Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Politika Shqiptare (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=45)
-- Referendumi Per Bashkimin Kosove+shqiperi (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=18714)

Referendumi Per Bashkimin Kosove+shqiperi

Tiranë – Aleanca Kuq e Zi depozitoi të martën në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve kërkesën për zhvillimin e referendumit për bashkimin Kosovë-Shqipëri, nismë kjo e bërë publike prej 28 Nëntorit, në Morinë.
Kryetari i Aleancës Kuqezi, Kreshnik Spahiu, deklaroi se shtetet shqiptare duhet të anëtarësohen në BE si federatë shqiptare me dy njësi, që rrëzon kufijtë, por nuk i ndryshojnë ato.
“Federata shqiptare me dy njësi, krijon mundësinë që shqiptarët të hyjnë në BE ......Perse nuk po guxojme qe te kerkojme me referendum bashkimn kombetar pa shtesen shtetet shqiptare ndryshe federalizem ?

Re: Referendumi Per Bashkimin Kosove+shqiperi

Citim:

---

Po citoj ato që tha SHKODRA4001
Tiranë – Aleanca Kuq e Zi depozitoi të martën në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve kërkesën për zhvillimin e referendumit për bashkimin Kosovë-Shqipëri, nismë kjo e bërë publike prej 28 Nëntorit, në Morinë.
Kryetari i Aleancës Kuqezi, Kreshnik Spahiu, deklaroi se shtetet shqiptare duhet të anëtarësohen në BE si federatë shqiptare me dy njësi, që rrëzon kufijtë, por nuk i ndryshojnë ato.
“Federata shqiptare me dy njësi, krijon mundësinë që shqiptarët të hyjnë në BE ......Perse nuk po guxojme qe te kerkojme me referendum bashkimn kombetar pa shtesen shtetet shqiptare ndryshe federalizem ?

---

Si nje nga budallenjte e paket qe gjeje asaj kohe te fundit te monizmit, kam lexuar jo vetem gjithe juridiksionin shq., por studjoja autodidakisht edhe jurisprudencen. Nga keto pak njohuri ne kete fushe, mund te them se njeriu (gjoja) i jurisprudences, Kreshnik Spahiu, mund te krahasohet ne lemin juridik me gomarin e Qazos. Qe shteti shqiptar te perfaqsohet ne konfederate me shtetin Kosovar, duhet me pare qe Kosova te njihet si nje shtet i pavarur dhe i barabarte me shtetet e tjere ne UNO (OKB). Kjo nuk eshte arritur akoma, ndaj keto zera spahijane -po te flasim qofte dhe me fjalet e tyre- vetem cojne uje ne mullirin e armikut per momentin. Keta spahijane dhe albiniane (me emra joshqiptare) ose jane te paguar nga kapitali i huaj fqinj, ose jane kokrra te papjekura, pra aguridhe.

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Si nje nga budallenjte e paket qe gjeje asaj kohe te fundit te monizmit, kam lexuar jo vetem gjithe juridiksionin shq., por studjoja autodidakisht edhe jurisprudencen. Nga keto pak njohuri ne kete fushe, mund te them se njeriu (gjoja) i jurisprudences, Kreshnik Spahiu, mund te krahasohet ne lemin juridik me gomarin e Qazos. Qe shteti shqiptar te perfaqsohet ne konfederate me shtetin Kosovar, duhet me pare qe Kosova te njihet si nje shtet i pavarur dhe i barabarte me shtetet e tjere ne UNO (OKB). Kjo nuk eshte arritur akoma, ndaj keto zera spahijane -po te flasim qofte dhe me fjalet e tyre- vetem cojne uje ne mullirin e armikut per momentin. Keta spahijane dhe albiniane (me emra joshqiptare) ose jane te paguar nga kapitali i huaj fqinj, ose jane kokrra te papjekura, pra aguridhe.

---

Piktor, ku them te paguar, nuk kam parasysh nocionet e monizmit, por mocionet moderne. Pra keta jane te paguar per ti sherbyer edhe Shqiperise, pasi do mbledhin rreth vetes turmat e budallenjve, do ti shuajne ato ne mini konfliktet e ardhme, do te hapin rruge per investime kapitalesh (ne te cilat do jene dhe vete aksionere), keshtu do hapen vende pune, do kete ne pamje te pare nje fare zhvillimi pas ketij kollapsi qe po kalon tani Shqiperia dhe Ballkani.
Persa i perket vlerave albino-spahijane, ato i perngjajne vlerave te bandes Dalton tek filmi hollivudian "Luki Luk", per te cilen do mundohem te hedh ketu nje artikull te pakten ne ditet pasuese, ose me jep nje adrese e-maili ta nis me e-mail.
Dhe se treti, shoqeria shqiptare dhe ajo kosovare, sipas kaplloqes time, nuk kane nevoje per parti dhe partiake, as per moral dhe idealizem populist, por per largim nga kulturat mesjetare dhe per sa me shume pune.

http://youtu.be/upp9Bc7sHhg.
Ky eshte ai filmi?

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Piktor, ku them te paguar, nuk kam parasysh nocionet e monizmit, por mocionet moderne. Pra keta jane te paguar per ti sherbyer edhe Shqiperise, pasi do mbledhin rreth vetes turmat e budallenjve, do ti shuajne ato ne mini konfliktet e ardhme, do te hapin rruge per investime kapitalesh (ne te cilat do jene dhe vete aksionere), keshtu do hapen vende pune, do kete ne pamje te pare nje fare zhvillimi pas ketij kollapsi qe po kalon tani Shqiperia dhe Ballkani.
Dhe se treti, shoqeria shqiptare dhe ajo kosovare, sipas kaplloqes time, nuk kane nevoje per parti dhe partiake, as per moral dhe idealizem populist, por per largim nga kulturat mesjetare dhe per sa me shume pune.

---

Bashkimi do behet jo kur te thote spahiu berisha apo rama por kur kosovaret dhe shqiptaret te pranojne njeri tjetrin.

Citim:
Po citoj ato që tha robert
---------------------------------------------------------------------------------------
Piktor, ku them te paguar, nuk kam parasysh nocionet e monizmit, por mocionet moderne. Pra keta jane te paguar per ti sherbyer edhe Shqiperise, pasi do mbledhin rreth vetes turmat e budallenjve, do ti shuajne ato ne mini konfliktet e ardhme, do te hapin rruge per investime kapitalesh (ne te cilat do jene dhe vete aksionere), keshtu do hapen vende pune, do kete ne pamje te pare nje fare zhvillimi pas ketij kollapsi qe po kalon tani Shqiperia dhe Ballkani.
Dhe se treti, shoqeria shqiptare dhe ajo kosovare, sipas kaplloqes time, nuk kane nevoje per parti dhe partiake, as per moral dhe idealizem populist, por per largim nga kulturat mesjetare dhe per sa me shume pune.
---------------------------------------------------------------------------------------
Po nuk gabove nuk meson.
AKZ duket se ka lindur pikerisht ne kohen e duhur ne Shqiperi.
Uroj qe te fitoje.

Dhe cfare do beje AK Piktor? Si do e cliroje kollapsin? Pa kushtetute te rregullt dhe me disa ligje te ndryshem toke dhe prone ekzistuese, si do futet investimi?

Nuk them se AK do qeverisi drejtperdrejt. Une uroj qe ajo te jete nje pjese ndryshe e parlamentit. Uroj qe te mos e marre kurre pushtetin, biles ne opozite te perhershme ama te jete kritike me kete hov qe ka sot. Galvanizuese.

Opozite e perjetshme, Piktoro? Po c'vlere ka e gjitha kjo, kur atij te pushtetit vetem sa i shtohet oreksi dhe etja si pusht, tek degjon perdite kengen pambarim vajtuese-kritikuese te Mukes?!
Edhe disa llogjika dhe deshira si kjo e jotja i duhen pushtave te pushtetit, Piktor, pa prit kur te marresh nje medjale nga pushtat e pushtetit, si nje opozitar i paepur.
Jo-jo, Piktor, mbaje mend (se s'ka me budallenj sot), Albinrat dhe Kreshnikat, si dhe ata te komshinjve tane, ecin ne baze te programeve te pushteteve dhe te kapitalit te madh. Nese kriza ekonomike ne Europe dhe Ballkan thellohet, Albinrat dhe Kreshnikrat e Ballkanit do marrin pushtetin per te ndezur disa zjarre. Ne te kundert do llapin kot me kot.

Nese me lejon Piktor, -meqe dhe premtova me lart- po te hedh ketu pjese-pjese nje shkrim timin mbi keta lloj patriotesh alla spahinjsh.
Koço Danaj dhe vëllezërit Dalton

I pari është person real, katër të tjerët janë personazhe filmi, i pari është intelektual shqiptar, katër të tjerët janë (ish) banditë amerikanë, i pari duket idealist, të katër vllezërit filmikë janë materialistë. E megjithatë të dyja palët kanë një ngjashmëri midis tyre, e cila konsiston në veprimet dhe rezultatin e vepri-meve të tyre. Këtë do ta shohim në shtjellimin e mëposhtëm.
Për ata që nuk e kanë parë filmin e Hollivudit Lucky Luke, i shpjegojmë shpejt se ky është një film me humor, ku rolin kryesor e ka Terenc Hilli (Luki Luk), si sherif i një qyteti amerikan (Daisy Toun), diku në jug jo larg kufirit meksikan, dikur aty nga fillimi apo mesi i shek. e 19., dhe i cili është zgjedhur sherif nga qytetarët, sepse i ka zhdukur të gjithë kri-minelët dhe banditët që vinin aty për të grabitur. Përveç kësaj ky sherif ka vendosur paqen midis indianve e qytetarve, duke zbutur kështu frikën e këtyre të dytëve ndaj të parve. Indianët bëjnë jetën e tyre në fusha, dhe qytetarët në qytetin Daisy.
Personazhet e tjerë janë të dorës së dytë e të tretë. Mirpo për çudi, -kjo është një nga pjesët e shumta humoristike të filmit-, vëllai i madh i bandës Dalton, del një personazh tepër intere-sant dhe me humor, ndonse negativ dhe ndonëse tre vëllezërit e tjerë kanë role debilësh. (Nuk më kujtohet si quhej ky vëlla i madh, ndaj po e quajmë Dalton, siç quhej edhe banda e tij.)
Të katër vëllezërit kishin dalë nga burgu, mirpo hija e tyre e dikurhme kriminale rëndonte akoma në ato rrethina ku ata lëviznin. Në qytetin Daisy, ku qytetarët kishin vendosur sheri-fin e zotë, Lukin (Terenc Hillin), vjen banda e katër vëllezërve. Qytetarët friksohen, mirpo aty ndodhet sherifi i famshëm, zotësinë e të cilit në nxjerrjen e revoles dhe qëllimin në shenjë e shikon mirë Daltoni dhe vëllezërit e tij gjysëm-debilë. Pas disa skenash, Daltoni shkon në një bankë, të gjithë tmerrohen, pozicioni i tij dhe i të vëllezërve duket sikur ai po grabit, ndaj thirret sherifi i famshëm, i cili me të hyrë në bankë sheh se është tjetër problem, por nga tmerri që qytetarët dhe punonjsi i bankës kanë nga Daltoni, i thotë këtij të fundit të largohet. Shikuesi i hutuar i filmit mendon: pse nuk arrestohet Daltoni! Por jo, Daltoni vetëm sa po këmngul të depozitojë një qese me para (flori) me interes në bankë. I dështuar në depozitimin e qeses së tij në bankë, Daltoni proteston me zë të lartë: -Idiotër, dikush don të investojë në qytetin tuaj të prapambetur dhe ju e përzini. Por hiç mos u mërzisni, se tani unë do shkoj në një bankë tjetër, të cilët dinë ti presin qytetarët e ndershëm si mua!
Daltoni nuk zhduket krejtësisht nga skena. Ai merret me manipulime të ndryshme andej-këndej, duke krijuar një psikozë frike tek indianët për sprastimin që do bëjnë qytetarët me ndihmën e ushtrisë, (pasi ndërkohë është dukur edhe ushtria), e nga ana tjetër u bën fjalë qytetarve për sulmin e indianve ndaj tyre, ndaj ata duhen të pregatiten. Qytetarët i ze lemeria dhe fillojnë pregatitjet. Nga ana tjetër ushtria është ndalur tek indianët ku një kapter po merret me një indiane të bukur dhe gjenerali i saj bisedon me kryetarin e indianve, tek ky i fundit i tregon projektet që kanë realizuar ata indianët në ujitjen e fushave, -regjizori ka zgjedhur në rolin e gjeneralit duket përkastile një mustaqexhi si Xhorxh Kuteri (George Cuter) real i kohës së atëhershme, si për ti kujtuar shikuesit ato tragjedi të kryera në kurriz të indianëve të Amerikës. E ndërkohë që ushtria po pregatitet të ikë në punë të saj, Daltoni me disa indianë i afrohet qytetit. Ai i ka gënjyer ata, sikur qytetarët kanë kapur një indian, (apo diçka të tillë), dhe vërtet atë moment është duke blerë në qytet një i ri indian që shihet vëngër nga qytetarët e irrituar prej lajmeve të Daltonit. Kështu ... (vazhdon)...

...(vazhdim)... kur vjen Daltoni me indianët pranë qytetit, duket sikur indianët kanë ardhur të sulmijnë. Qytetarët ngrenë barrikadat dhe presin me pushkët gati. Daltoni bën përpara me vëllezërit e tij debilë, indianët presin në vend mbi kuajt e tyre, sepse nuk e kuptojnë ç’kërkon Daltoni në të vërtetë. Padashur dëgjohet një, dy, tre krisma nga qytetarë të friksuar, duket sikur një luftë po fillon, sepse nga ana tjetër janë dhe nja dy indianë të irrituar. Mirpo për fat, në këtë film nuk ndodh siç ndodhte dikur në realitet, ku indianët provokoheshin nga ndonjë incident gjoja i rastësishëm dhe Xhorxh Kuteri real, (apo të tjerë gjeneralë), fillonin sprastimet dhe masakrimet me ushtritë e tyre. Në këtë film shikuesi vetëm sa dëgjon fjalët e Daltonit thënë sherifit Luki Luk, i cili ky i fundit gjithashtu ishte i hutuar dhe nuk po e kuptonte gjithë atë lëvizje të kotë të qytetarve dhe, nga ana tjetër, të bandës së Daltonit dhe indianëve, -këta të fundit e kishin sherif Lukin mik të tyre, ndaj nuk do të bënin diçka pa i thënë atij më parë. Këto fjalë të Daltonit janë ato mësime me të cilat ishin mbushur faqet e librave tanë të shkollës, jo vetëm me rastin e indianëve të Amerikës, por edhe të konflikteve të tjera, të nxitura nga kapitali i madh dhe të provokuara nga laskarët e këtij kapitali. Daltoni i tha gjithë ankim Lukit, se ai nuk po bënte gjë tjetër por vetëm atë që kërkonte kapitali, mundësinë për tu investuar, që në fund të fundit edhe indianët të kishin punë. Ai po krijonte një konflikt që të mundësonte shkatërrim dhe largim të indianëve që do luftonin, pra atyre të prapambeturve që nuk e kuptonin zhvillimin, pastaj investim të kapitalit dhe jeta do zhvillohej, do kishte fabrika, rrugë të gjëra për karrocat dhe mjetet e tjera, hekurudha për trenat… e kështu nëpërmjet pamjeve të shkurtëra filmike të arritjeve të sotme teknollogjike, vazhdojnë fjalët ironike të Daltonit. Pra, jepet nga regjizori ai mësim i predikuar qysh në shekullin e 19, nga socialistët kryesisht, mbi provokimet e kapitalit për konflikte të ndryshme, në mënyrë që kapitali të investohet më tej pa pengesa nga autoktonët e prapambetur. Këto mësime, këto ide i shohim dhe sot, ndonëse sot këtij lloj provokimi konfliktesh me piksynimin e investimeve të kapitalit i kanë dalë lakrat me kohë, sepse media dhe interneti bëjnë punën e tyre. Është e vërtetë se një i ri i sotëm ka disa herë më pak njohuri nga një i ri i viteve gjashtëdhjetë, shtatëdhjetë, ose tetëdhjetë, por sot dija përhapet më shpejt. Prandaj sot është edhe mundësia më e madhe të parandalohen këto skenarë të vjetër investueshis dhe shfrytëzuesish. Kot sa për muhabet, i tregojmë lexuesit një projekt kinez për shndërrimin e një lugine të madhe natyrore në Nepal, në një qytet madhështor, projekt ky i zbuluar nga disa gazetarë dhe dhënë në televizor, e pas të cilit shohim sa bukur kapitalet e mëdha kanë laskarët e tyre kudo, si p.sh. në Nepal lëvizjen maoiste, apo gjetkë të tjerë, (në Afrikë, bie fjala), me emra të tjerë.
Tani vimë tek patrioti ynë, Koço Danaj, për të parë anallogjinë e tij me Daltonin e filmit. Koçoja ynë ka vënë një plan për bashkimin e Shqipërisë me Kosovën, ky duhet të jetë viti 2012, me rastin e 100 vjetorit të panvarsisë. Pas kësaj, në vitin 2015 bashkimi me këtë shtet shqiptarësh edhe të shqiptarëve të Maqedonisë. E më pas edhe ato zona në Mal të Zi dhe Greqi, që banohen me shqiptarë. Pra, plani i Koços është sa patriotik aq dhe … praktik, -nuk gjetëm një herë për një herë fjalë tjetër.
Ndërkohë që patriotë të tjerë i bëjnë petullat me ujë, Koçoja i bën pa ujë fare. Ai thotë se fuqitë europiane duhet të mblidhen edhe një herë në Londër e të pranojnë gabimet e tyre të 1913-ës. Ne, pa hyrë shumë në histori, i kujtojmë shkurt Koços se, përafërsisht këto kufinj të sotëm ballkanikë u ravijëzuan qysh në shek. e XIX pas traktateve të Shën-Stefanit e të ratifikuara në kongresin e Berlinit (1878), pra këto, duke përfshirë edhe Maqedoninë e sotme e ca pjesë nga Greqia e sotme, i ngelën perandorisë osmane, ndërsa të tjerat, i kaluan Malit të Zi, Serbisë, Greqisë. Këto vazhduan zgjerimin e territoreve të tyre edhe më pas, në mbarim të luftës së parë botërore, kryesisht me territore të Maqedonisë, derisa kjo republikë e shpallur hyri së fundi nën Jugosllavinë e Titos. Dhe më 1991 apo 1992 u shpall e pavarur dhe e njohur nga Serbia dhe Bullgaria, biles edhe nga OKB-ja (UNO), në mos gaboj. (vazhdon)

(vazhdim) Tani, që dhe komuniteti shqiptar i atyshëm, i cili në dekadat e fundit ka përbërë rreth 30 përqind të të gjithë popullsisë, është një komponent favorizues dhe stabilizues për këtë shtet, këtë e di dhe bufi. Me fjalë të tjera, (siç e kemi thënë edhe më parë), kjo mund të interpretohet si shitje e këtyre shqiptarve nga të gjitha komunitetet e tjera shqiptare, si shitje nga shteti shqiptar dhe nga ai kosovar, (që kryesisht ky i fundit është i përbërë nga 90 përqind me shqiptarë të Kosovës), -si gjithnjë në këtë rast kemi si parakusht të këtij interpretimi: mungesën e të drejtave të këtyre shqiptarve në shtetin Maqedonas të Ri, sepse pa këtë parakusht, pra nëse shqiptarët aty i gëzojnë të gjitha të drejtat e tyre gjuhësore-kulturore-fetare-juridike si të tjerët, atëhere nuk mund të bëhet fjalë për shitje të tyre nga bashkësitë e tjera shqiptare.
Por ne nuk do diskutojmë këtu se sa të drejta kanë këta shqiptarë në Maqedoninë e Re, për vetë faktin se këto ndarje nuk janë aq të rastësishme apo të dala krejt papritur në shekullin e 20 ose 21. Jo, këto ndarje janë bërë në bazë të një politike të vjetër (200-300) vjeçare europiane, nën preteksin (si gjithnjë) të paqes dhe sigurisë rajonale. Dhe pa të drejtë nuk janë këto plane, sepse e di çdokush me 7 klasë shkollë, që me ndarjen e Maqedonisë mund të ketë përplasje më të mëdha, si p.sh. midis Serbisë dhe Bullgarisë, apo Bullgarisë dhe Shqipërisë, apo Bullgarisë dhe Greqisë, apo Greqisë dhe Serbisë, apo dhe midis Albanisë dhe Serbisë. Përplasje të tilla kanë pasoja më të mëdha dhe më të pa-parashikueshme.
Ne këtu do merremi direkt me faktin e njohur. Pra, kemi pas këtyre komuniteteve të përçara dhe të „ngujuara“ në një shtet të caktuar, shtete të tjerë më të mëdhenj, çfarë në kohën e sotme d.t.th. se kemi kapitale të mëdha në dorë të të tjerve. Kështu, që këto kapitale të investohen, -sepse ato para që nuk investohen nuk quhen më kapitale, por quhen letra pa vlerë-, duhet një farë autoriteti mbi ato territore të caktuara. Përveç kësaj, janë kapitale nga grupime të ndryshme, të cilët janë konkurrentë me njëri-tjetrin. Kështu: kush do investojë dhe si do investojë? Për këtë kapitalet e mëdha kanë laskarët e tyre, të cilët paguajnë lloj-lloj idiotësh me komplekse dhe karrieristë që duan të përfitojnë apo të bëjnë emër, ose futen vetë si favorizues të një apo tjetrit komunitet. Në rastet ballkanike gjinden kollaj këta gjysëm-intelektualë që blihen me çmim të lirë, e të cilët duan të bëjnë emër dhe karrierë, kështu dalin Albinërat, Koçërat dhe Kreshnikat me fjalë populiste dhe nacionaliste, të cilët hiqen lart e poshtë si patriotë, dhe të cilët nxisin kështu shpejt dhe para kohe urat e zjarrit, në mënyrë që që bota të shohi turma të prapambetura, të vetëlavdëruara dhe gjithë besim në vetvete se mund të arrisin gjithshka. (E që këta gjysëm-intelektualë shqiptarë ti përngjajnë bandës prej katër vëllezërve të filmit hollivudian, ne po u shtojmë këtyre treve edhe Abdiun (Baletën), me të njëjtat teza të rrëmbyera).
Historia e shekujve të fundit kjo ka qenë. Janë provokuar konflikte, të cilat kanë çuar në revolta popullore, shumë prej të cilave kanë qenë të përgjakshme, e pastaj ndërhyrja e ushtrisë ka vendosur qetësin. Kapitali ka nisur të investohet, diku ia ka dalë mbanë, diku është tërhequr pas vitesh e dekadash, (Indi, apo dhe Kinë), diku fitimi ka qenë i pjesshëm e diku i majmë.
Kështu, fuqitë e mëdha europiane i vunë kufirin tek thana Gjermanisë, e cila dikur shkonte nga Strasburgu e deri në Konigsberg, sot shkon nga Boni e deri në lumin Odër. Gjetën një Hitler dhe e paguan, i cili nxiti komplekset e inferioritetit ndër gjermanët deri në kulm, dhe e lanë si fillim të bënte çfarë të donte, derisa së fundi i vunë një kufi të ri; -deri para dy-tre vjetësh Gjermania u paguante akoma shteteve të tjerë dëmshpërblimet e luftës së parë botërore. Ato të luftës së dytë botërore kushedi se kur mbarojnë!

(vazhdim) Duket se i njëjti skenar po luhet sot edhe me Turqinë dhe shtete që i përkëdhelen ndër shalë. Dhe këta e dinë mirë se një ditë kurdët do të kenë shtetin e tyre, çfarë do të thotë largim i një pjese të territorit të sotëm turk. Por problemi është të humbin sa më pak dhe ndarja të jetë sa më paqësore, sepse në fund të fundit marrdhëniet ekonomike do ti kenë të përjetshme, si çdo komshi me komshiun.
E këto gjëra nuk janë të panjohura as për politikanët turq e as për ata shqiptarë në rastin e Kosovës dhe Maqedonisë. Një shkëputje e shqiptarve të Maqedonisë në shtet më vete apo në konfederatë me Kosovën apo dhe me Shqipërinë, nuk e shpërbën krejt shtetin e ri maqedon, por që ai shtet të vazhdojë si pikë neutralizuese në Ballkan, të paktën midis Bullgarisë, Serbisë dhe Greqisë, duhet që ai shtet të humbë sa më pak nga një shkëputje e shqiptarve prej andej. Ndaj planet e çdo ane dhe çdo kapitali të madh janë për një humbje sa më të madhe të shqiptarve nga territoret e tyre stërgjyshore. Ndaj dhe kollonat e pesta punojnë ditë e natë në territoret shqiptare të Maqedonisë së Re, të paguara nga këto kapitale konkurrente, duke e prezantuar këtë komunitet si njerëz pa shkollë dhe të prapambetur, si njerëz hamarrës dhe pa shkollë, si fanatikë myslimanë mesjetarë. Të gjitha këto ekzistojnë tek shqiptarët e Maqedonisë, por jo në atë masë që i paraqesin mediat.
Kështu, Daltonat realë punojnë ditë e natë me daltat e tyre, ta tregojnë këtë minoritet dhe gjithë këtë popull si grindavec, nacionalist dhe të prapambetur. Daltonat realë nuk janë vetëm shqiptarë gjysëm-intelektualë. Ata janë në të vërtetë gjysëm të fshehur e gjysëm të hapur. Ata nxisin nga njëra anë maqedo-nasit sllavo-folës të bërtasin kundër shqiptarve. Nga ana tjetër, këta Daltona nxisin shqiptarët tu kundër-përgjigjen sharsve të poshtërve. Dhe Daltonat i filmojnë këto për ti treguar atje dhe atëhere ku-r ata duan. Nga njëra anë Daltonat nxisin njërën palë, e nga ana tjetër nxisin palën tjetër. Për këtë ata nxjerrin pinjollët e tyre, që dhe shqipen e flasin keq, pinjollë këta me prejardhje nga zona pak të zhvilluara, si të tilla edhe me komplekse inferioriteti, duke i prezantuar këta si përfaqsues të të gjithë popullit shqiptar, në mënyrë që popujt e tjerë të mësojnë nëpërmjet medias se ky popull vuaka nga komplekse inferioriteti, ndaj duhet mbajtur nën kontroll.
Albini shqiptar-kososvar i ardhur patjetër pak shekuj më parë nga Azia e Vogël, dikur nga kurdët, prej nga ka dhe mbiemrin, ndonëse nga fytyra i përngjan pamukëve bullgarë. Kreshniku shqiptar, i cili duhet të jetë me origjinë nga ndonjë zonë e prapambetur shqiptare e veriut. Dhe Koçoja po i Shqipërisë, por nga e folura duhet të jetë nga ndonjë zonë jugore ngjitur Greqisë, i cili nga mbiemri duket familje e vjetër shqiptaro-greke, por që tregon ata të ardhur të dikurshëm nga kultura-fetare proegjyptase, Danajt, emër me të cilin cilëson herë-herë Homeri juglindorët e ardhur në luftë kundër trojanve.
Po panvarsisht prejardhjeve të tyre, sepse të gjithë njerzit në botë janë të ardhur, thotë llafi i urtë, dikush më parë e dikush më mbrapa, dhe lëvizjet e njerzve nuk kanë për të mbaruar kurrë, ne dallojmë tek këta tre moskëtierë pikërisht Daltonët shqiptarë, që duan ta fusin shoqërinë shqiptare në konflikt me komunitetet dhe shtetet e tjera përreth; si fillim këta ngrenë në qiell vetlavdërimin dhe hiperbolizimin e vetvetes, (shoqërisë që gjoja mbrojnë), pastaj nxisin në kulm urrejtjen për fqinjët, më tej hedhin në protesta paqësore turma të tëra, me kalimin e kohës këto protesta kthehen në luftarake, sepse Daltonët punojnë nga të gjitha anët, dhe kur kapitali i madh u jep urdhër, këta nxisin edhe konflikte të armatosur, sepse casus beli-t janë gjatë gjithë kohës permanentë e në të gjitha anët. Kështu, gjith‘ vetbesim jo vetëm në forcën e tyre por edhe në të drejtën e tyre të pakontestueshme, nisin konflikte të armatosur, në fillim të të cilave duket pak fitore për njërën nga palët, e më vonë kjo fituese fillestare sheh se ka humbur më shumë nga sa mund të kish imagjinuar ndokush në fillim. Me vendosjen e „paqes“ nis investimi, puna e zhvilllimi, por dhe pagesa e dëmshpërblimeve. (vazhdon)

(vazhdim) Kuptohet, sepse dhe shihet shumë qartë, se shtetet përreth Shqipërisë kanë punuar me kohë. Në rast konflikti kopili do i mbesë shqiptarve në derë. Këto shenja janë shekullore. Kështu Shqipëria prezantohet sot si një shtet-popullsi myslimane, në një kohë që shqiptarët praktikantë të fesë myslimane nuk përbëjnë as 5 përqind të shqiptarve. Ky shtet prezantohet sot si i paaftë në zhvillimin e vendit, po aq sa dje prezantohej si një nga diktaturat më të egra të Europës. Kjo shoqëri prezantohet si e prirur në krimin e organizuar, ndonëse këta elementë kriminelë nuk përbëjnë as disa dhjetra para milionave shqiptarve të tjerë.
Ky shtet, ky popull, kjo shoqëri i ka këto të meta, por ato paraqiten nga të tjerët e ndër të tjerë më të mëdha se janë. Nacionalistët serbë djegin flamurin shqiptar nëpër stadiume, ata maqedonas edhe këndojnë këngë kundër shqiptarve, dhe më tej ata grekë hedhin boll shprehje përbuzëse, por këto as merren vesh në botë! Ama Daltonat shqiptarë nuk i ze gjumi të bëjnë edhe ata të njëjtat gjëra, qoftë nga komplekset e inferioritetit, qoftë edhe se janë paguar për atë punë. E kështu nisin dhe këta. Gjejnë përkrahje tek Daltonat më të vegjël, të cilët bëhen me qindra, (dëshira e tyre është që këta të jenë me mijra dhe dhjetra mijra), qindra këta të cilët i gjen më së shumti nga Kosova dhe pak nga Shqipëria. Që këta daltonë kosovarë aq e kanë bagazhin mendor dhe mendojnë me të prapmen e tyre ti futen aventurave nga më të ndryshme, kjo nuk është ndonjë gjë e panjohur për pjesën tjetër shqiptare. Ndaj është koha që këta të përballen më parë në veprimet e tyre me mendimin tjetër shqiptar, që përfaqson shumicën e shqiptarve në të gjitha trevat ku ata banojnë. Dhe ky mendim tjetër është: ne ju paralajmëro-jmë, mos bini pre e provokimeve daltonse, duke kopjuar kështu veprimet daltonse të nacionalistëve të kombeve të tjerë përreth, sepse ne do t‘ju demaskojmë më parë se ju ta diskretitoni të gjithë shoqërinë shqiptare, ku ajo jeton dhe punon!
Ne ia bëjmë të qartë patriotit Danaj të Albanisë, se ato plane kohore që ai nxjerr nga mëndja e tij vetëm sa e demoralizojnë këtë popull. Që popullit shqiptar i është bërë padrejtësi në ndarjen e tij, këtë e dinë mirë edhe disa ndër fqinjët e tij. Që kjo padrejtësi duhet bërë akoma më shumë e ditur në opinionin ndërkombëtar të sotëm, -kjo është imperativ i kohës; ndonëse dhe koha është kundër këtij imperativi, nga shkaku se sot po shkohet drejt një bashkësie më të madhe, së bashku me këta që na kanë bërë padrejtësitë, përveç kësaj sot po rritet një brez diskoje që nuk i hyjnë në mëndje tema të tilla të së kaluarës, gjë kjo që ka të keqen dhe të mirën e vet.
Përveç kësaj, Danaj i Shqipërisë duhet të dijë se ai bashkim shqiptarësh që ai pretendon dhe propagandon është akoma më i vështirë për tu bërë sot, pasi në 100 vjetëshin e fundit kanë lëvizur shumë banorë sa andej-këndej, janë përzier shumë familje të etniteteve të ndryshme, janë zhvilluar shumë zona dhe qytete larg asaj që quhet shqiptarizëm. Nëse Ulqini ishte para 100 vjetësh me aq e kaq malazesë dhe me aq e kaq shqiptarë, sot është me popullsi të re, e cila qëndron paksa më sipër këtyre dy etnive të dikurshme. Këta njerëz ndjehen jo vetëm tek të dyja etnitë e dikurshme, por ndjehen edhe si europianë, pra larg asaj fryme nacionaliste që predikon Danaj dhe gjithë treshja (apo katërshja) daltonse shqiptare. Aq më komplikuar është gjëndja në Greqi, ku mëse gjysma e grekërve të sotëm e dinë prejardhjen e tyre arvanitase dhe çame, (gjuha e tyre e vjetër ka pakëz ndryshim), por të rinjtë e sotëm nuk e njohin më gjuhën e gjyshërve të tyre. Po dhe zona veriore e Kosovës është mozaikale, me ngjyra më të theksuara serbe sot.
E mira do të ishte që një pjesë e padrejtësive të dikurshme të ishin riparuar me kohë, por për këtë mos-riparim e ka patur fajin dhe vetë shqiptari e jo vetëm fqinji i tij. Duke u bërë gjatë shekujve përherë e më tepër i lidhur me perandorinë pushtuese osmane, ai humbi vizionet largpamëse të kohës. Duke ruajtur edhe atë ndjenjë bese, (të hiperbolizuar në fakt), tek e cila e kapnin padronët e tij me fe të ndruar, ai nuk iu nda me lehtësi asaj perandorie të kalbur nga pushtimet dhe sistemi i vet fetar. E sidomos disa zona të veçanta u bënë edhe më osmallinj se vetë osmanët, si bie fjala disa krerë dhe shtresa në Kosovë, të cilët nuk e mbështetën plotësisht Abdyl Frashërin më 1878 në Prizren, ku ky dhe pjesa më përparimtare-patriotike e shqipta-rve donte të shpallte panvarsinë e Shqipërisë. Këta përkrahës të sulltanit bënë aq zhurmë me komitetin e tyre brenda Lidhjes, sa patjetër ndikuan në anën shqiptare për mosmarrjen parasysh të kërkesës shqiptare për panvarsi nga fuqitë europiane, ndonse kjo ishte vendosur duket tashmë nga këto fuqi. (vazhdon)

(vazhdim) Kështu panvarsia e Shqipërisë erdhi me vonesë, aq sa shumë zëra të komshinjve tanë përhapën fjalë, sikur shqiptarve ua sollën ata panvarsinë; -kryengritjet shq. kundër osmanllinjve dhe xhonturqve nuk i llogarit kush (!?). Kjo vonesë u kushtoi shqiptarve humbje të mëdha territoresh të banuara nga ‘ta prej shekujsh, për t’mos thënë prej mijra vjetësh. Edhe tani, kjo pa-varsi e mëtejshme pengohet jo vetëm nga të huajt, çfarë është e llogjikshme, (sejcilit i ha shati nga vetja), por kjo panvarsi e mëtejshme shq. pengohet sa nga lloj-lloj rrymash fetare islami-ke, aq dhe nga të krisur nacionalistë, që duan të bëjnë provoki-me të bujshme e të parakohshme. Ndaj këto rryma duhen diskretituar në opinionin shqiptar e botëror, që bota të mësojë se shqiptarët e duan panvarsinë e tyre jo se janë kundra popujve komshinj, por sepse ata kanë qenë prej qindra dhe mijra vje-tësh në ato troje. Pse shumë zona ngelën më pak të zhvilluara nga pjesët e tjera të shqiptarve apo të komshinjve të tyre, -kjo edhe i pengoi në pavarsinë e tyre-, kjo ka arsyet e veta, shkaqet e të cilave i gjejmë qysh nga faktorri terren, qysh nga prapa-mbetja oriental-osmane, qysh nga politika europiane dhe ajo sllavo-ruse, e deri tek lakmitë e fqinjve dhe organizimi i tyre shtetëror para atij shqiptar. Ndaj, para se pavarsia e mëtejshme e shqiptarve të cungohet e të bëhet kokoshi një thellë, çfarë d.t.th. ky proçes të dështojë në një masë të madhe, i duhet treguar vendi këtij opinioni provokatorësh daltonësh, para se forcat nacionaliste të fqinjve ti tregojnë shqiptarët si provokatorë konfliktesh dhe si ripushtues të rinj osmallinj.
Duket sikur ne paraqitemi kundra dëshirës së Danajve shq. . Përkundrazi, ne tregojmë atë rrezik ku duan të na fusin disa forca nacionalistësh, të cilët nuk paraqesin asnjë alternativë konkrete si do arrihet dhe në cilët kufinj do arrihet ky bashkim shqiptarësh. Këta nuk analizojnë aspak të metat e shqiptarve gjatë pushtimit osman në Ballkan, këta as nuk tregojnë qartë ku ka ngecur në të kaluarën proçesi i bashkimit të trojeve me shumicë shqiptare, këta as nuk dinë si, qysh dhe ç’pengesa ka ky proçes. Pra ata duan thjesht vetëm një marrje flake nga ana shqiptarve, pa plan, pa organizim e pa ide të përbashkëta me këta fqinjë, në mënyrë që lëvizja e tyre të udhëhiqet nga forcat më me komplekse, më konservatore e më të egra, pra nga ata që do i diskretitojnë shqiptarët qysh në aksionet e para, kështu faktori ndërkombëtar mos ta ketë të vështirë për ti dënuar ata, e së fundi tu lerë sa për plane sirtaresh të së ardhmesh disa pjesë të vogla, ku të shtypen e të hanë kokën me njëri-tjetrin. E në këtë proçes do jenë me qindra shqiptarë të tjerë paqësorë që do ngelen në ato anë të fqinjve, ku kapitali i madh do nisë investimet dhe zhvillimet e mëtejshme; këta qindra shqiptarë do evolojnë sëbashku me fqinjët në atë proçes zhvillimi, ndry-she kjo quhet edhe asimilim, e të cilët vetëm do shprehin keq-ardhjen si fillim për bashkombasit e tyre të trashë që nisën konfliktet e panevojshme, dhe brezat pas-tyre as do të ndjehen më të këtij trungu ku ka kanë qenë gjyshërit e tyre, ashtu siç nuk ndjehen as sot qindra mijra të tjerë në këto vende, parakaluesit e të cilëve dikur (para shumë shekujsh) kanë folur gjuhën arbërore.Kjo është sinteza e këtyre daltonëve shqiptarë. Kjo është e ardhmja e tyre. Kjo është tragjedi-komedia që ata pregatisin. Por vetëm nëse ky popull ka ngelur krejt pa mënd!
12-14 Janar 2012

Duhet te behen ndryshime ne kushtetuten e Shqiperise dhe ne ate te Kosoves, pasi mesa di une nuk e lejon bashkimin territorial me nje vend tjeter apo ndarjen.
Pasi te behen keto ndryshime atehere mund te flitet per referendum bashkimi dhe gjera si keto.

robert nje gje eshte e sigurte, bashkimi i Kosoves me Shqiperine.
Normal qe nuk behet as me referndume as me keta personazhet e sotem.
Albin Kurti dhe Kreshnik Spahiu jane njerez te politikes dhe si te tille mendojne per karriere politike.
Ne lidhje me origjinen e tyre per mua ata jane shqiptare. Sidomos mbiemri Kurti eshte shume i perhapur jo ne Kosove, por edhe anembane ne malci e ne mbare Shqiperi.
Spahiu mund ta kete mbiemrin ashtu pasi ndonje gjysh ka pasur ndonje grade nga sulltani, por kjo nuk i heq meriten te jete shqiptar.
Une njoh njerez me mbiemrin Osmani dakort, mirpo nje pjese e tyre jane gollobordas dmth sllavo-bullgare dhe nje pjese e tyre shqiptare puro.
Lidhur me mbiemrin e Danaj eshte gje e bukur te mendosh se ka ruajtur kete mbiemer qe nga koha e Homerit.

Te pakten ne Kosove Kurti ka nje vend specifik, ndersa Spahiu mbetet per tu pare ne korrik, megjithese nje sondazh i fundit e nxirrte me poshte edhe se PBDNJ. Nqs PBDNj kishte nje deputet ne kuvend ky do puthet me milon.

Gabim robert! Lol ..por ne disa pika jam dakord me ty.
Albini duket ne kte foto (ne profil ndihmon) tregon native elements. Pra nuk duket adpak me elemente slave dhe jo qe jo aziatike. Homogjen i zones ku jeton. (Per mendimin tim)
Ndersa mbiemrat tone mysliman ne shqiperi nuk kane lidhje aspak me me origjinen qofte kjo osman apo sultan apo hoxhe etj etj

P'sh me aq sa e kuptoj une, mbiemrat tone shqiptar vijn nga emrat e pare te babait gjyshit apo stergjushit etj etj. Pra gjenerata te freskta qe emrat i kane marre gjate kohes sundimit osman. Kjo shojegon sic eshte shembulli qe shume mbiemra te ndryshem mysliman apo katolik te malsise se madhe i perrkasin te njetit bajrak, qe ne nje kohe shekullore me pare ka qene nje fis apo familje apo dy tre vllezzer qofte, varet sa large fluturojm ne kohe.

E verteta eshte se kosovaret gjenetikisht tregojn se jane vendalinjt a balkanit me shume se ansje nje vend ne ballkan nese e konsiderojm komplet te pavarur nga ne kosoven.
Dhe llogjikisht mbiemri "kurti" me aq sa dij une egziston ne shume zona veriore shqiptare, qe dmth i perkasin bajrakve dhe krahinanave to ndryshmme, qe matematikisht eshte pamundshme te gjithe kto te jene nga azia e vogel. E kunderta per mendimin tim

PER MBIEMRIN "KURTI" , (Per piktorin dhe Kurtin)
Meqe per hobi merrem me etimologji, do deshiroja te ndalesha tek ky emer (mbiemer), por tani eshte darke dhe nuk kam kohe te gjate. Po te kemi parasysh se te gjithe njerzit ne bote jane te ikur - te ardhur, ca me pare e ca me mbrapa, e te gjithe te perzier pak apo shume me njeri-tjetrin, per mendimin tim s'ka asgje te keqe qe edhe Albini, tjetri apo tjetri, te kene ndonje preajrdhje pak shekullore nga lindja e Ballkanit ne anen perendimore te Ballkanit. Nje familje me mbiemrin Kurti, qe une kam pasur dikur ne lagje, aty tek Brryli prane ministrise se jashtme, nuk kishin ndonje ndryshim te madh nga te tjeret perreth, por s.d.q. se c'kishin nje ndryshim paksa ne fizionomine e fytyres. Nja dy-tre vllezer ishin edhe me te fortet aty; njerin, moshatar me mua, e kisha ne shkolle, pra si shok. Ky tipitizim ndoshta vjen edhe nga vecantite e tjera te jetes, stervitjet ne mundje dhe grusht, kontradiktat me te tjere, klani familjar, pra nga shume aspekte duken disa si te vecante. S.d.q., ky emer-mbiemer gjindet deri ne Gjermani, ashtu sic edhe ne veri te Shq., une e kam hasur edhe ne Mat, popullsi e ngjashme me fise gjermane te lashta te kultit te Diellit (mendoj se dhe toponimi "Mat" vjen nga "ma Te", pra mban diellin), ashtu sic kam hasur edhe emrin Akim (Ahim), te cilin po ashtu e gjen nga Gjermania e deri ne Rumani, e biles me tej.
Persa i perket tipologjise sllave te fytyres, -qe permend Kurti- do ta sqaroja (me siguri te plote) se kjo teori eshte hedhur poshte shkencerisht, pasi nuk ekziston nje tipollogji specifike fytyre sllave, por vetem gjuhe. Jo thjesht per antiracizem, por shkencerisht nuk eshte provuar kjo teori.
Ky Kurti ne Foto nuk tregon as me shume e as me pak se sa nje fytyre e zakonshme europiani me prejardhje semite (arabe), si te pakten gjysma e europianve.

Robert, sllavet jane nje poullsi prej 400 million, dhe dallohen ne pamje direkt nga jo-sllavet. P'sh sllavet e jugut ne kufij me ne etj, kane perzierje dhe dallohrn me veshtire..
Kte muhabet po beja me nje shok para pak kohesh; kam verejtur ne amerike kur takojm ndonje grek prej shume kohesh ktu, instinktivisht na duken me te afert qe dicka na lidh, pra duken me shume shqiptar, ndersa nje sllav un e dalloj menjeher nga larg..

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
PER MBIEMRIN "KURTI" , (Per piktorin dhe Kurtin)
Meqe per hobi merrem me etimologji, do deshiroja te ndalesha tek ky emer (mbiemer), por tani eshte darke dhe nuk kam kohe te gjate. Po te kemi parasysh se te gjithe njerzit ne bote jane te ikur - te ardhur, ca me pare e ca me mbrapa, e te gjithe te perzier pak apo shume me njeri-tjetrin, per mendimin tim s'ka asgje te keqe qe edhe Albini, tjetri apo tjetri, te kene ndonje preajrdhje pak shekullore nga lindja e Ballkanit ne anen perendimore te Ballkanit. Nje familje me mbiemrin Kurti, qe une kam pasur dikur ne lagje, aty tek Brryli prane ministrise se jashtme, nuk kishin ndonje ndryshim te madh nga te tjeret perreth, por s.d.q. se c'kishin nje ndryshim paksa ne fizionomine e fytyres. Nja dy-tre vllezer ishin edhe me te fortet aty; njerin, moshatar me mua, e kisha ne shkolle, pra si shok. Ky tipitizim ndoshta vjen edhe nga vecantite e tjera te jetes, stervitjet ne mundje dhe grusht, kontradiktat me te tjere, klani familjar, pra nga shume aspekte duken disa si te vecante. S.d.q., ky emer-mbiemer gjindet deri ne Gjermani, ashtu sic edhe ne veri te Shq., une e kam hasur edhe ne Mat, popullsi e ngjashme me fise gjermane te lashta te kultit te Diellit (mendoj se dhe toponimi "Mat" vjen nga "ma Te", pra mban diellin), ashtu sic kam hasur edhe emrin Akim (Ahim), te cilin po ashtu e gjen nga Gjermania e deri ne Rumani, e biles me tej.
Persa i perket tipologjise sllave te fytyres, -qe permend Kurti- do ta sqaroja (me siguri te plote) se kjo teori eshte hedhur poshte shkencerisht, pasi nuk ekziston nje tipollogji specifike fytyre sllave, por vetem gjuhe. Jo thjesht per antiracizem, por shkencerisht nuk eshte provuar kjo teori.
Ky Kurti ne Foto nuk tregon as me shume e as me pak se sa nje fytyre e zakonshme europiani me prejardhje semite (arabe), si te pakten gjysma e europianve.

---

mbaje veten piktoro

Piktoro, mos merr kot si pushka e jevgut, sic i thone, per me teper qe keshtu popullorce nuk po thua gjera te kunderta nga ato te miat. Persa i perket komplekseve ne raport me kombesine, i ke rene qamones se alarmit kot, sepse do deshiroja ti kisha ca komplekse te tilla, per te larguar pak depresionet, por ja qe s'i kam dreqin.
E qe per Matin shpjegohet nga shumica e gjuhetarve shqiptare: "e mathia" (e madhja), kete e di cdo kush, por ja qe une kam hipotezen time, jo vetem sepse "e madhja" eshte krejt pa kuptim ne rastin e Matit, jo vetem sepse "e madhja" eshte nje mbiemer -gje qe nuk ka bere ndonjehere vaki ne historine e vendeve te marrin mbiemra, por mbiemri ka qene shoqerues i nje emri-, por edhe sepse ka prova qe ne kufirin Tirane-Mat ndaheshin ata te kultit te henes me ata te diellit. (Besoj nuk do me detyrosh te jap ketu te gjitha te dhenat.)
Dhe... c'lidhje kishte mbiemri yt me komentin tim?! Sepse une as edhe nuk e di mbiemrin tend ne fakt! Kete s'e morra vesh!

Kurt, une nuk e di ke quan ti sllave? Por edhe po ti marrim te gjithe nga Rusia neper Poloni e deri ne Jugosllavi dhe Bullgari, (me ndonje perjashtim te vogel ne Rumani), sot po provohet nga provat e ADN (DNA) se edhe keto popullsi kane perzierje nga me te ndryshmet, ku ajo qe eshte specifikuar (me marrveshje) si kod i caktuar gjenetik i races sllave, gjindet ne sasi nga me te ndryshmet ne popullsite sllav-folese. Sidomos ndryshime te medha ka ne polaket, ceket, rumunet, bullgaret.
Por edhe keshtu popullorce te flasim, une kam punuar me polake dhe ukrahinas me sy aziatike (mongole), te cilve po t'ua kujtosh kete, te zemerohen. Ruse ka plot te tille, nga Jelcini dhe Putimi e deri tek miliona te tjere. Une kam patur tek nje firme shume jugosllave, nga te gjitha krahinat. Ndryshimet e tyre fizionomike ishin te medha. Keshtu, nese Hollivudi paraqet ne filmat me Rambon sllave me koke te madhe dhe nofull te nxjerre, kjo i pergjigjet realitetit vetem nja 5 % ne keto popullsi sllav-folese. Ka shume punime antropologjike shqiptare qe flasin per kete problem.

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Piktoro, mos merr kot si pushka e jevgut, sic i thone, per me teper qe keshtu popullorce nuk po thua gjera te kunderta nga ato te miat. Persa i perket komplekseve ne raport me kombesine, i ke rene qamones se alarmit kot, sepse do deshiroja ti kisha ca komplekse te tilla, per te larguar pak depresionet, por ja qe s'i kam dreqin.
E qe per Matin shpjegohet nga shumica e gjuhetarve shqiptare: "e mathia" (e madhja), kete e di cdo kush, por ja qe une kam hipotezen time, jo vetem sepse "e madhja" eshte krejt pa kuptim ne rastin e Matit, jo vetem sepse "e madhja" eshte nje mbiemer -gje qe nuk ka bere ndonjehere vaki ne historine e vendeve te marrin mbiemra, por mbiemri ka qene shoqerues i nje emri-, por edhe sepse ka prova qe ne kufirin Tirane-Mat ndaheshin ata te kultit te henes me ata te diellit. (Besoj nuk do me detyrosh te jap ketu te gjitha te dhenat.)
Dhe... c'lidhje kishte mbiemri yt me komentin tim?! Sepse une as edhe nuk e di mbiemrin tend ne fakt! Kete s'e morra vesh!

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha AngelDevil
Bashkimi do behet jo kur te thote spahiu berisha apo rama por kur kosovaret dhe shqiptaret te pranojne njeri tjetrin.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha shelgu

Me pelqen motra ketu.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Piktor
Edhe mu, dyshoj se me duket se kemi shije te njejta , veçse ti thua "motra" une jo.

---

Piktor, edhe te pranojme kallzuesin per emertimet (toponimet), -qe jo gjithnje i pergjigjet realitetit, e biles me termin "kallzues" mund edhe te sofizojme me shume se me termin "emerues"- prap se prape termi "e madhja" ngelet nje mbiemer. Si ky shpjegim ashtu dhe ai i Dardanise me "dardhen", eshte nje shpjegim qe i ngjan fjales se urte popullore: ia futi si kau peles. Perse do te quhej Mati e "madhe"? Per cilen arsye? PO Dardania, perse do te identifikohej me dardhen dhe nuk do te identifikohej me pare me kumbullen, te cilen e kishte 100 here me shume se sa dardha?
Historiografia jone zyrtare aludon mbi keto shpjegime, pra i shikon si hipoteza. Ndersa shume studjues te tjere i kane bere si te zyrtarizuara. (Por kete diskutim mund ta kalosh edhe tek dygjuhesia e helenve, po te duash). E meqe jemi tek bahkimi Kosove-Shq., po hedh ketu ndonje artikull nga "Albanistani yne", meqe kete teme e kam rrahur me duket pak edhe atje.

78% jo, 22% po

Ky është raporti i përqindjes së telefonuesve me SMS gjatë një emisioni televiziv, diku këtë vit (2011), ndaj pyetjes që moderatori Blendi Fevziu lëshoi qysh në fillim të emisionit të tij për çështjen kombëtare: A duhet të kemi frikë nga Shqipëria e Madhe?. Pra, 78% e shikuesve që njoftuan me SMS nuk kishin frikë nga termi Shqipëri e Madhe dhe as nga diskutimi i këtij problemi. Këta 78% teleshikuesish janë dakort për një Shqipëri të madhe etnike, panvarsisht nëse quhet etnike apo e madhe. Ndërsa 22 % e shikuesve që nisën SMS deklaruan JO, pra kishin frikë nga termi Shqipëri e Madhe, çfarë d.t.th. se këta mund të pajtohen ose jo me Shqipëri etnike, ose pajtohen pjesërisht, por jo me termin Shqipëri e Madhe, si teleshikues shqiptarë vetkuptohet se janë për panvarsinë e Kosovës, janë për të drejta më të mëdha të shqiptarve, por jo në atë kuadër që përmbledh termi Shqipëri e Madhe.
Po të kemi parasysh aneksimin e shumë tokave të banuara më së shumti me shqiptarë, në fund të shekullit XIX dhe fillim të shek. XX nga fqinjët e shqiptarve, duket se përgjigjia e teleshikuesve ndaj pyetjes së bërë është mëse normale. Ky sontazh tregon në një farë mënyre padrejtësinë që shqiptarët ndjejnë tu jetë bërë nga fqinjët me ndihmën e fuqive të mëdha europiane. Rezultati i SMS-ve tregon atë që këta teleshikues konceptojnë mbi historinë.
Deri këtu në rregull. Mirpo, gjatë diskutimit të gjashtë të ftuarve ra shpejt në sy ajo që tashmë e di çdo nxënës shkolle, se ky term (Shqipëri e Madhe) ëshë përdorur më së shumti nga nacionalistët fqinjë të shqiptarve, për ti akuzuar këta sikur duan një Shqipëri të Madhe. Pra ky term, nuk është përdorur fare ose si të thuash i krijon alergji çdo shqiptari kur e dëgjonte. Ky mendim ishte jo vetëm i të ftuarve nga Shqipëria (Aurel Plasari, Artur Zheji, Paskal Milo, Valentina Duka) por dhe atyre nga trevat maqedonase dhe kosovare, (Mehndin Thaçi, Albin Kurti). Dhe në fakt, ky term është shpikur vërtet nga qarqet antishqiptare, për ti treguar botës se shqiptarët janë njerëz pa fuqi krijuese e zhvilluese, të cilët kësisoj mendojnë vetëm të grapshin tokat e të tjerëve, ngaqë shtohen me shumic. Këta shqiptarë mendojnë vetëm për një Shqipëri të Madhe, jo vetëm dominuese në Ballkan, siç ishte në perandorinë osmane, por edhe shtypëse të minoriteteve të tjera, që detyrimisht do përfshihen në ‘të (!).
Dhe kjo tezë e tyre zuri pak apo shumë vend në qarqet perëndimore, derisa këta nuk luajtën fare gishtin kur fqinjët e Shqipërisë i futën në zotërim të tyre zona me shumicë banore shqipfolse. Natyrisht, arsye të tjera lujtën rol në grapshimin e tokave të banuara kryesisht me shqiptarë. Por loja e Shqipërisë së Madhe bëri punën e vet në këtë drejtim. Ndaj dhe shqiptarët kanë vërtet alergji ndaj këtij termi.
Por jo vetëm kjo (kaq), shqiptarët kanë qenë ata që gjatë historisë së tyre, ia kanë futur më shumë njëri-tjetrit. Dhe kjo i bën këta që të kenë vërtet frikë nga një Shqipëri e Madhe, me grupime të ndryshme krahinore, fetare, klasore, si dhe etnike, pasi në një Shqipëri të madhe do të hynë brenda edhe etni të tjera si malazezë, serbë, maqedonë, bullgarë, grekë, arumunë, roma, turq, etj.. Prania e etnive të tjera nuk e tremb shqiptarin, pasi ai ia kalon mirë me etnitë e tjera, por konfliktet që kanë grupime të ndryshme me etni të veçanta, si tropojanë me mala-zezë, kosovarë me serbë, shqiptarë të Maqedonisë me maqedo-nas sllavë, çamër me grekë, këto konflikte lokale do bëjnë që ai ti kundërvihet më shumë shqiptarëve konfliktues, pra shqip-tarët e pjesës së brendëshme të Shqipërisë, që nuk kanë fare konflikte nacionale, ti shikojnë shtrembër shqiptarët e zonave në kufi me fqinjët, siç i shikojnë edhe tani në fakt. Ndaj dhe kjo është një arsye tjetër që shqiptarët tremben nga Shqipëria e Madhe, pa llogaritur pastaj edhe atë konkurencë (po e quajmë) midis jugut dhe veriut, si në çdo vend, e që në territorin e Shqipërisë është zbutur mjaft, duket kjo edhe nga diktatura që lamë pas. E përveç kësaj, ata shikojnë se Europa ka dekada që po i lë pas ndarjet nacionale, kështu që koha për ide „të mëdha“ kombëtare (nacionale) thuajse ka kaluar e po kalon. Ndaj ata, megjithse i njohin padrejtësitë që u janë bërë, tremben edhe sot nga ideja e Shqipërisë së Madhe. (Vazhdon)

(vazhdim) Deri këtu unë nuk shoh ndonjë të keqe të madhe, përkundrazi kjo „frikë“ tregon se shqiptarët janë më europianë se fqinjët e tyre, të paktën në aparencë kjo, pasi në këtë apati idesh kombëtare kanë luajtur një rol edhe faktorë me subjektet e tyre, si nostalgjia për „kohën e qetësisë“ së otomanit, që i kish larguar një pjesë të popullsisë nga idetë nacionale, si përkushtimi ndaj fesë i shumë të tjerëve, ku Zoti (apo Allahu) ishte aspirata kryesore dhe jo kombi, si përçmimi për komunitetin fetar të tjetrit, (pse, me atë kaur do jetoj në një shtet unë, apo: pse me atë derr turku do e bëj shtetin shqiptar unë), -të gjithë këta faktorë përmbanin gjithashtu një pjesë të popullsisë shqip-folëse dhe asaj të përzier në pasivitet ndaj ideve kombëtare. Duke futur këtu edhe analfabetizmin, rendin bujkrobtor në disa pjesë të Arbërisë, bajraqet në disa zona të tjera, mungesën e infrastrukturës në shumë zona të Arbërisë, lidhjen me tokën që kishte pjesa më e madhe e banorve, -të gjitha këto ishin një pengesë për idetë kombëtare. Kështu shqiptari trashëgoi në shtetin e tij të sapo formuar këtë territor që ka dhe sot. Me fjalë të tjera i dhanë kaq dhe nuk pati atë lëvizje mbarë-kombëtare për t‘iu kundërvënë padrejtësisë, siç treguan fqinjët e tij serbë, grekë, bullgarë, etj.. Ishte në fakt vonë për këtë, sepse fqinjët i kishin përvetsuar me kohë disa zona, dhe kjo Shqipëri e sapo-formuar as e kishte fuqinë ushtarake për një lëvizje të tillë. E ngrejti zërin, por këto ishin zëra të veçantë të disa intelektualve rilindas, një pjesë e tyre të shikuar me dyshim nga Europa, për arsye të bashkpunimit të dikurshëm në administratat osmane. Kështu ngeli në shtetet fqinje një pjesë e shqipfolësve. Nostalgjia për një shtet më të madh ku të përfshiheshin edhe zonat e tjera me shqiptarë, nuk u zhduk, biles ndonjeherë kjo nostalgji u bë realitet për një kohë të shkurtër gjatë luftës së dytë botërore, ku në shtetin shqiptar bënin pjesë zona nga Kosova e nga Maqedonia. Por kaq, vetëm kaq, biles ky qe një shembull gjithashtu i keq për shqiptarët, që kishin marrë një „dhuratë“ nga humbësit e luftës. Pra „dhurata“ qe e përkohshme.
Nga të gjitha sa thamë e që nuk ka njeri mos ti dijë në Shqipëri, (dyshoj për këtë vetëm për kohën e sotme ku arsimimi ka rënë në nivelin e analfabetizmit), kuptohet përse ky term në vetvete (Shqipëri e Madhe) përbën një antisatisfaksion për shqiptarët, të paktën për ata të Shqipërisë. Aq më tepër edhe që në emisionin e Blendi Fevziut u sqarua shumë mirë nga të gjithë të pranishmit se si kish lindur ky term, kush e përdorte dhe për ç’qëllime, ç’ndryshim kish nga termi Shqipëria etnike, u fol në emision gjatë e gjërë mbi dëshirat dhe mundësitë e shqiptarëve, mund të ketë ngelur diçka pa thënë por disa gjëra u përsëritën disa herë, u qesh dhe u fol serioz, Albin Kurti mbajti edhe shënime për artikujt e tij të ardhëm, Paskal Milo përsëriti disa herë se si ministër i jashtëm kish bërë këtë e atë, mirpo për çudi, rezultati i pyetjes ishte i kundërt me atë ç’ka pritej, ishte i kundërt me atë çfarë u sqarua edhe nga të pranishmit në studio, ishte i kundërt me llogjikën e deritanishme të shqiptarve (të paktën këtyre të Shqipërisë). Si ka mundësi, pyeta unë në fund kur u shpall rezultati, pasi e pashë këtë emision në internet, sot më 1.12.2011-i. Çfarë ka ndodhur me llogjikën e kombit tim? Ç’është ky tjetërsim i shqiptarve? Përse shqiptari ia fut vetvetes?
Mund të dyshosh në fillim, se këta SMS-dërgues kanë ngatërruar termin Shqipëri e Madhe me termin Shqipëri etnike. Mirpo kjo u sqarua qysh në fillim të emisionit. Mund të plotësosh, se një shtrim më i saktë i pyetjes nga pregatitësit e emisionit mund të ndryshonte diçka në rezultatin vetvrasës. Ndoshta, kjo mund ta ndryshonte diçka rezultatin. P.sh. pyetja të ndahej në tre pyetje, ku të përmendej Shqipëria e Madhe, Shqipëria etnike, dhe një Shqipëri më e madhe se e sotmja por më e vogël se ajo e Madhe apo etnike. Në këtë rast rezultati i përgjigjes do të ishte më i saktë ndaj asaj çfarë mendojnë shqiptarët, në këtë rast teleshikuesit shqiptarë që kanë ndjekur emisionin. Por panvarsisht nga kjo përzgjedhje jo aq e saktë e pyetjes, rezultati i përgjigjeve ishte aq negativ, sa përsëri habija jonë qëndron. Përse shqiptarët dallohen për harakiri?
Në fakt, pas atyre që po shohim nga larg se ç’po ndodh në Shqipëri dhe Ballkan, nuk habitemi dhe aq. Por rezultati është kaq disporpocional sa kjo habi kërkon një shpjegim, të paktën një përgjigje. Dhe kjo përgjigje nuk u gjet. Jo, ajo ka vite që është formuar dhe priste vetëm kohën të dilte nga neurozat e trurit. Shqipëria është tjetërsuar demogratifisht. (vazhdim)

(vazhdim) Albania ka pësuar vitet e fundit jo vetëm një rënie arsimimi, Arbëria ka patur vitet e fundit jo vetëm një rrjedhje të brumit njerëzor, por Shqipëria është mbushur vitet e fundit me dhjetra mijra e ndoshta me qindra mijra shqiptarë të Kosovës dhe Maqedonisë, pa përfshirë të huaj nga Turqia dhe vendet arabe, njerëz me nostalgjira fetaro-nacionale të mesjetës, njerëz që jo patjetër kanë marrë pjesë direkt në rezultatin e mësipërm, por indirekt ndikojnë sado pak në mentalitetin kosovar-maqedon e deri diku atë verior shq, po dhe qeveritar deri diku, në shikimin e ëndrrave me sy hapur të realizimit të çdo dëshire, dhe mos-uljen aspak të urrejtjes që shumë kosovarë ushqejnë ndaj armikut të përbashkët shekullor të arnauto-turqëve, atij sllav.
Në këtë rezultat prej 78 % të njerëzve që bashkohen me idenë e armikut të tyre, pra që i bëjnë një shërbim të ri nacionalistëve serbë, janë këta të ardhur në Shqipëri nga Kosova, si dhe shokë, miq e të afërm të tyre. Këta, duke u rritur në Jugosllavi nën një frymë nacionaliste serbe që ka ndikuar tek këta, frymë kjo që kishte intesitetet e veta në periudha të veçanta e të ndryshme, duke qenë në disa drejtime më pak të zhvilluar nga popullsia serbe, sepse edhe nëse flasim për një farë zhvillimi në Kosovë, ky fillon pas luftës së dytë botërore, pra ky pozicion i bën të paktën gjysmën (e ndoshta shumicën) e kosovarve ti shfaqin hapur komplekset e tyre ndaj serbëve në përgjithësi, (gjithmonë kosovarët flasin me përçmim për serbët dhe gjithshka serbe, rallë dëgjon ndonjë me gjykim më neutral, mjafton të shikoni për këtë vetëm shkrimet gazetareske të shumë gazetarve kosovarë, si p.sh Milazim Krasniqi tek gazeta Start e deri diku edhe të Veton Rugovës po aty, -ky i dyti më i llogjikshëm), nga të gjitha këto efekte dhe afekte të trashëguara nga ish-jugosllavia, këta shqiptarë të kosovës kanë votuar për këtë rezultat. Kështu ata kanë votuar për armiqtë e tyre, nacionalizmin serb. Verbëria e tyre, sinonim i mentalitetit të tyre, i ka bërë të thonë se nuk kanë frikë nga ajo tezë që armiqtë e tyre u kanë ngjitur shqiptarve! A mund tu bëhet një shërbim më i madh nacionalizmave rreth e rreth Shqipërisë?!? Jo, për mendimin tim, nuk mund ti bëhet. Ky është një nga ato raste që përmbledh proverbi i urtë popullor: injoranca është pre e së keqes! Shqipëria është mbushur sot me injorantë. Dhe me injorancë nuk kuptojmë paditurinë. Jo, kjo është gjysma e së keqes. I padituri ndihmohet, i tregohet dija. Ndërsa injoranti e injoron dijen. Atij i pëlqen gjëndja e tij dhe nuk kërkon më tej, as i intereson më shumë. Këta injorantë në vend që ta bëjnë Shqipërinë e Madhe, ata do ta çbëjnë edhe këtë Shqipëri që është, dhe së fundi do largohen duke lënë për një kohë të gjatë një karakatinë të kalbur. Këta injorantë, ngaqë nuk arrisin dot të ngrenë një shtet të tyre kosovar në Kosovë, mundohen ti gjejnë të këqiat e tyre tek ata që nuk i mbështesin për bashkimin e trojeve shqiptare. Ata vetë as nuk dinë cilat troje konkretisht, as se si do bëhet kjo punë dhe as besojnë se do realizohet një gjë e tillë. Po-po, ata nuk besojnë me tërë mend në ato që thonë! Por të paktën ata kanë gjetur qysh tani fajtorët për pazotësinë e tyre në ngritjen e një shteti kosovar. Këta armiq jemi ne pjesa tjetër e shqiptarve, që nuk tërhiqemi symbyllas prej hunde në idera mesjetare. Ndërkohë që ne po përpiqemi (apo të paktën dëshirojmë) të krijojmë një Europë sa më të unifikuar, pra kombet dhe etnitë do emulsohen nga dekada në dekadë tek njëra-tjetra, një pjesë e mirë e shoqërisë kosovare, deri diku ndoshta edhe ajo shqiptaro-maqedonase, kërkojnë konfederatën shqiptare pa konsoliduar shtetin e tyre një herë!!! (vazhdon)

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Piktor, edhe te pranojme kallzuesin per emertimet (toponimet), -qe jo gjithnje i pergjigjet realitetit, e biles me termin "kallzues" mund edhe te sofizojme me shume se me termin "emerues"- prap se prape termi "e madhja" ngelet nje mbiemer. Si ky shpjegim ashtu dhe ai i Dardanise me "dardhen", eshte nje shpjegim qe i ngjan fjales se urte popullore: ia futi si kau peles. Perse do te quhej Mati e "madhe"? Per cilen arsye? PO Dardania, perse do te identifikohej me dardhen dhe nuk do te identifikohej me pare me kumbullen, te cilen e kishte 100 here me shume se sa dardha?
Historiografia jone zyrtare aludon mbi keto shpjegime, pra i shikon si hipoteza. Ndersa shume studjues te tjere i kane bere si te zyrtarizuara. (Por kete diskutim mund ta kalosh edhe tek dygjuhesia e helenve, po te duash). E meqe jemi tek bahkimi Kosove-Shq., po hedh ketu ndonje artikull nga "Albanistani yne", meqe kete teme e kam rrahur me duket pak edhe atje.

---

Është e vërtetë, që para hyrjes në EU të Serbisë dhe Kosovës, këto dy shtete duhen të ndajnë kufirin e tyre, që nesër dej, edhe të dështojë EU-ja, apo të tërhiqet (apo të largohet) nga EU-ja njëri nga këto shtete, ata duhet të mbajnë pas kësaj kufirin që kanë vendosur para hyrjes në EU. Këtë e di dhe bufi, dhe kjo është një nga detyrat që këto dy shtete (vënde) do zgjidhin në vitet pasardhse, nëse do arrisin vërtet ta zgjidhin këtë problem.
Shqipëria nga ana e saj mund të ndihmojë në problemin e tyre, nëse thirret (lejohet) nga të dyja palët. Dhe kuptohet se Shqipëria ka mbajtur dhe do mbajë anën e bashkombsave të saj, por nuk mund të konfondohet problemi Serbi-Kosovë me teorira të pastabilizuara nga ana ideore-territoriale-demografike, si ajo e bashkimit me Shqipërinë. Bëjeni njëherë shtetin, e pastaj flisni për bashkimin me Shqipërinë! Vërtet ka shqiptarë që nuk kanë ndonjë simpati të veçantë për kosovarët, por nuk gjen shqiptar në Shqipëri që mos ti gëzohet panvarsisë së Kosovës. Por kjo nuk do të thotë: o burra të hyjmë në valle, se u bë deti kos. Prandaj ky 78 përqindsh pro tezës nacionaliste të fqinjve të Shqipërisë i largon kosovarët edhe më shumë nga shqiptarët. Sepse në Shqipëri nuk gjen kaq shumë njerëz që të kenë idenë e Shqipërisë së madhe; të paktën para dy dekadash nuk gjeje njeri. Por ky numër tregon se sa aktivë tregohen dhjetramijra (e ndoshta qindramijra) të ardhurit nga Kosova, (e një pjesë nga Maqedonia), për të treguar injorancën e tyre në mbështetje të nacionalizmave që i kanë prerë dhe djegur gjatë dy shekujve të fundit. Le të shpresojmë në një referendum popullor, të hapur e pa frikë, ku shqiptarët e Shqipërisë të votojnë për bashkimin ose jo me Kosovën. Dhe megjithse injoranca do i deklarojë mohuesit e bashkimit si tradhëtarë të kombit shqiptar, (sepse injoranca i lëshon kollaj akuzat për të fshehur pazotësinë e vet), dhe megjithëse këta mohues të bashkimit janë ata që kanë ndihmuar më shumë në panvarsinë e Kosovës dhe që i gëzohen më shumë asaj panvarsie, shoqëria shqiptare kudo ku është do të gjejë forcë mendimi ti lerë prapa këto mbeturina mesjetare, që nuk përbëjnë 78 % të gjithë po-pullit shqiptar, por vetëm 78 % të telefonuesve-aktivë-shikues të atij emisioni, i cili duhet ta shtronte më gjërë pyetjen.

Sa.÷So. 26÷27. 11. 2011

Piktor, e si quhej kjo krahinw e ketij prijsi para ardhjes se tij ne fronin mbreteror?!?

Ne me lejohet te hedh edhe nje artikull tjeter nga "Albanistani yne" mbi kete teme, se thuajse i kisha harruar fare.

Shqipëri + Kosovë
Shpërbërja e Maqedonisë
Shqipëria e Madhe, apo natyrale, apo etnike

Siç e thamë edhe më lart në një shkrim, (më duket atë „78 % ÷ 22 %“), Kosova akoma nuk është një shtet i pavarur me të gjitha të drejtat në Kombet e Bashkuara, si Shqipëria, si shtetet e tjera. Pra, nga ana e Shqipërisë akoma nuk mund të bëhet një gjë zyrtare në drejtim të bashkimit me Kosovën, problem ky të cilin mbi 90% e shqiptarve të Kosovës nuk e kanë kuptuar ose nuk duan ta kuptojnë. Po kështu edhe nga ana e shtetit kosovar as mund të imagjinohet një ide e tillë në këtë periudhë. Por, edhe po ta marrim sikur Kosova u bë së fundi një shtet me të drejta të plota në OKB dhe i njohur nga të gjitha shtetet e botës, përsëri çështja e bashkimit të saj me Shqipërisë do ngrejë problemet më tej, shqiptarët e Maqedonisë, Malit të Zi dhe Greqisë; -pa llogaritur për një moment pakicat e tjera jo shqiptare të Kosovës, të cilat në rast bashkimi Kos.-Shq. duhet të japin votimin e tyre.
Edhe pa e llogaritur këtë bashkim, problemi i statutit të ardhëm të shqiptarve të Maqedonisë ka dalë në shesh, më pak ai i atyre në Mal të Zit apo në Greqi. Kjo është thënë dhe thuhet me zë të ulët, kjo dihet nga të gjithë, por nuk shtrohet akoma si program, aq më pak zyrtar.Pra lihet të kuptohet që një bashkim i Shqipërisë dhe Kosovës do bëjë një shtet shqiptar më të fortë, gjë që do ngrejë pastaj më lehtë problemin e shqiptarve të Maqedonisë, Malit të Zi dhe Greqisë, -edhe shumë zëra nacionalistësh (apo patriotësh ti quajmë, po të duan) nuk thonë më shumë në faqe interneti dhe broshura të tyre. Kjo d.t.th. që këto shtete të tjera si Mali i Zi, Maqedonia dhe Greqia po pregatiten të konfrontohen me këtë shtet shqiptar të fortë të së ardhmes. Dhe pse të themi : po pregatiten! Ato kanë kohë që janë të pregatitura, por për këtë do bëjmë fjalë më poshtë.
Në rastin e këtij bashkimi, thonë këto zëra nacionalistësh shqiptarë, Shqipëria do jetë më e fortë se ka dhe Kosovën, kështu që do të dij ti përballojë më partnerisht, më barazisht, më pa frikë këto shtete përreth. Pra, sipas këtyre zërave, mjafton një shtet (administratë) më i madh dhe vend (tokë, land) më e madhe, si dhe popullsi më e madhe nën një shtet, dhe këto faktorë janë të mjaftueshëm të përballosh shtete të tjerë. Në shumë hollësira, nacionalistët shqiptarë nuk hyjnë, sepse sapo të hyjnë në hollësira, ata do ta kuptojnë se petullat nuk bëhen me ujë, do ta kuptojnë se një zhvillim teknik-industrial dhe përfaqsim dipllomatik ndërkombëtar janë shpesh faktorë më të fortë nga ato të sipërfaqes, numrit të popullsisë dhe madhësisë së administratës. Këto zëra pa brumë mendimi të patriotëve-nacionalistë shqiptarë i kanë pasqyruar edhe të tjerë, gazetarë dhe analistë, p.sh. Kastriot Myftaraj, i cili përmend në rastin e bashkimit Shq.-Kos. numrin më të madh që do ketë ky shtet i të ardhmes të njerëzve me kombësi të tjera, një faktor ky më destabilizues për këtë shtet; apo dje p.sh. (Di.13.12.2012) një shkrim i Mentor Kikia-s tek gazeta Start bënte fjalë për këtë problem, duke treguar se si këto administrata të korruptuara shqiptare nuk kanë si të jenë faktor stabilizimi të këtij shteti të bashkuar apo dhe për rajonin. Pra, nuk ka nevojë të zgjatemi në këto tema që i di çdo nxënës shkolle, ato se një zhvillim teknik, kulturor, ideor, social-ekonomik, etj. i shqiptarve në të gjitha trevat ku banojnë, sjell vetvetiu afrimin dhe bashkimin e tyre nën një administratë, vetkuptohet më me pak korrupsion, më transparente dhe më të vogël se ato të marra bashkë. E kushedi, ky bashkim admini-strativ ndoshta edhe nuk do të ndjehet aq i nevojshëm në të ardhmen, kjo do varet nga faktorët e zhvillimit të gjithanshëm dhe evolimit të marrdhënieve shoqërore si ndër shq. ashtu dhe në popujt përreth. Pra, nuk ka pse të zgjatemi në kushtet akoma të dobta të brendëshme të shqiptarve, të cilat ndikojnë për momentin akoma negativisht në këtë bashkim. Kjo shihet dhe dihet. (vazhdon art.2)

(vazhdim, art.2) Ajo që ngelet për të diskutuar është pyetja e rastit hipotetik, ç’do bëhet pas këtij bashkimi? Marrim hipotekisht, se ky vend me shumicë shqiptarësh bëhet më i fuqishëm. Ngelet pas kësaj që vështrimi patriot-nacionalist të kalojë automatikisht tek shqiptarët e Maqedonisë. Pra, edhe këta shqiptarë, sipas nacionalistëve që i bëjnë petullat me ujë, (politikanët tanë -të korruptuar- qeshin kur i dëgjojnë), do bashkohen në një të ardhme të mëpajsme me këtë shtet të bashkuar shqiptarësh, e pas tyre pse jo dhe ata të Malit të Zi e të Greqisë, megjithëse për këta dy të fundit nuk para flitet me zë të lartë sot, por duke treguar harta të asaj që quhet „Shqipëri e Madhe“ apo „Shqipëri etnike“, apo „Shqipëri natyrale“, përfshihen edhe zona nga këto dy shtete të fundit. Kështu, këto shtete përreth e dijnë se ç’duhet të vijë, të paktën sipas një matematike të thjeshtë, po ashtu e dinë edhe shtete të tjera më të mëdhaja pas gjithë këtyre shteteve, po ashtu e di edhe Shqipëria, pra politikanët e saj. Të gjithë këta nuk presin si përpara portës së shpellës, ku Ali Baba ka fshehur thesarët e tij, për të thënë shprehjen e famshme, hapu Sezam, por lëvizin më parë, çfarë d.t.th. kanë lëvizur me kohë, çfarë d.t.th. më tej, të gjithë janë në lëvizje të pashtershme e të përhershme, prej kohrash që nuk mbahen mënd e deri në kohra që nuk mund të parashikohen me saktësi.
Po të shikojmë këtë lëvizje ballkanike, shqiptarët kanë dalë paksa të humbur, por jo aq të humbur sa ç’pretendojnë në qarjen e tyre, -një afekt shoqëror ky as më shumë e as më pak i pangjashëm me afektin e qarjes së një njeriu të vetëm, afekt ky që shoqëron si individin gjatë gjithë jetës ashtu dhe grupe apo shoqëri të tëra, (panvarsisht se ne jemi mësuar që afektet ti shohim vetëm tek qënia biologjike (njëjës) e njeriut dhe jo si efektet që i shohim tek subjekte paksa abstrakte, si shoqëria etj.; biles unë mund të jem i pari që e përdor këtë term –afekt– në subjekte të tillë ku përshtatet vetëm termi efekt, megjithatë nuk kam frikë e të them se e përdor këtë term figurativisht, jo, por kam guximin ta them se e përdor konkretisht, çfarë d.t.th. se edhe shoqëria ka sjelljen e saj si të njeriut, jo një qarje me lotë, por ngritjen e një sërë akuzash të ndryshme, paçka se jo të gjithë pjestarët e saj, në këtë rast deduktimi, tregojnë të njëjtat shenja në këto akuza, apo sillen njëlloj). Kjo është e vetkuptueshme, qarja bën për vete shikuesit përreth, qarja tërheq vëmëndjen e njerëzve të vëmëndshëm, qarja dënon personin që mendohet se ka goditur apo përfituar në kurriz të qarësit, pa u gjykuar akoma çështja. Qarja (akuzat) shihet tek nacionalistët e vendeve përreth, po ashtu edhe tek nacionalistët shqiptarë, të cilët flasin për masakrimin që u kanë bërë fqinjët atyre gjatë shekujve të fundit, dhe harrojnë se edhe ata (panvarsisht se më pak) u kanë shkaktuar fqinjve qarje në shekujt e fundit, -jo si komb i tërë, por si pjesë të veçanta të këtij kombi, bie fjala feudalë lokalë me ushtritë e tyre lokale, rreshtuar përgjatë ushtrisë konglomerate osmane, ndaj pjesëve të popujve përreth, gjatë asaj periudhe së sundimit osman, pra aty rreth viteve 1500 deri 1900. Rastet më të dalluara janë ai i pashallarëve të Shkodrës në veri dhe Ali Pashë Tepelenës në jug, të cilët ndihmuan jo keq (fort mirë) ushtritë osmane kundër popujve përreth, nga Bosnja deri në Bullgari. Dihet se më shumë shqiptarët ia hëngrën kokën njëri-tjetrit, siç ia kanë ngrënë gjithnjë dhe siç vazhdojnë t’ia hajnë, -gjë që e dinë fort mirë edhe popujt përreth. Pra diçka dihet mirë, në kohra të ndryshme dhe krahina të ndryshme, arbërit (gegët dhe toskët) kanë qenë në luftra dhe konflikte nga më të ndryshmet, të ndarë në fuqitë e mëdha, të inatosur me njëri-tjetrin më shumë nga cilido komb tjetër, të hedhur edhe ndaj fqinjëve, jo për tu rrëmbyer tokat por për të shpaguar një rebelizëm të caktuar. (vazhdim, art.2)

(vazhdim, art.2) Ndaj dhe shqiptarët, sipas ndihmës që dhanë, morën dekorata të ndryshme, disa nga rusi, disa nga osmanët, disa nga Austro-Hungaria më vonë, e disa nga Greqia. Muarën dekorata, individë të ndryshëm u shpërblyen edhe me toka në kurriz të bashkatdhetarëve të tyre, ata të anës osmane sidomos, kështu ngelën të fundit të lidhur akoma pas të Sëmurës së Bosforit, kështu ngelën një shumicë e tyre nëpër shtete që kishin gjuhë zyrtare tjetër nga ajo e tyre. Shqiptarët që kishin një fe të njëjtë me atë të fqinjve, kryesisht atë ortodokse apo edhe katolike, u përzien, u asimiluan, evoluan nën një bashkësi me popullsitë fqinje ku bënin pjesë. Dhe kjo nuk ndodhi vetëm në fund të shek. XIX dhe gjatë shek. XX; jo kjo ka ndodhur edhe në fillim të shek. të XIX, ka ndodhur edhe gjatë shek. XVIII, si dhe shekujt të mëparshëm, sidomos me arbërfolësit e larguar më larg, në Serbi, Hercegovinë, Kroaci, Austri, Itali, Greqi, Itali. Duke qenë kultura dhe mënyra e jetësës më e zhvilluar në këto vende nga ajo e vendeve të pushtuara nga perandoria osmane, (sepse kjo perandori solli një farë regresi në marrdhëniet dhe traditat e jetës), e përveç kësaj ajo kulturë e këtyre vendeve vazhdoi të zhvillohej më tej, proçesi i asimilimit, proçesi i harrimit të gjuhës dhe traditave të dikurshme ndodhte vetvetiu brënda pak breznish në ato vende. Edhe në popullin arb (më vonë i quajtur shqiptar) kanë hyrë dhe janë asimiluar nga popuj të tjerë mjaft individë dhe grupe, por sidoqoftë më pak nga sa janë larguar dhe janë asimiluar (përzier gjatë zhvillimit) arbër në të tjerë. Kështu, pa bërë shumë histori, sepse historikisht këto proçese i mëson çdo nxënës në shkollë, gjithashtu ne i kemi trajtuar në librat tona të mëpërparmë, duhet thënë se, 1. për shkak se një pjesë e mirë e popullsisë arbëre ishte kthyer në myslimane, gjë që do të thoshte akoma rrezik për popujt kristianë të Ballkanit, 2. për shkak se vetë Turqia u mbajt si shtet i madh nga vetë fuqitë europiane si balancë ndaj Rusisë që kishte projekte dalje në Dardanele dhe deri në Selanik, çfarë do të thoshte se pas kësaj pjese të madhe myslimane në Ballkan qëndronte një fuqi e caktuar ushtarake, Turqia, e cila vazhdon dhe sot ta luajë rolin si mbrojtjsja ideo-fetare, deri diku edhe politike, e këtyre popullsive, 3. për shkak se përgjegjësit kryesorë të këtyre konjukturave janë fuqitë e mëdha si Anglia, Franca, Gjermania, Rusia, Amerika, etj., gjë që do të thotë se lëvizjet e milingonave të vogla nuk mund të bëhen aq pa pëlqimin e këtyre gjinkallave të mëdha, pëlqim ky që nuk është gjithnjë në akord, -nga të gjitha këto del se çdo lëvizje kufijsh në Ballkan nuk mund të bëhet aq kollaj dhe vetëm nga dëshira e një apo dy shteteve të veçantë, por do japin aty zërin e tyre edhe disa profesorë në Londër, panvarsisht se ata, ashtu të përkulur me binokolin në dorë mbi harta të vjetra, mund të duken nga pamja e jashtme si të rudhosur, do të japin mendim disa burokratë me barkun të fryrë nga vodka në Moskë, pas groksimave të herpashershme, paçka se dija e tyre nuk ia kalon asaj të një nxënësi të dikurshëm mesatar shqiptar të gjimnazit, do të japin mendim disa dhe shumë politikanë të disa vendeve me zë të fuqishëm, shumica e tyre të sjellshëm në aparencë ndërsa përbrenda të vuajtur nga gjithfarë kompleksesh, dhe të cilët as i kanë parë ndonjëherë në jetën e tyre vendet e Ballkanit. Këto gjëra i dinin në kohën time mbi 90 përqind e shqiptarve, sepse ishin gjëra që mësoheshin në shkollë, sot i dinë jo më shumë se tridhjetë përqind e tyre, për shkak se sot janë eleminuar leksionet mbi historinë e zhvillimit të njeriut dhe shoqërisë, duke u zevëndësuar me leksione të historisë së zhvillimit të kulturës seksuale të njeriut dhe shoqërisë dhe ndikimin e saj në kulturën e përgjithshme. Unë nuk e di pse tekstet mësimore janë reduktuar dhe kanë marrë tjetër drejtim!
Pse çfarë mësoheshin në kohën e diktaturës, do të tallet si pa dashur ndonjëri. Si padashur vazhdojmë edhe ne duke hyrë tek tema e dytë, ajo e shpërbërjes së Maqedonisë. Nuk kemi mbaruar akoma plotësisht punë me temën e bashkimit Shq.-Kos., por do kthehemi dhe një herë në fund të shkrimit tek ajo temë.
Është për tu habitur, është për t’mos e besuar, është për të mbyllur veshët tek dëgjon (apo lexon) fjalë të patriotëve-nacionalistë shqiptarë, që hedhin teza si profesorë mbi të ardhmen e pashpresë të shtetit Maqedon. Ky është një shtet artificial, është deviza përmbledhëse e këtyre gjykimeve të këtyre nacionalistëve, dhe jo vetëm shqiptarë por, (nga ato pak që kemi hasur në internet), edhe e zërave të veçuar naciona-listësh bullgarë, apo dhe ndonjë shteti tjetër. Dhe si argument këto zëra paraqesin faktorin etnik të përbërjes së popullsisë së tanishme të Maqedonisë. Kështu këta thonë se aty dy grupet kryesore etnike të popullsive janë shqiptarët dhe bullgarët, pastaj vijnë serbët, e ndoca grekë, turq, magjypë (roma dhe egjyptianë), etj.. Pra, sipas këtyre zërave, ky shtet mund dhe duhet të ndahet midis Shqipërisë dhe Bullgarisë, po mund të kenë pjesë edhe Greqia si dhe ndoshta edhe Serbia. Pak a shumë kjo është ideja e tyre. Kështu vendoset edhe paqja në Ballkan, sipas tyre. Duket në pamje të parë shumë kollaj, gjë e zgjidhshme, mjafton vetëm dëshira e mirë e këtyre katër shteteve të tjera ballkanike dhe … gjithshka u zgjidh!

(vazhdim, art.2) Duke qëndruar në idetë dhe termat e tyre, ngelet tu bëhet këtyre zërave pyetja: po mirë, kush e mban këtë shtet për momentin, pse nuk ndahen këto nacione brenda këtij shteti? Të gjithë këto zëra nuk dinë ç’përgjigje të japin. E padiskutim do ia lenë fajin fuqive të mëdha, një përgjigje kjo jo pa vërtetësi, por jo dhe tërë e vërteta.
Duhet ditur se problemi është pak më i thellë. Pyetja është: pse i mbajnë atëhere këto etni brënda një shteti artificial!?-vazhdojmë të flasim sipas ideve dhe termave të këtyre nacionalistëve. Kështu vimë tek ato teori „të vjetra“ mbi zonat e influencës, kontradiktat dhe lojrat që kanë fuqitë e ndryshme me njëra-tjetrën, përpjekjet për mbajtjen e eukuilibrave ndër fuqitë dhe sistemet e ndryshme. Vimë tek ato tema të rrahura për ditë ndër leksionet e shkollës, të pasura parasysh përditë nga politikanët e ndryshëm, të ditura nga kushdo gjatë diskutimeve të përditshme. Pra, duket se shteti Maqedon është një zgjidhje e vendosur dhe e pranuar nga vetë politikanët e këtyre shteteve ballkanike dhe ata të fuqive të tjera pas tyre, për të mos patur përplasje midis këtyre shteteve ballkanikë, pas të cilve qëndrojnë edhe të tjera fuqi. Duke ekzistuar ky shtet „artificial“ midis pretendimeve bullgaro-greke-shqiptare-serbe në ‘të, këto pretendime nuk kanë si të përplasen me njëra-tjetrën, sepse nuk mund të ndërhyjnë në një shtet të njohur nga të gjitha shtetet e tjera, si dhe nga Kombet e Bashkuara. Kështu të paktën e justifikojnë nën ‘zë politikanët e këtyre katër shteteve ekziste-ncën e këtij shteti, pra mosmundësinë e ndërhyrjes në territoret e sejcilit etnitet përkatës të këtyre katër shteteve, etnitete këto që janë tashmë pjesë përbërse e këtij shteti (multietnik); çfarë d.t.th. me fjalë të tjera, se politikanët e këtyre katër shteteve përreth „ua kanë futur“ në një farë mënyre etnive të tyre të ndodhura në këtë shtet, çfarë d.t.th. se edhe politikanët shqipta-rë (përfshi A. Zogun, E.Hoxhën, etj. më pas) „ua kanë futur“ bashkombasve të tyre që banojnë në këtë shtet, kjo në emër të paqes dhe sigurisë rajonale, qetësisë në vendet e tyre. Ky nuk është rasti i vetëm në botë dhe as do jetë në të ardhmen. Është si në një lojë fëmijësh ku këta nuk bien dakort në ndarjen e diçkaje dhe vazhdojnë sërish lojën, sejcili me shpresën se më vonë do fitojë më shumë se shoku në krah.
Me kalimin e kohës shihet se jo vetëm në pamje të jashtëme, jo vetëm me idetë dhe termat e nacionalistëve, por edhe në të vërtetë zgjidhja e problemit nuk është thjeshtuar. Nuk ka ndarje të qarta dhe as fitues apo humbës të qartë. Këtu qëndron kleçka e problemit. Edhe të pranojmë apriori se në këtë shtet kemi këtë ndarje etnike siç pretendojnë nacionalistët e këtyre katër vendeve, nuk kemi qartë të ndarë territoret e këtyre etnive brenda këtij shteti. Disa nacionalistë-patriotë shqiptarë të moderuar thonë se Tetova është shqiptare, ndërsa Shkupi i diskutueshëm, disa të tjerë thonë se dhe Shkupi është shqiptar, e disa flasin edhe për Manastirin. I njëjti problem qëndron edhe me nacionalistët bullgarë, disa prej të cilëve pretendojnë deri në Peshkopi dhe Pogradec të Shqipërisë, e disa deri në Shkup. Akoma më i ndërlikuar është problemi midis nacionalizmit bullgar dhe atij grek, ky problem ekziston edhe midis Bullgarisë dhe Serbisë, të cilat i kanë bërë nja dy luftra me njëra-tjetrën për këtë punë. Pra, mosrënia dakort e përkatësisë territoriale midis këtyre katër shteteve ballkanike, e forcon edhe më shtetin „artificial“ maqedonas. Deri këtu nuk ka sekret, deri këtu e di dhe nacionalisti më budalla, ndaj dhe këta të fundit hedhin shpesh fjalë për rënien në ujdi të këtyre katër shteteve, (disa flasin për dy shtete e disa për tre), në ndarjen e Maqedonisë. (vazhdon, art.2)

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Piktor, e si quhej kjo krahinw e ketij prijsi para ardhjes se tij ne fronin mbreteror?!?

---

(vazhdon, art.2) Kjo puna e ujdisë i ngjan asaj përrallës së ujkut me kecin, ku keci duhet ti besojë premtimeve të ujkut. Dhe ky ujk nuk është aq prezantimi ynë, ky është vetë prezantimi i nacionalistëve, të cilët e shohin kundërshtarin si ujk, apo të paktën fuqitë e tjera që qëndrojnë pas këtij kundërshtari. Kështu e shikon nacionalisti shqiptaro-verior rusin, fuqinë pas Serbisë dhe Bullgarisë, kështu e shikon nacionalisti serb dhe bullgar Amerikën apo Turqinë, tashmë fuqitë që qëndrojnë pas Shqipërisë, -të paktën kjo sipas konventave të nënshkruara. Dhe këto akuza dhe këndvështrime (të shtrembëra) ndaj kundërshatrit (apo fqinjit) kanë kahet dhe intesitetet e tyre të ndryshme në vite dhe kohra të ndryshme. Ajde t‘ia gjesh fillin e Ariadnës kësaj ujdie nacionalistësh, të cilët nuk e kanë gjetur ujdinë as këto tre-katër shekujt e fundit. Pra, ujdia e katër shteteve ballkanikë në ndarjen e Maqedonisë qëndron vetëm në koka iluzore-fantaziste të nacionalistëve të ndryshëm, të cilët jo vetëm nga pamja e jashtëme u përngjajnë drogaxhinjve, por edhe nga karakteri u përngjajnë dallkaukëve të pacipë. Nëse unë e kam gabim, le të urdhërojë e ta zgjidhë ndarjen e Maqedonisë në detaje një (apo më shumë) nacionalist(ë), dhe ta shohim se sa plani i tij (tyre) është i aprovueshëm nga nacionalistët e tjerë. Boll ata folën larg sofrës! Bujrum, e ta ndajnë kotheren!
E në fund të fundit edhe sikur ta marrim të qënë (të zgjidhur) këtë problem, ndarjen e Maqedonisë ose të paktën një autonomi të shqiptarve të saj, sërish problemet etnike do të na dalin pas shumë vitesh dhe dy-tre gjeneracionesh, pasi dy-tre familje ose dy-tre fshatra do të ngelen nga njëra palë tek tjetra, gjë që mund të sjellë shtimin e tyre numerik, aq sa pas një-dy breznish ato të jenë dy-tre fishuar e katër fishuar. Atëhere duhet të kërkohet si vite më parë një ndarje e re. Dhe ne muarëm këtu vetëm faktorin demografik, por ka dhe faktorë të tjerë që e krijojnë apo nxisin problemin. Kështu problemet nisin nga e para. E në fakt problemet kanë ekzistuar me kohë dhe … do ekzistojnë përherë, … dhe deri tani kanë qenë luftrat ato që i kanë „zgjidhur“, me fjalë të tjera, këto luftra i kanë lënë problemet atje ku kanë qenë, në mos edhe i kanë përkeqtësuar.
E kush pretendon ta zgjidhë tak-fak këtë problem, mund të hidhet dikush! Dhe ai mund të vazhdojë duke thënë, se një Shqipëri e bashkuar me Kosovën do ketë zë më të fortë në ndarjen e Maqedonisë, apo të paktën në panvarsinë e komunitetit shqiptar maqedonas. Dhe kjo, mund të vazhdojë zëri i nacionalistit shqiptar, i afrohet edhe interesave të nacionalistëve bullgarë. Pasi në fund të fundit, shton zëri nacionalist, ne nuk jemi të interesuar për ndarjen e Maqedonisë, ne vetëm sa konstatojmë që ky vend nuk ka të ardhme, pasi përbëhet nga etnitete që nuk kanë thuajse asgjë të përbashkët me konceptin maqedon të antikitetit. Kështu pa dashur vimë edhe tek tema e tretë, ajo e Shqipërisë etnike (natyrale), ndonëse deri tani nuk e kemi zgjidhur as problemin e bashkimit të Shq. me Kosovën dhe as ndarjen e Maqedonisë. Por, për të shtruar një problem për zgjidhje, shtrohen (siç edhe në shkencë) raste hipotetike. Pra ne e marrim sikur bashkimi Shq.-Kos. u realizua, ndarja e Maqedonisë ndodhi pa probleme të mëdha, dhe tani ngelet realizimi i Shqipërisë natyrale, asaj ku gjinden shqiptarë, pra përpjekjen për ndarrje territoresh nga Mali i Zi dhe Greqia. (vazhdon, art.2)

Po pres te mbarojne keto çarçafet
O robert nje keshille, shkruaj pak me pak se eshte me mire e me bukur qofte edhe estetikisht.
Sidooqfte bej si di vete.

(vazhdon art.2) Nëse pranojmë bashkimin Shq.-Kos. dhe ndarjen e shqiptarve të Maqedonisë nga ai shtet ku ndodhen tani, kjo do të sjellë në rastin më fatlum dhënien e konçesioneve shteteve të tjerë. De jure do pranohet se ky konçesim ndodh nga të gjitha palët, ndërsa de fakto kuptohet se më i fuqishmi, më i prezantueshmi, më i besueshmi do të përfitojë më shumë, pra do përfitojë nga konçesionet e palëve të tjera dhe vetë do lëshojë më pak pe. Për momentin shqiptarët janë më të dobtit, pavarsisht se prapa qëndron Amerika dhe Bashkimi Europian, pasi këto janë në mbështetje të rrymave përparimtare dhe jo atyre nacionaliste, çfarë në një rast bashkimi dhe ndarje nuk do ti përkrahin këto forca nacionalistësh-patriotësh, të cilët edhe mund të diskretitohen, siç edhe janë diskretituar herë pas here edhe tani, -rastet më të dukshme në media janë diskretitimi i UÇK-ës kosovare dhe influenca islamike radikale në shqiptarët e Maqedonisë. Pra, nacionalist-patriotët shqiptarë do humbin më shumë nga një bashkim Shq.-Kos. dhe ndarje e shqiptarve të Maqedonisë nga ai shtet, qoftë ky proçes në paqe i bërë, qoftë edhe me luftë, ku në këtë rast të dytë ka shumë mundësi që humbja e shqiptarve të jetë edhe më e madhe nga ai në proçese paqësore, si për faktin e mospatjes së strukturave ushtarake, (qofshin këto dhe popullore), ashtu dhe për mosmbështetjen perëndimore ndaj një proçesi aq të shpejtë nacionalist që duan këto zëra shqiptarësh dhe të tjerësh në Ballkan; dhe e treta është se këto zëra dhe lëvizje shqiptare nacionaliste do të jenë diskretituar edhe më akoma deri në fillimin e një lufte, të cilën, sido të vijë puna, do e paraqesin në mediat botërore si të filluar nga nacionalistët shqiptatë, biles nacionalizmin bebe shq. do e paraqesin patjetër si ato personazhet negative të filmave të Spilbergut.
Ndaj, edhe duke i qëndruar hipotetikisht proçeseve paqësore dhe gjysëm paqësore, në këtë bashkim me shtetin amë, siç këta e quajnë Shqipërinë, nacionalistët shqiptarë kanë vështirësinë e marrveshjeve me nacionalistët e vendeve përreth. Në rastin më fatmirë këta do i falin (më e pakta) pjesën veriore të Kosovës serbëve dhe fshatrat me shqiptarë në Serbi, por do pranojnë edhe humbje të tjera territoriale. Po ashtu edhe shqiptarët e Maqedonisë do marrin sa më pak nga Maqedonia, (kolizionet e ndryshme fetaro-nacionaliste ku po i fusin ndihmojnë në këtë humbje të tyre), e së fundi të gjitha këto do përtypen si arritjet më të mëdha të nacional-patriotëve shqiptarë. Vetëm se në këtë rast nuk do jenë këta nacionalistë në ballë të punëve, por vetë politikanët, të cilët i përdorin këta nacionalistë në planet e tyre, dhe këta të fundit (apo një pjesë e tyre) do vazhdojnë të akuzojnë edhe pas „festës“ së bashkimit për konçesionet e mëdha që politika shqiptare i ka falur fqinjëve, ndaj dhe këta politikanë do quhen si përherë: tradhëtarë.
Pra, edhe sikur të kemi një përrallë të bukur ballkanike, shqiptarët do jenë ca më tepër të humbur nga fqinjët. Vetkuptohet që festa madhështore e bashkimit nuk do mungojë, e nga ana tjetër do rinisin qarjet, jo vetëm nga ana shqiptare këto por edhe tek fqinjët, -të gjitha këto i di gjithkushi me shkollë, jo më pak edhe fqinjët, e në radhë të parë vetë politikanët e vendeve tona. (Kjo është tipikja e vëndeve ballkanike, sidomos Shqipërisë, ku politikanët janë pjesa më largpamëse e lëvizjeve të ndryshme të së ardhmes dhe jo inteligjenca, si në vende të tjera europiane; dhe si mund të jetë ndryshe, ku kjo inteligjencë ka për momentin probleme pensionesh e nga më të ndryshmet, ndaj dhe këta politikanë, jo aq për shkak të zgjuarsisë së tyre se sa asaj që ua kanë kujtuar herë pas here kolegët e tyre të vendeve të tjera të Ballkanit dhe Europës, sillen me urtësi dhe largpamësi në marrdhëniet ndërballkanike, -sepse dhe nuk kanë rrugë tjetër.) Pra, mund të vimë në atë pikë që pretendojnë nacionalistët/patriotët shqiptarë, ku bashkimi i Kosovës me Shq. të bëhet me një Kosovë të përgjysmuar ose deri 2/3 e saj dhe përpjekje të mëtejshme për shkëputjen edhe të shqiptarve të Maqedonisë, gjë e cila (sikur të) arrihet pas përpjekjesh të mundimshme, por edhe në këtë rast do shkëputen vetëm dy-treqytete të vogla dhe shqiptarët e tjerë ose do shpërngulen në Turqi ose në pjesën e shkëputur, ose në Kosovë, ose në Shq.. Pra, do merren humbjet territoriale si fitore, pasi të qarat e naionalistëve të anëve të tjera do ushtojnë edhe më shumë në qiell, dhe në vitet e ardhme dhe breznitë e ardhme pretendimet e nacionalistëve të sejcilit shtet nuk do rreshtin sërish, kështu ky problem do jetë ndoshta i përjetshëm, siç duket se ka qenë, -pa llogaritur këtu faktorë dhe insinuata të tjera që i zbusin ose i ndezin edhe më këto çirrje nacionalistësh, të cilat kuptohen vetëm pas shumë dekadash, biles një pjesë e shoqërisë nuk i kupton kurrë. (vazhdon, art.2)

(vazhdim, art.2) Kështu jemi (edhe në këtë rast hipotetik të zgjidhjes së çështjes shqiptare) në një rokadë të përjetshme. Jemi në një luftë dhe përpjekje të përhershme përfitimesh, e cila kalon sa nga qarjet e deri tek kërcënimet, -në rastin më fatlum kjo, pasi mund të plasin dhe bomba, të cilat krijojnë situata të tilla shvejkiane, ku i plagosuri shikon pak më tej çfarë ka ngrënë disa orë më parë, gjithashtu habitet mes dhimbjesh se si këmbët e tija janë përzier me zorrët e hapura. Ndaj natyra njerëzore ka kërkuar gjithnjë rrugë të reja në raportet e tija të jetës dhe jo përsëritjen e situatave, qoftë këto edhe me emra të ndryshuar. (Ndaj dhe unë nuk bëj gabim kur i vesh shoqërisë dhe abstraksionit „njeri“ proçese kimike që i përmbledhin afektet, të cilat në një vështrim empirik duket se i përkasin qënies biologjike.) Ndaj ne ndodhemi sot në rrugë të reja europiane, pra dhe ballkanike, pra dhe shqiptare, serbe, maqedonase, etj., të cilat nuk kanë ekzistuar më parë, ashtu siç marrdhëniet kapitaliste nuk kishin ekzistuar në antikitet dhe në mesjetë. Ndaj dhe Europa e rrugëve të reja nuk ka kohë të humbasë me skenarë të vjetër ballkanikë. Këto rrugë të reja janë integrimi në familjen e madhe europiane, e cila nuk ekzistonte më parë. Problemi që këtu shtrohet është: a kemi besim ne se kjo rrugë e re do ketë sukses për gjithë këto familje të veçanta që po bashkohen gradualisht, apo jo?!. Natyrisht, me sy mbyllur nuk kërkon njeri të hyhet në këtë familje. Hidhen më parë mbi tavolinë edhe rastet hipotetike të dështimit. Ç’do bëhet me Kosovën dhe etnitë e atyshme, nëse ky Bashkim Europian dështon apo e nxjerr jashtë këtë shtet? Ç’do bëhet me Maqedoninë dhe etnitë e atyshme, nëse Bashkimi Europian dështon apo e përjashton këtë shtet nga bashkësia e tij? Ç’do ndodhë përgjithësisht, pra në veçanti me shtetet e ndryshme, nëse Bashkimi Europian dështon pjesërisht ose plotësisht? Këto pyetje duan një përgjigje, të cilën po e kërkojnë jo vetëm këto vende ballkanike, por edhe fuqitë kryesore të B.E.-s (EU-s). Ndaj dhe këto muaj e vite po bëhen përpjekjet e sejcilit shtet dhe komunitet të prezantohet sa më dinjetisht në sy të botës, në sy të shteteve të ndryshëm, në sy të organizmave përgjegjës për pranimin e tyre, OKB-s (UNO-s) dhe organizmave të tjerë. Në këtë prezantim shteti kosovar dhe shqiptarët e kosovës kanë ngelur mbrapa. Po dhe përfaqsimi islamik në shqiptarët e Maqedonisë, po i dëmton këta në sy të botës. Dhe të mos harrojmë, këta shqiptarë po si dhe shqiptarët e Shq. nuk janë aq fetarë sa i tregojnë për momentin mediat e ndryshme. Shto dhe plot probleme me të cilat Shqipëria prezantohet sot në Europë dhe Botë, kuptohet se sa problemi i panvarsisë së shqiptarve në shtetet fqinjë ka shance të mira! Pra, siç thotë llafi i urtë, s’jemi ka kërkah, (e përdor dhe gazetari kosovar, Veton Rugova). Nëse në këtë vetë-kritikë është më tepër ajo mani shqiptare, mbi dalluese nga të gjithë kombet e tjerë, për kritizimin e vetvetes, unë nuk e di saktë këtë, ndoshta është në këtë vetë-kritikë edhe kjo mani jona e kritizimit të parreshtur të vetvetes, (gjë që për mua është pozitive). Por sidoqoftë, vend për vet-lavdërim sot në këtë frymë rritjeje nacionaliste nuk ka; as vend për tu kënaqur pse dhe vendet e tjera si Serbia, Maqedonia apo Greqia marrin edhe ato herë pas here kritika nga BE-ja/EU-ja; -në internet sheh shpesh si gëzohen shqiptarët pa shkollë, kur herë-herë ndonjë shtet ballkanik merr kritika nga Brukseli. Troç muhabeti, sa vjen e më tepër kohë po kalon, shqiptarët po e prezantojnë vetveten përherë e më keq në sytë e botës, duke filluar me krimin e organizuar, trafikimin e lëndëve narkotike, biznezin ilegal të prostitucionit femëror, korrupsionin, monopolizimin e sferave të ndryshme të ekonomisë, moszgjidhjen e ligjit të tokës, e plot budadallëqe me okë, të cilat edhe më tepër fryhen nga mediat e ndryshme.
Pra, edhe pa llogaritur se problemet e nacionalistëve të rinj shqiparë dhe të tjerë ballkanas janë të vonshme për proçeset ku kanë hyrë vendet dhe popujt europianë, duhet thënë se, qoftë edhe i shtruar dhe i zgjidhur (hipotetikisht) problemi i tyre i bashkimeve shqiptare, ky problem gjen një zgjidhje të pjesëshme, çfarë d.t.th., nuk gjen zgjidhje, siç nuk gjeti zgjidhje as Kashmiri indiano-pakistanez, sepse në çdo rast të tillë me dy e më shumë etni duhen bërë ose largime masive, ose një kufi aq i komplikuar sa dhe pranimin e enklavave nuk e përjashton dot. Në vija të përgjithsme, Shqipëria etnike/natyrale e patriotëve-nacionalistë tanë mund të shkojë në fatin më të mirë deri në Prishtinë e Prizren, e më poshtë në Tetovë e Gostivar. Por jo më shumë, se të tjerët, po si ‘ta, kanë paraqitur me kohë pretendimet e tyre. Se si prezantohet pastaj kjo zgjidhje për momentin apo më vonë, nga një pjesë apo nga pjesa tjetër, ky është një problem tjetër, pas të cilit duhet të jemi të sigurtë se problemet nacionale nuk kanë për tu zgjidhur kurrë. (Këtë ne e kemi treguar edhe nga pikpamja historike në librat tonë të përparmë.) Ky problem do ekzistojë për sejcilin komb dhe etni përherë, të paktën për aq kohë sa shoqëritë e gjithë botës nuk i kanë zhvilluar marrdhëniet e tyre të prodhimit, këmbimit dhe shpërndarjes deri në atë pikë sa politizimi i tyre të dilte i tepërt.
Di.÷Do. 13÷15. 12. 2011

Piktor, ke te drejte, keto carcafet une vete i kam inat, por i kam qendisur nja dy vjet me pare, per t' mos u marre mw me to; pra i kam mbyllur keto tema. Kam tani dhe nje punim etimologjik dhe nje filozofik, e keshtu i mbyll dritaret e shkences. Neser po hedh dhe nje carcaf me te vogel me kete temen e bashkimit, sepse eshte interesant ne lidhje me lashtesine, pra me "dardhen e madhe" patriotike tende.

Robert kam lexuar disa pasazhe nga nje liber qe ka bere B, Fischer e ca te tjere, behet fjale per identitetin shqiptar. Kur te kem kohe them ta blej ate liber patjeter se ma kane keshilluar disa miq te mij.
Ne teresi me duket se keto qe ke shkruar ti me duket se i kam lexuar apo "kaluar" nga ky liber ose te pakten kjo ide me ish krijuar.
Ajo qe nuk me pelqen tek mesazhet e tua eshte gjuha e urrejtjes kur i quan tradhtare te gjithe e gati sa nuk i shan me kuç e me maç.

Tani nje pyetje te rastit po per O Scmitt-in çfare mendimi ke?

Ha!