Regjistruar: 02/09/2005
Vendbanimi: arratisur
Mesazhe: 2664

Po hyj pa trokitur iliriusa e embel dhe lozonjare, mund te hyj me pranon apo jo????????

Gete ka thene: "Keqkuptimet ndonjehere sjellin ngaterresa shume me te medha se intrigat dhe ligesite e bera me dashje."

Do te thoja qe eshte shume me mire kur dikush te shpreh mendimin dhe dyshimin e tij hapur, se sa ta mesosh mbas shpine nga ndonje tjeter.

Gjitheseicili e di dhimbjen qe shkakton, por nuk parashikon gjithmone permasat me saktesi te kesaj dhimbje.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Football, atje ku s'ka dyer, gjithemon hyet pa trokitur.

 Sikur jeta te ishte aq e thjeshte sa mos te beheshim pre e gabimeve te se kaluares edhe dyshimet e te shkuares mos te hidheshin si hije ne te tashmen. Sikur te mundje te largoheshe prej vetevetes per pak kohe, per fare pak kohe. Per aq kohe sa eshte e nevojshme te largohen rete edhe te mund te shohesh qarte deri ne thellesi te shpirtit tend. E ta kuptosh se cili je ne te vertet. E ta pranosh veteveten edhe boten per ate qe eshte. Vetevetja! Version dhimbshmerisht origjinal.

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 03/12/2004
Vendbanimi: veçse në dorën e Zotit!
Mesazhe: 2053

Ilirusa, meqe dyer spaska po hyj dhe une pa trokitur, por kesaj radhe kam nevoje ti hapem pak zotit te shtepise

..e qe thua ti, "loke" monstrat e mi, me te cilet me duhet te luftoj qe ne mengjes sapo hap syte, jane mendimet e mia, jane dyshimet dhe paqartesite, eshte konfuzioni, eshte kompleksi i mendimeve rreth persiatjeve te jetes, jane njerezit qe me habisin, mbi te gjitha eshte vetja ime qe me merzit, nuk e kuptoj pse me mberthen nje merzi mbytese, e kur?, pikerisht tani qe ndihem e plotesuar, e realizuar deri diku, te pakten deri ne ate pike qe skam perse te ankohem, por monstrat me dalin si bisha te vogla me goje hapur ne dhembet e te cileve ndihet e varur nje pjese e imja, duke shpresuar te me leshojne e te mos me kafshojne me dhembet e pesimizmit, trishtimit, pasigurise....

__________________
Vdes vetem ajo dashuri, per te cilen nuk enderrohet më (Pedro Salinas)

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 26/09/2004
Vendbanimi: ishull
Mesazhe: 5141

Nje nga te paktat monstra qe me kan mbetur....u mundua dhe njehere te me pushtonte.........
Me shume mundim ja dola disi.......

__________________
Kisha kaq shume... kaq teper per te thene...ndjenja qe mu plaken, vyshken ne kraharore....ndjenja qe me grryen e ende me kane lene...mbi vete te kaluaren te ndryshkur si kurore...(Pjesez-poezie-AG)

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Ndoshta pikerisht ky eshte mesazhi qe monstrat kerkojne te na japin gjithemon. Se nuk eshte 'fitorja' ajo qe ka rendesi. Se ne fund te fundit persado beteja fitojme ata ia dalin te rringjallen serish.... rendesi ka fakti qe gjithemon shpirti perpelitet, kacafytet e i kundervihet monstrave persado qe e di qe do te rrishfaqen serish. Ndoshta eshte rebelimi i shpirtit ndaj monstrave qe e ben ate ne te vertet triumfues. Thjesht duhet te pranojme qe do ti kemi gjithemon aty, ne brendesi te vetevetes. Goje te shemtuara qe mbllaciten si pore te huaja ne muskujt tane...

Por s'do te thote qe na sundojne. Thjesht here pas here bejne te ditur prezencen e tyre...

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Cudi se si nje moment i shkurter ndryshon gjithecka. Te rrit kaq shume. Edhe pse intriga te huaja te rishfaqen para syve edhe ti sheh nje tjeter njeri brenda syve te dikujt qe mendoje se e njihje, cuditerisht zhgenjimi nuk te dobeson. Perkundrazi, rrigjen force ne shpirtin tend te drobitur, te lodhur, te shkundur e rrezuar e trazuar nga ererat edhe stuhit e cmendura. Gjen force edhe te buzeqeshesh. Sepse zhgenjimi me nuk te vret. Te kalon shkarazi. Te godet... pastaj humbet. Cudi se si nje moment te ben te rritesh kaq shume. Edhe e sheh boten serish, lakuriqe, te piset..., te zhgryer ne jashteshqitjet e saj e serish shemtia e saj nuk ta shqyen shpresen prej shpirtit. Nuk te helmon. Thjesht ndjen pak keqardhje qe nje tjeter iluzion u fik. U shua. Humbi....edhe asgje me teper...

Jeta fillon serish. Ti je po ajo qe ishe dje. Vetem pak me e rritur. Me nje grimcez njohuri me teper...

Shpirti eshte i njejti. I imi shpirt qe i reziston gjitheckaje...

Shpresat jane aty. Te mijat shpresa qe nuk shuhen kurre...

Xixellonja te arta qe shendrrijne ne sy...

Jeta eshte e bukur edhe pse dhimbja eshte ende aty.... perjetesisht....

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 26/09/2004
Vendbanimi: ishull
Mesazhe: 5141

Ka ardhur koha qe ti Vendosesh Hekura qelie shpirtit tend.Monstart sdo keneasnje lloj mundesi me....) Hekurat do jene Fillimi i burrgut per ta....Liria do egzistoje fuqishem ne anen tjeter.....Brenda teje.

__________________
Kisha kaq shume... kaq teper per te thene...ndjenja qe mu plaken, vyshken ne kraharore....ndjenja qe me grryen e ende me kane lene...mbi vete te kaluaren te ndryshkur si kurore...(Pjesez-poezie-AG)

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 24/07/2003
Vendbanimi: in you
Mesazhe: 3137

te mos kesh nje mendje vigjilente-vetem kaq mjafton qe monstrat e se shkuares te zvarriten afer.
Flas me monstrat ndonjehere-i tremb qe te largohen.Ne te shumten e rasteve funksionon.Por qendron fakti qe ata kurre nuk lodhen se sulmuari dhe une kurre nuk e humbas besimin tek Zoti.Kthehen dhe nxjerrin llumrat e pista qe zemra grumbullon pa dashje ne marredheniet me njerezit.Ne fund te fundit,eshte nje lufte shpirterore ku po jetojme.
Jam kaq mirenjohese qe npm Zotit mund te kem nje zemer te re cdo dite,keshtu cdo dite duhet te jem vigjilente te mbroj zemren prej monstrave.
Above all else guard your heart, for it is the wellspring of life.( proverbs 4:23) -i love this scripture

__________________
Philippians 4:8-Finally, brothers, whatever is true, whatever is noble, whatever is right, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is admirable--if anything is excellent or praiseworthy--think about such things.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Qielli me pertyp ngadal...
Humbas teksa zhgrryhem me ngjyrat e tij te ndezura. Trazohem me rete e per nje moment me marrin fryme.. pastaj me leshojne serish, krahe-hapur ne te shendrritshmen miter qe i lindi...
Marr fryme serish. Shiu me mbush mushkrite.
Edhe e ndjej jeten time te me rrjedhi ne vena si te ishte hera e pare. Mbyll syte edhe e braktise veten krahapur ne horizontin e purpurt. Horizonti i gjate e i gjakosur me perqafon, pastaj gjithecka bie ne qetesi.
Mbaroi furtuna.
Perplas kembet e zbathura ne pellgjet jeshil e lejla. Qesh e shkujdesur sic s'kam qeshur prej kohesh. E qeshura ime jehon si kristali qe thyhet. E huaj edhe per mua, por temerresisht e bukur. As vete s'e kam ditur sa shume doja te isha e lumtur...
Qesh serish. Pa arsye... vetem sepse me pelqen tingulli i se qeshures sime...

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Si perfundim e gjen veten serish ne udhekryq. Cdo kthese eshte e erret, e panjohur, ne pamje te pare e pashkelur. Cilen kthese te marresh? Cila eshte e drejta, cila e gabuara? Apo s'ka te drejte e te gabuar? S'e di! Kujtoj ngadal gjithe njerzit qe s'menduan se une e meritoja te me jepnin nje shans, lendimin qe shkaktoi mosbesimi i tyre tek une... Duket si nje episode i perseritur padrejtesisht.

Sikur te me kishe dhene nje shans te isha vetevetja deri ne fund. I pengove hapat e mi qe vinin drejt teje e u perplasa me murin qe u ngrit papritur me rrenjet diku thelle ne nje shpirt te ngaterruar. Sot gerrmoj ngadal lekuren time... hap nje varr te ri per nje tjeter enderr te plagosur keqas. Ceremonia e fundit do te jete e thjesht. Pothuajse krejt e boshatisur pervec prezences sime te heshtur. Kaq shume endrra me gur varri pa emer, edhe pse une s'harroj asnjehere cilen enderr kam varrosur, edhe ku.... e mbi te gjitha cfare emri mori ajo enderr edhe e mbajti deri ne sekondat e fundit te saj.

Udhekryqi shpalos krahet e tij te gjate, gati per te gelltitur hapat e mi... per momentin une ende stepem edhe pres. As vete s'e di per cfare. Ndoshta qe endrra te marri fryme per here te fundit qe mos ta varros nen lekure ende te gjalle.

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar