Regjistruar: 02/03/2006
Vendbanimi:
Mesazhe: 10184

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy


thanx biondia.
by the way eshte ingMETALboy dhe jo ingMENTALboy.

---

ah mor cun pleqeria avancon ne ja duken rezultatet ...ah e ka fajin okulisti

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 29/12/2007
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 5021

great piece ingmetalboy...(i mean mental-boy)

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

100 fjale dhe 100 mendime qe shumohen dhe shumezohen brenda meje nga pamundesia per te folur. 100 kenge qe do doja te degjoja ne nje cast. Jane bakteret tona apo jane qelizat e fekonduara qe riprodhohen? Koha do i tregoja disa gjera. Por di qe ate qe deshe: "te me mesosh", po ja arrin per bukuri perderisa arrij te kuptoj pse isha i lumtur dje dhe jo sot. Arrij te kuptoj nga vinin ngercet e largesise tone dhe sa te ndryshme jane qytetet ku jetojme. Me etjen tende ushqeva nje qytetet te tere. Dhe nga ai qytet me jete u ushqeva dhe vete. I mora nektarin qe tek hojet e mia te prodhoj perseri mjalte ne te ardhmen. Dhe ti, mbreteresha ime pa afat, te behesh nismetarja e ushqimeve te reja per kete bote. Ushqim qe per shume shpirtra eshte bombe kalorike, por qe mbetet ne memoriet e fabulave te jetes se secilit.

...

Te kam nje "faleminderit", sepse tani e di qe pas reve ka gjithmone diell. Me duhej nje rreze e vetme, qe te riktheja vetedijen se dielli ekziston. Tashme kjo u vertetua. Ekzistenca jote mjafton sot qe une te di me ne fund cfare dua. Jo si zhgarravitje sentimentale. Thjesht di cfare dua ne jete. Dhe kjo me jep force ne cdo gje qe bej... Sepse tani, ndryshe nga heret e tjera, me vjen ti mesoj botes si jetohet ne vend qe bota te ma tregoje mua. Per kete aresye me duken banale fytyrat pa shprehje neper autobuza, njerezit e lodhur te cilet "me avash kane vdekur". Dhe per te njejten aresye e ndjej veten larg tyre. Dhe kjo eshte fantastike po te mendosh qe duhet te ndihesh larg banalitetit qe vertet te mos behesh i tille. Eshte nje menyre per te qene i pari i karvanit pa ndjere vazhdimisht pamjen dhe eren e bytheve qe marshojne ne grup drejt te ardhmes.

Faleminderit per leksionin. Do qendroje gjate ne memorien time, ne cdo sens dhe cdo klime.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/02/2007
Vendbanimi:
Mesazhe: 76

Dhe ja ku kthehem pas nje kohe te gjate. Ndonjehere nuk deshiroj te shkruaj, kjo sepse e urrej. Jo vetem kaq, njekohesisht, s’deshiroj te lexohem nga shfletues anonim; tipa si kerkues ne dicka dhe mosbesues ne gjithcka. Pak rendesi ka, tashme, nuk jane ato arsyeja e shpenzimit apo, qofte, simbolika e nje raporti kualitacioni a kuantitacioni germash. Arsyetimi i ardhjes ketu zuri te nis nga nje pentagram, dedikuar he per he, formatit te nje strukture. Kam kohe qe shpenzoj imagjinaten, e nderthurur ne reflektim te sterzgjatur, sesi, ajo, mund te konceptohej, e observuar, gjetiu. Ne fillim ndesh lartesin, duket tamam projekt, mbartes i ironizimit te simbolikes "madheshti", e cila, revolucionueshem, shtyen te cosh koken lart per hicgje! Ne fakt ka dicka per tu pare por, si preferues implicizmi, deshiroj ta metaforizoj me vone. Ajo c'ka terbon psiken nga gjeste te ketilla, eshte vet mendjelehtesia humane. C'dreqin e shtyen, pervec kureshtjes, nje eksplorim te till, fare, te papretekstuar? Nje pyetje qe mbart nje homologji elenkimi te pambaruar i cili, natyrshem, te sjell, nga madheshtia ne konfuzionalitet, pafundesin e te panjohures.E pervec kesaj marr force te futem brenda, e te ndeshem me ndjenja dhe reflektime memuresh. Sa mire qe, e gjitha kjo, eshte prone formale e tyre. Multiideologjizmi percillet ne forme telepatike, tek une, ende i pastrukturuar dhe, ashtu i fryre, marr guximin te bredh, me ato kepucet e papasterta, ne dysheme korridoresh te paster. Perpos kesaj, fsheh deshiren, ne forme faji-avenire, per te shkelur muret e rrenjosur. Dua te behem, medeomos, destrukturuesi tyre dhe, ne pamundesi rijetimi, ndalem nje fraksion sekondi duke pozuar ambientin e lakmuar te koordinimit. Ne po te nejten genjeshter, kerkoj dhe divorcimin nga filozofia e krijuesit universal. E gjitha kjo nuk mbaron ketu sepse ka edhe dicka qe ja vlene ta frazeologjikosh. Sidomos kur behet fjale per pyetje/pergjigjje, te marra, tashme, fal nje zhurmuesi tik-takesh, i psikologjisur ne forme mekanike dhe degjeneruese..

__________________
Dinjiteti njerezor permban karakteristiken e te qenurit i munguar pikerisht aty ku mendohet se eshte i shfaqur, dhe te shfaqet pikerisht aty ku eshte i munguar.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 13/09/2008
Vendbanimi: .
Mesazhe: 80

Ka qene historikisht nje Hirushe dhe nje kepuce qe pavarsisht nga forma apo cilesia princeronte ate qe e vishte. E c'nuk bene kandidat princeshat per te provuar nje kepuce qe nuk hynte ne kembet e tyre me gunga apo tejet te trasha per te qene te denja per te qene "kembet e nje koke princerore".

Vitet kane rrjdhur qe atehere dhe nuk e di askush se sa. Atehere s'ka pasur dyqane kepucesh dhe as librari. Sot eshte e kunderta. Atmosfera eshte plot me endrra hirushesh dhe hirushësh. Bota moderne, dmth e qyteteruara ka shpikur turlilloj sjelljesh dhe nje prej te cilave eshte komplimenti. flitet se eshte nje gjest qe te siguron nje konformitet te madh ne shume ambiente. ne sistetmet demokratike, i gjori komliment jo vetem qe eshte pa doreza por perdoret ne cdo vend qe te duket i nevojshem ose me mire thene "se keshtu ja pret mendja komlimentuesit". ne kete kalvar te gjate vend pas vendi shpalosen hirushet dhe hirushët kembe trashe e kembe gunge ne te kundertat e te cilave qendrojne kokat e tyre. kete nuk e them aspak ne funksion batuto-proverbit popullor "te kishe koken nga ke kembet" por thjeshte per pasqyre hirushore. Hirushet dhe hirushët vazhdojne te provojne kepuce qe te mundesojne lartesimin drejt nje froni...atij qe ne fakt eshte endrra e fshehte e cdonjerit. "te lumte"- kepucet te rrine shkelyshem. "jane te mrekullueshme". dhe kepuce-provuesi behet kepucembajtes (thjesht ne mendjen e tij) ai eshte i bindur dhe vazhdon te ece perpara ndoshta sforcuar me ecje pasarelash duke mos pare me prapa. rruga vazhdon dhe kalimtari me kepuce le gjurme ne balten e fjaleve... pas tij shtrihen gjurmet thundrake pa patkonj.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 03/02/2007
Vendbanimi: larg & afer
Mesazhe: 10972

Te deshirosh diçka qe nuk ke deshire ta duash, nuk eshte fabula e dhelpres me rrushin.
Urrejme njerzit fallso por edhe vete kemi nevoje per fallso apo bejme gjera fallso. Po keshtu urrejme genjeshtaret por edhe ne nuk kursehemi me genjeshtra.
Vertet po te shikosh me imtesi edhe qenien tende per ato qe ben dhe thua vertet e fal, ateher fale dhe tjetrin, nuk ke deshire ta besh, beje.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/12/2007
Vendbanimi: where Queen lives...
Mesazhe: 92

Sot,si cdo gje tjeter,edhe studenti,i diplomuari,diploma,dosja me logon e unit ne dore,po perdhunohen fort...
Eshte kthyher ne mode te krijosh imazhin e dikujt qe kaleron mbi libra.Profile te cilat postojne rropatjen e tyre studentore dhe karrieriste,edhe une keshtu e futa koken ne kete forum, ne fakt...
Pabuksa te cilet vertiten me karta studenti te skaduara,per t'u ingranuar plastifikisht ne mjedise te arsimuara,dhe per te perfituar 10% ulje neper dyqane.

Para pak oresh,dikush me hapi syte,duke me lene te kuptoja se fshatarisisht i vleresoja njerezit nga diploma qe ndodh te futet ne xhepin e prapem te pantallonave.
E degjoja te fliste,ne 3 ore darkim,dhe ngerdheshesha ne veten time duke mos besuar qe ishte aq i afte...
Cdo fjale.ia quaja artificialisht te huazuar nga forume,libra,mjedise shoqerore,etj.Nuk pushova se foluri per meshkujt qe me rrethojne,te cilet jane pjelle e librave,ashtu si une.Nuk pushova se treguari qe jam kaq krijese e germezuar...

Ahhhh,edhe dashnoren ia komentova,po me te njejtat fjale,por patjeter me stil loliteje te gjitha...

__________________
"Life is the sum of all your choices"
~Albert Camus

Modifikuar nga JONIDA UK datë 03/11/2008 ora 01:54

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 31/08/2006
Vendbanimi: usa
Mesazhe: 1525

Tashme nuk degjoj me zera, por ritme, dhe ritmi baze eshte rrahja e zemres:
Tak-tak...tak-tak...tak-tak....

Dal cdo dite nga e njejta e njejta rruge, dhe shoh te njejtin mjedis, ne te njejten kohe, dhe dielli ndodhet ne te njejtin vend. Qellimisht vej ne makine para daljes diskun me kompozime te lehta pianoje. Me pelqen pianoja, por nuk eshte ajo arsyeja perse zgjedh cdo dite tingujt e saj qe te me shoqerojne ne dalje.
I zgjedh ato tinguj se jane tingujt qe i pershtaten me shume atij "tak-tak"ut te zemres.

Cdo dite kur dal, ne vend qe te shoh rrugen, kthej koken majtas.
Shoh te njejtat peme qe digjen zjarr nga te njejtat rreze dielli, teksa shijoj ne tamburet e vesheve te mi ritmin baze "tak-tak."

Nje vezhgim i pemeve me ben jo vetem te degjoj jeten qe troket neper trup, por edhe te ndjej nje zemer...zemren time. Duket sikur nje copez zemer eshte shkulur dhe vendosur mjeshterisht ne ato dege.

Dy peme me gjethe te kuqe, ngjyra e te cilave zgjohet cdo dite nga guximi i rrezeve te diellit vjeshtor. E kuqja mbizoteron mes te verdhes, ndersa ritmi "tak-tak...tak-tak" nderthuret me te.

Cdo dite, ne te njejten kohe, shoh nje zemer, nje jete, neper venat e gjetheve te dy pemeve.

Dhe imazhi nuk lodhet se me kujtuari se pse e dashuroj vjeshten...sepse kjo stine, ndryshe nga te tjerat, nuk ka frike te kete nje zemer.

__________________
Bukë, kripë e zemër të mirë.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

   ingmetalboy

Regjistruar: 06/12/2004
Vendbanimi: wherever I may room
Mesazhe: 1008

Nje mendyshje dhe... sjellja jone ndryshon. Mekanizmi i mbrojtjes ndez driten e kuqe dhe uni zhduket brenda nje bunkeri te sigurise se larte. Ne vend te tij nje dordolec apo kukull me tela. Pasigurite perpiqen te mbulohen duke shtyre veten drejt "normales". Cdo vecanti qe na ben unik tjetersohet ne ritmin e shumices dhe mbasi vendosim masken e duhur ne fytyre drejtohemi rrjedhes se turmes.
Nga jashte, ky lloj botekuptimi duket perfekt, por fasada fsheh supriza te hidhura per cdo fillestar. E pra, kur dorezon veten ne brendesi te kesaj rrjedhe qe ne pamje te pare duket e qete dhe pa komplikacione apo pikepyetje, duke detyruar veten te besosh me gjithe shpirt qe po ben zgjedhjen e duhur, zbulon qe turma eshte me e humbur se gjithkush tjeter. E trishte, por tashme eshte vone, vorbulla te ka marre me vete dhe i etur per clirim kundershton me te gjitha forcat arsyen duke vazhduar te kercesh nje valle ne te cilen nuk kisha deshire te kerceje, nuk te pelqen ta kercesh dhe nuk te pelqen me ke apo ku po e kercen. Vone, shuume vone pyet veten: "Pse po bej kete?" me ze te larte edhe pse pergjigjen e di shume mire. Frike! Frike per te mos u lenduar, frika e mos pranimit, frika e te qenurit ndryshe, frika e te qenurit vetem.
E pra eshte frika ajo qe ben te ndryshojme dhe shpesh here con deri ne degradim. Kjo frike qe ushqehet nga mendyshjet, mosbesimi ndaj vetvetes, lekundjet dhe pikepyetjet, ne erresire fillon e vertiten si hiena rreth prese se pambrojtur dhe mornicat ne trup fillojne e shtohen, djerset e ftohta mbulojne ballim, gjunjet prihen, rrahjet e zemres shtohen, frymemarja veshtiresohet dhe goja thahet. Pikerisht ketu fillon renia dhe cikli i mesiperm behet i paevitueshem. Ne momente te tilla kur cdo hije qe leviz ben te kercejme nga vendi fillojme e kerkojme si te cmendur per ndihme jashte vetes, mbasi atje gjejme vetem pasiguri. Dikush tjeter e ka pergjigjen qe mua po me rrezon poshte e me poshte. Duke harruar qe te gjithe pikepyetjet filluan brenda nesh dhe vetem atje mund te mbarojne.
Nje shkak nje pasoje. Mosbesim, frike. Frike, arratisje. Arratisje, deshperim. Deshperim, me shume mosbesim. Valle kur eshte mjaft?

__________________
"Just because some of us can read and write and do little math, that doesn't mean we deserve to conquer the Universe."- K. Vonnegut

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/04/2003
Vendbanimi: city of the sin
Mesazhe: 7605

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy
Nje shkak nje pasoje. Mosbesim, frike. Frike, arratisje. Arratisje, deshperim. Deshperim, me shume mosbesim. Valle kur eshte mjaft?

---

__________________
I love him in the summer when it sizzles, I love him in the winter when it drizzles...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar