë
Do të ndizët Një plag në Zemër
Kur do t'kujtohët i vetmi emër.

Ku po shkon, pse po tretësht kështu
Pse s'më kupton, përse je idhëruar me mu?
I vecant m'u duke gjithmonë në syt e mi
Por nuk besoj së dikush e ka përjetuar kët vështirrsi.

Vazhdo rrugën që ke mar nëse ashtu mendon
Por dije se sikur un askush s'do të dashuron
Sa leht është të lëndosh...
Sa leht është t'a helmosh një zemër
Ku aty e gdhenda kët emër.

Do të kujtohën këto lotë
Nëse nuk edin përse jan derdhur
Sa pamëshir në kët bot ka
Gjith jeta është e hedhur.

Por do të pendohësh un kët edij
Po s'do të jemë pran më as un
Do të vdesë kjo dashuri
Edhe pse pik në zemër më ke mbetur ti.

Por sa vështir ishte të vdes
Me mallin tënd ende po mbesë..

Nëse e ki nisur rrugën e lartë
Të qoft rruga e mbar
Vazhdo rrugën që e ki mar...

http://pic5.piczo.com/reklamo-fito/?g=9624557&cr=5

Citim:

---

Po citoj ato që tha ~Enigme~
Sorry agata po prish zinxhirin e te shprehurit te dashurise duke komentuar sa sentimentale jane shkrimet e Remarkut....


Me do? Tregome me vepra jo me fjale!!!

---

loja me imagjinate

Jam anetar i ri ne kete forum.rastesisht permes nje web sajti tjeter me erdhi kjo tem mbi te cilen keni debatuar dhe fillimisht aq me pelqeu sa tash e tutje do te jem anetar i rregullt i ketij forumi.uroj te jeni duke kaluar bukur dhe urime per 2007.
jane shume terheqese pjeset e vendosura nga Agata por mua shume me ngacmuan shkrimet nga katilesha....?sa nga imagjinata ime sonte dal si nje gjuetar i mendimeve te shprehura nga katilesha007. Mu kujtua nje thenie qe dashurin e krahason me "pishinen"ku te gjithe deshirojne te bien ne kete pishine.une ne kete rast nuk deshta por me rreshqiti kemba dhe rashe ne dashuri me shprehjet e tua. mbi kthjelltesin e ujit qe buron mundohet te nxjerr koke ky gjykim i im i papritur...dhe arsyeja e joarsyes sime aq forte ma vret arsyen sa me plot arsye "ta them; ta shprehi; ta pohoj;bertas" se te "te dashuroj".

Ngadalë vdes
Dalëngadalë vdes ai që bëhet skllav i zakonit,
që përsërit të njëjtat gjëra çdo ditë,
që nuk ndryshon rrugë,
që nuk rrezikon,
që nuk ndryshon ngjyrën e veshjeve,
që nuk i flet atij që nuk e njeh.
Dalëngadalë vdes ai që nuk përmbys tryezën,
që është i pakënaqur nga puna,
që nuk rrezikon sigurinë nga pasiguria për të ndjekur një ëndërr,
që nuk i lejon vetes asnjëherë në jetë të thyejë rregullat e vendosura.
Dalëngadalë vdes ai që nuk udhëton,
që nuk lexon,
që nuk dëgjon muzikë,
që nuk zbulon hijeshi tek vetja e tij.
Dalëngadalë vdes ai që shpërfill krenarinë e tij,
që nuk i lë të tjerët ta ndihmojnë,
që i kalon ditët duke u qarë për fatin e tij të keq,
që ankohet për shiun që nuk pushon.
Dalëngadalë vdes ai që i shmanget projektit para se të fillojë,
që nuk pyet për gjërat që nuk i di, dhe
që nuk përgjigjet për gjërat që di.
E shmangim vdekjen me doza të vogla,
duke kujtuar gjithmonë se të jesh gjallë
kërkon një përpjekje shumë më të madhe
se thjeshtë fakti që marrim frymë.

Citim:

---

Po citoj ato që tha katilesha007
" Thuame qe me dashuron
ne dashuri njeriu nuk heziton
thuame c'dreq njeriu je ti
qe nje te tille ndjenje e refuzon ?

Une e kam aq guxim..
ta them ne sy,fare pa dyshim
te dua ty,o njeri,
qe me bere te rilind e te rritem ne nje dite...

Thuame qe me dashuron,
edhe per te me genjyer,
mjafton qe thirrjes time
te pakten i eshte pergjigjur nje njeri...
per te cilin ndjej kaq shume dashuri..."

ps;he more si po ju duket? ju betohem se eshte nje poezi krejt frindo...fix fare e oreve te para .....i ka pagjumesia keto pune dhe kenget tejet melankolike qe po degjoj tani...

---

pershendetje agata!

Te them te drejten interesimi im ndaj ketij forumi filloi duke lexuar pjesen me titull " Thuame se me dashuron" te Remark-ut te shkruajtur ne forum nga ty.
Jam e mendimit se Remark eshte shkrimtari me i mire i shekullit te kaluar e pse jo te te gjitha koherave. Do ngelet per mua shkrimtari i zemres sime, kam lexuar shume libra te tij, ai qe me ka pelquer me shume eshte " Harku i triumfit", Me vjen keq qe tani nuk ndodhem ne shqiperi qe ti rilexoja te gjithe librat e tij.

Nese ai do te ishte akoma gjalle jam e sigurte se nje dite do ta takoja per ta peruruar per boten e tij shpirterore dhe per aftesite e tij ne dedikimet per dashurine,

do me behej shume qefi nese do shkruaje dicka tjeter nga Remark.

Pershendetje Erta

Gjithashtu e adhuroj Remarkun, se shkruan me nje embelsi te veçante...

Ps :me vjen mire qe kjo teme te ka shtyre te lexosh kete forum. Ky forum ka edhe tema te tjera shume interesante, uroj ti zbulosh vete

patjeter agata!

tashme kam zbuluar shume tema intersante, por do me pelqente qe here pas here te shkruaje dicka nga Remark.

E dashur, e di mire se po vijne ditet kur ti je e merzitur e melankolike, siç jane ditet e para te vitit te ri, dhe them qe duhet ta dish se un e di. Une jam me ty ne cdo gje dhe kur ti kthen koken prapa per te hedhur nje veshtrim ne te kaluaren, dua te rri prane teje e te jem me ty.
Dua te jem prane dhe nuk dua asgje tjeter. Ti duhet ta dish qe une jam, ekzistoj dhe nuk duhet te trembesh nga asnje. Ti duhet ta dish se do te jem gjithmone me ty dhe se ne jeten tende nuk do te kete me vetmi.
Askush nuk jeton dot pa pasur humbje. E kush mund ta di kete me mire se une! Por askush nuk jeton dot po qe se çdo here mbas humbjes nuk e fillon çdo gje nga e para. Po edhe kete un e di mire. Une kete e di, e ndjej dhe e ndjej kete ngaqe ekziston ti.
Jashte mbi palma po bie bore pa zhyrme. E njoh kete kohe te tejdukshme e qe zhduket pa lene gjyrme, e njoh nga e kaluara kur nuk kisha asgje veç tristimit, birrarise, pianos dhe pritjes, se ja, frymemarja do ta braktise edhe ndonje gjoks te rradhes. Keshtu me ndodhte ato dite.
Kur te marresh kete leter, do te jene ditet e tristimit tend. Letra do te sjelle pikellimin tim te ti, do te me ngushelloje dhe njekohesisht duhet te te ngushelloje e te ta heqe trishtimin.
Nuk jam aq i shkathet per te hequr trishtimin. Ne raste te tilla nuk para i gjej dot fjalet. Por une nuk jam i zoti per diçka tjeter, per te cilen nuk kam qene i zoti me pare. Jam i zoti e i afte te dashuroj dhe ne çastin qe shkrova kete me erdhi tmerresisht turp sepse doli pak si ngrehosje dhe kjo nuk duhet te ndodhe. Por po i le te gjitha siç jane sepse prej teje kete aftesi e kam fituar. Ne thelb nuk jam i afte per dashuri, une jam i afte te dashuroj vetem ty dhe kjo eshte shume me teper e nuk tingellon edhe aq si thenie prej donzhuani.
Ne nuk jemi me te vetmuar, e dashur, se ne bejme pjese diku. Ne e kemi gjetur rrugen tone, per te njeri-tjetri dhe nga kjo cdo gje behet me e lehte e me e thjeshte. Kjo e kthen merzine ne pikellim dhe deshperimin ne melankoli, te e cila grumbullohen te gjitha kujtimet. Njeriu duhet te kaloje neper shume dyer para se te zere vend. Dhe dyert nuk mund te mbeten te hapura sepse kthim pas nuk ka asnjehere. Kushdo mbylle ato dyer, ti apo ndonje tjeter, apo ta zeme se u mbyllen nga nje ere e fort, Kthim parapa nuk ka me, sa do deshire te madhe te kesh per kete, edhe sikur dyert te hapen prape, prapeseprape mbrapsht nuk kthehesh dot dhe ne fund te shpirtit ke nje ndjenje se nuk ke qejf te kthehesh.
Eja e me perqafo. Ja mendo se jemi vetem ne nje dhome te vogel e jashte dritares eshte nate dhe eshte e gjithe bota. Ne kemi llampen e ndezur dhe krevatin, zemrat tona dhe ngrohtesine nen balle qe quhet jete. Ate e kemi ne çastin e shkurter dhe te gjate te frymemarjes qe quhet e eshte e barazvlefshme me jeten. Nuk kemi me qejf te hedhim syte mbrapa qe te biem nen pushtetin e tristimit e te heqjes dore nga cdo gje e kaluar. Qenia permblidhen te vete ne e nuk do te humbase me kurre njeri do t'ia kaloj tjetrit. Rrethi mbyllet dhe e shkuara vdes. Jeta jote eshte edhe jeta ime dhe imja eshte edhe e jotja. Ti do te maresh mbi vete hallet e mija e une te tuat. Ato do behen me te tejdukshme, do te mbeten si edhe me pare hallet tona, por nuk do te na shtypin e ndrydhin me. Hadhet do te bashkohen dhe do te lidhen prape me jeten, do te shkrihen me te, por, meqe jemi shume te lidhur me to, e kemi vuajtur aq prej tyre, tani ato do te na japin me ca rruge te pashpjegueshme shume me teper nga e shkuara, secili do te kete nje person me shume ne mendjen e tij dhe hijet e dashura do te gershetohen me jeten qe na gezon. Ah, e dashur, ta dish sa here qe ke qene ne shpirtin tim! Dhe un kthehem prap e prap te ti, tani po te perqafoj dhe koka jote mbeshtet ne supin tim. Dhe ne dime shume gjera duke pare njeri-tjetrin.

Erich Maria Remarque

agata! Je fantastike.

pjesa eshte shume e bukur. nga cili liber eshte marre?
une tani jam duke lexuar librin " tre shoke" . eshe vertete fantastik.

Salut Erta.

Kjo pjese eshte shkeputur nga libri "Thuame se me dashuron..."
Jane letra qe i shkruante Remarku te dashures se tij Marlene Dietrich.

pacim

Vertet liber i bukur.


aty del fare qarte se sakrifica eshte baza e dashurise......


ai beri shume per te......

te duaaaaaaaaaaaaaaaaa ja ta thashe te dua shume po cfare ndryshon asgje

Re: loja me imagjinate

Citim:

---

Po citoj ato që tha romantiku i terbuar
Jam anetar i ri ne kete forum.rastesisht permes nje web sajti tjeter me erdhi kjo tem mbi te cilen keni debatuar dhe fillimisht aq me pelqeu sa tash e tutje do te jem anetar i rregullt i ketij forumi.uroj te jeni duke kaluar bukur dhe urime per 2007.
jane shume terheqese pjeset e vendosura nga Agata por mua shume me ngacmuan shkrimet nga katilesha....?sa nga imagjinata ime sonte dal si nje gjuetar i mendimeve te shprehura nga katilesha007. Mu kujtua nje thenie qe dashurin e krahason me "pishinen"ku te gjithe deshirojne te bien ne kete pishine.une ne kete rast nuk deshta por me rreshqiti kemba dhe rashe ne dashuri me shprehjet e tua. mbi kthjelltesin e ujit qe buron mundohet te nxjerr koke ky gjykim i im i papritur...dhe arsyeja e joarsyes sime aq forte ma vret arsyen sa me plot arsye "ta them; ta shprehi; ta pohoj;bertas" se te "te dashuroj".

Ngadalë vdes
Dalëngadalë vdes ai që bëhet skllav i zakonit,
që përsërit të njëjtat gjëra çdo ditë,
që nuk ndryshon rrugë,
që nuk rrezikon,
që nuk ndryshon ngjyrën e veshjeve,
që nuk i flet atij që nuk e njeh.
Dalëngadalë vdes ai që nuk përmbys tryezën,
që është i pakënaqur nga puna,
që nuk rrezikon sigurinë nga pasiguria për të ndjekur një ëndërr,
që nuk i lejon vetes asnjëherë në jetë të thyejë rregullat e vendosura.
Dalëngadalë vdes ai që nuk udhëton,
që nuk lexon,
që nuk dëgjon muzikë,
që nuk zbulon hijeshi tek vetja e tij.
Dalëngadalë vdes ai që shpërfill krenarinë e tij,
që nuk i lë të tjerët ta ndihmojnë,
që i kalon ditët duke u qarë për fatin e tij të keq,
që ankohet për shiun që nuk pushon.
Dalëngadalë vdes ai që i shmanget projektit para se të fillojë,
që nuk pyet për gjërat që nuk i di, dhe
që nuk përgjigjet për gjërat që di.
E shmangim vdekjen me doza të vogla,
duke kujtuar gjithmonë se të jesh gjallë
kërkon një përpjekje shumë më të madhe
se thjeshtë fakti që marrim frymë.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Cfare quani vepra ju?!!
Seç mu kujtua nje pjese humori ne kete moment...
I thote gruaja burrit,
-Ne gjithe keto vite martese nje here nuk me the te dua e nuk me bere komplimente, e ai pergjigjet,
- çfare komplimentesh don ti, un te kam mare per grua...
Enigma, besoj qe fjalet e dhe shkrimet e Remarkut jane te dala nga shpirti, ndaj dhe jane kaq te prekshme e te ndjeshme, por jo te gjithe njerzit jane romantik..

---

po ta thashe o njeri qe te dua me kuptove ti apo jo te dua te dua te duaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
u pa kjo le ta marrin vesh te gjithe qe te duaaaaaaaaaaaaaaaaaa

E dashura ime, mora prej teje nje leter qe me ka lumturuar.
Ne te thuhet cdo gje qe nje njeri mund ti thote nje tjetri e sidomos thuhen ato qe vetem ti mund te m'i thuash. Secili nga ne eshte bere tashme aq shume fat i tjetrit saqe fjalet mund te shkojne ketu fare pak. E prapseprape çdo here çuditem pa mase dhe jo per gje, por nga fakti qe ne nje kohe te rremujes se madhe, dy jete kaq te ndryshme qe kishin bere aq e aq kerkime qe shpesh hiqni dore nga keto kerkime, u bashkuan kokerr per kokerr. Po ja qe ndodhi e lavdi zotit qe ndodhi. Te dua shume! Sa ngrohtesi te pashpenzuar kam ende ne veten time, kjo ngrohtesi eshte aq e madhe, sa mund te mbaje mbrenda zemra ime. Eshte e çuditshme si u kthye çdo gje ne dashuri. Si ndodhi qe shume gjera qe gjith jeten e kam urryer, u bene te rendesishme e terheqese e te tjera gjera qe me pare i lakmoja e i kerkoja, u zhyten ne harrese. E ç'munde te jete me e mrekulleshme se zakoni, me e deshirueshme se shpresa, çfare mund te lumturoje me teper se perputhja e plote e ndjenjave tona. Sa te dua! Si nuk dua gje tjeter perveç teje, dhe si ka mundesi qe per mua cdo gje qe ekziston ne kete bote, ndriçohet nga keto rreze, te nje ndjenjesie te pa fund! Sa larg e pa vlere duket tani shkelqimi i rreme i aventurave, shqetesimet, prirja feminore per te prishur, shpenzim te parave pa kriter e harrese. Nuk dua te harroj me, por te kujtoj qe te mbledh sa me shume per ne te dy. Ti je kupe, je zemer e hapur per te tjeret, ti qe je gjithmone e gatshme. Une te dua dhe çdo gje tek une rritet e turret prape drejt teje. Fara mbushet me leng jetesor dhe era fryn e lekund kallinjte qe feshferinje si krahe te medhenje. Perqafome fort e dashur, perqafome sepse nganjehere me kapton frika nga gjeresija e plotesija e ndjenjave, aq te reja jane ato per mua. Mund te mendosh se malli i ngarkuar eshte me i rende se vete anija dhe se tani po i con era ne det te hapur. Kjo eshte nje frike e kote dhe ne pergjithesi nuk eshte fare frike, vetem se eshte grumbulluar aq shume dashuri, saqe mbremjeve me erren syte e cdo gje mbullohet me hije; ja , pra, sa shume perulem e gjunjezohem para asaj qe ndjej. Kjo eshte pjekurija e stines se veres qe ka mbjelle lulezimin, megjithese askush nuk ka mbjelle asgje, kjo eshte nje vere me bime te egra e nje dashuri e harlisur, nje lule e bukur dhe e forte e jetes, lule qe ka qendruar shume kohe e vetmuar... Ta dish sa te dua! Eh, sa nuk dua te ndahem prej teje. Jo kurre me!


Remarque

.......................ME MIRE MOS E THUAJ !!!!!!!!!!!!!!!!!!

E dashur, jam i lodhur por nuk eshte ende aq vone sa te bie per te fjetur. Debora me peshen e saj ka keputur kabllot e linjes se tensionit te larte dhe jemi pa drita. Kam ndezur e kam vendosur ne tavoline disa qirinj dhe po te shkruaj nen dritet e tyre qe luhatet vazhdimisht. Punova, lexova e meditova e prape punova, shkoja te rafti, merja kete apo ate liber e pastaj kam ndenjur ulur duke e ngulur veshtrimin ne zjarrin e vatres. Keto jane dite alarmi e melankolie, jane mbremje vetmie kur debora me shi qe bie jashte, me buçet ne vesh si nje perrua i erreti hirit te kohes qe rrjedh e rrjedh prane meje.
Ti e din se keto jane dite qe sherbejne si nje sfond i erret, ne te cilin cdo gje duket me qarte, ti e di se po te mos jene keto lloj ditesh, nuk do te kisha asgje tjeter ose cdo gje do te ishte ndryshe, po keshtu eshte, por ama prej kesaj ato nuk behen me te lehta sepse pas tyre qendronnje mendim, nga i cili nuk te shpeton asnje fjale ngushellimi.
Nuk ka asnje mendim qe me lind ne koke qe te mos jete i lidhur me vdekjen, i shkruante Mikelanxhelo Vazarit. Ai e dinte se ndryshenuk mund te punonte, e kam fjalen per pune te vertete. Ai gjithashtu e dinte se ndryshe nuk eshte e mundur ta nxjerresh ne pah bukurine, gezimin e jetes se perndryshe ato do te dukeshin vulgare e absurde. Ne kuptimin antik vete gezimi ishte nje kopesht trendafilash para dyerve te ferrit. E c'do te kishin qene saturnalet pa ate ekuivoken e mistereve te Elizeut? Asgje tjeter vec se ca veprime vulgare te dehurish. Por ne qe jetojme 2000 vjet mbas antikitetit,jetojme pa ndjenjen e balances se perendive shume njerezore qe bartin paqen, jetojme pa Dianen e pyejve, pa Apollonin qe godiste ne shenje nga distanca me te largeta dhe pa Dionisin me skepter ne dore e me kurore prej degesh ardhie mbi koke. Ne nuk e dime se perroi i kalter i harreses dhe vdekja dalin nga i njejti burim. Mbase kushedi na kujtohet ende , por ama nuk i ndiejme , e prandaj kemi nevoje per shume me teper burreri e trimeri per te jetuar.
Flaket e qirinjve luhaten dhe une, e dashur, e ndiej se po te shkruaj marrezi. Cdo zemer e cdo koke i njeh baticat e zbaticat. Dhe kur deti terhiqet, ai le ne breg lloj-lloj gjallesash. Mos e vra mendjen per kete se edhe une do ta harroj. Ne nje dite te bukur edhe ne do te ndodhemi ne plazh ku do te na flake zbatica. Kur i kthen shpinen dickaje, nuk ka se si te te shtohen forcat. Forcat rriten dhe shtohen kur i sheh gjerat drejt e ne sy, dhe kjo eshte e vetmja gje qe na duhet: te jetojme pa frike. Mbase nganjehere hidherohem shume, por ama pa u trembur e pa u ankuar. Fjalet me mbreselense qe jane gdhendur ne nje pllake varri te lashte jane: "Non omnis moriar!" - "Nuk do te vdes i teri". Kjo eshte dicka qe vlen per sendet.
"Sirr" thone njerzit ne lindje, "sirr" eshte nje e fshehte, kurse "denjishtirme" - "shkembim". E dashur, e fshehte dhe shkembim, shkembim misterioz me diçka,pra, diçka qe nuk vdes krejtesisht. Ti ke jetuar ne kohe shume te lashta, ti je engjilli i dashur dhe i erret, je "sirr" dhe "Non omnis moriar"...
Duame...

