Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Dashuria (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=48)
-- Thuamë se më Dashuron.. (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=12220)

E dashura ime, mora prej teje nje leter qe me ka lumturuar.
Ne te thuhet cdo gje qe nje njeri mund ti thote nje tjetri e sidomos thuhen ato qe vetem ti mund te m'i thuash. Secili nga ne eshte bere tashme aq shume fat i tjetrit saqe fjalet mund te shkojne ketu fare pak. E prapseprape çdo here çuditem pa mase dhe jo per gje, por nga fakti qe ne nje kohe te rremujes se madhe, dy jete kaq te ndryshme qe kishin bere aq e aq kerkime qe shpesh hiqni dore nga keto kerkime, u bashkuan kokerr per kokerr. Po ja qe ndodhi e lavdi zotit qe ndodhi. Te dua shume! Sa ngrohtesi te pashpenzuar kam ende ne veten time, kjo ngrohtesi eshte aq e madhe, sa mund te mbaje mbrenda zemra ime. Eshte e çuditshme si u kthye çdo gje ne dashuri. Si ndodhi qe shume gjera qe gjith jeten e kam urryer, u bene te rendesishme e terheqese e te tjera gjera qe me pare i lakmoja e i kerkoja, u zhyten ne harrese. E ç'munde te jete me e mrekulleshme se zakoni, me e deshirueshme se shpresa, çfare mund te lumturoje me teper se perputhja e plote e ndjenjave tona. Sa te dua! Si nuk dua gje tjeter perveç teje, dhe si ka mundesi qe per mua cdo gje qe ekziston ne kete bote, ndriçohet nga keto rreze, te nje ndjenjesie te pa fund! Sa larg e pa vlere duket tani shkelqimi i rreme i aventurave, shqetesimet, prirja feminore per te prishur, shpenzim te parave pa kriter e harrese. Nuk dua te harroj me, por te kujtoj qe te mbledh sa me shume per ne te dy. Ti je kupe, je zemer e hapur per te tjeret, ti qe je gjithmone e gatshme. Une te dua dhe çdo gje tek une rritet e turret prape drejt teje. Fara mbushet me leng jetesor dhe era fryn e lekund kallinjte qe feshferinje si krahe te medhenje. Perqafome fort e dashur, perqafome sepse nganjehere me kapton frika nga gjeresija e plotesija e ndjenjave, aq te reja jane ato per mua. Mund te mendosh se malli i ngarkuar eshte me i rende se vete anija dhe se tani po i con era ne det te hapur. Kjo eshte nje frike e kote dhe ne pergjithesi nuk eshte fare frike, vetem se eshte grumbulluar aq shume dashuri, saqe mbremjeve me erren syte e cdo gje mbullohet me hije; ja , pra, sa shume perulem e gjunjezohem para asaj qe ndjej. Kjo eshte pjekurija e stines se veres qe ka mbjelle lulezimin, megjithese askush nuk ka mbjelle asgje, kjo eshte nje vere me bime te egra e nje dashuri e harlisur, nje lule e bukur dhe e forte e jetes, lule qe ka qendruar shume kohe e vetmuar... Ta dish sa te dua! Eh, sa nuk dua te ndahem prej teje. Jo kurre me!


Remarque

.......................ME MIRE MOS E THUAJ !!!!!!!!!!!!!!!!!!

E dashur, jam i lodhur por nuk eshte ende aq vone sa te bie per te fjetur. Debora me peshen e saj ka keputur kabllot e linjes se tensionit te larte dhe jemi pa drita. Kam ndezur e kam vendosur ne tavoline disa qirinj dhe po te shkruaj nen dritet e tyre qe luhatet vazhdimisht. Punova, lexova e meditova e prape punova, shkoja te rafti, merja kete apo ate liber e pastaj kam ndenjur ulur duke e ngulur veshtrimin ne zjarrin e vatres. Keto jane dite alarmi e melankolie, jane mbremje vetmie kur debora me shi qe bie jashte, me buçet ne vesh si nje perrua i erreti hirit te kohes qe rrjedh e rrjedh prane meje.
Ti e din se keto jane dite qe sherbejne si nje sfond i erret, ne te cilin cdo gje duket me qarte, ti e di se po te mos jene keto lloj ditesh, nuk do te kisha asgje tjeter ose cdo gje do te ishte ndryshe, po keshtu eshte, por ama prej kesaj ato nuk behen me te lehta sepse pas tyre qendronnje mendim, nga i cili nuk te shpeton asnje fjale ngushellimi.
Nuk ka asnje mendim qe me lind ne koke qe te mos jete i lidhur me vdekjen, i shkruante Mikelanxhelo Vazarit. Ai e dinte se ndryshenuk mund te punonte, e kam fjalen per pune te vertete. Ai gjithashtu e dinte se ndryshe nuk eshte e mundur ta nxjerresh ne pah bukurine, gezimin e jetes se perndryshe ato do te dukeshin vulgare e absurde. Ne kuptimin antik vete gezimi ishte nje kopesht trendafilash para dyerve te ferrit. E c'do te kishin qene saturnalet pa ate ekuivoken e mistereve te Elizeut? Asgje tjeter vec se ca veprime vulgare te dehurish. Por ne qe jetojme 2000 vjet mbas antikitetit,jetojme pa ndjenjen e balances se perendive shume njerezore qe bartin paqen, jetojme pa Dianen e pyejve, pa Apollonin qe godiste ne shenje nga distanca me te largeta dhe pa Dionisin me skepter ne dore e me kurore prej degesh ardhie mbi koke. Ne nuk e dime se perroi i kalter i harreses dhe vdekja dalin nga i njejti burim. Mbase kushedi na kujtohet ende , por ama nuk i ndiejme , e prandaj kemi nevoje per shume me teper burreri e trimeri per te jetuar.
Flaket e qirinjve luhaten dhe une, e dashur, e ndiej se po te shkruaj marrezi. Cdo zemer e cdo koke i njeh baticat e zbaticat. Dhe kur deti terhiqet, ai le ne breg lloj-lloj gjallesash. Mos e vra mendjen per kete se edhe une do ta harroj. Ne nje dite te bukur edhe ne do te ndodhemi ne plazh ku do te na flake zbatica. Kur i kthen shpinen dickaje, nuk ka se si te te shtohen forcat. Forcat rriten dhe shtohen kur i sheh gjerat drejt e ne sy, dhe kjo eshte e vetmja gje qe na duhet: te jetojme pa frike. Mbase nganjehere hidherohem shume, por ama pa u trembur e pa u ankuar. Fjalet me mbreselense qe jane gdhendur ne nje pllake varri te lashte jane: "Non omnis moriar!" - "Nuk do te vdes i teri". Kjo eshte dicka qe vlen per sendet.
"Sirr" thone njerzit ne lindje, "sirr" eshte nje e fshehte, kurse "denjishtirme" - "shkembim". E dashur, e fshehte dhe shkembim, shkembim misterioz me diçka,pra, diçka qe nuk vdes krejtesisht. Ti ke jetuar ne kohe shume te lashta, ti je engjilli i dashur dhe i erret, je "sirr" dhe "Non omnis moriar"...
Duame...

Remarque

E bukur,Agata.Flm qe i solle ketu.

Thuam se me dashuron

jo,sta them dot

Thuam se s'me dashuron

jo, sta them dot

Thuma se ke frike

jo,sta them dot

Po , pse ?!

...se kam frike.....

Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Martin Iden
Thuam se me dashuron

jo,sta them dot

Thuam se s'me dashuron

jo, sta them dot

Thuma se ke frike

jo,sta them dot

Po , pse ?!

...se kam frike.....

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha ishpeshtimi


Hej Agatush nga e ke perkthyer kete?

Normalisht ne origjinal duhet te jete:

"Me thuaj dhe me duaj e dashur.dhe per me teper me cil rrugen per tek zemra jote,ate rruge aq te veshtire per ta gjetur i vetem...."

Salut Agathe!

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha agata
Thuamë e duam i dashur, e mbi te gjitha tregome rrugen per tek zemra jote, rruge qe me duket e veshtire per ta gjetur vetem...

---