Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Psikologjia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=6)
-- ndjenja e vetmis ne mes te turmes (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=8595)

Ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Kush nga ju forumista me thote nese ndonjehere gjate jetes tuaj te deritanishme keni pasur ndjenjen e vetmise absolute edhe kur keni qene ne mes te turmes ???

Une.
Isha ne shkolle ne fillim fare dhe nuk njihja absolutisht asnje njeri nga rreth 5000 vetat aty. Ne nje moment pashe nga larg fytyren time ne nje pasqyre, ne te qindten e pare te sekondes truri akoma nuk arriti ta njihte veten time, ama arrita te mbushesha me shprese se po shikoja nje fytyre te njohur.

e ndiej cdo dite po jo si vetmi me teper sikur jam vetem me mendimet e mia ne mes te turmes. dhe cfaredolloj zhurme te bejne nuk e kam mendjen fare as nuk i degjoj as nuk i fiksoj as nuk i ve re... kjo cuditerisht me ndodh vetem ketu ku jetoj ne shqiperi asnjehere.

Besoj se te gjithe e kemi provuar kete ndjesi. Gjithashtu mendoj se kjo ka dy nuanca. E para, ku thjesht ndihesh vetem sepse nuk njeh njeri, dhe ketu s'ka asgje te keqe...dhe ajo tjetra, ku je mes njerezish te njohur dhe ndihesh vetem, sikur nje mur ftohtesie ngrihet padukshmerisht...Per fat te keq e kam provuar per nje kohe te gjate kete ndjesi...

re

Citim:

---

Po citoj ato që tha freeb
Besoj se te gjithe e kemi provuar kete ndjesi. Gjithashtu mendoj se kjo ka dy nuanca. E para, ku thjesht ndihesh vetem sepse nuk njeh njeri, dhe ketu s'ka asgje te keqe...dhe ajo tjetra, ku je mes njerezish te njohur dhe ndihesh vetem, sikur nje mur ftohtesie ngrihet padukshmerisht...Per fat te keq e kam provuar per nje kohe te gjate kete ndjesi...

---

Sigurisht qe e kam ndjere veten ne vetmi shpesh here....si ne mes te turmes te pa njohur si dhe ne mes te shoqerise.....Edhe akoma me ndodh ne disa rethana......

edhe mua me ndodh shpesh, vecanerisht kur ndodhem ne bisede apo debate me shume njerez qe nuk me kuptojne fare, dmth, kur jam e vetme ne mes nje numri te madh njerezish ne koncept, ndihem e vetme dhe e privilegjuar kur jam e sigurt qe e di dicka sh.mire dhe te tjeret se kuptojne.....ndiej dhe keqardhje per ta ne njefare menyre.......

ndonjehere me ndodh me prinderit, kur nuk duan te me kuptojne ne disa koncepte, ndihem e vetme dhe e huaj ne shtepi.....

Citim:

---

Po citoj ato që tha isra
edhe mua me ndodh shpesh, vecanerisht kur ndodhem ne bisede apo debate me shume njerez qe nuk me kuptojne fare, dmth, kur jam e vetme ne mes nje numri te madh njerezish ne koncept, ndihem e vetme dhe e privilegjuar kur jam e sigurt qe e di dicka sh.mire dhe te tjeret se kuptojne.....ndiej dhe keqardhje per ta ne njefare menyre.......

ndonjehere me ndodh me prinderit, kur nuk duan te me kuptojne ne disa koncepte, ndihem e vetme dhe e huaj ne shtepi.....

---

Une pothuajse gjithmone ndihem vetem edhe ne mes 'turmes"!
E kam ndeshur kete ndjesi te vecante shume vite me pare!Kjo vjen nga mosperputhja e mendimeve,e deshirave,e nuancave te jetes,e shijes,
e se bukures,e trishtimit,e lodhjes,e lumturise etj etj!

S`ka me keq sesa te ndihesh i Vetem mes "Turmes njerezore", qe me duken thjeshte papagale te dale nga kafazi i kokes se tyre tere shkrumb!
E nese dikush em pyet,"Helga si ndihesh mes nesh?!"
Pergjgjaa ime eshte e thjeshte dhe teper troc:-"Ndihem me Vetem se kurre!"
Pra eshte nje lloj boshlleku brenda vetes sone qe na parandalon te gezojme momentin mes "turmes njerezore!"

Ciao a` tutti,-belli e brutti!

me ka ndodhur disa here

Shpesh jam ndier e vetmuar ne mes te turmes ....dhe mendoj se arsyeja per kete vjen nga pamundesia e adaptimit ne rreth te caktuar ...ku prape pajtohem se njerzit e ndryshem e inicojne kete ......

tani ka kohe te gjate qe sjam ndire keshtu ....arsyeja ...e thjesht ....jam shume e zene ...skam kohe te mendoj si ndihem .....

Ndihesh ndonjehere sikur je rrethuar nga nje mjergull e dendur ngjyre gri edhe sheh hije qe te kalojne prane, here here degjon zera, por prapseprap e gjen veten aty: te humbur ne mes te mjergulles.
Nuk je vetem, perkundrazi, i rrethuar nga turma njerzish po aq te dendur sa edhe mjergulla, por te gjithe ecin ne drejtime te kunderta. Edhe ti ecen rruges tende, me prezencen e tyre mbi trup, por jo ne shpirt.
Kemi te njejten menyre komunikimi, por ndonjehere eshte kaq e veshtire te komunikosh si te ishim nga planete krejt te ndryshem. Fenomen qe ndodh sepse nuk e shohim boten me te njejtet sy, edhe shpeshhere nuk shikojme ne te njejtin drejtim...
Vetmia mes turmes eshte krejt normale. Jemi krijesa me personalitete te ndryshme, karaktere te ndryshme edhe egoisit nga natyra. Shikojme interesin tone edhe ne ato momente kur besojme se po ndihmojme te tjeret. E konsiderojm veten si qendren e universit, sepse e shohim universin vetem nepermjet vetevetes, prandaj edhe ndihemi shpeshhere vetem sepse presim qe edhe te tjeret te na shohin ashtu:Si planetin kryesor.
Kam lexuar diku se zoti i dha njeriut hijen, qe mos te ndihej asnjehere vetem.
Por ne i qendrojme hijes perballe edhe pretendojm qe te na flasi.
Bota s'eshte gje tjeter vecse vetmi personale te kokolepsura ne nje shuk vetmie te pergjithshme...
Ne fund te fundit, te gjithe jemi vetem, te burgosur brenda brinjesh te shtremberta me mendimet dhe ndjenjat tona mbyllur aty. Vetmia eshte statusi natyral njeriut!

kur jam cop cop .... para pelqej te pi ndonje cigare ne ndonje vent sa me te larte si tarracat e pallateve shumkatshe....edhe ne tiran jan pak....dhe me duket vetja transparent ose "me i panjohur se ushtari i panjohur" ............................


ps. por i fus noj trefletsh dhe vij me vete

Citim:

---

ps. por i fus noj trefletsh dhe vij me vete

---

Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha belgium
kush nga ju forumista me thot nese ndonjiher gjat jetes tuaj te deritanishme keni pasur ndjenjen e vetmis absolute edhe kur keni qen ne mes te turmes ???

---

Re: Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha phenix8


Meqe je ne belgjike ...ej mos mendon se turma t'a ka varur ndonjehere?
patjeter qe vetem do ndihesh.
Fakeqesi per ndonje qe perdor termin turme per te vecuar veten si jo pjestar i kesaje turme.

ajo qe quan "vetmi asbsolute" nuk egziston. pak a shume edhe forumi eshte turme, por turme virtuale.

Kjo jotja ne mos perpjekje banale per tu dukur interesant te krijo pershtypjen se ske pasur kokrren e idese dhe ja ke mbytur kot
Mblidh mendjen o djale se edhe ti turme me te tjeret je.....ne perpjekjet e jargavitura forumiste per tu dukur pak elitare.

Ps:asgje personale.

---

Re: Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha phenix8


Meqe je ne belgjike ...ej mos mendon se turma t'a ka varur ndonjehere?
patjeter qe vetem do ndihesh.
Fakeqesi per ndonje qe perdor termin turme per te vecuar veten si jo pjestar i kesaje turme.

ajo qe quan "vetmi asbsolute" nuk egziston. pak a shume edhe forumi eshte turme, por turme virtuale.

Kjo jotja ne mos perpjekje banale per tu dukur interesant te krijo pershtypjen se ske pasur kokrren e idese dhe ja ke mbytur kot
Mblidh mendjen o djale se edhe ti turme me te tjeret je.....ne perpjekjet e jargavitura forumiste per tu dukur pak elitare.

Ps:asgje personale.

---

Re: Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha phenix8


Meqe je ne belgjike ...ej mos mendon se turma t'a ka varur ndonjehere?
patjeter qe vetem do ndihesh.
Fakeqesi per ndonje qe perdor termin turme per te vecuar veten si jo pjestar i kesaje turme.

ajo qe quan "vetmi asbsolute" nuk egziston. pak a shume edhe forumi eshte turme, por turme virtuale.

Kjo jotja ne mos perpjekje banale per tu dukur interesant te krijo pershtypjen se ske pasur kokrren e idese dhe ja ke mbytur kot
Mblidh mendjen o djale se edhe ti turme me te tjeret je.....ne perpjekjet e jargavitura forumiste per tu dukur pak elitare.

Ps:asgje personale.

---

ka te beje

belgium, ka te beje shume edhe menyra se si u rritem ne shqiperi
shume shoke familje e madhe e te tjera, ndersa tani ne emigracion
ndikon shume jeta e veshtire qe perballemi dhe secili (sheh hallet e tij)
pastaj dhe ata shoke qe u rritem ne shqiperi dhe do donim ti kishim ketu
jetojne diku tjeter ,dhe veshtire te besh shoke tamam ne vend te huaj

Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha belgium
kush nga ju forumista me thot nese ndonjiher gjat jetes tuaj te deritanishme keni pasur ndjenjen e vetmis absolute edhe kur keni qen ne mes te turmes ???

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha isra
edhe mua me ndodh shpesh, vecanerisht kur ndodhem ne bisede apo debate me shume njerez qe nuk me kuptojne fare, dmth, kur jam e vetme ne mes nje numri te madh njerezish ne koncept, ndihem e vetme dhe e privilegjuar kur jam e sigurt qe e di dicka sh.mire dhe te tjeret se kuptojne.....ndiej dhe keqardhje per ta ne njefare menyre.......

ndonjehere me ndodh me prinderit, kur nuk duan te me kuptojne ne disa koncepte, ndihem e vetme dhe e huaj ne shtepi.....

---

Ilirusa edhe pergjigjgia jote qe e mrekullushme.

Faleminderit Kontinenti!
Respektet e mia.

Re: Re: Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha menada


...te me ndjesh po une vetem opinion ka dhene. ti dukesh se je njeri shume shume i thjeshte. ne fakt do te keshte qene me dijitoze ta injoroje sepse imi ishte thejsht opinion. ty qe te ka djegur miza je pergjigjur me mllef. jotja eshte personale qe rrjedh mesazhi im.
temen e ke hapur ti dhe jo une. ti je per te degjuar mendime qofshin dhe te hidhura dhe jo per te mbrojtur pyetjet e tua pergjigjet e se cilave i deshiron ti keshe vetem pozitive. mos harro se e virtytshme do te qe te merreshe me temen tende dhe ate qe mendon se do vjelesh prej saje.
une vertete nuk kam gje me ty se nuk te njoh. thjesh mund te shohesh se nuk te ka djegur vetem ty per edhe dikuj tjetetr qe mund te jepte mendomin e tij per pyetjen tende dhe jo per pergjigjen time.
une jam dhe mund te jem edhe nje mik virtual i mundshem joti ne kete forum. mos u beso shume nick nameve se une ose nje tjeter mund te jene 5 emra dhe i njejti person.
e kemenduar ndonjehere????
. brukseli eshte i bukur. atje kam qene per here te fundit ne maj.
Te uroj shendet dhe gjithe te mirat

---

re

do kisha deshir mos te kalonin ne ofendime dhe perpjekje te deshtuara per ulje ose ngritje personash ose individesh .
kush ska deshir ti pergjigjet pyetjes nuk esht i detyruar te shkruaj .
pyetja ime ka kuptim shum te gjer dhe kerkon pergjigje filozofike me shum sesa pergjigje direkte .
ket sqarim e bera per ata ose ato qe mbase se kan kuptuar thelbin e pyetjes .
flm atyre qe jan pergjigj realisht dhe me meditim .
ndersa ty menada apo zoti e di kush te keshilloj te qetsohesh pak dhe te shkruash gjera konstruktive :-)
nese ske çfar te shkruash per temen te kujtoj qe forumi yn esht shum i larmishem dhe me aktivitete te shumta ku mund te gjesh vetveten si psh ke tema DISKUTIME PA TEM mendoj qe aty do ishe nji antar(e) i flakt(e).
ciao

Mendoj se mund te ndihesh vetem dhe mos te ndihesh keq, sepse je ti dhe mendimet e tua dhe ti je duke pritur diçka qe ajo situat e ne ate vend me ata persona nuk po ta jep. Ne kete rast je ti qe je larguar...

Me ka ndodhur kur prisja nje telefonate qe spo vinte dhe ndihesha vetem e fillova te ndieja ftohte. Kisha miq perreth qe me flisnin po kisha ndjesine se isha fare vetem.

Edhe ndodh keshtu!
Cdo gje nuk ka te beje vetem me mendjen, nuk eshte vetem psikologjike. Ka te beje me teper me zemren.

Ju pershendes

Mesa di une nuk njihet ndonje lloj vetmie e tille e pershruar ne literature. E them kete nese mendoj nje individ qe ndodhet ne mes te asaje qe ju quani "turme" ose si c i thone ne anglisht Crowd. Turma eshte nje mase njerezish qe eshte studiuar dhe pershkruar gjate nga shume studiues. ketu mund te permend Gustave Le Bone ose Zigmund Frojd. ketu mund te them se njeriu mund ta ndjeje veten te vetmuar ne nje "x" tip turme ne te cilen ndodhet rastesisht dhe nuk ka te beje fare me logjiken kerkesat dhe deshirat e kesaje turme. Ka gjithmone nje arsye pse njerezit grupuhen ne madhesi te quajtur "turma"
Turme ne fakr eshte edhe nje epitet denigrues. Eshte njohur boterisht shtresa aristokratike psh dhe perbuzja per pavleresine dhe kotesite e turmave.

Patjeter nje individ qe e ze halli mund te ndihet i vetmuar ne mes tutmash.
Ky fenomen kam pershtypjen se mund te ndodhe me shume kur je i detyruar te shkosh per te bere favore ne mitinjgje politike. ose ne emigracion ku vetmia morale i atribuohet te gjithe te huajve te cilet padashur kthehen ne nje lloj mase te ndryshnish ne trajtese dhe vleresim dhe trajtese.

Nga turmat ose grupet e njerezve egziston edhe nje lloj problemi psikkik qe quhet fobia sociale. kjo kam degjuar se shte deri diku e kurueshme. ndersa vetmia ne mes te turmes nuk mendoj se eshte artikuluar drejt.
gjithsesi mendoj se cdo individ mund te ndihet sic ai vete ndihet ne cdo situate ose fenomen dhe ti tregoje ndjesite e tij.
Best!

ndjenja evetmise ne mes te turmes

te gjitha kan te bejne se si mesohet njeriu gjate kohes se jetes nuk mendoje ne lidhje me smundje e seperatiste etj etj.

Citim:

---

Po citoj ato që tha katia
Mesa di une nuk njihet ndonje lloj vetmie e tille e pershruar ne literature. E them kete nese mendoj nje individ qe ndodhet ne mes te asaje qe ju quani "turme" ose si c i thone ne anglisht Crowd. Turma eshte nje mase njerezish qe eshte studiuar dhe pershkruar gjate nga shume studiues. ketu mund te permend Gustave Le Bone ose Zigmund Frojd. ketu mund te them se njeriu mund ta ndjeje veten te vetmuar ne nje "x" tip turme ne te cilen ndodhet rastesisht dhe nuk ka te beje fare me logjiken kerkesat dhe deshirat e kesaje turme. Ka gjithmone nje arsye pse njerezit grupuhen ne madhesi te quajtur "turma"
Turme ne fakr eshte edhe nje epitet denigrues. Eshte njohur boterisht shtresa aristokratike psh dhe perbuzja per pavleresine dhe kotesite e turmave.

