Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Problemi nuk ka pse te jete nje i vetem dhe i identifikueshem. Problemet mblidhen bashke si nyje per tu zgjidhur me degen e nje fakulteti. Meeeeegjithate... menyra me e mire per te menduar kete pune eshte te imagjinosh si ke qene para se te fillosh psikologjine. Je me e qete tani? Me e bindur ne vetvete? Me e afte te perballosh momentet e ndryshme?

Nese po, atehere kthehu prapa ne kohe te kuptosh çfare te dikur bente me te pa-qete. E nderkohe nuk duhet ta harrosh qe problemet personale nuk jane i vetmi faktor per te zgjedhur psikologjine. Shija qe le nje dege e caktuar ne jeten personale perben zgjedhje qe influencojne te ardhmen. Dhe e ardhmja varet nga aftesia per te pare larg (pak a shume si nje femer qe merr mashkullin qe do ne krahasim me nje femer qe merr mashkullin me leke). Per shembull shija qe mund ti lere manaxhimi i biznesit dikujt mund ta beje te suksesshem ne periudha prosperiteti ekonomik boteror. Por ne periudha krizash globale manaxheret e bizneseve nuk kane dhe aq shume shijen e suksesit. Nderkaq psikologjia te le nje shije tjeter, qe ndoshta nuk ka lidhje me luhatjet kohore te botes, por me te vertetat njerezore qe do vlejne pak me tutje sesa suksesi apo falimentimi i nje biznesi. Psikologjia mjekon trute e njerezve, dhe perderisa kjo varet nga psikologu, mjekimi fillon nga vetja. Per kete aresye besoj shume njerez terhiqen nga aftesia vete-mjekuese qe jep ajo dege.

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/02/2004
Vendbanimi: Utopial
Mesazhe: 2981

Citim:

---

Po citoj ato që tha MeRzIII
Mos u mashtro nga maska ime.Degjo ate qe nuk jam duke thene!

Mos u mashtro prej meje. Mos u mashtro nga maska qe mbaj. Une mbaj me mijera maska; maska, te cilat kam frike t’i heq, ndersa asnjera prej tyre nuk jam une. Shtirja eshte shkathtesi e natyres sime te dyte, por mos u mashtro.

Une jap pershtypjen se jam e sigurt, se cdo gje eshte e gezueshme dhe e pashqetesuar ne mua, si nga brenda ashtu edhe nga jashte; se vetebesimi eshte emri im, ndersa gjakftohtesia eshte loja ime; se ujerat jane te qeta dhe se jam duke udhehequr e nuk kam nevoje per askend. Mirepo, mos besoni; ju lutem mos besoni.

Siperfaqja ime mund te duket e bute, mirepo ajo eshte maska ime, gjithnje ndryshuese dhe e fshehte. Nen te nuk fshihet kurrfare bukurie, kurrfare gjakftohtesie, kurrfare vetekenaqesie. Nen te jeton uni im i vertete, ne huti, ne frike, ne vetmi. Mirepo une e fsheh kete; nuk dua askush ta dije. Me kaplon paniku nga vete mendimi se dobesia ime mund te zbulohet. Prandaj me terbim krijoj nje maske pas se ciles dua te fshihem, nje fasade te nderlikuar indiferente qe te me ndihmoje te shtirem, te me mbroje nga shikimi qe di. Mirepo, shikimi i tille eshte pikerisht shpetimi im. Kjo eshte gjeja e vetme qe mund te me cliroje nga vetevetja, nga muret e vetendertuara te burgut, nga pengesat qe i ngre me aq zell. Por une nuk ua them kete. Nuk kam guxim, kam frike.
Kam frike se shikimi juaj nuk do te ndiqet me dashuri dhe me pranim. Kam frike se do te mendoni me pak per mua, se do te qeshni, ndersa ajo do te me vrase. Kam frike se brenda ne thellesine time une jam asgje, se thjesht nuk jam e mire dhe se ju do ta shihni kete dhe do te me braktisni. Keshtu, une do te luaj lojerat e mia. Lojerat e mia te deshperuara, shtirese, me nje fasade te sigurise nga jashte dhe te femijes se dridhur nga brenda.

Vertet kisha deshiruar te jem e realte,e vetevetishme dhe te jem une; por ju duhet te me ndihmoni. Ju duhet te me ndihmoni duke i zgjatur duart tuaja, madje edhe kur duket sikur ajo eshte gjeja e fundit te cilen e deshiroj ose per te cilen kam nevoje.
Cdohere kur jeni te miresjellshem, te kujdesshem dhe inkurajues, cdohereqe perpiqeni te kuptoni per shkak se vertet kujdeseni, zemres sime fillojne t’i rriten krahet. Krahe shume te vegjel. Krahe shume te dobet. Por, krahe. Me ndjeshmerine dhe me simpatine tuaj, si dhe me fuqine tuaj te te kuptuarit, une mund t’ia dal. Ju mund te futni jeten ne mua. Kjo nuk do te jete lehte per ju. Bindja e gjate per pavlefshmeri nderton mure te forta. Mirepo, dashuria eshte me e forte se muret e forta, e keshtu shtrihet shpresa ime. Ju lutem qe te perpiqeni t’i shembni keto mure me duar te fuqishme, por te buta, per shkak se femija eshte shume i ndijshem, ndersa une JAM femije.

Kush jam une, do te pyetni? Une jam dikush qe e njihni shume mire. Sepse une jam cdo grua, cdo burre, cdo femije…… cdo qenie njerezore qe e takoni

---

__________________
Gjysma e asaj qe shkruaj ndoshta eshte e pa kuptimte per ju, por un e shkruaj qe gjysma tjeter te mund te arrije tek ju. FIRDUSI

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 14/04/2006
Vendbanimi: Në bankat e shkollës.
Mesazhe: 8180

Jamais la psychologie ne pourra dire sur la folie la vérité,puisque c'est la folie qui détient la vérité de la psychologie.

__________________
Sto lavorando duro per preparare il mio prossimo errore.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar