Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Kinematografia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=127)
-- Enciklopedi e vogel e filmave italiane (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=15881)

Brutti, sporchi e cattivi (1976)

Regjia: Ettore Scola
Skenari: Ruggero Maccari, Ettore Scola, Sergio Citti
Aktor: Nino Manfredi




Filmi flet per nje familje te madhe qe jeton ne zonat informale te Romes ne varferi te plote. Brenda nje barake te vogel mblidhen te gjithe djemte, vajzat, grate, niperit dhe mamaja e kapofamiljes. Ky i fundit nje burre plak dhe cinik, te cilit i mungon nje sy, qe ka fituar leket e asikuracionit pas nje aksidenti. Kjo familje jeton ne kontekstin e nje shoqerie te degjeneruar, ku secili rron duke vjedhur, prostituar apo mashtruar njeri tjetrin. Ne katrahuren morale te zonave informale cdo gje mund te ndodhe, qofte incesti, qofte seksi i plakut me nusen, etj. Filmi eshte krijuar me nje sens komik, shume gjera duken te pabesueshme per ti marre seriozisht. Por eshte arti i regjizorit Scola qe avash avash nuk le dyshimin minimal qe gjithshka eshte e vertete. Dhe keshtu aspektet qesharake perzjehen me grimca dramatike, te cilat ne fund do lene mbresa te perhershme ne mendjen e shikuesit. Injoranca morale dhe shemtia fizike nderthuret per te krijuar karaktere qe ngulen ne mendje.

Grimi dhe loja e Nino Manfredit pastaj te fusin ne nje bote krejt tjeter. Te gjitha skenat jane xhiruar vertet ne nje baraccopoli te atyre viteve, ku jetonin punetore te uzinave perreth. Duke pare filmin mendja te shkon kollaj tek zonat informale te Tiranes, me femije te pafajshem qe behen pre e kushteve te prapambetura te jeteses dhe e nje kulture qe detyrimisht bie ne nivelet e urise. Kush mendon se do gjeje dicka retorike te behet gati per tu zhgenjyer. Stili ngjan me filmat Emir Kusturices, me ndryshimin qe mjeshtri Ettore Scola e ka krijuar 30 vjet para. Jo me kot regjizori fiton dhe cmimin e pare ne festivalin e Canne-s ne 1976.

Ndryshe nga filmat e tjere te atyre viteve ku ngjyrat ulin nivelin e pelqimit, ne kete film ngjyrat behen pjese e filmit dhe jane perdorur per te terhequr vemendjen drejt historise se treguar. Emblematike cizmet e verdha te vajzes adoleshente, qe lidh gjithe filmin me urtesine e saj dhe ne skenen e fundit rezulton me barkun te goja e mbarsur nga kushedi kush (ndonje familjar i vet).



Fragment:
Pese minutat e para te filmit.

Skena e pare ne shtepi zgjat plot 3:34 minuta me xhirim te vazhdueshem. Nuk ka asnje nderprerje dhe asnje montazh. Rralle gjen skena te tilla ne kinematografi, qe mbajne shikuesin lidhur pa u kuptuar fare.