Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Intro (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=6649)

Shiko ,problemi i gjithe kesaj gjeje eshte se e perceptojme kaq keq njerezimin dhe dashurine. Sot shkruajta disa faqesh analize me veten sesi mendoja duheshin ndihmuar njerezit qe me jane afer ,sesi te bej cmos per tiu gjendur prane kur dashurine e fusnin neper xhepa cantash dhe jeten e shperdoronin neper kuti pandorash. Por jo, s'paskesh qene e hajrit.
Sikur te futej nje gamile neper nje gilpere do te shprehesha shume mire sesi ndihem sot.E vetmja gje qe mund te shkruaj dhe qe ky status me lejon te shkruaj eshte qe ndihem e trishtuar ,e lenduar.
E megjithate jo ne piken ku dua te perdor sarkazem te zeze dhe te nxjerr prej gojes sime zjarre qe jam shume e sigurte do pendohesha njeqind here dhe do ndihesha shume keq.
Di te them kete: nuk eshte e njejta dhimbje boshesie qe ndjeva kur desha te ndihmoja S, vajzen marinse ne punen time. Ajo dhimbje shkaktohej gjithmone nga padurimi ,ngaqe desha qe gjerat te rregulloheshin per te sa hap e mbyll syte,me nje click sikur te shtypja butonin DELETE dhe gjithe komplekset e vajzes,gjithe historite me dhimbje te zhdukeshin.
Kesaj rradhe ky trishtim i kapluar mbi mua eshte i durueshem, ka habitje se si te ndodhte nje 'shkeputje' kur po sot i kisha vene qellim vetes tu qenrdoja me prane. Por ka dhe shprese...
Eh ,durim,durim.