Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Bota e re poezise (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=337)
-- Vendosa te hap syte. (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=11168)

Re: Re: Duke kerkuar nje liber

Citim:

---

Po citoj ato që tha cedrus


Mire Ingu!

---

Pejsazhe natyrore

Ata jane njerez.
Ata jane perendi.
Ata jane kafshe
dhe ndoshta kalimtare te se sotmes.

Jemi te njejtit,
vetem me larg shtepise
dhe atje mes zhulit te nevojave industriale
e kaluara I ulerin se sotmes
si nje ujk I vetmuar henes.

Statujat e heshtura te se kaluares
ngulin syte kalimtareve.
Gjithmone me japin ndjesine
se po perpiqen te therrasin me ze te cjerre:
Fajtor! Fajtor! Fajtor!

Por kalimtaret nuk kane kohe te ngrene syte
dhe te ndizen atje ku nuk duhet,
prej ndjenjash jetime, zera lutes apo bordello orale.
Te braktisur prej krijuesve ato enden lart e poshte,
derisa marrin forme duke u shnderruar
ne pejsazhe natyrore apo kopshte lundruese humane.

Ndoshta te ardhmes do ti duhen si celes
per te tretur ndryshimin
midis njerzve, perendive, kafsheve dhe kalimtareve.

I bekuari leng I hidhur
apo magjik,
i kafese ne mengjes
qe ngadale na cel syte
dhe perze mbeturinat e nates,
Faleminderit!

Cigarja, shoqja jote besnike
digjet e heshtur mes gishtash dhe perhumbjesh
dhe pa pike turpi zhgaravit ne ajer
silueta te heshtura me tymin mekatar,
si perfaqesuese moderne e romanticizmit
te mengjeseve te zymta por pa shi.

Veshtrimi ngryset ne shfaqje te huaja,
nje histori e thene ne pak pulitje.
Mendja kerkon perputhje hynore,
mishi shperndan aroma unike.

Veshtiresia te habitesh nga dicka
shnderrohet ne mallkim.
Te zhgaravitesh me fjale
sot quhet zhvillim.

Shpirt apo si dreqin do ta quash,
nga brenda ethshem ngulcon.
Genjeshtrat mbulojne enderrat.
I ftohti marrezite e kerkimit rendon.

Mocalet e mija jane te mijat.
Te pakten kete mos harro.
Bashke me tufen e faqeve te hedhura tutje
edhe yti veshtrim me ngadale shkon.

ingmetalboy
June 1 2010 2:51 am

me krenon ingmetalby, like a brother, and a cool albanian dude!
ne shkrimet tij (dhe jo vetem krijimet) i find it consistently imposible ti lable him as a tipycal ballkanas euoropian or american, lab or geg, laluc apo malok, tirons apo tropojan, sipmly an individual thinker that has naturally moved on from the masses. righting along with olequent thoughts, on the road to no-where, (just fucking with u in the last one!)

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy
I bekuari leng I hidhur
apo magjik,
i kafese ne mengjes
qe ngadale na cel syte
dhe perze mbeturinat e nates,
Faleminderit!

Cigarja, shoqja jote besnike
digjet e heshtur mes gishtash dhe perhumbjesh
dhe pa pike turpi zhgaravit ne ajer
silueta te heshtura me tymin mekatar,
si perfaqesuese moderne e romanticizmit
te mengjeseve te zymta por pa shi.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha cedrus


Me pelqeka kjo.
Strofa e pare me pelqen fort. Eshte nje thirrje bekimi dhe falenderimi.
Mendoj qe e njejta teknike duhej vazhduar edhe ne strofen e dyte, ose ndoshta poezia mund te lihej me kaq, per te hyre ne kuadrin e vargjeve safike.
Vec kesaj tek strofa e dyte shoh disa mosperputhje idesh. Cigarja mund te jete konkubina "besnike" me mire se shoqja, aq me teper qe shprehja shoqe besnike eshte shume e konsumuar.

Mbyllja eshte fantastike.

---

Dritat e makines shkelqejne
por erresira e nates ngadale i tret.
Syte picerrohen ne hapesiren pafund
yjet nga lart na ngulin syte.


Ne vazhdojme te udhetojme
ne humbetiren e nates
duke thene shume edhe pafjale.


Syte jane te hapur
krahet gjithashtu.
Duart, valle vetem mish e lekure?


Aroma e njohur e lamtumires
shprendahet ne mendimet e mija
dhe minutat behen shekuj
por as shekujt nuk jane mjaft.

ingmetalboy
June 24 1:21 am

Misteri im,
pastaj vij une.
Te pakten keshtu
diku qenka formuluar.

Ne boshtin e njohur
forcat perqendrohen serisht,
por kete radhe asgje nuk leviz.

Mbrapa shisheve bosh,
dashurise per te urryer,
planit per te mos bere plane
apo serenatave te se djeshmes,
gjendet nje veshtrim qiellit.

Ingranazhet bien perdhe pazhurme,
vizualiteti eshte i mjaftueshem
dhe duart shtrihen
te rrokin dhe te ndihmojne
thjeshtezimin, qe vetvetiu ndodh
aq shume te na fale.

Po nje keshtu

Gjithe mengjesin te kisha ne mendje.
I rrihja mendimet mbare e prap.
Por si valle mund ne kete gjendje,
xhuvap ketij lemshi ti jap?
Ky kurbetlli shpritrash me asgje ne vije
e ka kapur i shkreti merak.
Ne kritalin e kurbatkes te ardhmen te dije
te kishte ardhur tek dera tak-fak.
Por eshte burre shqiptar e krenar
dhe fjale melcicaplyera ne ere nuk di te hedhe,
apo te shtiret kot sot si romantik enderrimtar,
e me vone surrat e thyer me farashke te mbledhe.