Me pelqejne ne pergjithesi filmat qe jane te bazuar mbi histori te verteta sepse zakonisht pasqyrojne dicka heroike qe nje 'average joe' as qe ta pret mendja ta beje,apo sic i quaj ndryshe 'underdog stories'.
Me pelqen sepse tregon forcen qe ka brenda njeriu per te bere gjera te medhaja, per te frymezuar njerez te tjere te bejne gjera te medhaja. Kjo ishte e tille, ishte shume reale me problemet qe kishte kjo familje
( problematic at its best and dysfunctional at its worst) Kishte momente prekese, te trishtuara por edhe per te qeshur. Me kujton disa eksperienca ne seancat terapeutike qe edhe pse shume te trishtueshme, sjellin njefare humori po ti shikosh me sy objektiv. If you can't cry ,you laugh at the situation at hand.