Nirvana
Anetar i pa konfirmuar

Regjistruar: 26/07/2004
Vendbanimi: tirane
Mesazhe: 35
|
Do te me gjykoni?
Ju lutem, tregomeni nese kam vepruar keq.
Une jam nje nga ato vajzat qe si thuhet, duhet te ndodhe dicka shume e madhe qe te me qeshe buza. Nuk jam mendjemadhe, pavaresisht se te tjere njerez, nese do te skishin pasur pozicionin tim, do e kishin shfrytezuar per te shitur p... Jam thjesht hijerende dhe e rezervuar. Per rrjedhoje te pakta jane gjerat dhe njerezit qe me pelqejne.
....Ai ishte njeri prej atyre qe gjithmone e kisha cmuar profesionalisht, por brenda meje, nxitej nje ndjenje antipatie, sepse me dukej snob dhe fodull. (edhe ai me njihte per shkak te punes sime dhe qe sic me tha me vone, vetem per kete me cmonte, se per te tjerat, edhe une keshtu i dukesha, fodulle)
Kisha degjuar qe kohe me pare kishte pasur probleme me drogen dhe qe tani po i perkushtohej maksimalisht profesionit te tij.
Per te mos e zgjatur shume, duke qene se frekuentonim te njejtat ambiente, na u desh te shkembenim nja dy fjale dhe me pas numrat e telefonit. Me tha qe do te me telefononte qe te nesermen, por edhe pse s'e besova, nuk e di pse te nesermen nisa ta mendoj. Po e mendoja edhe ne momentin kur zilja ra dhe pashe emrin e tij ne celular. Ubera gati shpejt dhe dolem. Zot, ca mbremje. Nisi ne 7 te mbremjes dhe perfundoi ne oren 7 te mengjesit tjeter. Kurre s'kisha ndenjur 12 ore me dike dhe te mos ndjeja asnje lloj boshesie. Vetem kemi biseduar pa fund. Qe nga ai takim, ku vume re shume gjera, te njetat preferenca muzikore, perdorimin e te njejtes marke parfumi, takimet tona do te beheshin gjithnje e me te shpeshta, derisa nuk mund te rrinim dot me pa njeri tjetrin. Ai ne ate kohe kishte nje te dashur qe edhe une e njihja, por kalonte pjesen me te madhe te kohes me mua, se edhe mikeshes se tij, i rrihej me shume me miqte e saj. Erdhi nje moment qe kuptoheshim me sy, flisnim te njeten gje ne te njeten kohe, pavaresisht se nuk e abuzuam shoqerine per shkak te lidhjes ekzistuese te tij. Raporti yne u forcua me shume, kur ajo vajza i kerkoi ndarjen (s'e di pse, a ndoshta ngaqe s;po i pelqente ngushtesia midis ne te dyve, a ngaqe edhe ajo s'ishte shum e vendosur, s'e di). Perfundimisht ne nisem te dalim si nje cift qe mos ma merrni per mburrje, po dynjaja kthente koken kur na shihte neper Tirane. Ishin muaj te mrekullueshem, thuajse nje vit i tere, derisa muajin e kaluar sikur s'po e shihja mire. E shikoja te varur, pa humor dhe here here te perenduar. E sigurte per rinisjen e droges, vendosa ta pyes dhe sinqerisht e cmova qe me tregoi te verteten, e madje me kerkoi edhe ndihme. Kaluam 5 ditet e tij me te tmerrshme te mbyllur ne shtepi dhe atehere kur edhe vete u binda se ishte me mire, se realisht po e shihja me mire, pa kthyer ende mire kurrizin une, e beri prape. Nje jave me vone beme te njejten gje, kete rradhe se bashku me familjen e tij qe gjithashtu i kishin rene ne ere gjendjes se stij, te ngjashme me ate te pak viteve me pare, dhe serish e njejta gje. Ai s'u shkeput dot. Ne te dy beme gjera te medha, per shkallen tone te arsimimit apo punes dhe une s'mund te lejoja t'i vinim shkelmin, qofte ai, qofte une.
Une e dua shume, edhe ai me do shume, por une u dorezova. Ika.
Nuk mund ta shoh dot me ne ate gjendje, pavaresisht se mbaj kontakte 24 ore rresht me familjen e tij. E takova mbreme ne nje darke te perbashket. S'm'u duk mire. E perqafova. Ai kurre s'do ma fale qe ika, por une nuk mundem.
Edhe ne u befte mire, qe ia uroj me gjithe shpirt, une s'mund te kthehem me se kam frike se do me thote. :Tani qe u bera mire , erdhe? Pavaresisht se s'lashe gje pa bere per te.
Ndjehem e shkaterruar, sidomos kur me thone qe bera gabim se ika.
__________________
Jeto cdo dite, sikur ajo te jete e fundit e jetes!!!
Modifikuar nga Nirvana datë 20/09/2006 ora 18:50
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|