Patjeter nje individ qe e ze halli mund te ndihet i vetmuar ne mes tutmash.
Ky fenomen kam pershtypjen se mund te ndodhe me shume kur je i detyruar te shkosh per te bere favore ne mitinjgje politike. ose ne emigracion ku vetmia morale i atribuohet te gjithe te huajve te cilet padashur kthehen ne nje lloj mase te ndryshnish ne trajtese dhe vleresim dhe trajtese.

Nga turmat ose grupet e njerezve egziston edhe nje lloj problemi psikkik qe quhet fobia sociale. kjo kam degjuar se shte deri diku e kurueshme. ndersa vetmia ne mes te turmes nuk mendoj se eshte artikuluar drejt.
gjithsesi mendoj se cdo individ mund te ndihet sic ai vete ndihet ne cdo situate ose fenomen dhe ti tregoje ndjesite e t


Best!

---

Kur ne zemer te mungon dashuria ,mendoj se e ndjen veten ne vetmi! Ne mes nje shoqerie ku muhabeti nuk te ecen mendoj , se ndjen perseri vetmi.Kur ti flet dhe te tjeret s'te degjojne ,perseri mendoj se do gjesh vetmi! Ndjenja e vetmis varet nga rrethanat qe je ti , dhe si e merr ti jeten .

Citim:

---

Po citoj ato që tha Demokrate4ever
Kur ne zemer te mungon dashuria ,mendoj se e ndjen veten ne vetmi! Ne mes nje shoqerie ku muhabeti nuk te ecen mendoj , se ndjen perseri vetmi.Kur ti flet dhe te tjeret s'te degjojne ,perseri mendoj se do gjesh vetmi! Ndjenja e vetmis varet nga rrethanat qe je ti , dhe si e merr ti jeten .

---

Me duken qesharake zenkat ne kete teme sepse kjo teme ka pergjigje relative. Jo cdo njeri e ndjen veten njesoj si ne turme...Ka nga ata qe e kane jeten bosh dhe e kane mendjen tek turma. Cfare permasash ka turma? Cfare ngjyrash? etj etj. Pra gjera mikroskopike qe per nje te deshperuar jane gjigande...Ne asnje rast turma s’ka se si te kete lidhje me ty (flas per njerezit e thjeshte), nuk kuptoj arsyet pse fenomeni “turme” te shkaktoj dhimbje ne trup, zemer, brinje etj sic shprehen disa. Zakonisht njerez te tille jane personat qe nuk kane qejf te punojne (shqiptaret e kafeneve). Qe jeten e mbushin duke pare turmat. Per te tjere qe e kane jeten te organizuar me dinamizem turma nuk ekziston dhe koha qe ai ka ne dispozicion per te menduar per turmen eshte mjaft e kufizuar.
Megjithate kam pershtypjen se Ilirusa p.sh nuk ben pjese ne asnje model te mesiperm. Ajo ka thjesht nje protest te dickaje jo te kendshme qe i ka ndodhur ne jeten e saj ku eshte ndjere keq dhe per kete ai shprehet ose proteston. Eshte normale. Kujdo mund t’i ndodhe. Pra, kjo qe i ndodh asaj nuk eshte nje proces qe zgjat e zgjat pa pushim sepse nese do te ishte keshtu atehere dalim tek ato dy modelet e para me siper. dhe ska lidhje me banalizma jargash apo nivelesh.

Autorit te kesaj teme i them se vetmia absolute nuk ekziston. Sepse agje nuk eshte absolute por re...la...ti...ve....

Nuk jam dakort me cka u tha:

Dashuria eshte vetem nje iliuzjon.
------------------------------------
Kur ne zemer te mungon dashuria ,mendoj se e ndjen veten ne vetmi.

----------------------------------------

Citim:

---

Po citoj ato që tha Pitkini
Nuk jam dakort me cka u tha:

Dashuria eshte vetem nje iliuzjon.
------------------------------------
Kur ne zemer te mungon dashuria ,mendoj se e ndjen veten ne vetmi.

