nga tjeter?) "Jo, do rri" ja ktheva, "Dr. F..... ka nje THR revision sot. Nuk e kam vezhguar asnjehere ne OR, thashe te perfitoj nga rasti"."Oh, ai eshte komplet i cmendur. Ka nerva dhe ne b*th. Good luck!" me uroi Nava duke buzeqeshur me ironi. E dija, ja kisha friken atij, por i dhashe vetes kurajo se cuditerisht kish nje emer te mire. Sigurisht BOARD CERTIFIED SPECIALIST dhe DIPLOMAT of ORTHOPEADIC SURGEONS kishin dicka te benin me kredibilitetin e tij sidoqofte pa perparsen e bardhe nuk vlente asnje penny! Jashte OR vura re dy residentet e tij dhe e kuptova qe do isha e tepert ne salle, por isha e parapergatitur. Fundja c'mund te ndodhte? E shumta do me nxirrte jashte! U futa ne salle e heshtur dhe gjeta nje vend qe mos te isha neper kembe. Pacienti nje burre mbi 80 vjec ishte akoma zgjuar. Frika ishte shkruar ne fytyren dyll te verdhe. Ndiqte me sy c'do levizje nervoze te infermieres ndihmese qe perplaste veglat mbi tavoline dhe murmuriste "Pse Dr. F? C'me duhej mua turni i pare? Pse e nderova?" Anesthisiologu e shikonte dhe qeshte. Dy residentet personale te doktorit filluan pergatitjen e pacientit. Une s'dija c'te beja. Te ndihmoja? Nuk e kisha marre akoma OK nga ai. Ai po vonohej. Pacienti akoma zgjuar po terrorizohej. I ngula syte tek anesthisiologu, pa mundur ti thosha :"Ja more shpirtin. Vije ne gjume!" Ai sikur me lexoi mendimet dhe me se fundi ju prezantua:
-Hello, une jam Dr. S anesthisiologu. Une jam doktori i mire. Ai qe te con ne vende te bukura. Ku do te shkosh sot?,- perfundoi me nje buzeqeshje te shpifur.
- ne Poloni,- tha plaku me nje ze te mekur.
-Oh, po pse ne Poloni? Apo mos je polish?,- vazhdoi duke i shkelur syrin praktikantes, por arroganca e tij s'morri pergjigje. Plaku kishte fjetur. Me se fundi Ai erdhi. Me pa gjithe inat dhe i bertiti infermieres:
- Pse kemi shume residente ketu? S'mbaj dot pergjegjsi per te gjithe!
- E mora iniciativen sepse kisha shume deshire t'ju vezhgoja njehere Dr. F, - ja ktheva une pa lene infermieren, qe u tha goja nga frika, te pergjigjej. Kisha menduar te shtoja se nqs ishte problem do largohesha, por nuk e zgjata. Kishte nje veshtrim te akullt por e kuptova qe ego e tij u "ushqye" disi dhe u zbut per momentin. "Parajsa" zgjati shume pak. Filloi te bertiste. Asgje nuk ishte ne rregull. Nuk la asnje dhe asgje pa share. Nuk mundesha ti shikoja fytyren. E dija qe do humbisja durimin, do dilja nga salla dhe do humbisja gjitheshka. Vendosa te fokusohem tek duart e tij te trasha te mbytura ne gjak qe ashtu ne menyre te pakujdesur perpiqeshin te nxirrnin nga vendi koken prostetike te femur nga legeni i pacientit. "Si mundet?" mendoja. "Si munded te jete aq nervoz dhe te vazhdoje te operoje ne keto kushte? Po sikur te bej ndonje gafe ne nevrik e siper?" Nuk mbaj mend sesi u zgjova nga keto mendime kur degjoj: "F*******CK"! Ishte ai. Kishte thyer pjeses e protezes qe ngulej brenda ne femur. E trembur shikoj koken e femur ne doren e tij qe e fluturon me inat ne anen tjeter te salles duke bertitur. Te gjithe ja kishin fajin, por me shume radiologu. Sigurisht! Filmat nuk "tregonin ekzaktesisht" sesa e madhe ishte proteza dhe deri ku arinte ne kocke. Pas tre oresh asgje nuk kishte filluar e jo te mendonim te perfundonim ne oren e 4-rt, sic i kishim premtuar familjes qe priste jashte. Pas 7 oresh pacienti kishte nje proteze te re dhe nje thyerje extra te kockes se kofshes si pasoje e gabimit te DIPLOMATIT. S'jam e sigurt sesi eshte shpjeguar, nese eshte shpjeguar tek pacienti, por jam shume kurioze ta di. E shikoj te nxituar neper korridoret e bardhe dhe normalisht nuk pres te me pershendesi, edhe pse une duhet. Ne fund ai ka BOARD CERTIFIED, une jo. Nese do e kem nje dite une edhe shume te tjere si une, varet....varet gjitheshka nga ky kasap.