Sara_Uk
Anetar i ri

Regjistruar: 13/01/2008
Vendbanimi: Londer_Uk
Mesazhe: 8
|
NE DITET E MIA PA TY TE PERSHENDES ME KETE ARKIVE!
Sot ishte nje rruge e gjata aq shpejt me kaloj koha duke menduar per ty,ndihem e leht sikur nje pendel.
Te dergoj 1000 puthje me shpres se do te shoh sa ma frik se malli i madhe me ka kapluuu dhe Sonte gjithçka e bukur ishte.
Mesnate...ne kete nate te heshtur, me kaplojne endrrat e pafund. Brenda ne shpirt ndiej diellin qe eshte futur,i ndiej valet e detit tek vallezojne brenda meje, e ndiej eren perkedhelese duke rendur mbas tij. Pse nuk jam rahat?!.Ah sa e ndiej mungesen tende kete nate edhe pse sot te njoha me duket sikur te kam njohur gjate kohe me pare.Nuk mundem ti harroj per asnje cast syte e bukur,ata sy qe me skllaveruan.Te dergoj 1000 puthje me shpres se do te shoh sa ma frik se malli i madhe me ka kaplu ndersa duke imagjinuar se do jem me shpejt afer teje jo vetem, afer kompujterit.Ne kete moment te shof me imagjinaten time,qe te zbukuron edhe me shume te ben pellumb por pa ty afer dal nga imagjinata dhe rri e vetmuar duke pasur mendjen te ti.Pse nuk te kam afer dhe te mos ndjej kurre mungesen tende.Pse valle gjithnje duhet te jemi keshtu te ndar larg njeri tjetrit,deri kur keshtu..?
E di se kjo nuk do te ndodhe kurre por nuk mundem pa te, e di se nje dite ndoshta ti do vish dhe une ste shoh hiq por dije qe cdo her te kam pran meje edhe nuk mundem pa te then se gjithnje me ke munguar .Do te me mungosh edhe ne te ardhmen se fati ashtu na ka ndar,por se paku shpresoj qe nje dite te jemi se bashku atje ne boten e amshuar,atje ku nuk do te na tronditin termetet dhe fatin ton nuk do te na kaperdin te tjeret.
Atje ku e ndin eren e lulave, atje ku do te kemi buzeqeshjen pa fund, ku do te kam mundsi te kam ne perqafim ne duart e mi dhe te ndihemi se bashku te lumtur.
Atje ku brengat nuk egzistojn do te kam mundsi qe atje se paku te shijoj ate qfar nuk shijova ne ket bote te rrejshme.Atje do ti fal te gjitha qe nuk munda te ti fal ne kete bote,sepse vetem atje nuk do te na gjykoj faktori njeri i cili me egersin e tij u mundua qe te na shkatrroj qdo gje qe synonim ne.Oh zot me duket sikur te ishte reale, a thu vertet ne at bote do te perjetoj nje gje te tille.
I kisha falur te gjithat ne kete bote vetem te kam at afer meje, te ja dhurroj lumturin qe e meriton dhe Sepse atje jeta eshte e bukur dhe .... Upsss dola nga imagjinata.
qdo gje qe me takon mua,sepse ai verrtet ket e meritoi.
Ishte ai i vetmi qe arriti te hap zemren time,te hyj ne te,te mbyllet nga brenda duke mos len vend per askend tjeter aty .Bishat e quajtura njeri shumeher u perpoqen qe me dhune ta thejn at zemer por kot kurr nuk ia dolen qe ne te te mbjellin nje dashuri tjeter Perderisa ne vete kisha ket bindje kjo gje edhe ndodhi,e pash e pash kalimthi dhe mu duk se qdo gje qe me rrethonte ate moment rendoi mbi mua.Mu duk sikur dielli ndaloi te rrezonte,mu duke sikur zogjet ndaluan te kendojn, mu duk sikur te gjith e kuptuan dhembjen tone qe kishim ne zemrat tona.Nuk mundem dhe nuk kishim fuqi qe te flasim,te armatosur vetem me shiqime kaluam perballe njeri tjetrit dhe ja nisi me ra shiiiiiii, sikur loti mbi faqet tone dhe me duket qe edhe shpirti na qante ne ato momente.Nje shikim dhe Dashuria është e lumtur dhe jo stabile !
Por ajo nuk të len me e harrue,ajo të mundon më tepër se q’do gjë në botë,më tepër se q’do punë qoftë fizike apo mendore.Mendimet kurrë nuk jan të përqëndruara në një vendë,sikur era që e ndrron drejtimin ashtu ndrrohet edhe një mendim me tjetrin.Kjo është një gjë e munduar por e pa harruar.
Zemra e një të riu që dashuron gjithnjë është e paknaqur,ajo kurrë nuk ngopet me fjalë,shiqime dhe premtime,ajo kërkon diqka tjetër por prapë as me te nuk ngopet kurrë...!
Q’ka kërkon ajo ?
Kërkon puthje te personit qe do.
Ajo kërkon fjalën e vërrtet dhe të pa luejtur,kërkon fjalën që ndoshta e ka mbyllë në atë zemër qoft e mirë apo e ligë.
Ajo kërkon të vërrtetën,ajo kërkon të ardhmen por se si as ajo nuk mundë të japë ndonjë përfundim të dëshiruar.
Ajo e din dhe nuk mundë me e mberri formën ma të re.
Ashtu është edhe fati i dashurisë,disa nukë knaqen me të mbrrimet por nuk din se si me e mbrri tjetrën.
Të vjetrit nuk dojn me jetue në formën e vjetër por nuk din dhe nuk mundë me e mbrri formën ma të re..
E vetmja është ajo që më shun etjen e zemrës sime,por a mendon edhe ai ashtu ?
Në bazë të premtimeve,fjalëve,shiqimev,sjelljev mendoj se edhe ai kurrë nuk ka me më harrue.
Kur do të mbrrihet kjo ?,por nuk mundem pa te,kjo më qon aq largë në mendime sa që me netë të tëra nuk po mundë të ia arri qëllimit.
Koha po ec e ti rrin ne mendjen time, a thu kur vjen aj moment do te kam fuqi te realizoj qellimit dhe deshirat, Me ke hy aq thelle ne zemer qe me duket vetja e habitur, jam duke jetuar me nje tjeter bote ku jam atje veq me ty...
Ku ka ma mire se te kesh ne shtrengim at qe ta don zemra, te kesh aferrrr dhe te knaqesh muhabet...
Vallë a do të na lejojnë ... që në kët kohë të jemi të lumtur ?A do të na i kënaqin zemrat tona edhe në të ardhmen.
Nese vertet mendon edhe ne kete kohe mundesh te jesh i lumtur pra mos te shikojm askend perveq lumturis.
Po ndi mungesen tende pa mas dhe trupin nuk e kam te qet, pse te kam aq larg dhe malli po shtohet cdo dite ?
Unë të kam larg syve por larg zemrës sime kurrë jo.Ah kjo largësia të bën që ta duash një person më shumë.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|