Remarque

E bukur,Agata.Flm qe i solle ketu.

Thuam se me dashuron

jo,sta them dot

Thuam se s'me dashuron

jo, sta them dot

Thuma se ke frike

jo,sta them dot

Po , pse ?!

...se kam frike.....

Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Martin Iden
Thuam se me dashuron

jo,sta them dot

Thuam se s'me dashuron

jo, sta them dot

Thuma se ke frike

jo,sta them dot

Po , pse ?!

...se kam frike.....

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha ishpeshtimi


Hej Agatush nga e ke perkthyer kete?

Normalisht ne origjinal duhet te jete:

"Me thuaj dhe me duaj e dashur.dhe per me teper me cil rrugen per tek zemra jote,ate rruge aq te veshtire per ta gjetur i vetem...."

Salut Agathe!

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

---

Ti, qiell i dashur, me shkrove dy letra te mrekullueshme e ato jane plot me ato gjerat qe me pelqejne te ti e me plot gjera te tjera. Nese me dashuron, per mua eshte me shume se lumturi. Thjeshte per kete nuk ka fjale tjeter, veçse "te pushton, te perfshin" ajo me kap e me pushton, me mberthen si me morse, me ngre lart dhe ben cdo gje qe kryej shume me te forte, me reale, me ireale e madje edhe me shume.Ti je hapesira qe shtrihet mbas meje, ti je drita, per hir te se ciles un jam e do jem.Vetem per hir te faktit se ti me sheh e me do, une ekzistoj e veproj vertet. Po te mos ishin syte, nuk do te kishte as drite. Ne syte e tu te dashur e te mrekullueshem, nga cepat e erret te jetes e nga nderthurja e padukshme e shume rrezeve misterjoze une shnderrohem ne ate qe mban emrin tim, ne ate si me sheh ti e si deshiron ti qe te jem. Drita e dashurise tende me veçon nga grumbulli anonim i instikteve e me ngre deri ne diçka te veçante qe eshte e afte te thote "une jam". e dashur, ti je me lart se cdo gje tjeter. Ti je peshorja qe mban cdo gje mbi vete e realizon baraspeshen, ti je lupa, te e cila perqendrrohen te gjitha rrezet e dala prej meje e kthehen ne tufe drite, ne ngjyre e qartesi.
Ti je nje shigjete qe ndeshet rralle, e drejte, e ngadalshme dhe e drejtperdrejt, e drejtuar ne zonen time duke e shpuar mu ne mes pa truke metafizike e psikologjike.
Gjate gjith jetes nuk kam takuar njeri me te çilter e te te sinqerte se ty.
Nuk e kupton dot (por e mar me mend) pse per te tjeret ti mbetesh enigmatike e qe i peshtjellon. Po ketu ne fakt s'ka asgje te pakuptueshme sepse jane pikerisht thjeshtesija dhe sinqeriteti yt i madh, - dhe kete them se me siguri, jan pikerisht ato qe i hutojne e i peshtjellojne te tjeret. Driten e forte jane te afte ta shohin vetem syte e forte qe veshtrojne pa u pulitur. Une nuk i pulit kurre syte, por vetem se i hap me shume qe te kap sa me shume nga ti.
Duam! Dashurome! Kam nevoje per ty, por sa te varfera jane keto fjale sepse un ndieje me shume. E kam vendosur jeten time mbi tenden si nje piramide te kthyer kokeposhte. Baza e saj qendron lart e piramida mbeshtet ne kulmin e saj duke qendruar ne nje ekuiliber te pa besueshem. e ky kulm je ti, zemra jote. Dhe zemra jote, me e buta e me e forta nga cdo gje qe ekziston ne kete bote, bart jeten time, bart gjithçka.
Cdo gje eshte rritur e eshte bere e forte si nje heshte. Ti dhe une, sa gjate qe e kemi kerkuar njeri-tjetrin! A mund ta imagjinojme valle veten larg nga njeri-tjetri?
A eshte mundur valle, madje edhe duke e genjyer veten, te mendojme se mund te dashurojme ndonje tjeter? Dhembeza e ingranazhit perputhet me dhembezen tjeter dhe aty nuk ka vend per asgje tjeter, madje as per ajrin. Dora mu lodh e nuk do qe te levize me, por zemra nuk eshte lodhur. do t'ia them kete eres e le ta mbaroj ajo letren...
Tashti po te shkruaj me doren e majte. te dua, dhe duame sepse nuk dua te marr fryme pa ty.

Remarque

agata shume prekse kjo
very nice, me pelqu

Eh mo remark vellai , re ne dashuri me nje aktore....sa keq
Si thoshte Zenua te Shi ne plazh . Aktore ne film aktore ne jete ....
e ka ne gjak rolin ajo .....

te gjitha femrat jane aktore vetem se disa sjane aktore te mira ....

Puma e Remarkut

Shtrige , thuaja qe e dashuron... djalit

qe e do e do ti po pse sja thua....

thuaja shpejt

Njoftome oren e sakte te lindjes tende per astrologun e ri. Ai tashme ka percaktuar se ne fund te ketij viti do te vije koha me e madhe per ty. Prandaj mos ki frike, behu pume me putra e me pretendime ndaj te tjereve, por te jesh gjithmone me turiçke te bute per mua.

Njerzit nuk mund te dashurohen nese se pari nuk duan veten...

Me thuaj atehere, sa e don ti veten?!!!

Kush nuk do veten, nuk arrin te besoje se mund ta duan te tjeret.

... ti qe me pershkon tej e tej te gjitha dejet dhe zemren, qe perhap eren e dorezonjes, o purpur i erret i perendimit-
pergjigju, a ka mrekullija ligje?
Kush di te perqafoje si ti?
Kryq, yll, zemer...

... diku eshte vjeshte, nje vjeshte e arte dhe e bukur.

te dua pra ku ishe ti kur ta thoja mijera here

Veshet e mija degjojne vetem zerin tend...
Me thuaj edhe sa vite me duhet te pres qe shprehja "te kam xhan" te kthehet ne te "dua"...!

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Veshet e mija degjojne vetem zerin tend...
Me thuaj edhe sa vite me duhet te pres qe shprehja "te kam xhan" te kthehet ne te "dua"...!

---

niente da visualizzare!

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata Veshet e mija degjojne vetem zerin tend... Me thuaj edhe sa vite me duhet te pres qe shprehja "te kam xhan" te kthehet ne te "dua"...!

---

Mendoj, se shpirti im do te te doje edhe kur trupi im te mos egzistoje me...

agata

Mbi nje ndjenje ngrehim nje mal me ide, mbi nje ide ngrehim pafundesi dashurish
Dikush ka thene:
"Le te ma puthe dashurine ideja, qe te mos ma preke vdekja"

Citim:

---

Po citoj ato që tha Mister_DXP
"Le te ma puthe dashurine ideja, qe te mos ma preke vdekja"

