Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Sikur te dija te mbroja shpirtin tim e te mos lejoja te pinte piken e fundit te dhimbjes, sikur te kisha forca te vija balance mes ndjenjave dhe arsyes, dhe ta degjoja kete te fundit kur e di qe ka te drejte, jeta ime do ishte me ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Jeta paska qene e cuditshme. Sa here perpiqesh t'ja gjesh kuptimin jo vetem asaj, por ngjarjeve qe te ndodhin, qofshin keto hyrjes dhe daljes nga jeta jote te njerezve te ndryshem, vendimeve te marra, gjerave qe ndodhin e jane jashte kontrollit tend, ndryshimeve brenda vetes dhe ne ambjentin ku rrethon, sikur i futesh nje labirinti teper te koklavitur analize, qe duket pa dalje. Je ne kerkim te lumturise e te endrrave, e sapo te duket sikur u afrohesh, entuziazmi bie, syte te hapen dhe kupton qe nuk ishte asgje vec nje iluzioni tjeter, te krijuar nga "besimi" per nje jete me te mire, per nje realizim deshire e endrre. Syte te hapen dhe thua me vete si kam mundur te jem kaq e verber, kur gjerat kane qene kaq te qarta qe ne fillim.

Te besosh njerezit, fjalet, intuiten, deshirat, idealet, mendimet, eshte pjese e pandare e perditshmerise njerezore, pa te cilen nuk jetohet, sepse shkon drejt veteshkaterrimit dhe izolimit. Por gjithashtu shkon drejt dhimbjes.
Cila pra eshte balanca? Te besosh, apo te mos besosh? Te genjesh veten duke u perpjekur, he se do vije nje dite me e mire dhe me pas te goditesh me shuplake nga realiteti? Apo te jesh realiste, t'i shohesh gjerat ashtu si jane dhe thjesht t'i pranosh me dorezim, duke mos ndier asgje te bukur ne shpirt.

S'di pse genjimi i vetvetes qe nje dite do realizohet gjithshka enderroj me duket varianti me i lehte per nje periudhe kohe. Ndoshta sepse me ben te ndiej njefare jete brenda meje, te pakten perkohesisht.

Rrashe nga shiu ne bresher, nga nje vend te cmendurish ne nje vend parie te trashe dhe nje popullsie sklleverish.

Te shohim c'do na rezervoje e ardhmja.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Dite e re, Zgjim i ri, Perjetime te reja, Cmenduri te reja. Kthim ne jete... Nuk me tremb me, e pranoj krahehapur. Kuptova nga sa shume gjera e kisha privuar veten, rikujtova cfare dua ne fakt te me ndodhi perdite...... Perdite nga nje cmenduri, ndoshta dhe me shume, por cdo dite dicka e re.
Dhe buzeqeshja ngelet pasi dita mbaron dhe qepallat fillojne te mbyllen, sepse edhe atehere endrrat do jene te embla, gjumi i qete dhe zgjimi me energji.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Jeta eshte e cuditshme. Kam dy dite qe perpiqem te kuptoj mesazhet qe me jep shpirti, valet e ngrohta dhe te ftohta qe me perfshijne trupin, zemren qe me rreh si zog i trembur e mezi e mban kraharori, do te struket diku ku te ndihet e mbrojtur; shperthimet, rrebelimet, gjuhen e shpirtit qe perpiqet kaq shume t'ja komunikoje trurit por qe nuk arrin dhe shperthen si bombe brenda diku ne mes te kraharorit; frymemarrjen here te renduar dhe here te qete, luhatjet e gravitetit brenda vetes here sikur ngrihem ne ajer dhe here sikur ulem poshte. Kam dy dite qe nuk kam qetesi dhe nuk di ta shpjegoj e as ta ndryshoj gjendjen se si ndihem. Me duket sikur po jetoj ne nje horror qe nuk e di cfare fshihet pas deres qe eshte gjysem e hapur. dhe e keqja eshte qe nuk kuptoj asgje si qysh tek pse nga...

