tre djemte e mehmetit
dergonin lek te madhe nga jashte shtetit
ne fshat vetem per ta bisedohej
lum ajo vajze qe me ta do martohej.
mehmeti kur nga shtepia dilte
rrethe rrotull syt i hidhte
me ngadale hecte e krenohej
kur nga populli lavderohej
Dynja e madhe e plot cudira
tani mehmeti bente shkuesira
i shkonte fjala e sja bente kush dysh
burre me taban,mos e marrshin ne sysh
kollaren e varur e kostumin hekurosur
ne ode me krushqit fliste i krekosur
e kapte ngushte te gjorin mik
kur plot pasion fliste per politike
Mor po ku ta gjenin nje llagar
burre si mehmeti
i shkon sjedhja e muhabeti
neper shpia ne mbremje von
vec per ate sec degjojne
i thote gruaja burrit shtrire ne krevat:
thua te ket dy pal koqe mehmeti mor refat?
vlonin mendimet ne shtrat
e bisedohej me ore te gjate
por kete here refati
ngeli thate
samarxhinj e barinj lopesh
qyqar pa imunitet
qe ua kish leruar mend
vetem nje mehmet
qerxhi kish qon ne koperative
tani dhogarita me dinstiktiv
leku ti hapka syte,madje te ndrit trurin
te zbardh bythen e te rrit hurin
Te jep forc e te zbukuron
kedo e sido me pas e pallon
jane pjese qe rjellin nga realiteti
se po je injorant ta hipen mehmeti
te fut ne shpi gjoja per allat
e kur ta shohesh me grun tate ne krevat
morramedhenj e analfabeta
hapni syte se kjo o e verteta
ne doni qeshni ne doni qani
por kujdesni se do e hani