Forumi Horizont Gjithsej 14 faqe: [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 » ... E fundit »
Trego 136 mesazhet nė njė faqe tė vetme

Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Gishta qe dridhen (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=15119)


Postuar nga ingmetalboy datė 26 Dhjetor 2007 - 19:14:

Gishta qe dridhen

Gishtat... Mblodha doren grusht dhe e shtrengoj fort. Pastaj e hap dhe filloi ta shkund me furi. Ul koken. Gishtat vazhdojne te me dridhen sot. "JO!!" Ngrihem dhe i afrohem dritares se hapur dhe ndjej me ajrin e qytetit te mbushur me lageshti dhe erresire. Jashte bota eshte tkurrur ne nje reklame te stermadhe cigaresh dhe syte e modeles teper te bollshme te zgjdhur qellimisht nga fotografi, dukeshin sikur me shihnin mua ne sy. Seksi shet keto kohe. E pse jo? Edhe une pi te njejtat cigare gjithashtu. E verteta eshte qe une pij keto cigare mbasi jane me te lirat, por lavazhi i trurit ka funksionuar pjeserisht edhe tek mua ndaj dal shpesh ne dritare te sodis gjokset e saj. Kthej kurrizin te dashures sime ne distance dhe ndez nje cigare. Kerkoj karrigen por cuditerisht ajo eshte zhdukur nen nje mal me rroba te palara. Gjithe delikatese i shtyj me kembe pertoke dhe ulem.
Dora tani cuditerisht nuk po me dridhej. Mos isha cmendur? Cfare kisha vendosur? "Jo me rruge te shkurta." Patjeter qe duhet te isha cmendur. Me sa dij une jam i vetmi ne kete planet qe po marr ne konsiderate te zbatoj nje vendim te tille. "Me shpejt, me shume, me lire" Valle nuk eshte kjo fuqia qe ve ne levizje shoqerine tone ne kete shekull? Sa me shkurt per mos humbur kohe, nuk ka rendesi te dish por te kesh, jo cilesi por sasi, ec ne qorrsokaqe se nuk i dihet dhe del gjekundi. Gustoja zevendesohet me komoditetin, ne betejen midis forcave te se kaluares dhe forcave te tjetersuara te tashmes qe kerkon te na shnderroje ne automate blerjesh me "ule cmimi" e dime te gjithe kush ka fituar. Nuk ka me te ndalosh diten dhe te ngresh koken lart per tu kenaqur me driten e diellit apo te shtrihesh dhe te numerosh rete. harruam te marrim fryme thelle per te kthjelluar mendimet dhe per te gedhire naten pagjume per te vendosur nese do te blesh trendafila apo karafila per vajzen tende. Ndaluam se vezhguari veten ne pasqyre per te kutuar me thelle se sa na vlen lekura.
Cigarja me eshte djegur komplet dhe hiri gati i plote rrezohet ne tapet. E pashe tek binte dhe cuditerisht asnje sirene alarmi nuk mu ndez. Ndoshta kjo eshte shenje e deshires per te vazhduar fillin e mendimeve. Po cfare rendesi ka te vazhdoj te perseris keto gjera vetes?
Ndoshta imtesirat qe i zbuloj cdo dite mbi veten me falin origjinalitetin e humbur ne kete dekade. Ndoshta kjo ishte arsyeja pse dora me dridhet kur dua te shkruaj. Valle per cfare te shkruaj? Jam i lodhur se shkruari mbi trishtimin dhe derivatet e tij te shumllojshme qe ka shnderruar frymezimin tim ne nje monolog vaji. Te shkruaj per dashurni? Atehere duhet te kthehem ne te kaluaren, te pakten gjate luftes se dyte boterore sepse mbas saj kjo ndjenje e fuqishme ishte tretur e tretur derisa nje dite ishte zhdukur duke lene kete bote ne erresire. Tek-tuk zbuloheshe ndonje kopje e tjetersuar ne ndonje cift pleqsh qe ecnin dore per dore lulishteve.
Por tani ka ardhur koha per ndryshim dhe muza ime do te rigjendet ne menyren tradicionale, te shperfilluar nga shume banore te planetit blu. Mund dhe djerse. Ne librat e vjeter me kapake te rende flitej shume per keto dy fjale. Frika e deshtimit me lidh fytin dhe me shpon krenarine. Duhet te sakrifikoj shume dhe ky proces aspak i koklavitur po veshtiresohej qe tani. Por ne ata libra te vjeter thuhej gjithashtu qe rruga behet me e lehte kur fillon dhe ecen perpara.


Postuar nga Katilesha datė 28 Dhjetor 2007 - 17:15:


Postuar nga kotka datė 28 Dhjetor 2007 - 18:49:

Re: Gishta qe dridhen

Citim:
Po citoj ato qė tha ingmetalboy
Gishtat... Mblodha doren grusht dhe e shtrengoj fort. Pastaj e hap dhe filloi ta shkund me furi. Ul koken. Gishtat vazhdojne te me dridhen sot. "JO!!" Ngrihem dhe i afrohem dritares se hapur dhe ndjej me ajrin e qytetit te mbushur me lageshti dhe erresire. Jashte bota eshte tkurrur ne nje reklame te stermadhe cigaresh dhe syte e modeles teper te bollshme te zgjdhur qellimisht nga fotografi, dukeshin sikur me shihnin mua ne sy. Seksi shet keto kohe. E pse jo? Edhe une pi te njejtat cigare gjithashtu. E verteta eshte qe une pij keto cigare mbasi jane me te lirat, por lavazhi i trurit ka funksionuar pjeserisht edhe tek mua ndaj dal shpesh ne dritare te sodis gjokset e saj. Kthej kurrizin te dashures sime ne distance dhe ndez nje cigare. Kerkoj karrigen por cuditerisht ajo eshte zhdukur nen nje mal me rroba te palara. Gjithe delikatese i shtyj me kembe pertoke dhe ulem.
Dora tani cuditerisht nuk po me dridhej. Mos isha cmendur? Cfare kisha vendosur? "Jo me rruge te shkurta." Patjeter qe duhet te isha cmendur. Me sa dij une jam i vetmi ne kete planet qe po marr ne konsiderate te zbatoj nje vendim te tille. "Me shpejt, me shume, me lire" Valle nuk eshte kjo fuqia qe ve ne levizje shoqerine tone ne kete shekull? Sa me shkurt per mos humbur kohe, nuk ka rendesi te dish por te kesh, jo cilesi por sasi, ec ne qorrsokaqe se nuk i dihet dhe del gjekundi. Gustoja zevendesohet me komoditetin, ne betejen midis forcave te se kaluares dhe forcave te tjetersuara te tashmes qe kerkon te na shnderroje ne automate blerjesh me "ule cmimi" e dime te gjithe kush ka fituar. Nuk ka me te ndalosh diten dhe te ngresh koken lart per tu kenaqur me driten e diellit apo te shtrihesh dhe te numerosh rete. harruam te marrim fryme thelle per te kthjelluar mendimet dhe per te gedhire naten pagjume per te vendosur nese do te blesh trendafila apo karafila per vajzen tende. Ndaluam se vezhguari veten ne pasqyre per te kutuar me thelle se sa na vlen lekura.
Cigarja me eshte djegur komplet dhe hiri gati i plote rrezohet ne tapet. E pashe tek binte dhe cuditerisht asnje sirene alarmi nuk mu ndez. Ndoshta kjo eshte shenje e deshires per te vazhduar fillin e mendimeve. Po cfare rendesi ka te vazhdoj te perseris keto gjera vetes?
Ndoshta imtesirat qe i zbuloj cdo dite mbi veten me falin origjinalitetin e humbur ne kete dekade. Ndoshta kjo ishte arsyeja pse dora me dridhet kur dua te shkruaj. Valle per cfare te shkruaj? Jam i lodhur se shkruari mbi trishtimin dhe derivatet e tij te shumllojshme qe ka shnderruar frymezimin tim ne nje monolog vaji. Te shkruaj per dashurni? Atehere duhet te kthehem ne te kaluaren, te pakten gjate luftes se dyte boterore sepse mbas saj kjo ndjenje e fuqishme ishte tretur e tretur derisa nje dite ishte zhdukur duke lene kete bote ne erresire. Tek-tuk zbuloheshe ndonje kopje e tjetersuar ne ndonje cift pleqsh qe ecnin dore per dore lulishteve.
Por tani ka ardhur koha per ndryshim dhe muza ime do te rigjendet ne menyren tradicionale, te shperfilluar nga shume banore te planetit blu. Mund dhe djerse. Ne librat e vjeter me kapake te rende flitej shume per keto dy fjale. Frika e deshtimit me lidh fytin dhe me shpon krenarine. Duhet te sakrifikoj shume dhe ky proces aspak i koklavitur po veshtiresohej qe tani. Por ne ata libra te vjeter thuhej gjithashtu qe rruga behet me e lehte kur fillon dhe ecen perpara.



 

Sa shume me pelqeu.

Ty i dashur po te dridhen gishtat, ndersa mua ne keto momente po me dridhen gjithe qelizat e trurit dhe nuk ka mekanizem ne bote qe te mi komandoje ne keto momente.

