ingmetalboy
without a trace

Regjistruar: 06/12/2004
Vendbanimi: wherever I may room
Mesazhe: 1008
|
Nje mekanizem i vene ne levizje,
dominote njeri pas tjetrit rrezon.
Nen gishta nervoze fletet zhurmojne
dhe pse bosh te sotmes i rendojne.
Pagjumesia e nates, mikeshe e vjeter
me vargje te pashkruar erresiren sfidon.
Nje udhetim te marre era drejton.
kureshtja arsyen shpejt zevendeson.
Para meje faqe bosh si qielli pafund,
mure te bardhe qe presin te rrezohen.
Pa ze pyes veten "kush je?"
Kur pergjigjia mungon udhetimin vazhdoj.
Mekanizem qe u ndez dikur,
faqet shfletoj, me mire te kujtoj.
Ajo cfare shoh nuk me pelqen.
E kaluara nje histori te hidhur rrefen.
Gishtat vazhdojne te zhbirojne cdo faqe
dhe boja e te kaluares ndot faqet e bardha
akoma bosh nga une presin.
Vargjet qe mbartin ato nuk mund te zgjedhin.
Faqe bosh ky ditar ka plot,
rritmi i dikurshem ne to mund te meket
prej vargjesh fisnike te denje per te rilexuar
te mbushur me mundim por perseri te lehtesuar.
__________________
"Just because some of us can read and write and do little math, that doesn't mean we deserve to conquer the Universe."- K. Vonnegut
Modifikuar nga ingmetalboy datë 19/08/2009 ora 02:19
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|