Katilesha
.

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531
|
...............
Momentalisht jam ne ballkon dhe realiteti perreth meje noton ne nje det erresire ku ndonje drite tek-tuk perngjan me qirinjte e nje darke romantike, kurse hena e plote dhe “ Mozart” ne sfond jane qershia mbi torte. Sapo ndeza nje cigare ( si kurre ndonjehere) per te prishur pak shijen e vetmise e cila me eshte mbledhur ne gryke dhe po me duket sikur po me ze frymen. Ndihem realisht keq! Dua te qaj dhe ne te njejten kohe lotet ndrydhen , struken ne xhepat e syve dhe shijojne spektaklin e nates se sotme.
Sa do te doja te kisha dike me te cilin te flisja sonte dhe jo te rikthehesha ne mbushjen e zbrazetive te letrave. Sa do te doja te kisha dike me te cilin te flisja sonte, por ja qe jam vetem me cigaren.
Sonte nuk kam askend me te cilin te flas, nuk kam askend me te cilin te gelltis shkronjat e mia, nuk kam se me ke te notoj ne erresiren e kesaj nate te nxehte, nuk kam me ke te ndaj keto ore te vona ne ballkon , pervecse me veten time. Vetmia ndoshta eshte fatura per kompeksitetin qe me karakterizon, per kete mendje qe me shume bluan se sa jep.... Vetmia ndoshta eshte i vetmi stacion ku pozicionohen dy destinacionet e mia , ai i nisjes dhe ai i mberritjes. Vetmia eshte kostoja, kurse nata, pagjumesia dhe mendimet e “mbrapshta” jane kamata!
Gjithmone perplasem tek shkronjat, se si gjithmone ndonese mund te deshiroj dike prane, te perbere nga mishi dhe kockat qe te me fale ngrohtesi me lekuren e tij ,shkronjat jane perseri i vetmi “Dikush” qe nuk me braktisen asnjehere, qe eshte gjithmone i pranishem. … Pra , Vetja eshte i vetmi “Dikush” tek i cili mund te mbeshtetem , ku mund te mbeshtes koken dhe te qaj edhe pa derdhur lot, te kuptohem edhe pa folur, te di edhe pa pohuar, te kem edhe pa dhene…. Nuk munda ti duroj me lotet….
Sa shume po ecen ora sonte, sikur eshte cokorduar edhe ajo dhe po mundohet t’i ike vetes, t’i fshihet tik-takeve te saj qe sjellin pershtjellim momentesh si ky i imi dhe permbysin botrat duke bere erresiren dite dhe ansjelltas , duke transformur fytyrat nga hena ne diell dhe anasjelltas, duke ricikluar hapa njerezish dhe duke rikuperuar skedare kujtimesh.......
Nuk e di pse ndihem keshtu sonte,duhej te ndihesha ndryshe, shume ndryshe nga ajo qe ndodhi sot, por jo....
E enjte, 11 qershor '09
Ora: 03:32 - Tales of a Dream
__________________
.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|