Po citoj ato që tha SEND_ME_AN_ANGEL
Besimi im ne fakt me kerkon te jetoj sic e urdheron Zoti, dhe meqe Zoti eshte Dashuri me kerkon te jetoj me dashuri per Zotin e per tjetrin
Shkenca dhe Feja nuk duhet te ngaterrohen me njera tjetren, sepse bejne fjale per dy bote te ndryshme. Me duket tejet e pamundur qe nje liber fetar te hedhe poshte nje liber shkencor, apo anasjelltas (sic jane munduar shume te hedhin poshte librat e shenjte gjate historise, por pa ndonje sukses te konsiderueshem). Shkenca eshte ne boten njerezore, feja ne boten hyjnore. Nqs nje shkencetar vjen tek une dhe me thote "e pamundur qe nje njeri te lindi nga nje femer e virgjer apo te ringjallet" une i jap doren dhe i them "ke nje njohuri te mire te anatomise njerezore". Feja pra pranon ato qe per shkencen duken te pamundura, dhe duhet besim e jo arsye per ta "kapur" idene. Dhe qe cdo liber fetar interpretohet ne mneyra te ndryshme eshte fakt, sepse ka qe e interpetojne me besim dhe ka qe e interpretojne pa besim. Pra ka shume interpetime te ndryshme, por vetem nje eshte i sakte (per ate fe). Besoj se dhe per Kuranin vlen e njejta gje si per Biblen, pra kushti kryesor qe kerkohet per ta kuptuar eshte besimi. Dhe ska si te jete ndryshe. Nderkohe qe te gjithe te krishteret e muslimanet pranojne qe nje e nje bejne dy, sepse nuk duhet ndonje besim i madh per kete gje, ka kontradikta e debate per doktrinat e fese se tjetrit, sepse te krishteret nuk jane muslimane dhe muslimanet nuk jane te krishtere. Gjeja me e mire qe mund te behet eshte te lesh tjetrin ne besimin e tij, per sa kohe qe jeton ne harmoni e dashuri, sepse eshte e kote te debatosh dhe te kerkosh arsye kur merr pergjigje "keshtu ka thene Zoti" ashtu sic do pergjigjem une per cdo kritike te ngritur ndaj Zotit tim, dhe ashtu sic do bente cdonjeri tjeter per cdo kritke te ngritur ndaj Zotit qe adhuron.