Po citoj ato që tha iliriusa
Pershendetje Cedrus!
Do te zgjatem pak, keshtu qe nqs mundeni me kini pak durim.
Shpeshhere ndaloj ne faqet e forumit horizont, me teper ne faqet e mia te preferuara te cilave ju dhashe forme me shume deshire vite me pare edhe hedh nje sy te shpejt mbi vargjet e reja. Te them te drejten u cudita qe pashe nje teme me nick-un tim si titull por mqs jam shume kurioze nga natyra thashe ti hidhja nje sy.
Nuk e di nqs e dini por egziston nje teme ne kete nen-forum qe ka si qellim kritiken e poezive te shkruajtura ketu. Me poshte keni edhe linkun:
http://www.forumihorizont.com/showt...?threadid=14595
Besoj mund ti kerkoni moderatorit te letersise ta bashkangjisi kete teme me ate teme. Ose jo po qe se e keni hapur kete teme me qellimin per te kritikuar punen time letrare ne pergjithesi, gje qe nuk besoj se eshte e mundshme mqs s'kam aq punime letrare sa te hapet nje teme e tere per to, apo te jene shkrimet e mia te nje niveli te tille per dike te shpenzoj kaq shume kohe me to.
Ndersa persa i perket poezis. Eshte nje nga poezit e mia te preferuara sepse pershkronte nje tematike te cilen e kam shume perzemer edhe jam mjaft e apasionuar ndaj saj. Ne 'mbrojtje' te vetevetes ( e kam futur fjalen mbrojtje ne thonjeza sepse nuk e konsideroj nje mbrojtje te mirefillte por me teper si nje sqarim te thjeshte ) edhe pse arti ne vetevete eshte nje shprehje te shprehurit te vetevetes edhe askush s'ka pse te shtjelloj rrugen te cilen zgjedh per te shfaqur brendesine e tij. Gjithesesi, ajo cfare desha te thoja eshte se kur e kam shkruajtur kete poezi kam qene vecese gjashtembedhjete vjece edhe ishte nje nga poezit e para qe kam bere ku e kam ndjere se po krijoja stilin tim vetjak. Nuk e konsideroj veten poete, edhe s'e kam konsideruar kurre e s'besoj ta konsideroj ndonjehere veten te tille. Poezia eshte e huaj per mua... asnjehere s'jam ndjere si ne shtepine time aty.
Per mendimin tim kjo poezi personifikon tamam momentin kur une e kam shkruajtur. Ishte nje perpjekje per rebelim nga ana ime, por ne nje kohe te tille kur une vete nuk e njihja veteveten apo te kisha njohuri te plota rreth qellimit te vertet te rebelimit tim. Ne thelb besoj ka qene nje orvatje prej adoleshenti per tu rebeluar ndaj gjitheckaje ne teresi, edhe faktit qe si femer duhej te ndiqja rregullat e standartizuara e ecja ne vija te paracaktuara... ne vecanti. Kjo besoj justifikon faktin qe duket si nje pune e paperfunduar sepse ne ato momente idete e mia nuk ishin tamam tamam te perfunduara.
Nuk e di nqs me kuptoni drejt apo jo.
Gjithesesi ishte edhe eshte gjithemon kenaqesi te lexoj se si i shqyrtojne krijimet e mia. Me le te kuptoj sa mire kam arritur ta shpreh ate cfare kam ndjere edhe t'ja paraqes kete gje te tjereve. ( Gjithemon kam pasur veshtiresi te shpreh veteveten ne te folur ndaj kam pervetesuar te shkruajturin pak me mire. )
Do te me pelqente te lexoja kritikat tuaja serish. Eshte kenaqesia ime t'ju lexoj.
Pershendetjet e mia!