Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Bota e re poezise (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=337)
-- Vendosa te hap syte. (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=11168)

Re: Vargu çalues

Citim:

---

Po citoj ato që tha Pellumb Syku
E qendis bregdetin e ketij muzgu
me gjurmet e mia, qe prape vetmuese
enden e veniten, si rete mbi horizont,
njera pas tjetres. E behen trishtuese
ato tallaze qe rrotullohen shkumbuese
mbi therrmiat e reres, si çdo sekond,
pa Ty qe vazhdimesine me frymezon.

Nje tjeter bregdet shtrihet pertej.
Gjurmet e tua i shprush e njejta vale,
qe perçart percjell ndjenja te trazuara,
me pulhirten dembele qe dal-ngadale
mesyn drejt diellit qe avis mes duarve.
E palos distancen, se kam shume mall,
te di, se ku mrizon zemra ime e ndare.

Ketu ne skaj te vargut tim çalues,
ky qiell nuk flet por vetem tkurret
ne bluhin e vet, e behet me i thelle
tek me len ne medyshjen e zeze.

Ah qiell, po me gllaberon zjarrin
qe me ndezi madherishem.
Ah muzg, po ma çakerdis fatin
me lojrat e tua
krejt te pa-hijshme,
per nje viktime si mua,
viktime dashurie.

---

Rruge ku caloj

Zberthyer ne ekuacione njerzore,
i ndezur nga nje shkendije besimi,
shpriti im merr flake,
ne rathet e hijeve te clirimit.

Dua vertet te caloj ne keto rruge,
te flak paralajmerimet e pervojes?
Edhe ne erresire kur askush s'sheh,
ndjek qorrazi rregullat e lojes.

Ne kete bast, veten mund te humb.
Megjithese askush nuk e di ku do dale.
I stepur kohen pres te kaloje me shprese
ku besim nje mengjez te qete te me fale.

Fresket do te behet me vone

Rruga e kurbetit apo rruga e hallit
rruge e zhuritur dhe pse lagesh nga lot.
Nje kthese te ndritur diku e pati
me vegime kujtese ndez zemren me kot.

Imazhe te njohura malesh me debore
me sembojne fshehurazi si mekati i pare.
Duke ecur kujtoj eren e barit te njome.
nga nje fushe e lulezuar mbeti vec nje fare.

Rruga e kurbetit apo rruga e mallit,
hajdut i heshtur qe nga shpirti me vjedh.
Me pafundesine tende te mallkuar
konturet e se kaluares ngadale i zbeh.

Shi mendimesh zbut rrugen perpara meje,
qe me buze te plasura hesht si gjithmone.
Hapat e mi ndihen me te lehte kete nate,
ndoshta fresket do te behet me vone.

per te gjithe lexuesit e temes sime!

Kete jave fillova shkollen serisht ndaj postimet e mija do te jene te rralla ( ben vaki dhe zhdukem per ca kohe nga forumi ). Por premtoj qe do te perpiqem te postoj shkrime te mija sa te kem mundesi.

Faleminderit dhe njehere qe lexoni dhe komentoni. Fjalet e ngrohta qe me keni derguar me ka bere te marr rrugen e shkrimtarit seriozisht ( hmmm ose gati seriozisht )

sinqerisht

ingmetalboy

Dikur nata me intrigonte aq shume
dikur gjumin e perzija me dhune
Dikur truri me ziente nga fantazia
dikur fjalet rridhnin lume nga dashuria.

Shiu binte, mua nuk me lagte.
Asgje nga e verteta mund te me shmangte.
Besimi folene brenda meje kishte ndertuar
Merzia dhe trishtime larg kishin merguar.

Frytet e kesaj peme u duken shpejt.
Erresira nje kujtim i vjeter mbet.
Nje bote te tere pashe si u rrit.
U shemb ne disa minuta, ne kosh u vertit.

K paska qene fati apo mallkimi im.
Te tretem ngadale ne te hidhurin mergim.
Pa pare me kurre mbrapa cfare lashe.
Pa kujtuar me pas nga vetja cfare dhashe.



