qe ketyre diteve ti jap nje kuptim
ditet qe me ofrojn vec erresire
erresire qe vesh ditet plot trishtim
Nuk mundet te hap porta zemra ime
se shenjat akoma klithin mbi lekure
ndjenjat tashme jane thjesht trrillime
trillime te ndonje poeti te semure
U lodha duke mohuar veteveten
per hire te ndjenjes kam mallkuar perendite
sepse e desha me shume se veten
dhe nga dashuria e tepert njoha apatite
Nuk e dua me te betohem
nese do e doja boten do digjja flak
por nga dashuria e verber dua te mbrohem
se po ta doja porta per te sdo kish aspak
Nuk e urrej ,jo nuk mundem besom
por tashme hipokrizia e saj me jep ndot
kur me thote ku ke humbur,ndonjehere kujtom
kur padashur si bastard lind nje lot
Nuk eshte lot dhimbje as mall
as klithje shprese as deshire per te
por nuk e di mos ndoshta valle
lind per te vdekur bashke me te
E trishte te mendosh se per mua ka vdekur
nje ndjenje si dashuri bastarde ku ta di une
por ne burgjet e ndergjegjes time ska hekur
te prangos endrrat qelive neper gjume
Jam i lire mikja ime
pa krah arrij te fluturoj
dashurine se takoj neper trishtime
e nga gjumi endrren arrita ta zgjoj.
Zemra ime ska porta tashme
kush do le te hyje pa frike
pa trokitur pa bere zé
ne dac shok ne dac mik
Te kam shume xhan dhe ti e di .
per Helgen