----------------------------------------

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha iliriusa
Ndihesh ndonjehere sikur je rrethuar nga nje mjergull e dendur ngjyre gri edhe sheh hije qe te kalojne prane, here here degjon zera, por prapseprap e gjen veten aty: te humbur ne mes te mjergulles.
Nuk je vetem, perkundrazi, i rrethuar nga turma njerzish po aq te dendur sa edhe mjergulla, por te gjithe ecin ne drejtime te kunderta. Edhe ti ecen rruges tende, me prezencen e tyre mbi trup, por jo ne shpirt.
Kemi te njejten menyre komunikimi, por ndonjehere eshte kaq e veshtire te komunikosh si te ishim nga planete krejt te ndryshem. Fenomen qe ndodh sepse nuk e shohim boten me te njejtet sy, edhe shpeshhere nuk shikojme ne te njejtin drejtim...
Vetmia mes turmes eshte krejt normale. Jemi krijesa me personalitete te ndryshme, karaktere te ndryshme edhe egoisit nga natyra. Shikojme interesin tone edhe ne ato momente kur besojme se po ndihmojme te tjeret. E konsiderojm veten si qendren e universit, sepse e shohim universin vetem nepermjet vetevetes, prandaj edhe ndihemi shpeshhere vetem sepse presim qe edhe te tjeret te na shohin ashtu:Si planetin kryesor.
Kam lexuar diku se zoti i dha njeriut hijen, qe mos te ndihej asnjehere vetem.
Por ne i qendrojme hijes perballe edhe pretendojm qe te na flasi.
Bota s'eshte gje tjeter vecse vetmi personale te kokolepsura ne nje shuk vetmie te pergjithshme...
Ne fund te fundit, te gjithe jemi vetem, te burgosur brenda brinjesh te shtremberta me mendimet dhe ndjenjat tona mbyllur aty. Vetmia eshte statusi natyral njeriut!

---

Jemi krijesa

qe duam marredhenie njerezore ne jetet tona-keshtu u krijuam qe ne fillim.Pa to jemi te 'vdekur'...
Ndjenja e vetmise ne mes te turmes do ekzistoje, ashtu sic do ekzistojne zhgenjimet, dhimbja dhe te papriturat qe sjellin njerezit per vete faktin se jane krejt ndryshe nga ty.
Megjithate vetmia iken vetem ne rastet kur njerezit kane nje marredhenie miqesore me Zotin qe i krijoi. Vetem atehere,jo vetem qe nuk ndihesh vetem ne mes te turmes,por i jep gjalleri asaj.

Qe te gjithe jane ndjere te pakten nje here ne jeten e tyre te vetmuar edhe ne mes te turmes kete nuk e ve ne dyshim dhe per ata qe nuk jane ndjere akoma kam nje lajm te keq: do te ndiheni dhe ju ashtu dhe nuk do te jete hic bukur, por perkundrazi do te dhembe shume.
Por kjo lloj vetmie me ben te mendohem se
pse ndodh kjo gje??

Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha belgium
kush nga ju forumista me thot nese ndonjiher gjat jetes tuaj te deritanishme keni pasur ndjenjen e vetmis absolute edhe kur keni qen ne mes te turmes ???

---

ka dy ane ketu qe duhen pare, individualizmi dhe turma..

cdo person ka nje individualizem te caktuar, po ashtu cdo turme (apo shoqeri) ka nje qendrim mbi individualizmin e personave perberes ne nje kohe te caktuar..
tani, ne jemi qenie shoqerore dhe mund te mbijetojme vetem ne turme keshtu qe te gjithe jemi pjesetare te turmes duam apo s'duam ta pranojme, gjithsesi ka nje balance qe cdo njeri gjen brenda nje spektri qe eshte nga njera ane te qenurit bageti dhe ana tjeter eshte te qenurit individualist i mirefillte..

jane te njohura besoj fraza te tilla (ne politike sidomos) si "ashtu sikurse edhe...", ose "edhe une bashke me.. mendojme qe..".. keto jane shprehje te theksuara te mungeses se individualizmit. fatkeqsisht shoqeria jone drejtohet nga keto bageti-njerez qe realisht u detyruan te fillojne te mendojne si njerez vetem atehere kur iu dha nje detyre..
nga ana tjeter, individualistet, sic kuptohet jane qeveri me vete. shpesh kjo shprehet edhe me ekscentrizem, kur mendimet dhe sjelljet jane shume larg mesatares se turmes..

ana tjeter e medaljes eshte turma. cdo turme ka nje tolerance te caktuar mbi individualizmin e personave perberes.. psh turma e shqiptareve eshte paksa e ngurte, nje person qe mendon vetem pak ndryshe ose sillet pak ndryshe cilesohet si i rrjedhur, nderkohe qe nje turme psh angleze ka nje tolerance me te madhe ndaj individeve te saj..

qe te vij tek vetmia.. mendoj qe njeriu ndjehet i vetem kur individualizmi i tij e kalon masen qe turma ku ai jeton e toleron. nuk duhet imagjinuar ky individi domosdoshmerisht si ndonje gjeni.. mund te jete edhe ndonje idiot e gjysem, por me individualitet...

kaq iher.

Re: ndjenja e vetmis ne mes te turmes

Citim:

---

Po citoj ato që tha belgium
kush nga ju forumista me thot nese ndonjiher gjat jetes tuaj te deritanishme keni pasur ndjenjen e vetmis absolute edhe kur keni qen ne mes te turmes ???

---

Para ca kohesh, edhe une ndihesha i vetmuar mes turmes, si shume nga ju. Fatkeqesisht, shoqeria qe kam patur me bente pjese te turmes, por serish vinte vetmia. 'Le te bejme ndonje budallellik ne mes te tiranes', mire..po prap vinte vetmia, deri sa vetmine e shfrytezova per te menduar icik: dhe me ate gjuhen time te shoqerise ku ndihesha i vetmuar, thashe : ... kjo shoqeri les.., ... turma, nuk kam linde per te qene turme dhe vetmia ime me tregon qe nuk jam turme. Per te shprehur mosrespektin tim ndaj turmes, e vetmja fjale qe me vie ne mend eshte : turme.
Nga turma kane vuajtur figurat me te medha te njerezimit..turmat kane qene dhome burgimi per keta njerez te medhenj.
Po aman te jemi te kujdesshem. Origjinalitetin mos ta shprehim me idiotlliqe, fundja te mundohesh te jesh origjinal thjesht duke bere dicka ndryshe eshte.. jo origjinale. Kryesisht vetmine qe kam jetuar e kam pasur nga adoleshenca..po them se vetmi ndjejne jo vetem ato.
Shilleri me duket thote, 'jeto moshen tende por mos u bej ajo qe mosha jote ka krijuar'.
Te qenurit i vetem eshte vdekje dhe menyra e vetme per te vrare vdekjen, eshte vdekja. Vetem atehere nuk do jemi kurre me vetem. Ne kete bote, shoqeria( shoqeria e vertete) ka efekt 'amortizues', pasi vetmi do ndjejme gjithmone, do ndjejme vetmi kur te humbim njerez qe duam. (vdekje, zhgenjime, varferi..)
Shpresoj te mos e kem kuptuar vone.
Nejse, si perfundim kam gjetur qetesi, njerez si une, me bollek. (cuditerisht jam serish turme, por kjo lloj turme me jep gjalleri)..

p.s, fillova me nje shkrim ke forumi e me duket se perfundova ne shkrime ditari, prej te cilave mbase vetem une mund te nxjerr kuptimin..ma beni hallall

vetmiane turme............

qenia njerezore eshte sociale dhe kesisoj ajo jeton ne grup por ka raste kur nuk ndihesh mire brende atij grupi ne te cilin ben pjese dhe fillon te ndihesh kot dhe pa vlera. dhe per me teper mund ti veme fajin vetes por edhe grupit. une mendoj qe eshte e rendesishme qe te gjejme nje pike e cila na lidh me mjedisin ne te cilin ne jetojme dhe duhet te jemi tolerant ndaj atyre djerave qe na shkepusinme grupi,,,kjo eshte nje menyre qe te mos ndihesh vetem me ne mes te turmes,,,,,,,blu arial mesatare

dicka qe mund te ndihmoje

http://rapidshare.com/files/3036759...__Anywhere_.mp3

Nje poezi e Salvatore Quasimodo

ED E’ SUBITO SERA

Ognuno sta solo sul cuor della terra
trafitto da un raggio di sole:
ed è subito sera

Kurre nuk ndihem vetem ne turme, jam vetem, vetem kur jam vetem dhe gjithmone jam ne kerkim te turmes.

Une i dua turmat, njerezit, dhe ndihem bekuar nga zoti kur jam ne kerkim te tyre.

Ndjenja e vetmise eshte ekzistente ne forma te ndryshme si dhe e perjetueshme ne forma te ndryshme (sic edhe shumica prej jush e keni pershkruar) kjo ne varesi te shume faktoreve gjendjes shpirterore, vendit, temperamentit etj.

Per t’iu pergjigjur pyetjes se belgium, do te thosha se duket paksa paradoksale ne te menduarin logjik se mund te te kapi nje ndjenje e tille edhe ne mes te tumes, por ja qe ndodh edhe keshtu. Personalisht nuk ka shume qe  kam provuar kete ndjesi, dhe pikerisht ketu ne Belgium, disa muaj me pare, kur gjendesha ne mes turmes çoroditese te paspunes ne metro, ku nuk mungonin njerezit, por ti ndiheshe vetem, pra te mungonin njerezit e tu, familja, miqte, te afermit. E kjo te bente te ndihesh vetem. Por gjithesesi nuk mund te them se eshte nje ndjesi e pakontrollueshme, biles do te thoja se nevojitet ta provoje gjithsekush kete ndjesi per te reflekuar sesa te dobet apo te forte qe jemi brenda veteve tona,  pra sic e ka thene edhe lorie jemi krijesa te krijuara per te jetuar me njerez qe i duam dhe na duan, pra afeksioni eshte i rendesishem, mungesa e kesaj sjell ngadonjehere edhe vetmi.

E kush mund te na japi afeksion me te madh sesa Krijuesi ?!

Zgjidhja personale mbeshtetem vetem tek Ai.

Po ndihem shpesh e vetmuar...jo se nuk jam e rrethuar me shoqeri, por

une ndihem e vetmuar kur nuk kuptohem nga to.

Per shume kohe jam ndiere vetem dhe pse isha e rrethuar me njeres qe me donin shume .

Tani kuptova qe nuk qenkam vetem, jane shume, shume... edhe atje ne ate bote, qe une pandehja se isha e vetme... por skagje vetmia gjithsesi nuk eshte e mire, me mire atje me gjithe te tjeret.......

Vetmia eshte ndjenja emocionale te qenit bosh dhe i shkeputur nga shoqeria.

Eshte shume me teper se nje ndjenje e zakonshme per te qene ne soqeri me dike.

Vetmia eshte ndjenja e vertete e izolimit ne mes te turmes.

Ka edhe nje gjendje tjeter qe quhet te “qenit vetem”, por kjo shpesh eshte positive. Njeriu nganjehere ka deshire qe te jete vetem dhe te meditoje.

Vetmia eshte ndjenje e dhimbshme, emocion negativ. Fakti qe edhe te tjeret ndihen te vetmuar nuk na nxjerr nga situata.. Vetmia eshte ndjenje individuale dhe duhet perballuar si e tille.

DXP

Being alive means being in a body, a body seperated from all other bodies and being seperated means being alone.
(Sido qe tja bejme te gjithe jemi vetem)


Mendoj se te jesh vetem ose te ndjehesh vetem nuk eshte mallkim por mund te jete edhe dhurat, gjate gjithe kesaj kohe besoj se nje njeri mund te jete me teper creative per veten dhe per te tjeret.

Te jesh vetem eshte dicka e duhur, per te riorganizuar mendimet, ndjenjat, dhe planet qe ka dikush per jeten e tij, kur ndodhesh gjithmon me njerez dhe nuk kalon pak kohe me veten, rrezikon te humbesh "rrugen" dhe harron qellimet qe ke ti per jeten tend.(Ndoshta kjo ndodh nga frika e njeriut te jete vetem)

Filakia