Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Nje grua e dorezuar! (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=15793)

E diel 10 tetor


Erdhi pak perpara mesit te nates. I thashe:
- Telefoni Talboti. Kujtoja se ishte ne laborator me ty.
Ai m’u pergjigj , pa me veshtruar:
- Nuk ishte.
I thashe:
- As ti s’ishe.
Heshtje e shkurter.
- E vertete. Isha te Noejija. M’u lut te hidhesha nje vrap ta shihja.
- Te hidheshe nje vrap! Ti ndjenje atje tre ore! Te ndodh shpesh qe je tek ajo, ndersa me genjen e me thua se je ne pune?
- Cfare? Kjo eshte e para here,- me tha me nje ton, thua s’me kish genjyer kurre.
- S’eshte e para here. Pastaj c’kuptim ka e verteta qe me ke thene ,kur vazhdon te me genjesh?
- Ke te drejte. Por , me vinte rende….
Kjo fraze me ngriti nervat: gjithe zemerimi I mbytur perbrenda , gjithe ajo perpjekje
Per t’u permbajtur, plasi me ne fund:
- Te vinte rende? Pse , c’pandeh,se do te te nxirrja syte? Cila grua do te ishte sjelle kaq mire sa une?
Zeri I tij u egersua:
- Nuk me erdhi per mbare te te thoja,sepse dje ti fillove te me beje llogari: kaq ore per Noejine, kaq ore per mua….
- Ou ? Ti me cmende me llogarira!
Ai ngurroi nje cast,pastaj tha me ton pendese:
- Mire ,mire: Jam fajtor. Nuk do te te genjej me.
E pyeta pse Noejija pat ngulur kembe ta takonte.
- Nuk eshte ndonje gje kendshme kjo,as per te , m’u pergjigj.
Perseri me hipen nervat:
- Kulmi ! Ajo e dinte fare mire se une ekzistoja kur iu tek te flinte me ty!
- E ka shume te qarte. Prandaj dhe I vjen keq.
- I prishkam punet une? Do te te donte te gjithin per vete?
- Jam nje njeri I rendesishem per te…
Noeji Zherar,kjo arreviste e vockel,shpirtkazme,ben sikur ka rene ne dashuri….
- Mund t’iu hiqem qafe, po te doni, I thashe.
Ai me vuri doren ne krah.
- Te lutem Monike, mos I merr gjerat keshtu!
Dukej I drobitur e zemervrare,por une qe zbutem menjehere para nje renkimi te tij, nuk e leshova veten…..
I thashe thate:
- Pa keqdashje. Para se t’I hyja kesaj valleje, vuajta shume. Por, tani qe jam brenda, duhet te perpiqem te terhiqem pa I shkaktuar shume shimbje asnjeriut.
- Nuk te kerkoj meshire ty.
- Nuk eshte fjala per meshire, ketu. Ta them hapur: me dhemb shpirti te te lendoj. Por nuk e lendoj dot as Noejine.
U ngrita, e ndjeja se nuk e kontrolloja me veten.
- Vemi fleme.
Sonte mendova se Morisi padyshim do t’ia tregonte Noejise kete bisede. Si nuk me kish vajtur mendja me pare? Pra, ata flisnin per mua. Midis tyre ka lindur mirekuptimi si midis meje e Morisit. Noejija jo vetem ka hyre ne mes te jetes sone; por, une , per idilin e tyre jam nje problem,nje pengese. Per te kjo histori nuk eshte nje kalim kohe; kerkon nje lidhje serioze me Morisin, dhe eshte e zonja t’ia arrije qellimit. Me mire e pata menduar une ne krye; duhet t’ia kasha mbledhur, t’I kasha thene Morisit: o une o ajo. Ca kohe do me merrte inat ,por me vone do me falenderonte. Nuk isha treguar e zgjuar. Deshirat e mia, idete, interest e mia nuk qene ndare kurre prej te tijave. Rrallehere, kur I jam kundervene, ka qene per te miren e tij, per te mbrojtur emrin e tij. Tani me duhet t’I dilja plotesisht balle per balle. Po nuk kam force t’I hyj kesaj beteje. Nuk jam as e bindur se durimi ishte rruga me e mire. Dhe, me e bukura, Morisi nuk ma di as per nder. Me ate arsyetimin mashkullor ku nuk gjen arsye, ai me mban edhe merira. Mos duhet te jem edhe me e mirekuptueshme, me moskokecarese, me e buzqeshur? Ah! Nuk e di. Kurre nuk kam qene kaq e dyzuar per sjelljen qe duhet te mbaj. Po!Nje here , per Lysienen. Por atehere I kerkoja keshilla Morisit. Tani jam vetem,pa te.