Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Bota e re poezise (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=337)
-- Fjalori romantik.... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=12620)

Gla, gjithnje jemi ne ata qe i vendosim t'i veme  apo jo "prangat" pasioneve dhe tundimeve tona. Njerezit jo gjithmone mesojne nga gabimet e veta, ata marrin mesime edhe nga gabimet e te tjereve. Jane pikerisht keto "gabime" qe na jep jeta e perditshme dhe qe na qarkullojne ne mendje si potenciale te mundshme,qe na "detyrojne" jo pak here te veme prangat. Por kjo nuk eshte aspak frustuese, une madje e shoh si nje sens mase, vetkontrolli, krenarie, personaliteti dhe vendosmerie tek nje njeri.

 

 

thjesht koicidence e fotos , e asaj qe kishe shkruar ... dhe asaj qe kam patur un sot gjith diten ne mendje Kati .

Nji mike me pat than dikur :  "  duhet te jemi Ne zot te ndjenjave dhe ti kontrollojm Ne  ato ...... dhe jo te behemi skllever te tyre  " . Un sot kam qen totalisht skllav i tyre dhe me qelluan pranga , jo krahe .

.. nejse se vetem rromantizem nuk ka te ky postimi im ( skam pi asnji dopio ) ... thjesht po fantazoja midis avatarit dhe ndjenjave

Nuk e mendova fare ate punen e dopios..

Gjithsesi meqe jemi tek ndjenjat,pasionet , realizimet dhe prangat. Une kam nje mike qe ka vrapuar dhe ndjekur pas cdo pasion te saj. Praktikisht ajo mund te jete nga te paktat vajza 22 vjecare qe ka ralizuar cdo cmenduri apo pasion qe i ka shpkrepur per momentin. Kishte momente qe e kisha zili per guximin qe kishte te hidhte hapa ne erresire dhe te vraponte pas pasioneve. Por ato ishin pasione qe i jepnin kenaqesi qe numerohej me ore dhe zhgenjime e lendime qe nuk i sherojne as vitet. Sot , eshte nje grusht i zemeruar me gjithe boten, qe vetem godet-godet. Ka akumuluar brenda vetes renie te atilla nga skllaverimi i ndjenjave ,saqe nuk ka dore qe e nxjerr nga humbja e vetvetes...

Nje mbremje teksa po shetisnim dhe po bisedonim ajo me pyeti:

-Si ia del mban per..?

Dhe une i dhashe si pergjigje "prangat"....

perse je zhdukur engjull?
shi i mallkuar qe me djeg ne shpirt
simbol i ndarjes sime
pranga titanuimi ne shpirt me ke lidhur
ik por ne mendje ti me jeton qdo second
Te dua vetem kaq dua te them
fjal e shkurter me tere demethenien e fjalve tjera
Te dua, te dua te duaaaaa

Ti , jehone e nje ndjenje qe te gjithe e ndjekin kemba-kembes dhe e pergjojne fjale pas fjale , dje i perkisnim njeri-tjetrit,sot kemi vetem veten dhe neser nuk do na kujtohen as emrat.

Ti , nje gjemim i dashurise qe turbullonte qiej dhe derdhej si burim i pashterrshem ndjenjash , dashuroje me nje kokfortesi qe te bente me naiv sec ishe dhe me femije sec ishe.

Ti , qe di vetem te dhurosh ndjenja te buta dhe te artikulosh te verteten more nga une vetem goditje qe akoma sot me dhembin me shume mua se sa ty. More nga une kujtimin e nje njeriu indiferent dhe prepotent ndaj ndjenjes me te bukur. More me vete kujtim e nje njeiru qe ishte pus pyetjesh pa pergjigje ,por edhe nje det ndjenjash te verteta, te pasterta dhe te sinqerta.

Ti e di se po them te verteten.

Kur ti me the q'kerkon nga une.Une heshta.Heshtja ime u zhyt ne bazenin e madh te fjaleve te dashuris,gjeti vetem nje fjal.Dashuri.Nje lloj dashuri jo te thjesht por as te komplikuar,jo te leht por as te veshtir.Ti dua syt qe shikohem ne pasqyre,ta dua gojen ta puth dhe ta degjoj te me thot Te dua.Te dua ty e shtrenjta ime dhe do te dua derisa te vdes.Derisa do vallzoj diten dhe do flej naten me krimba.

Mjegulli i Dashurise  
 
Kur ikja larg, drejt teje vija;
Kur vija afer,ikja larg.
Per dreq me trembte largesia
Dhe afersia behej cark.
 
As e kuptoja si te desha,
Nje mjegull pus,nje cmenduri,
Si nje poet qe shkruan vjersha
Dhe ndez nje shkrepse,i ben hi.
 
Dhe ndoshta kjo ish dashuria:
E cakerdisur kuturu...
Per dreq me trembte largesia

      Dhe afersia gjithashtu.

                       - Dritero Agolli -

mbyll njerin sy
qe te enderroj ty
hapa tjetrin qe ty te shoh
u afrova qe zemren ta ngroh
sepse pa thjesht ndjehem ajsberg
90 perqind imja e fundosur thell
ne gropen tende te dashuris me qejf kercej
e di sepse nese sjam i prangosur un nuk vlej
nese sme fut ne burgun e dashuris
pa ty do jem vetem ne gropen e vetmis
nese ti nuk me dashuron
nese ti nuk me enderron
une ty do te enderroj
une ty do te dashuroj
gjithmon dashuri te paster do te dhuroj
gjithmon ty do te shikoj
per ty do fantazoj
por nuk dua te me jesh fantazi
dua te jesh dashuri pra ti!

Mosmall, frike, ftohtesi...

Do te doja te gjeja disa fijeza malli brenda meje qe t'i gershetoja, t'i perfshija ne ditet e mia per t'i dhene atyre nje doze melankolie dhe nostalgjie. Kam frike se nuk e bej dot kete, jo me. Nuk e di nqs duhet t'i gezohem apo frikesohem ketij fakti ,por nuk ndjej te kem me brenda meje kokrriza malli, qe nga mungesa dhe largesia dine vetem te bymehen e bymehen e te shperthejne keshtu ne ca pika lotesh te kristalte.....
Kam frike mos kam filluar te marr trajten e nje njeriu " te shpelare" , qe rend vetem pas castit , qe koleksionin kenaqesi momentale , qe jeton perjetesine brenda pak oreve duke e kthyer keshtu te tashmen ne nje te perjetshme te vazhdueshme dhe duke e shejuar keshtu sekondin si ore dhe oren si nje muaj kalendarik.

Kam vendosur te mos e le fatin te vendose per mua,por te jem une ajo qe do te vendose drejtimin e fatit tim. Iku koha kur prekesha nga lotet e nje mashkulli qe qante para meje, tashme nuk arrij te prekem me as nga lotet e mi ,qe shpesh ikundroj me kurreshtje teksa i ndjej se vrullshem jane shtriqur mbi fytyre dhe une cuditerisht nuk kam ndjere asgje.
Cfare eshte kjo? Pse ndodh kjo?
Shpesh me duket sikur jam kthyer ne nje cope akulli , ne nje cop mur, ne dicka qe nuk di t'ia percaktosh ku ka zemren,shpirtin,syte,hunden,gojen apo veshet. Ne dicka qe nga momenti ne moment mund te te behet nje gje e padeukshme dhe askush te mos e preke me....
Jo pak here me frikeson kjo metamorfoze shpirterore dhe atehere kur me frikeson me sjell nota te nje vullneti te mire per ta luftuar.

Pardje po flisja me nje mike ne msn e cila po me thoshte qe kerkonte te kthehej ne te kaluaren per te gjetur veten e saj te lumtur dhe te buzeqeshur te asaj kohe...Une i thashe qe nuk duhej te kthehej ne te kaluaren por thjeshte te afreonte prane vetes ato njerez dhe te krijonte ato situata qe do t'i sillnin asaj lumturi te vazhdueshme dhe me te fuqishme qe do ta benin ta harronte te kaluaren.

Mendoj se kjo do ishte nje "arme" per te "vrare" edhe ftohtesine dhe friken e ketij casti.

Citim:

---

Po citoj ato që tha Katilesha
Mjegulli i Dashurise  
 
Kur ikja larg, drejt teje vija;
Kur vija afer,ikja larg.
Per dreq me trembte largesia
Dhe afersia behej cark.
 
As e kuptoja si te desha,
Nje mjegull pus,nje cmenduri,
Si nje poet qe shkruan vjersha
Dhe ndez nje shkrepse,i ben hi.
 
Dhe ndoshta kjo ish dashuria:
E cakerdisur kuturu...
Per dreq me trembte largesia

      Dhe afersia gjithashtu.

                       - Dritero Agolli -

---