Regjistruar: 12/02/2006
Vendbanimi: Orange, CT
Mesazhe: 4096

"Kam kohe, apo vite pothujse qe kerkoj nji faqe tjeter pertej faqes se hans qe shof une. Faqja e hanes teme asht e palame, tan unyr thiut, e veshun me zhele trupi i sajna, me qyrra neper hund e buz, e me te cu t`vjellat pa ja hedh mir syt! Ama ka nji buzqeshje si t`rrenqeth shpirtin edhe kur t`hyjn drishunat n`palce prej t`foftit dimnor a, vjeshtor. Faqja e hans teme ka nevoj per nji grusht uj, po kurr smujta me ja ba at nder, jo se m`dhimsej uji, po mdhimsej me e vra at bukuri t`pafaj...

 

Enya, october 08, 2008

0ra 8:25 am."

__________________
Time is money. ( by Benjamin Franklin)

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

Ai eshte atje.  Si diten e pare qe e takova. Ekzistenca e tij eshte deliri I jetes time. Ditet  me pranine e tij me kane kthyer ne nje kalim. Ndihem sikur jam rruga e tij  drejt ndjenjave te verteta, me duket sikur jam drita e shpreses ne tunelin e gjate dhe te erret te vetmise se tij, shpesh here ai  me kthen  ne farin e tij , ne piken e orientimit te tij dhe jo pak here me ben te ndihem si pikenisja e tij. Me pas me kthen ne dallge qe  terbohen , marrin hov dhe shuhen Brenda te njejtit shtrat, Brenda kufijve te njejte duke u shkrremoqur ne nje breg qe here  e njoh dhe here nuk e njoh , qe here me duket sikur me prêt dhe here tjera jo. E me pas brengosem e kthehem Brenda guackes time. Mbyll syte per t’I hapur vetem kur ne qiell reflekton ylli I pare, me te cilin ai  me krahason. Flas me te parreshtur, I kerkoj arsye, projektoj veten tek ai , projektoj historine time aty, te vertetat dhe te genjeshtrat , te thenat dhe te pathenat,  ndjenjat dhe rrebelimet , heshtjen dhe te vetmen pyetje qe me mundon: a ekziton  me te vertete apo eshte trill I mendjes time , nje rreng qe po ma ben vetja ime , nje rreng per te pare deri ku shkojne limitet e mi apo nje rreng per te njohur fundin? Pastaj harroj….,ose te pakten mundohem te harroj dhe  e  shoh veten si nje pulbardhe qe  fluturon , qe pa u lodhur  udheton drejt  copezes se qiellit te saj, asaj copeze ku edhe shiu  nuk do e lagte , atje ku edhe Debora do ishte e ngrohte , atje ku edhe ererat do ishin vale dashurie , atje ku dhe rrufete e stuhite do  ishin perkedhelje  qe deshperimisht priteshin te vinin.  Por mendimet  zhduken me naten. Cdo here ndjenjat e mendimet lindin me driten e diellit dhe shuhen me  gjumin e yllit te fundit. Ky eshte nje cikel  sfilites per shpirtin e njeriut, sidomos te atij qe nuk e ka zbuluar akoma “te verteten e tij” , te verteten per  “pyetjen “ e tij qe do te ishte si nje dore qe I jepet kur eshte ne buzet e nje humnere………

__________________
.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

Asgje nuk jemi ne kete jete,vecse disa udhetare kalimtare. Jemi udhetaret e ylberit dhe ecim mbi te duke u munduar te leme gjurme , duke u munduar ta  ngjyejme jeten tone ne ngjyrat e tij per ta bere ate sa me te suportueshme dhe me te perballueshme per vete veten tone. Ashtu sikur ngjyhet nje veze pashke me ngjyra te bukura ,per ta bere ate me te pelqyeshme. Kjo eshte jeta , ky eshte udhetimi yne ,nje perpjekje e vazhdueshme per te gjetur sa me shume burime ngjryash qe ta bejme ate me te bukur,me te lakmueshme , ne menyre qe te gjejme nje moment shtendosje te muskulit te  thelbit te qenies tone , me shpresen se keto jane grimca momentesh qe te shpien drejte lumturise toksore,edhe pse ajo nuk ekziston. Po ky eshte shpirti njerezor, genjehet nga ngjyrat e ylberit,marroset pas koncepteve te lirise, lumturise, dashurise dhe aluzohet aq shume saqe fillon e  krijon varesi ndaj tyre, duke bere cdo gje te mundur dhe te pamundur per t'ia bere sa me te besueshme vetes idene e ekzistences se tyre. Ky eshte njeriu, ai rreket te lere gjurme ne rruget e ylberit, rreket te pikturoje  me doren e vet copezen e qiellit prej ku do te linde dielli tij dhe prej ku do te bjere shiu i tij. Ky eshte njeriu ,kjo mbase jam edhe une!

                                                    ...?!

__________________
.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

Gjithcka fillon dhe mbaron brenda nje rrumbullaksie qe shpesh here ironizon me fatin tone duke u hedhur para syve tone si medalja qe jep verdiktin e fundit. Jete apo vdekje!

Jemi njerez te vegjel,aq sa shpesh here zemrohemi edhe me tastet e kompjuterit , me veten tone ne pasqyre dhe fshihemi pas nje maske qe e trukojme aq mire me indiferencen tone te shtirur sikur asgje dhe askush nuk ka me rendesi per ne. Jemi njerez aq te vegjel ,saqe fshihemi pas nje ekrani te qelqte dhe mundohemi qe  nepermjet tasteve te zeza te transmetojme copezat e shpirtit tone, te transmetojme ndjenja dhe mendime qe mund te na "sfumojne" realitetin momental. Gjithcka e bejme duke harruar se ato linja rrjtesh nuk jane damar , dhe brenda tyre nuk rrjedh asnje pik gjaku po thjeshte nje elektricitet qe shperndan nje jete virtuale , lehtesisht te manipulueshme dhe lehtesisht te genjyeshme. E bejme kete duke harruar qe asgje nuk mund te shpirtezohet dhe te marre fuqine fjaleve dhe pushtetin e syve.

Cdo gje vdes pervec syve dhe fjaleve!

 

__________________
.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

   ingmetalboy

Regjistruar: 06/12/2004
Vendbanimi: wherever I may room
Mesazhe: 1008

Citim:

---

Po citoj ato që tha Eishin-an Kati
Gjithcka fillon dhe mbaron brenda nje rrumbullaksie qe shpesh here ironizon me fatin tone duke u hedhur para syve tone si medalja qe jep verdiktin e fundit. Jete apo vdekje!

Jemi njerez te vegjel,aq sa shpesh here zemrohemi edhe me tastet e kompjuterit , me veten tone ne pasqyre dhe fshihemi pas nje maske qe e trukojme aq mire me indiferencen tone te shtirur sikur asgje dhe askush nuk ka me rendesi per ne. Jemi njerez aq te vegjel ,saqe fshihemi pas nje ekrani te qelqte dhe mundohemi qe  nepermjet tasteve te zeza te transmetojme copezat e shpirtit tone, te transmetojme ndjenja dhe mendime qe mund te na "sfumojne" realitetin momental. Gjithcka e bejme duke harruar se ato linja rrjtesh nuk jane damar , dhe brenda tyre nuk rrjedh asnje pik gjaku po thjeshte nje elektricitet qe shperndan nje jete virtuale , lehtesisht te manipulueshme dhe lehtesisht te genjyeshme. E bejme kete duke harruar qe asgje nuk mund te shpirtezohet dhe te marre fuqine fjaleve dhe pushtetin e syve.

Cdo gje vdes pervec syve dhe fjaleve!



 

---

__________________
"Just because some of us can read and write and do little math, that doesn't mean we deserve to conquer the Universe."- K. Vonnegut

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 27/11/2007
Vendbanimi: EU
Mesazhe: 8928

Sot hena ishte vertet rrumbullak, por jo, nuk me genjen dot. Une e di qe prapa kesaj linje te qete dhe ndjellese, ajo fsheh te tjera mistere.
Hene eshte po ajo qe ishte edhe dje, kur me formen e saj me kujtonte nje brinje te shkulur nga kraharori im.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

.............

Ka momente qe e mbeshtes koken ne jastek me deshiren e vetme qe te nesermen te zgjohem e "rilindur" , te zgjohem nje femije , pa brejtje te se kaluares dhe pa fantazma ndjenjash dhe pengjesh qe te shkallmojne shpirtin me shkelmat e tyre te turfullimit. Nuk ka shije me te hidhur se sa te hapesh syte ne mengjes dhe te shikosh qe je po e njejta "cope mishi" e rritur dhe plot pengje, brejtje , dhimbje dhe lot te "dikujt" qe edhe mund te mos i kete merituar.....

Do te doja te shperlaja jeten time nga gjerat qe me kujtojne "dhimbjen" . Nga kenge qe me kujtojne "ngjarje" , nga shkrime qe me kujtojne" shprehje dashurie" , nga dhurata qe me kujtojne " prani"! Te gjitha keto deshira mbesin vetem ne kufirin e deshires dhe nuk duan per inatin tim te prekin realitetin. ...

Ky eshte denimi. Qe  mbi pengjet e  se kaluares te mundohesh te jetosh nje te tashme te qete!

__________________
.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Sa do te doja qe t'a shihja henen cdo nate nga dritarja ime, por fatkeqesisht nuk e shoh dhe kjo me frikeson.

Frika se mos me ndodhe dicka e papritur naten, me ben qe te me mungoje hena.

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

Ne anen tjeter te henes...

 Nuk fshihemi vetem pas henes, por edhe pas buzqeshjeve ,loteve ,fshihemi nen "lekuren" e syve dhe nje shterngim buzesh qe i detyrojme te artikulojne ato fjale qe mendja jone do....dhe jo zemra.

Ngerci i shpirtit eshte nje dhimbje e padurueshme , por qe me kalimin e kohes kthehet ne mesim , mbrojtje dhe ne nje gabim me pak.

 

__________________
.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531

Ne anen tjeter....

U rropaten gjithnje duke mos u kenaqur me "anet" qe me mund i gjejme , ndertojme dhe kemi  ne jete. Gjithmone nuk na kenaq ajo qe arrijme  , sido qe ta kemi arritur ate dhe cilido qofte cmimi qe kemi paguar.

Jemi ne hulumtime te gjithmonshme per anen tjeter te cdo gjeje qe kemi. E kemi kapur jeten me kazem ne dore dhe germojme e germojme thelle e me thelle per te gjetur thesaret qe i fshihen syrit tone dhe qe ndodhen ne ate ane qe ne nuk e kemi ,por qe jemi aq te "zgjuar" per t'i pasur ato ,per t'i arrire edhe nqs do na duhet te germojme " shtate pash nen dhe" , edhe nqs do na duhet te kalojme nje jete ne kerkimin e asaj "ane". Mosgjetja e saj nuk na demoralizon, cuditerisht!

Edhe une disa here bie "pre" e kesaj manie "absurde" , ndonese per pak caste. Kete e vura re sot teksa po vija ne pune. Ku cuditerisht sapo dola ne rrugen kryesore , ne mendje me shkrepi ideja te ndrroja kalim dhe te merrja anen tjeter te rruges. " - U lodha duke ecur cdo dite ne te njejten ane rruge".- thashe me  vete   Ne fund pashe qe pika e mbrritjes ishte e njejta, kalova po te njetet lokale si cdo dite ne keto 3 vite, takova pothuajse te njetat fytyra , gjeta po te njeten asistente ne zyre, per mos'habine time edhe kafeja me erdhi ne te njeten ore. Pra ishte e njeta skene jete dhe i njejti skenar , me disa ndryshime aq te vogla , saqe nuk i shtuan ndonje vlere te madhe  asaj anes tjeter qe mora sot ne mengjes.

Ah pervec faktit qe nje burre i moshuar me ndali ne rruge dhe me tha: " Qenke artiste vajze. Pac fat!" - gje qe nuk me kishte ndodhur me pare.

Upsss , thua ndoshta per "rastesi" te ngjashme njerezit gjithnje kerkojne ate qe nuk e kane?  Dhe mendojne se mund te fshihet vetem ne anen tjeter!? Vetem ne ate ane qe na rri perball si nje "molle e ndaluar" dhe qe te shijon me shume se cdo "molle" qe mund te kesh ne "anen" qe po pershkon. Dileme....

 

__________________
.

Modifikuar nga Katilesha datë 28/11/2008 ora 17:35

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar