Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Duke degjuar zerat brenda teje (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=6906)

Cuditerisht kam filluar te behem e ndjeshme ndaj cdo gjeje qe me rrethon. Perlotem menjehere. Me duket sikur shpirti eshte tejet i mbushur dhe po i zihet gryka. Ndjej se dua te shkruaj dicka por nuk mundem te hedh asnje rresht. Nuk arrij te perpunoj , te germezoj ato cfare bluaj brenda kokes time. Ndihem e mundur nga vetja! Ne momentet kur perlotem nga gjera krejt te zakonshme ndjej sikur  nje pjese e imja shkeputet  iken bashke me lotet.Dite pas dite me pas e ndjej  veten me te zhveshur, me te prekshme dhe me te atakueshme nga gjithcka dhe kushdo. Nuk eshte dobesi,eshte thjeshte "mosmbrojtje' e vetedijshme. Eshte nje deshire per ta lene veten te "lire" qofte edhe te "mundet" nga perballjet e castit,ndonjehere edhe rastesore. Eci rrugeve e shkujdesur, perpij ritmet e hapave te kalimtareve,mundohem te kaperdij brenda vetes  shabllonet e njerezve qe me vijne permes takimeve "sy me sy", dhe ne rezymene perfundimtare te dites arrij te e njeta pike: Ndjeshmeri e skajshme! Frikesohem me veten. Kjo nuk eshte nje shenje e mire per profesionin tim.