2 korrik 2005
1:11 am

Stade mendore

Ndersa Muret shtrihen ne toke
nga ligjet e shnderruar disi.
I gjithe qielli derdhet ne nje gote
dhe hidhet ne oqeanin merzi.

Kuptimi i cdo fjale ne koken tone,
shnderrohet nga theksi i alkoolit,
muskujt nuk kane me fuqi
kembet levizin nga forca e zakonit.

Por kush nuk e ka provuar nuk kupton,
te qenit vetvetja edhe per nje moment.
Aktrimi i perditshem me pas
shnderrohet ne loje absurde pa mend.

Mos ndalo se kerkuari fytyren ne nje gote.
dhe nje agim i ri per syte e mendjes,
do te shfaqet ne horizontin e cjerre
te pyetjeve te gozhduara nga forca e dhimbjes.

Nuk do te pyesesh me cfare duhet te shes
per nje faqe te re ne triologjine njerzore.
Lindja, jeta, vdekja, do te shnderrohen,
thjesht ne stade mendore.

Nata me magjine e saj

I lire jam ne kete nate te qete.
Vetem me detin, mikun e vjeter.
I lire jam para fletes se bardhe.
Qete kalon dhe nje dite tjeter.

Zemra ndjen gjethet kur dridhen
bashke me diellin perendon monotonia.
Dita, film i vjeter bardh e zi.
Vetem nata lodron mendimet e mija.

Tani shoh pa hapur syte,
qetesia e nates me rrjedh ne vena.
Te fshehtat e yjeve enderrimtare,
zbulohen ne caste pa te meta.

Jam une ne mengjezin plot drite,
automat shume here i modifikuar.
Por nata me magjine e saj,
ne mua ndez nje zjarr te pacmuar.

Une I kam gjithmone syte e hapur ,edhe kur fle , edhe kur velloja e loteve te mungeses me verbon castin dhe imazhin e vetes ne pasqyre. .. Une shoh edhe kur jam ne gjumin e sfilitjes dhe rri e bej sehir ne boten e endrrave me leter e lapes perpara duke shkruar endrrat e rradhes. Gjithmone kam pare ato endrra qe kam dashur. Gjithmone kam pare ato endra qe kam mundur t’I realizoj dhe ky fakt tashme ka filluar te me lodhe.  Mekanizmi I endrrave eshte ndryshkur dhe me duhet ta vajis. Kam nevoje te shoh endrra te reja,endrra ku rebelohen simbolikat, personazhet, ku fshihen deshirat, impulset,e pandergjegjshmja, jeta , vdekja ,dashuria, mosbesimi, engjelli dhe demoni. Kam nevoj te shoh endrra te cilat nuk mundem t’I realizoj .Kam deshire te sfidoj boten tjeter dhe te  perleshem me te ne ringun e se pamundures  dhe te dal prej aty me nje kupe ne dore,sikur ka ndodhur deri tani……Sa do te doja te isha e afte te beja nje krim….
 
Kati

Citim:

---

Po citoj ato që tha katilesha007
Une I kam gjithmone syte e hapur ,edhe kur fle , edhe kur velloja e loteve te mungeses me verbon castin dhe imazhin e vetes ne pasqyre. .. Une shoh edhe kur jam ne gjumin e sfilitjes dhe rri e bej sehir ne boten e endrrave me leter e lapes perpara duke shkruar endrrat e rradhes. Gjithmone kam pare ato endrra qe kam dashur. Gjithmone kam pare ato endra qe kam mundur t’I realizoj dhe ky fakt tashme ka filluar te me lodhe.  Mekanizmi I endrrave eshte ndryshkur dhe me duhet ta vajis. Kam nevoje te shoh endrra te reja,endrra ku rebelohen simbolikat, personazhet, ku fshihen deshirat, impulset,e pandergjegjshmja, jeta , vdekja ,dashuria, mosbesimi, engjelli dhe demoni. Kam nevoj te shoh endrra te cilat nuk mundem t’I realizoj .Kam deshire te sfidoj boten tjeter dhe te  perleshem me te ne ringun e se pamundures  dhe te dal prej aty me nje kupe ne dore,sikur ka ndodhur deri tani……Sa do te doja te isha e afte te beja nje krim….
 
Kati

---

O Manushaqe

Nuk me gjen shpirti paqe,
te di dua por qe mot nuk di:
A me don o Manushaqe,
a me don ti?

Une bluaj, ajo e heshtur rrin,
asnje fjale, vetem shikime.
Po me gerryen momentin tim.

Qe nje jete te thur vargje,
vargje plot me dashuri.
Pse nuk flet o manushaqe,
pse s’flet ti?

Çdo gje perreth veç tkurret
dhe shtepia jone rrin memece
Kureshtja ime fort po druhet.

Çfare po perflitet neper lagje,
ç’pershperitet qe nuk di?
Pse tash qan o Manushaqe,
pse qan ti?

Qan e thote: “O e imja dashuri
une rroj veç ne zemren tende
une rroj veç ne syte e tu.”

Lotet tani m’rrjedhin ne faqe,
me shungullon lajmi i zi.
Çfare po thua o Manushaqe
ç’po thua ti?

Nese ti ke vdekur, atehere une pse rroj?

Diku thelle ne sekretet e gjumit
nje shkence e re po merr jete.
Askushi papritur veten e gjen,
nje burim qe mbush vertet.

Me fjale te ndezura fishekzjarre
kaosi zhvendoset nga kjo bote
Te gjithe krijesat e imagjinates,
nga asgje nuk kane ndot.

Diku ne ujevarat e gjumit,
nje bote tjeter tabanin rreh.
Rregullat e se jashtmes moter
ajo kurre nuk i njeh.

Atje ku vetedija mbyll dyert
nje bar i vjeter lulezon.
Duke kerkuar te behesh zot,
bota nga dhimbjet renkon.

Ndoshta nuk ka me kthim mbrapa
dhe ne meditime veten do humbas.
Por ne mes te tallazeve te gjumit
zhurmen e turmes tutje e zbraz.

ingmetalboy
29.4.2008 1:48 am

Vendosa te hap syt
Por s'dija q'te shiqoj
Ate qe kerkonte syri
Zemra e harroj!

Tani rrij symbyllur
S'dua ti hap fare
S'dua te shof asgje
Ne kete bote genjeshtare!

Shpirt i pagjume ndizen naten,
si kryq kishash i rendon njerzimit.
Atje tej gjithcka ka marre kthese,
ndoshta ndjehen mengjeset me vese
kur festojne fitoren e clirimit.


Eshte e lehte te biesh ne gjunje,
te rrezohesh ne monopate shkretetire.
Kur i etur uje kerkoj te pij,
ne acare arktike papritur ngrij.


Orvatje qesharake meshire
me ideale qe me bejne te qesh.
Megjithese historia orvatet te perseritet,
ne vorbullen e kohes te vertitet,
syte lart mos harro te ngresh.



I dyfishuar ne pole te kunderta
kjo dyfytyresi rendon shume
dhe kokefortesia e regjimit tim
papritur me rikthehet si ndeshkim.

ingmetalboy
may 06, 2008 3:36

Mahnitem nga pozite qe sjell ketu Inge. Kenaqesi te te lexosh.

Citim:

---

Po citoj ato që tha katilesha007
Mahnitem nga pozite qe sjell ketu Inge. Kenaqesi te te lexosh.

---

Kam filluar te urrej gjumin , qe me shpie ne krahe dafinash enderrore , duke me krijuar keshtu rrengje iluzive per te me futur ne nje vorbull te ndryshme prej realiteti. Mundohem te fle sa me pak , te mbyll sa me pak syte realitetit tim ,jetes time, vetes time dhe gjithckaje tjeter qe zinxhiroset ne hallkat saj , duke ecur nen ritmet e shpejtesise dhe pagjumesise qe me karakterizon se fundmi. Cdo nate ndjek ritualin e zakonshem te ajrosjes shpirterore , ne orare kur edhe yjet perfiken ne pergjumje. Cdo nate e "shaloj" shpirtin ne degezat e ajrit te paster dhe krejtesisht timin qe mundohem ta perthith pa asnje filtrim. Ndihem si Padrone e mbremjes kur dal ne dritare dhe shoh braktisjen totale te jetes nga vete njerezit, ne rruget e shkreta dhe dritat e fikura qe i kthejne pallatet ne ndertesa fantazmorike. Cuditem se si vetdijshem e kalojme nje pjese te mire te jetes sone ne gjume , duke u lazdruar me endrrat , ne nje kohe qe shume mire mundemi te rrime me syte hapur dhe te lazdrohemi me jeten dhe me veten.

Kati  

Dielli iluzionist rrezohet qetesisht
Hena e konsumuar shtrin krahet
fytyra ime zbardhet lirisht
Hipnoza ne nje tingull mbahet.

Ajri i mbushur me qindra aroma
ngadalesojne rrahjet e zemres.
Syte mbyllen dhe gjoksi zmadhohet
brenda meje ndjehet burimi i jetes.

Mbremja e bekuar nga besimi
ndez atmosferen e planetit tim.
Ze qe peshperit pergjigje ne vesh
frymemarja lehtesohet me nje mendim.

Ma jep doren dhe ulu prane meje
te shoh brenda vetes pa frike
te marr nje hap pa u dridhur,
dhimbjen te urdheroj nga une te ik.

ingmetalboy -urime per stilin e te shkruarit..

Citim:

---

Po citoj ato që tha SHKODRANI I QESHUR
ingmetalboy -urime per stilin e te shkruarit..

---

Mes dritash i venitur
rrugen marr te kthehem.
Rruge e shumepritur
te gjalle me ben te ndjehem.

Hena e plote
si ate nate
udheheq e drobitur
udhen e gjate.

Ne kthesa te njohura
zemra ndizet zjarr
megjithese bota sot
ndjehet e ftohte acar.

O toke nene
ne gjunje jam por me kot.
Vec ne gjirin tend
ngrohet zemra ime sot.
ingmetalboy
June 15,2008 2:53am

Te lumte djale!
Muzen tende mund ta shprehesh edhe me vargje pa rime.Keshtu modernizon poezite e tua.Sa me shume figura letrare te kete ne to,aq me bukur tingellojne ne mendjen dhe zemren e lexuesit idete e tua fisnike.
Vazhdoj te te lexoj me kenaqsi.
Respekte

Citim:

---

Po citoj ato që tha IQVLORA
Te lumte djale!
Muzen tende mund ta shprehesh edhe me vargje pa rime.Keshtu modernizon poezite e tua.Sa me shume figura letrare te kete ne to,aq me bukur tingellojne ne mendjen dhe zemren e lexuesit idete e tua fisnike.
Vazhdoj te te lexoj me kenaqsi.
Respekte

---

Me mjalte ne buzeqeshje
dhe arome kafeje ne lekure
ndryshon rrahjet e zemres sime.

Pa marre fryme veshtroj
se si afrohesh
brenda dhe jashte tek une.

Pa qene nevoja te jesh e sjellshme
nuk ke nevoje per nje celes
rrugen brenda e gjen vete.

Tingujt e pavdekesise
gedhendin kete moment
ne faqe te ngurtesuara habie.

ingmetalboy
June 20, 2008 3:01am

Bukur,edhe pse nuk rimojne,vargjet tuaja jane si nje melodi me violine.
Do te vije nje moment qe ''flaka'' do te shpertheje fuqishem dhe muza juaj do te ece ne shpirtin tuaj si nje llave vullkani.Krijimet tuaja ne te ardhmen do te jene brilante.Ato duhet te fluturojne jo vetem ne mendafshin e bute te dashurise per vajzen e endrrave,por edhe te dashurise per vendlindjen,per natyren e bukur shqiptare,per problemet e momentit qe po kalon ai vend e populli i tij.Pse jo duhet t'i kendosh me poezite e tua patriotizmit,atdhedashurise ne te gjitha trojet shqiptare.keshtu behesh me i kompletuar e me i pjekur dhe e thua ate qe te vlon brenda shpirtit me me kompetence.Mendoj se ju keni te ardhme ne kete fushe,prandaj te sugjeroj te studioni per kompozicionin ne letersi,sepse do t'ju ndihmoje ne punen tuaj krijuese.
Te pershendes

Vendosa te hap syt
Dicka te humbur kerkova
Ishte i kot kerkimi
Mbylla syt ndalova!

I thash vetes time
Pak me ironi
,,Pasi s'te kerkon Ai
Mos e kerko as Ti"

S'i dua kovencionet
qe ndrydhin e joshin,
mimikat e fyshkura
qe vec imitojne....

Dua ne oaze te qendroje
prane palmes dashuri,
ku gjithçka te dhurohet
e gjumtyret te çlirohen!.....

Ne imazhet mrekulli,
ti me vjen perbri.....
S;i them smeraldit je flori,
une Eva nuk jam,
as Adami s'je ti.........

Citim:

---

Po citoj ato që tha IQVLORA
Bukur,edhe pse nuk rimojne,vargjet tuaja jane si nje melodi me violine.
Do te vije nje moment qe ''flaka'' do te shpertheje fuqishem dhe muza juaj do te ece ne shpirtin tuaj si nje llave vullkani.Krijimet tuaja ne te ardhmen do te jene brilante.Ato duhet te fluturojne jo vetem ne mendafshin e bute te dashurise per vajzen e endrrave,por edhe te dashurise per vendlindjen,per natyren e bukur shqiptare,per problemet e momentit qe po kalon ai vend e populli i tij.Pse jo duhet t'i kendosh me poezite e tua patriotizmit,atdhedashurise ne te gjitha trojet shqiptare.keshtu behesh me i kompletuar e me i pjekur dhe e thua ate qe te vlon brenda shpirtit me me kompetence.Mendoj se ju keni te ardhme ne kete fushe,prandaj te sugjeroj te studioni per kompozicionin ne letersi,sepse do t'ju ndihmoje ne punen tuaj krijuese.
Te pershendes

---

Pa henen qe ndricon naten,
pa dhimbjen qe ndrydh zemren.
Hedh hapa perpara,
fatin te bej robin tim.

Pa pikepyetje te pafundme,
pa momente hezitimi,
clirohet kendveshtrimi im
nga nje vizion rebelimi.

Si dikur bota nuk me perket
askushi ne erresire nuk gjendet
te dy briret o bote te rokim
ne kete cast kur koha vdes.

Nate kur pyetjet thelle kafshojne
silueta te cuditshme duken kudo
diku thelle brenda unit germojne
nje udhekryq te shumeperfolur mos harro!

Valle eshte enderr e marre?
Ah sikur te ishte vetem e tille valle.
Gjymtyret e mpire duan te shtriqen,
dikur nje veshtrim me mbante gjalle.

Hapa syt shiqova lart ne qiell
Sa e bukur eshte jeta mendova
Kur ke nje dashuri te paster
Kur ke nje jete te lire!

Sy hapur fillova te mendoj
Per te mirat e kesaj bote
Eu se q'mu c'faq lart ne qiell
Fytyra dhe buzqeshja jote!

Kur te kerkon syri
Menjehere te gjen
Nuk je larg nga une
Ne zemer e ke folen!

Neser kur te vishem nuse
Me fustan te bardhe
Me sy hapur me prit
Une jam nis me ardh!

Celes

Thelle ne faqe te thyera librash
ne fusha te pergjumura fantazie
nje celes i vjeter i hedhur ne harrese
mbijeton rrjetave elektronike te alienizuara.

Butonat e se sotmes cuditerisht
shtypen me clirim te virgjer
nga komandat e algoritmave njerzore
ne agimin e gongut te fundit.

Valle do te zbulohet nga dikush?
Apo dhe dikushi eshte mbytur ne gjak?
Nga nje qetesi vetmuese
qe veten ngadale tjeterson.

Librat ne plogeshtine e heshtjes
kane harruar te me japin harten
per te gjetur ate serisht
kete nate kur gjoksi djeg.

Poezi e arrire dhe moderne!Ndryshimi me te kaluaren eshte i madh. Ju po piqeni si poet i se ardhmes.Pena ne duart tuaja tani eshte teper e sigurt.
Congratulation!

Citim:

---

Po citoj ato që tha IQVLORA
Poezi e arrire dhe moderne!Ndryshimi me te kaluaren eshte i madh. Ju po piqeni si poet i se ardhmes.Pena ne duart tuaja tani eshte teper e sigurt.
Congratulation!

---

Nuk jam une me.
Kaq ze ka njeriu valle?
Ajo eshte shuli i durimit.
Fat i vulosur nga cfare?

Nuk jam une me.
Det i gjere mbi kokrriza rere,
mban te palekundur nivelin e jetes
rregullon peshore e te vertetes
me ndihmen e nje gershere.

Duke u rritur diku u dogje.
Magjia mabron ne kete kapitull?
Ne cdo shteg qe ndoqe pas,
diten e vret e semura mjegull.

Enderr shtegetare.

Enderr e lashte e shnderruar ne hi
fluturon ne hapesiren pafund te ndjenjave.
Era mikeshe tregohet besnike
dhe shoqes i fal shpresen magjike.

Magjia mbi toke te zhuritur hedh fare.
Enderra e dikurshme serisht jep frut.
E favorizuar nga ligjet e abstraktit.
Koha e celjes vjen me ngut.

Aventurjere yjesh shlodhen ne toke.
Hija e enderres qetesi i fal.
Cikli i jetes cuditerisht ngushtohet,
labirinthe te vjeter ky cikel ngjall.

Rruge hynore qe te drejtojne ne hapesire
me rastesi te llogaritur ne te voglin detaj.
Fillimi i perket fundit dhe fundi fillimit,
megjithese librin tim une ne dore e mbaj.

ingmetalboy
Nentor 27, 2007

Ne rruge te cliruara nga heshtja
dikush shemb trishtimin.
Peshperimat e rizgjimit
diku ndertojne ura bashkimi.
Mes botesh hynore
orgjirat frymore marrin fund
dhe nje varg buzeqeshje
zhvesh cdo lulezim rastesor.

Ne mes kujtimesh femijerie
i kapituri ngrihet ne kembe.
Boshti kryesor perball termetet
e llogjikes moderne.

Dylli i vjeter vecues
i vetedijes pa emer
shkrihet nga nxehtesia e diellit
qe cuditerisht sot nuk permbahet.
Vetevetja pret fillet
dhe marioneta meson te ece vete.
Ky fund pa shkak
eshte nje histori me vete.

Ne mes peshperimash hulumtuese
ideologjia ime merr forme.
Nje gjeme e shnderruar ne nje fytyre
zbret shkallet e pasigurise njerzore.
Ke pare fytyren tende ndonjehere
te zhytet nen mbulesen e duarve?
Kjo e vertete mizore mendimet qeron
dhe kur veten fton ne agime qiellore.
Kjo jete clirohet ne autostrada te ngurta
ku dinamika e botes shformohet
ne qindra plumba hynore
qe djelli na ben te shmangim.
Cuditerisht neser do te jete ndryshe
dhe zgavra gjigande e pikepyetjeve
do te mbushet nga deshira per oksigjen.
Duartrokit dhe mberthe nje buzeqeshje
sarkazmat e kohes me henen enigmatike
do te shtrydhen diku tej.

Te lumte! Te lumte! Te lumte!
Duke qene i dashuruar pas poezive me gezon zemra kur sh0h se si rritesh dita dites.
Suksese te metejeshme!Poezite e tua te fundit jane vertet te arrira,por une mendoj se kane nevoj per me shume ''musht artistik'',gje te cilen jam i bindur se se shpejti do ta arrish.
Pergezimet e mia djale!

Citim:

---

Po citoj ato që tha IQVLORA
Te lumte! Te lumte! Te lumte!
Duke qene i dashuruar pas poezive me gezon zemra kur sh0h se si rritesh dita dites.
Suksese te metejeshme!Poezite e tua te fundit jane vertet te arrira,por une mendoj se kane nevoj per me shume ''musht artistik'',gje te cilen jam i bindur se se shpejti do ta arrish.
Pergezimet e mia djale!

---

Nuk jam aspak dakord me ju i dashur djale.
Lerua te tjerve te te vlersojne.
Po te kisha mundesi te beja nje grafik do te ta tregoja se ku jeni ngjitur e sa jeni ngjitur.Keshtu e kane filluar te gjithe,kane qene mosbesues e ju ka munguar guximi t'i publikonin poezite e tyre.Juve nuk ju mungon sidomos kurajua ,per t'jua bere te ditura poezite e tua per nje publik goxha ketu ne FH.Bleta ka filluar t'i mbushi hojet me nektar kohet e fundit.Ja edhe pak i duhet sa mjalti te piqet .Bletes i ngelet t'ju vendos vellon e bardhe ''nuses se bukur'' poezi.
Do te te kshilloja qe punen tuaj t'ja tregoni ndonje poeti a kritiku,ne menyre qe ai t'ju jepte nje mendim te kualifikuar e profesional.
Mos hezito,por beje se pervecse fitimit,nuk humbet asgje.
Te uroj sukses ne studimet tuaja e te na behesh nje goxha inxhinier me zemer poeti!

IQVLORA kjo puna e inxhinjerit me zemer poeti nuk e di se shume mund te funksionoje. Kam dy nete qe nuk kam fjetur as edhe nje ore mbasi duhet te mbaroj nje projekt me patjeter dhe ne vend qe te jem perpara autocad-it qendroj ketu para forumit duke cliruar valvulat time te urgjences.


Ps: Nuk mund te vendosja dot per nje titull per kete poezi ndaj nqs dikush ka ndonje mendim eshte i ftuar te me ndricoje.


Ne mes tallazesh dimri
anija ngre velat per udhetim
dhe nuk pyet per stuhine
rrugen can me zemerim.

Besimi eshte i forte
dyshime kjo zemer nuk ka
papritur zera sirenash jehojne
timoni i anijes nga duart ra.

Tingujt e embel shperbejne
cdo arsyetim rezistence.
Ne meshire te dallgeve
mbetet anija memece.

Me sy te mbyllur pergjysem
cdo drejtim harrohet
vetem kembanat aventuriere
nga brenda shpirtit degjohen.

Shpejt sirenat lodhen
me kete loje hipnoze
dhe heshtja mbizoteron
ne anijen misterioze.

Per ku u nisem valle
ate mengjes te zymte dimri?
Ashtu me nxitim
pa varka shpetimi?

Anija e lodhur
nen diell turfullon,
mungesa e llogjikes
mbi krye shume rendon.

Ate qe nuk e peruli dimri
shiu, rrufete apo acari,
u shperbe ne hic
nga nje marrezi enderrimtari.

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy



Ne mes tallazesh dimri
anija ngre velat per udhetim
dhe nuk pyet per stuhine
rrugen can me zemerim.

Besimi eshte i forte
dyshime kjo zemer nuk ka
papritur zera sirenash jehojne
timoni i anijes nga duart ra.

Tingujt e embel shperbejne
cdo arsyetim rezistence.
Ne meshire te dallgeve
mbetet anija memece.

Me sy te mbyllur pergjysem
cdo drejtim harrohet
vetem kembanat aventuriere
nga brenda shpirtit degjohen.

Shpejt sirenat lodhen
me kete loje hipnoze
dhe heshtja mbizoteron
ne anijen misterioze.

Per ku u nisem valle
ate mengjes te zymte dimri?
Ashtu me nxitim
pa varka shpetimi?

Anija e lodhur
nen diell turfullon,
mungesa e llogjikes
mbi krye shume rendon.

Ate qe nuk e peruli dimri
shiu, rrufete apo acari,
u shperbe ne hic
nga nje marrezi enderrimtari.

---

Me padurim pergjoj enderrat e njerzimit
Tek shnderrohen prej vetes
Me to vendos sot une te argetohem
Dhe ndaj humanizmit mos rezervohem

Pjelle e nje te kaluare pafund qe fijet akoma leviz
Nje te gjore mban zgjuar akoma
Etja ime per te zbuluar ndizet serisht
Dhe padurimi im thyen qetesine e brishte.

Perpara! Me shpejt!
Me ne thellesi.
Cdo rruge qe zgjedh
Sot nuk ka rendesi

Per nje moment hezitoj.
Pse valle drejt nje mankthi po udhetoj?
Ne nete te tilla cdo rruge te con
Ne te njetin destinacion.

Duke udhetuar shoh qoshe te njohura
Brava qe lehte hapen nga I njejti celes
Mbasi shpirtrat njerzore
Shume te perbashketa kane.

Dhe kete here
Ne qender te mozaikut
I etur per lot dhe gjak
i buzeqesh viktimes se radhes.

I munduar nga hije te krijuara
Prej enderres tende gjysmake
Me besim te verber dicka vendos
Dhe fatin tend me mankthe hijesh vulos.

Ah … ti qe quan veten njeri
Shembellim I venitur I se kaluares
E sotmja dergjet e lodhur
Prej fiksimeve te tua te dikurshme.

Ora e reres ngadale boshatiset
Dhe ti perseri statik nuk leviz
I fshehur brenda vetes
I humbur brenda vetes
Zvogelohesh dhe zvogelohesh.

Tani duhet te dal dhe ik
Puna ime eshte bere
Une thjesht ne vesh peshperis
Kete mekanizem e ve ne levizje vetem ti.

ingmetalboy
26 Shtator, 2008

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori


Poezi e bukur dhe e thjeshte. Titulli i takon te zotit

P.s. Ki kujdes se ndonjehere forum dhe internet jane vetem alibi per te evituar punen. Ashtu si disa vajza lajne shtepine ne periudhe provimesh.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy
Me padurim pergjoj enderrat e njerzimit
Tek shnderrohen prej vetes
Me to vendos sot une te argetohem
Dhe ndaj humanizmit mos rezervohem

ingmetalboy
26 Shtator, 2008

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Demokrate4ever


Cdo poezi e jotja ing te le nje djesi te ndryshme nga e meparshmja. Dicka qe ke deshire ta lexosh e rilexosh.

---

Poezite tuaja i lexoj nga 2-3-4 here, ne menyre qe te kuptoje me saktesi ate qe ka dashur te thote ai shpirt i shqetesuar endrrimtari.Pozite e tua te fundit, shprehin gjendjen tuaj shpirterore.
Dicka te bukur po perjeton shpirti i poetit tone dhe per kete ai eshte pak konfuz e e disi pesimist. Edhe poetet jane njerez si gjithe te tjeret,vecse zemra e tyre eshte me e ndjeshme.Ajo perpelitet e perpelitet duke menduar e shpresuar qe anija t'i caje dallget e te mbrije ne destinacionin e shumpritur.Ajo anije eshte e forte dhe do ta coje shendosh e mire poetin tone endrrimtar ne brigjet e lumturise.
Nje diell i bukur me plot shkelqim do t'i shoqeroj endrrat e tua i dashur poet endrrimtar.Shikoje me me optimizem te ardhmen!Gjendje te tilla jane kalimtare.Zemra jote patjeter qe do te gezohet!

Une do te jepja nje mendim per titullin e poezise pa titull:


Tallazet e shpirtit tim
Studioje ne se i pershtatet poezise.
Respekte

Citim:

---

Po citoj ato që tha IQVLORA
Une do te jepja nje mendim per titullin e poezise pa titull:


Tallazet e shpirtit tim
Studioje ne se i pershtatet poezise.
Respekte

---

Rekuiem gjate maratones

Do te desha te mund te ndaloj
edhe nje cast te vetem.
Nga trupi im te dal
Si i jashtem te meditoja per jeten.

Ky oqean cudish
mes dhimbjesh na u fal.
Here ftohte, here nxehte
kurre hapin nuk e ndal.

Koha te pushoje nuk di.
E si mund te ndalem une?
Te shoh brenda vetes,
keto nete pse nuk kam gjume.

Nje ritem ne vesh
Tik-taku i ores therret.
Nje maratone pacmim
per te mbaruar me mbet.

Cfare do te ndryshonte
nqs ndaloj kohen ne hapesire
dhe rrjedha e jetes
ndalon renien e lire?

Te paren shkalle te thyer,
hallken e dobet te zinxhirit magjik
qe me beri te tjetersoj
kater dimensionet e shpirtit unik.