Ndihem kaq e eksituar dhe nuk di ku do ti gjej ato forca qe te me cojne perseri ne relax.  Me duket si gjeja me e pamundur per momentin, qe mund te ndodhi dhe e di shume mire gjithe kjo gjendje eksituese vjen nga stresi i kote i dites qe eksperimentojme pothuajse cdo seconde, cdo minute, cdo ore.

Nuk e ndalojme dot, duhet te marrim pjese ne kete valle se kjo valle hiqet sot, eshte ne mode si i thone fjales..........


Postuar nga ingmetalboy datė 19 Mars 2008 - 19:03:

Une quhem... Te them te drejten nuk e kam vendosur akoma si quhem sot. Kam qene shume i zene duke injoruar sinjalet e alarmit qe ndizen kudo ku po shkel, per te gjetur nje emer te pershtatshem. Po po. Une jam nje kamaleon kur vjen puna ne emrat dhe ne vartesi te nivelit te pagjumesise shnderrohem ne ate qe quaj veten. Si duket pagjumesia i tjeterson njerzit, i nxjerr jashte karakterit dhe te nesermen pyet veten " valle isha une ai dje?" Pyetje me vend. Valle jemi vertet ne ne ato momente kur pagjumesia na trullos disi me drogen e mendimeve pafre qe vijne ne pushtet brenda kokes qe zjen. Mendime nga me te cuditshmeet qe ndonjehere na bejne te qeshim si i cakerdisur naten, por qe shpesh zbehin konturet e te ashtuquajtur ndergjegjie dhe ngadale veprimet tona fillojne edhe derdhen perjashta kupes sone te se perditshmes qe hidhur na perfaqeson.
Pikerisht ne ato momente nje nate adrenaline neper kycet jetesore na ben te ndihemi ne qiellin e shtate dhe pagjumesia kthehet ne nje bekim. Je ndryshe. Plot me energji qe fokusohen natyrshem ne kanalin e gerryer nga emri qe i ke vene vetes dhe fokusi te ben te ndihesh i gjalle duke ndjere kapacitetin tend te shfrytezohet deri ne palce. Nuk ka mur qe nuk mund te rrezohet, thesar qe nuk mund te zbulohet, mal qe nuk mund te ngjitet apo enigme pa u zgjidhur. I paprekshem prej acarit apo te nxehtit ecen i sigurt ne nje bote qe nuk te frikeson.
Por gjumi vendos te shfaqet me ne fund dhe shfaqja mbaron pa zbuluar moralin. E nesermja vjen dhe duhet te ngrihesh perseri ne kembe shpesh pa pike fuqie nga nje nate me pare. Duhet te ngrihesh dhe te fillosh te ecesh me te gjitha pasigurite, dyshimet, lodhjet dhe ne nje menyre apo nje tjeter duhet te gjesh rutinen tende te skicuar nga i famshmi karakter qe te te sherben si sfond deri ne fundin e udhetimin tende.


Postuar nga ingmetalboy datė 26 Mars 2008 - 07:12:

Vetmia kishte levizur pllakat e mendimeve ne nje menyre te cuditshme kete radhe dhe mozaiku i krijuar, me fuqite e saj magjike, shperngul unin tim ne nje ishull te vogel ne mes te oqeanit te pergjigjeve ku dikur shkoja per te peshkuar pergjigjet e pyetjeve qe pareshtur gudulisnin egzistencen time. Por, si duket fara ime ka ndryshuar mbasi dikur qetesia me prehte kockat dhe ndodhte qe i lumtur dorezohesha ne krahet e vetmise per te zbuluar nga vetvetja. Keto dite tashme jane shuuume larg. Tani... ndoshta ai pus eshte thare. Mos e dhente Zoti kurre! Ndoshta shekulli i njezetenjete ka rradhitur kodet e ADN-se ne nje tjeter forme ku me duhet te zhdukem ne mes te nje turme te panjohurish per te zbuluar qetesine e vertete dhe gjumi nuk me ze pa zhurmen e qytetit qe kurre nuk ndalon.
Por sot dicka ndodhi ndryshe dhe pragmatizmi im ne punet e te mbinatyrshmes, nuk me ndaloi te vendos kapelen e kashtes ne koke si dikur dhe te hedh grepat ne oqean, me reren e florinjte si stol dhe qiellin paskaj si shok. Dielli ndricon shume dhe me ben te mbyll syte. Era ndjehet provokuese ne gjymtyret e mij lakuriq, por i vendosur te ndjehem si dikur, nuk terhiqem. Nuk ka rendesi cfare pikepyetje do te mund te fshij tani nga lista e stermadhe e arsyetimit njerzor. Dua vetem te bej tik-takun e jetes te zbehet disi, duke zhurmuar edhe paarsye ne nje drejtim apo nje tjeter. Ah ai tik-tak i paharrueshem qe oshetin thelle ne venat e mija duke kerkuar heshturazi ate qe i takon.
Kuptohet qe vetem padija ime mund ti beje balle ketij curril te perjetshem iritimi. Tani rendesi ka kapelja ime e kashtes, ishulli im tropikal, dielli ku nuk duhet te merzitem per enderra te ndaluara, te verteten qe ka dale ne shitje, epshe me origjine kafsherore apo filozofime paorbite.


Postuar nga briseide datė 01 Prill 2008 - 09:11:

Shume bukur Ingmetalboy,me pelqyen te gjitha shkrimet


Postuar nga ingmetalboy datė 02 Prill 2008 - 18:38:

Citim:
Po citoj ato qė tha briseide
Shume bukur Ingmetalboy,me pelqyen te gjitha shkrimet


thanx briseide. Me behet qefi kur fjale te mira dalin nga njerez (fatkeqesisht vetem virtuale per tani) te cilet i vleresoj per zgjuarsine dhe ndjeshmerine e tyre.
mire u degjofshim ne labirinthet e forumit


Postuar nga briseide datė 02 Prill 2008 - 18:41:

Citim:
Po citoj ato qė tha ingmetalboy


thanx briseide. Me behet qefi kur fjale te mira dalin nga njerez (fatkeqesisht vetem virtuale per tani) te cilet i vleresoj per zgjuarsine dhe ndjeshmerine e tyre.
mire u degjofshim ne labirinthet e forumit



faleminderit


Postuar nga AIR-FORCE-ONE datė 03 Prill 2008 - 17:12:

Me pelqen kjo tema ...........komplimenti.


Postuar nga BIONDIA datė 04 Prill 2008 - 21:42:

Me syte e lodhur shikoj perjasht dritares te kesaj godine ndodhem ne katin e 4 dhe kam te gjithe qytetin perpare syve te mi shikoj nga lag detin e thelle dhe anijet qe hyjne e dalin nga porti .Ndihem e lodhur ndiej hapa ne korridorin e gjate kthej koken nga ana tjeter dhe shikoj ty qe dukesh sikur flen me dukesh si nje zane e dale nga perrallat e vendit tim .
Shikoj fytyren tende njgyre gri por me nje lekure te lemuar qe cdo njeri do ta kishte zili ,shikoj vetullat e zeza te holla qerpiket e gjate si hala pisha dhe buzet bukura por te mavijosura .
Te afrohem me hapa te ngadalte s ekam frike temos te zgjos kam frike mos prish kete gjume te qete qe me ne fund po ben .
Te afrohem e te perkeshel floket ti rregull si te pelqejne ty pastaj marr canten e tualetit e filloj te lyej pak ne fillim te ve pak puder eshte ajo pudra roze te shkon shume pastaj lehte te lyej syte ,te lyej buzet dhe kur mbaroj te them
-Je shume e bukur mikja ime shume e bukur engjej t do habiten me bukurine tende -por sot ti nuk me kthen pergjigje je e lodhur dhe te kuptoj ke kaluar nje nate te tmerrshem nga dhimbjet dhe tani pushon .
Hapet dera dhe shikoj infermieret kane ardhur te marrin me shikojne sikur duan te me thone "mos u merzit kjo eshte fati i cdo njeriu qe eshte ne kete dhome" ndoshta presin qe une te qaj te bertas o te bej ndonje gje dhe e vetmja gje qe bej une eshte te shtrengoj doren fot .
Me dridhen duart por kur ndiej ftohtesine e dores tende tani ti duhet te ikesh te me lesh vetem dhe une ndiej kete mungese akoma pa dalur ti nga kjo dhome.Carcafi i bardhe ngrihet dhe ti humb ne kete bardhesi dhe une ndiej nje ftohtesi qe me pershkruan nga fijet e flokut deri tek gishtat e kembeve bashke me ty dal dhe une dhe pse ndryshimi eshte shume i madh une dal per te hyre perseri ne kete dhome ti per te mos u kthyer kurre me....


  Gjithsej 14 faqe: [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 » ... E fundit »
Trego 136 mesazhet nė njė faqe tė vetme

Materialet qė gjenden tek Forumi Horizont janė kontribut i vizitorėve. Jeni tė lutur tė mos i kopjoni por ti bėni link adresėn ku ndodhen.