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha briseide


wow

---

O puma, jam ne krevat! Me dhemb stomaku, me dhemb zemra dhe se kam ketu pumen qe te me rrije prane. Derdha nje liter gjak kot fare. Te pakten, ta kisha derdhur per te mbrojtur pumen! Ama se c'trima kan dale sot, e dashur? Putren e djathte e kam te fashuar e te lidhur dhe jo se u zura me ndonje njeri per pumen, por vetem sepse ndava qente qe po perlesheshin...
Me shkrove ca letra te mrekullueshme, o qiell i dashur. Madje ekam thene gjithmone se shkrimtaret nuk kane pse te shkruajne letra. Te tjeret e bejne kete gje me mire." Rezonanca frymemarese" e hajde thuaj pastaj. A mund te me vinte ne koke nje gje e tille? Pa le te tjeret! Ja, ti di si t'i thuash tjetrit se e dashuron. Une, te them te drejten, S'e kam bere dot kurre kete si duhet.
Sa bukur tingellon kur me thua se je e qete dhe e lumtur, edhe kur je vetem! Eshte pikerisht ajo qe kam deshiruar! Nuk kam dashur kurre qe te shqetesoj e te sjell fatkeqesi sepse kete mund ta bej cdo lloj rrote. Une desha qe me lezet e deshire te t'i largoja te gjitha hallet qe ti te shkelqeje nga gezimi e te beheshe me e bukur se ç'ke qene ndonjhere me pare, qe te ndriçoje sa te dallohej nje kilometer larg. Ti jeton me bindjen, e kjo eshte e sigurte, se diku nje njeri tjeter jeton per hatrin tend.
Sot gjeta vjershen e Getes qe e pelqejme te dy aq shume " Thuame ç'na ka pergatitur fati...", e cila me ndolli prap ndjenja te tella. Me thuaj, e dashur, a nuk perkon ajo shume me ato qe po perjetojme ne? Nganjehere, kur shperthejne shirat e une krejt i vetem i hedh vetes nje veshtrim si matane, shoh se nuk ka me asnje ndarje, se cdo gje eshte kthyer ne vendin e vet dhe se e gjithe kjo erdhi nga ti, e atehere ndiej nje lumturi te paprovuar me pare nga asnje tjeter: me behet sikur ajo cope rinie, me kthehet prape per hirin tend e me behet ende sikur çdo gje me jepet dy here: nje here ne pervojen e krijuar nga fabtazia, nga vitet e jetuara e nga te kuptuarit e vleres se tyre e nje here tjeter ne shkelqimin rinor. Te ti jane permbledhur te gjitha: ti je edhe aventura, edhe gruaja ime.
po, per mua cdo gje eshte te ti dhe cdo gje qe kam, eshte per ty; ndryshe nuk mund te jete. Nuk je ti vetem nje rezonance qe mer fryme ( e pse dreqi e mori nuk e shpika vete kete), por edhe un jam gjithashtu per ty. Une jam nje pasqyre sferike qe mbledh e fokusoj rrezet e tua dhe, sipas mundesive qe kam, i kthej te ti edhe me te nxehta e me te forta. Ngandonjehere me duket vetja si nje merimange qe ende nje pelhure te ndritshme plot pikela vese e rreze djelli, rrjeteqe te kap e qe te duhet te behet shtepia jote e mbushur plot me ato gjerat qe te kane munguar, rrjete midis trendafilave e lileve te tjera, e holle dhe e forte. Fijet e saj te argjenta jane te lehta e te sigurta per ecjen tende te lehte prej atleteje. Kjo rrjete do te jete e varur ndermjet qiellit te kalter e detit. Ti mund te biesh e te shtrihesh mbi te sa te duash e rrjeta do te mbaj e prap do te kercesh lart.
Drita ime e dashur, nganjere nuk jam i zoti te vazhdoj punen me kete liber qe kam ne dore, une e urrej ate sepse ajo me mban larg teje. Nganjhere mar ne dore fotografite e tua, e i vendos para vetes duke e ditur ne thelb se kete gje nuk duhet ta bej sepse do ta ndjeje veten me keq, po prap se prap e bej e pastaj bisedoj me ty dhe ndiej veten keq e me keq, gjendja behet po thuaj e padurueshme, dhe e mrekullueshme njekohesisht e pastaj filloj te shkruaj prape me forca te perterira.
Dora filloj te me dhembe prape. Duame. Me thuaj se me do se nga kjo une behem me i mire. Do te punoj me mire, me i qete e me shpejt po qe se do te me thuash se me do sepse un jetoj vetem sepse ti me do. Duame...!


Remarque

te duaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaa kuptove tani te dashuroj le ta marre vesh se   me cmendi kjo  kuptove te dua me shume se veten time e marrosur

<<dashuria>>

Citim:

---

Po citoj ato që tha TOEL
te duaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaa kuptove tani te dashuroj le ta marre vesh se   me cmendi kjo  kuptove te dua me shume se veten time e marrosur

---

nuk ta them se sa te dua sepse kam frike se akoma me shume do te dua