E cuditshme, mjaft e cuditshme. Vetem nje nate jam ndier keshtu kur pata tronditjen me te madhe te jetes sime. Zot falna shendet.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Pas gjithe asaj jave intensive ankthi qe as nuk e mora vesh se nga vinte, shpirti u lodh duke komunikuar me trurin qe nuk e kuptonte dhe e coi kete te fundit me pushime.
Sot, pas nje periudhe reflektimi te madh per jeten, periudhe mbledhjeje faktesh e marrje vendimesh, arrita ne perfundimin qe aty ku mendon te perdoresh llogjiken, gjerat ndodhin papritur e pakujtuar dhe zakonisht jane irracionale, nuk kane shpjegim, nuk mund t'u besh analize dhe as nuk mundesh t'i parashikosh cfare drejtimi do marrin.
U lodha se menduari, prandaj vendosa mos mendoj me, cfare do ndodhe do ndodhe, cfare eshte e shkruar eshte e shkruar. Por te papriturat duket se nuk do kene fund.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 18/10/2007
Vendbanimi: ATJE...
Mesazhe: 76

Sa here te shoh perdite sec kam nje ndjesi te cilen nuk e kuptoj...

Une e di qe ti s'me do...

Ti e di qe une s'te dua...

Por rrime bashke prane  e prane...

si dy njerez qe duhen pa ane...

__________________
genjeshtra qe vrau...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Dita mbart me vete surpriza te cuditshme. Gjerat ndodhin kur s'ta merr mendja dhe mbi te gjitha nuk i pret. E panjohura, e papritura mbart nje terheqje magnetike qe i sjell dites apo nates shkendija cmendurie qe te bejne te qeshesh me vete si eshte e mundur qe ndodhin.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/06/2004
Vendbanimi: aty ku nuk mungon rakia
Mesazhe: 482

te lumte docka mbeske ,je njeshke per koke time

__________________
Ndizmë, vëlla një shkrepse nen qiellin e zi,nje shkrepese te brishte shprese,ne erresiren me shi..

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Devolliu po ku je o tu mbyllte e mendjes ce na thave syckat na thave

--------------
Kam qene vrull mendimesh. Shpirti gurgullonte dhe ende gurgullon sepse nuk arrin t'ia transmetoje trurit te gjitha sinjalet. M'u kujtua nje shprehje e Mr. DXP nese nuk gabohem, kur shpirti rrebelohet dicka ka qe nuk shkon.

Nje lemsh m'u mblodh ne fyt, mjaftuan disa fjale, shume pak fjale, shume pak detaje te vogla, prezantimi qe m'u be dhe kuptova shume gjera. E u bene disa dite qe po perpiqem t'i nxjerr nga sistemi ne forme mendimesh. Ende nuk kam perfunduar.

M'u kujtua teksa bisedoja me nje shokun tim dhe rastesisht i tregova per dicka qe dija dhe qe ai nuk e dinte qe e dija. Pergjigja e tij ishte qe "me duket sikur me vidhet dicka e imja, dicka nga intimiteti im". Kuptova, por vetem sot, teksa po pyesja per dicka nje shoqen time ne mengjes, qe kur eshte dashuri e vertete, kur e shijon personin tjeter me te vertete, nuk e ndien te nevojshme te diskutosh marredhenien me nje perfaqesues te seksit tjeter. Ne momentin qe lidhja fillon e diskutohet me koleget femra apo me koleget meshkuj, eshte shenje qe ndjenjat per personin qe diskuton jane te cekta, dhe lidhja teper siperfaqesore.

Kur do vertet nuk debaton lidhjen, vetem shpreh gezimin, sepse i humb magjine.

Nje film qe pashe dje thoshte: paralelizem me bursen: Kur sheh qe nuk ka me cfare te shpetohet, i shet aksionet duke pranuar humbjen.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Muaj i cuditshemplot misticizem e magji. S'di pse gjithshka e rendesishme ndodh ne nentor. Vazhdoj te jetoj filmin e jetes sime, duke i shtuar nga nje kapitull te ri cdo dite, plot ngjarje qe as nuk arrij t'i absorboj, me aq rritem te shpejte zhvillohen.
Po beja paralelizmin me natyren. Vjeshta..Kesaj rradhe nuk e kam shijuar sic dua, me shetitje te gjata, duke mbledhur gjethe e duke fotografuar ngjyrat e mahnitshme. MEgjithate e ndiej qe edhe pse gjethet bien, pemet mbartin ne vetvete ne fakt jeten e re qe do shpertheje ne pranvere. Per momentin eshte e fshehur nen koren e trashe kafe.

Sonte eshte nje nga ato netet e gjata te punes qe duhet dorezuar neser, por qe shoqerohet me mendime, zbulime, reflektime...... shkembime.

Sonte vertetova qe gjerat nuk jane tabula rasa, modele te parashikuara veprimi e mendimi. Gjerat briliante lindin natyrshem.

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar