Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Kinematografia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=127)
-- Enciklopedi e vogel e filmave italiane (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=15881)

All'onorevole piacciono le donne (1972)

Regjia: Lucio Fulci
Skenari: Sandro Continenza, Ottavio Jemma, Lucio Fulci
Aktore: Lando Buzzanca, Laura Antonelli

Gianni Puppis eshte nje senator i njohur dhe i suksesshem. Tashme ai eshte kantidati kryesor per President i Republikes. I rritur me parime fetare, ai nuk esht mesuar te kete femra afer, aq sa e marrin per homoseksual. Por zbulon se deshira per femrat ekziston qe çke me te. Ne menyre te pavetedijshme ai prek bythet e femrave, ndonjehere edhe te princeshave apo amabsadoreve te huaja. I shqetesuar per kete semundje ai largohet disa dite nga parlamenti per tu kuruar.
Nderkaq mungesa e tij kthehet ne problem shteteror, partite levizin, policia kujton se do beje grusht shteti, mafia nderhyn, gjeneralet behen gati. Vatikani ndjek ceshtjen me preokupim, sepse Gianni Puppis eshte pikerisht njeriu i tyre, i edukuar qe nje dite te behej president i Italise.


Megjithese eshte krijuar ne 1972 skenari ka nje origjinalitet te paperseritur me vone. Eshte fantastike menyra si vihen ne loje aparaturat shteterore dhe fetare me ane te nje deshire te thjeshte per seks. Ne ate kohe Italia po fitonte nje vetedije te saj mbi lirite seksuale, liri qe me vone do shprehej neper kinematografi dhe politike.
Grushti i shtetit, i cili ne film flitet vazhdimisht, ishte vertet duke u bere para se te prodhohej ky film (Golpe Borghese, 1970). Askush nuk e di pse deshtoi, por lidhja me nje aspekt qesharak ne kete film krijon nje karikature te vertete te aktoreve te pushtetit.


Ne Shqiperi analogjia eshte evidente me minisitrin Ylli Pango, i cili humbi postin per ti futur duart nje femre. Nje fat te ngjashem pesoi Sabit Brokaj. Por nga ana tjeter filma te tille ne Shqiperi nuk ekzistojne. Nuk ka asnje film te tregoje pushtetin shqiptar me ironi. Dhe te mendosh qe analogjite mes filmit italian dhe Shqiperise se sotme ekzistojne qarte.

Kuriozitete:

• Ideja e komedise politike i erdhi Ottavio Jemmes, i cili bashke me Fulcin shkroi skenarin. Sandro Continenza ndihmon ne kompletimin e tij.
  
• Si zakonisht filmat dergoheshin ne zyren e censures. Ne fakt ky film nuk kontrollohet aty, por shafqet direkt ne Ministrine e Brendshme, ku eksponentet e Democrazia Cristiana e shikojne per here te pare.
  
• Filmi censurohet menjehere me pretekstin se ka skena lakuriq. Por producenti mbledh gazetaret dhe i tregon filmin. Ata binden se filmi eshte censuruar sepse ka permbajtje politike.
  
• Pas presionit te opinionit publik zyra e censures behet tolerante. Pranon te lejoje publikimin nese priten disa skena. Ne fakt skenat e prera tregonin lidhjen e politikes me mafian e Vatikanin. Me ne fund, 2 muaj pas bllokimit te pare, filmi del ne kinema me pulle te kuqe (gjoja si porno). Ka shume sukses dhe me pas perhapet neper bote, ku ne Brazil hyn ne historine e kinemase per fitimet me te medha.
  
• Pas ketij filmi regjizori fillon te pergjohet dhe ruhet me agjente. Poshte shtepise nje burre rrrinte vazhdimisht duke lexuar gazeten. "Edhe vajza ime e kuptoi qe gazeta ishte gjithmone e njejta", thote regjizori.
  
• Titulli i plote i filmit eshte: "Nonostante le apparenze... e purché la nazione non lo sappia, all'onorevole piacciono le donne"