Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Intro (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=6649)
Postuar nga déjà-vu datë 08 Nëntor 2004 - 16:25:
Intro
Nuk eshte me asgje si me perpara.Zakonisht ,kur brenda meje pyes veten mbi motivet i vetmi shpjegim qe di ti jape eshte qartesia .
Jeta ndahet ne ngjarje,nuk ndahet ne vite.Nje njeri ka vitet ne kurriz por eshte e kote.Feston ditelindjet per te vetmen arsye sepse hyn tek ngjarjet pozitive qe e kane shenuar .Kerkon te harroje sa me shpejt
hidherimet ,tmerret qe ka pare,friken ku ka lundruar .
E gjithe kjo eshte e kote,nje mase provizore qe nderrmarim sepse mjafton dridhja me e lehte e themelit te quajtur Ekzistence per tu kthyher mbas.
Po,te kthehesh mbas.
Nuk eshte me asgje si me perpara....dhe nuk ka se si.E gjithe ndahet ne perpara asaj ngjarjeje dhe mbas asaj ngjarjeje.Sado te kerkosh ta evitosh,eshte e kote.Nuk kthehesh kurre ''siç ishe'' sepse tashme brenda teje je i shenuar ,je i gervishtur kaq fort sa te zere ndryshk i duhet kohe.
Rumori assordanti che inondano la mente.
E kote te kerkosh te mbyllesh veshet sepse nuk mundesh ti evitosh sado deshire ti kesh vene vetes t'ja dalesh mbane ne kete mision.E kote,jetojne aty...je ti qe i krijove,ti i ushqeve,ti i mbart .
Postuar nga lorie datë 03 Dhjetor 2004 - 06:00:
2/December/2004
Imagjinoni nje person colorblind ,pak i humbur, pak i zymte,shikon jeten bardhe e zi. Imagjinoni te therrase:
-Christaaaaa ,i need your eyes. Can you help me with this .....
Sot nuk dua te kem syte e mi,sot dua te mbart me vete syte qe me sjellin qetesi , mendjen qe me cliron prej mendimeve te keqija,doren qe me qeteson...
Mendimi i keq per momentin esthe melankolia qe po ndjej.
Hej kisha harruar te shkruaj monologje per vet faktin se nuk isha ndjere e trishtuar per nje kohe te gjate. Kam "harruar" te shkruaj edhe short stories sepse ,hej c'rendesi kane nqs nuk percjellin mesazh shprese.
Vone kam shkruar vetem poezi (light hearted ones).
Sot dua te shkruaj dhe vetem te shkruaj. Dua te nxjerr inatin dhe tallazet e mia ne kete forme.
Por ne fund e di dhe arsyen pse ndihem e trishtuar ,eshte me thelle se nje thashethem , nje goje e shpifur apo shume, nje perqeshje, nje ironi ,nje fyerje ,nje thike pas shpine ,nje breaker of trust ,nje cfaredo gjeje qe te jete.
E di cili eshte themeli ...dhe se shpejti e di qe do behem me mire sepse ne fund te fundit nuk ka asgje pertej shpifjeve vec se shpifje. Kaq me intereson qe une te qendroj ne vendin tim.
The old Lori would have taken revenge over this thing, but the new one is able to get the head above and go on with her work. I don't need and want this level of dealing with poeple.
S'ka per mua me genjeshtra, as ironi, s'bej dot (jo se s'jam e afte ) prapaskena, as hakmarrje ,s'dua te shkaktoj grindje ,as inatra. I have a conviction not to.
Sa per te tjeret qe me lendojne ne shpirt ,well ka kush gjykon...
And the right attitude would be: thanks to you , i am wiser now after learning this lesson. The hard way but i learned it anyways.
There's so much to see about me.
.
I still think i am not where i want to be , i have a long journey to learn new things in life ,in studies, and yes here too.
You'll see gradually what i am capable of doing,just gradually...
Postuar nga Klodel datë 03 Dhjetor 2004 - 13:25:
Re: 2/December/2004
Citim:
Po citoj ato që tha lorie
but the new one is able to get the head above and go on with her work. I don't need and want this level of dealing with poeple.
And the right attitude would be: thanks to you , i am wiser now after learning this lesson. The hard way but i learned it anyways.
There's so much to see about me. .
I still think i am not where i want to be , i have a long journey to learn new things in life ,in studies, and yes here too.
You'll see gradually what i am capable of doing,just gradually...
YESSSSSSSSSSSSSS je above all this mos u merzit thjesht seleksiono ato qe vertet kane vlere per ty. rruga e jetes eshte teper e gjate dhe je ende vetem ne fillim.
te perqafoj
Postuar nga Fajtori datë 05 Dhjetor 2004 - 08:12:
Ehhh, me ne fund back ne kete ambjent dehes.
Ju paralajmeroj. Po degjoj "Gli spari sopra" (Vasco Rossi) dhe cdo germe e shkruar ketu eshte nen efektin e saj.
E di cfare do doja... Do doja qe kete mesazh mos e shkruaja me pseudonimin tim... Sepse e di, dikush do e lexoje duke u munduar te me fuse ne kuadrin qe njeh nga mua. Ehhh, me shume se dikush. Do doja te isha vetvetja, krejt vetem dhe askushi, sllogani i jetes time, "askushi".
Do doja te hyja ne ate loje te mrekullueshme... E di cfare? Njeriu kupton qe eshte i ri me momente te vecanta. Sigurisht qe pija ndihmon... Po po. Do doja qe nga dhoma tjeter te mos kish asnjeri qe pret qe une te shkruaj keto rrjeshta. Bahhhh. Tani po kuptoj se koncpeti i lirise eshte i lidhur ngushte me stadin ku je. Liria eshte gjithmone nje stad me tutje, nje stad qe nuk kapet nga truri i personave qe te rrethojne.
E mira e ketij mesazhi nuk eshte permbajtja. Ajo tashme eshte e dobet sepse gishtat e mi jane te ngrire nga kaq kohe qe nuk shkruaj veten ketu. E mira e ketij mesazhi eshte qe me nxeh gishtat, dhe me siguri shkrimi i ardhshem do permbaje me shume nga mua dhe me pak efekte publiku. Do doja... Do doja te dija sa nga ju, qe hedhin veten ne forum, jane te influencuar nga publiku, qe e dine se do i lexoje.
Po tani ??? Tani me vijne ne mend disa lot. Lotet e disa syve qe me siguri kete forum nuk e lexojne, por lexuan nje cope leter si puna e kesaj. 6 faqe me sakte, ate nate tronditese Prilli. Hhahahah, tani me vjen te qesh me llogarite qe ndokush po ben. Hahahha.
Une shpesh kam qejf te sfidoj veten dhe pjese e kesaj eshte te shkruaj me pseudonimin tim. Ne kete cast me siguri ekuacioni qe me parashikon komplikohet, llogjika vihet ne pune per te kuptuar, por nuk besoj me gjen. Ju them nje sekret. E dini si te beni te tjeret te mos ju gjejne? E thjeshte, mjafton mos e dini as vete ku po shkoni.
Ehmmmm, cfare doja te thoja. Ahh po, desha te flisja mbi dashurine. Kam shume per te thene por faqet e ketij forumi me duken kaq te ngushta, kaq te vogla. Nuk mund te kalojne mendimet ne kaq hapesire. Duhet te me lini me shume.
Hehhh . E dini me te forten. Shumicen prej jush e kam xhan. Jo ata qe kane motorin me dy kohe dhe nxjerrin ate tym mbytes. Dua te flas me ata te tjeret, qe mund te ecin me 5000 xhiro ne minute pa u perplasur, me ata qe kane instiktin e ecjes...
Nothing else matters.
Sa do doja te me vinte ndermend gjysma e fjaleve qe kam patur keto dite.
Postuar nga darke datë 05 Dhjetor 2004 - 09:04:
Sometimes somebody timidly smiles to you in a supermarket, somebody gives you a handkerchief, somebody ask you with passion what day is today, or somebody hear your name and start to cry. Sometimes you can find in the pages of a book the photo of the person that you love and you tremble, sometimes you fly through the Atlantic Ocean to more than 1000 km/h and you think of his eyes and his hair, or also you can be in a dark room and you remember a sunny day. Sometimes someone sings and you are sad and you want him, sometimes an agricultural engineer gets your nervs, a siren makes you think of a fireman, a russian doll incites you to laugh of your cousin or a pants makes you want with fury and with sweetness your boyfriend. Sometimes you listen to the radio and they explain a ridiculous story and you remember to one of your friends, sometimes somebody shoots you withouth hit you and you escape thinking of your family, sometimes they order you to make this or that and you fall in love with who doesn't accept any order. Sometimes someone talk about time and you dream of a trip to Egypt, you turn on your computer and you find an Albanian Forum, the lights of the cinema are turned off and you look for the hands of your friend. Sometimes you wait in a bar for a table to eat Italian food with your friend, you have seat and draw her in a napkin of very light paper, sometimes you listen to speaking English all day long, you receive a letter and you want to bite to your neighbor because of the joy, sometimes you go stairs up and you want that the boy you like rapes you before the 4º floor, sometimes you listen to the bells of a church and you love the bell-ringer or the priest or God. You look at who is looking at you and you would want to have enough strength to order to stop all the watches in the world in that very moment.
Sometimes, only sometimes.
Postuar nga rrushi datë 06 Dhjetor 2004 - 01:06:
Per Fajtorin
Po I pergjigjem mesazhit tend sepse me beri te mendoj. Dhe sepse gjej veten ne te. Kjo eshte edhe arsyeja pse vazhdoj te vij ne forum, per momente si keto kur cuditerisht ndjehem kaq shpirterisht e lidhur me nje tjeter qenie njerezore qe nuk e njoh fare…
Edhe pse kam dashur shpesh te fshihem pas nje karakteri me anonim, s’kam mundur. Eshte e thjeshte, dikush do te dije gjithmone qe isha une, dikush qofte edhe sikur ky dikush te isha vete une. E verteta eshte qe nuk ka fare rendesi permbajtja, por procesi; per ke shkruan, perse zgjedh te shprehesh nje pjese te vetes dhe te fshehesh te tjera. Eshte nje process pambarim zbulimi, eshte pothuajse nje premtim qe te jesh I ndershem dhe I hapur me veten pamvaresisht nga emocionet qe provokon tek njerezit qe jane te rendesishme per ty (ose jo aq te rendesishem).
Neser, kur te jesh eselluar, nga mendimet e kam fjalen , shpresoj te jesh krenar per guximin qe pate per te qene vetvetja dhe asgje me shume...dhe asgje me pak…
P.S Dhe jam plotesisht dakort me ty, pija ndihmon
Postuar nga Klodel datë 06 Dhjetor 2004 - 21:48:
pyetje interesante fajtor. ne fakt edhe dikush tjeter me pyeti dikur pse shkruan aq shume ne forum.
pergjigja :
shpesh na merr vorbulla e jetes dhe sikur na mbyll syte, sikur na heq aftesine e te kapurit te gjerave, aftesin e e perceptimit dhe humbim shume gjera pa i njohur e pa i shijuar. Forumi per mua eshte nje hapesire ku shprehem dhe perceptoj, kujtoj ato qe i harroj dhe ndiej qe ka nje shpirt qe jeton brenda meje. kristalizoj ditet qe ikin mendimet qe nuk kthehen. pa u influencuar nga publiku. kontaktoj vetveten dhe shpesh shpreh dhimbjen qe me ze nuk do mund t'a shprehja dot. zhytem dhe ne nje bote shpirterash qe ne realitet apo per nje kafe do ishte veshtire te zbuloheshin si jane. si mendojne.. si ndiejne.. ndoshta do njiheshin, por jo ne kete thellesi sesa kur lexon mendimet e shkruara.
Postuar nga Klodel datë 06 Dhjetor 2004 - 21:53:
Citim:
Po citoj ato që tha darke
Sometimes, only sometimes.
Life is made of moments. only of moments.
Postuar nga darke datë 06 Dhjetor 2004 - 21:56:
Citim:
Po citoj ato që tha analistja
Life is made of moments. only of moments.
I remember the moment when you wrote me for first time
Postuar nga Klodel datë 06 Dhjetor 2004 - 21:58:
only? 
I don't remember that though, but I remember pleanty of other moments like our dream trips