Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

.

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

   ingmetalboy

Regjistruar: 06/12/2004
Vendbanimi: wherever I may room
Mesazhe: 1008

Megjithese mengjes heret rete dhe shiu nxijne qiellin duke zhytur boten perreth ne nje zymtesi gati apokaliptike ku gjemimet e rrufeve gjithmone e me afer ndjehen si hapat e rende te engjellit te rrezuar i cili vjen per te kerkuar te tijet. Era dhe shiu rrahin xhamat e makines si mijra kamxhike te cilet nga momenti ne moment do te shqyejne gjithcka dhe do te me marrin me vete. perjashta rruget jane gati te shkreta pervec ndonje makine tjeter qe cuditerisht si aventurohet neper kete kohe te cmendur. Une cuditerisht ndjehem si jo me mire. Bile pa e vene re subkoshienca drejton timonin nga kafeneja afer me shkollen ne vend qe te shkoj ne shtepi. Me cudit fakti se sa shume njerez gjej brenda. te ulur neper tavolinat e vogla pijne gllenjka te vogla nga kafja e tyre duke soditur cfare ndodh perjashtja me hijen e nje buzeqeshjeje ne fytyre. Ne sfond degjohen tingujt relaksues te nje kenge hawaiane dhe zeri i embel i banakieres me ben te harroj cdo gje.
"Mirmengjes. Te zakonshmen?"
"Wow, kohe e cmendur sot apo jo?" them duke kerkuar kredit karten.
Ajo vetem me buzeqesh si per te me siguruar qe ketu brenda isha i mbrojtur nga cdo gje.

Capitem ngadale ne nje karrige dhe hedh veshtrimin rreth e rrotull. Disa duken si te humbur neper librat qe kane perpara, te tjere jane te angazhuar neper biseda te rendesishme qe ne pike te mengjesit, ka dhe nga ata qe si puna time heshtin me syte nga dritaret. Gjithcka normale. Atje brenda asgje nuk ka ndryshuar. Valle pse ndjehemi mire kur bota perjashta eshte ne prag per te shkaterruar veten? Valle pse sa here qe ne televizor shohim nje termet, uragan apo nje fatkeqesi tjeter natyrore dashur pa dashur ndjen nje fare ndjenje lehtesimi? Eshte vertet e cuditshme se si keto akte mizore te fatit sherbejne edhe per dicka te mire. Ato vijne papritur dhe gotasin boten njerzore me gjithe fuqine e tyre. Njerzimi i pranon ne mesin e tij si pjese e jetes dhe ne pamundesi per te drejtuar gishtin diku sic e ka zakon, thjesht meson te bashkejetoje me to ne menyren me te paster, ate te jetes dhe vdekjes. Kur jemi te sigurt brenda mureve te ndertuara prej nesh apo mbrapa finxhaneve prej porcelani te kafeve keto fatkeqesi nuk jane me problemi tone, bile kjo lloj sigurie na ngre lart moralin dhe forcen besimin ne vetvetja si nje krijese qe ka mposhtur natyren duke ngritur veten ne nje shkalle me lart, komplet ndryshe nga cdo gje tjeter. Tashme nuk varemi me nga kapricot e fatit, por arritem te pakapshmen duke marre ne duar freret e egzistences sone.

Pi fundin e kafese dhe bej te cohem. Pa dashur kap grimca te bisedes midis dy vajzave ngjitur me mua:
"Me vjen shume keq. Ju dukeshit sikur shkonit shume mire, por ndoshta keshtu e kishte vendosur fati..."

__________________
"Just because some of us can read and write and do little math, that doesn't mean we deserve to conquer the Universe."- K. Vonnegut

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 12/01/2007
Vendbanimi: Secret Garden
Mesazhe: 4717

Citim:

---

Po citoj ato që tha ingmetalboy
Megjithese mengjes heret rete dhe shiu nxijne qiellin duke zhytur boten perreth ne nje zymtesi gati apokaliptike ku gjemimet e rrufeve gjithmone e me afer ndjehen si hapat e rende te engjellit te rrezuar i cili vjen per te kerkuar te tijet. Era dhe shiu rrahin xhamat e makines si mijra kamxhike te cilet nga momenti ne moment do te shqyejne gjithcka dhe do te me marrin me vete. perjashta rruget jane gati te shkreta pervec ndonje makine tjeter qe cuditerisht si aventurohet neper kete kohe te cmendur. Une cuditerisht ndjehem si jo me mire. Bile pa e vene re subkoshienca drejton timonin nga kafeneja afer me shkollen ne vend qe te shkoj ne shtepi. Me cudit fakti se sa shume njerez gjej brenda. te ulur neper tavolinat e vogla pijne gllenjka te vogla nga kafja e tyre duke soditur cfare ndodh perjashtja me hijen e nje buzeqeshjeje ne fytyre. Ne sfond degjohen tingujt relaksues te nje kenge hawaiane dhe zeri i embel i banakieres me ben te harroj cdo gje.
"Mirmengjes. Te zakonshmen?"
"Wow, kohe e cmendur sot apo jo?" them duke kerkuar kredit karten.
Ajo vetem me buzeqesh si per te me siguruar qe ketu brenda isha i mbrojtur nga cdo gje.

---

Ti kap ca detaje e me ngacmon imagjinaten, me detyron te mendoj dhe se si ishin karriket e tavolinat e ketij bari

__________________
"Sono gli altri le strade, io sono una piazza, non porto in nessun posto, io sono un posto"

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Eshte e kote te fshihemi. E kote te imagjinojme veten tone, njerezit tane, popullin tone ndryshe. Endrra e copave te emigranteve eshte te barazojne jeten e perditshme me popullin e vet. Por kjo eshte e pamundur. Kultura eshte nje lekure. Si mund te shqisesh lekuren e dikujt tjeter per t'ia vendosur njerezve te tjere? E pamundur!

Prandaj, neve, jevgjit e botes, endacaket qe mburren se kane histori, jemi vetem copeza ballkanike bimesh te ngulur mes kulturave te tjera. Rrekemi te hedhim rrenje gjekundi me shpresen se toka ka vlera ushqimore, por me se shumti sythat humbasin ne krahasimet e tokes tone, midis katunareve dhe Lenka Cukove te ketij forumi. Te paret zberthejne pantallonat pa ditur perse, te dytet mberthejne fundet pa ditur perse.

Eshte e kote, pra, te spostoj qeliza dhe receptore ne bote te tjera. Lekura eshte nje e vetme.

Ne sensibilitetin e deshirave te mia kuptoj se duhet ti dorezohem botes...
Te le veten e lire...
Te pakten per nje çast...
Por fatmiresisht moshataret me bejne te kuptoj se nuk jam nje qeske e prapambetur...
Ne te vertete... ajo qe kuptoj eshte se rini te mbaruara pergatiten per te pjelle... Qofshin shqiptare ose jo... Dhe per kete presin shkurt rruget e rinise... kthehen shpejt neper shtepia... mundohen te shfrytezojne eksitimet e momentit... te bashkojne perputhjet e jetes... sa me shpejt... sepse s'ka me kohe...

E teksa i hedh pas kraheve, lexoj perballe shpirtra rinore qe mbeten pa pergjigje ne veprimet e tyre. Ata rrotullohen ne tiganin e nates si peshq te papjekur, por boten e gezojne sepse e ardhmja nuk perben akoma nje ngjizje retorike seksesh. Rinia eshte ajo qe akoma nuk parashikohet. Dhe duke njohur kete fragment, me vjen per te vjelle teksa lexoj sigurirat e dhjamosura te barqeve qe pergatiten per te pjelle. E keshtu kthehem tek populli, tek injoranca, tek hormonet qe nuk dine te japin nje spjegim per ate qe ndjejne, tek meshkujt e trashe dhe femrat e hutuara. Ja qe me pelqekan me shume sesa klonimi i ideve fatkeqe ne femije te ngrysur. Femije qe do lindin fale dashurive te llogaritura femrash histerike.

Pornografia e mendjes time eshte pikerisht ai bashkim gjenesh X dhe Y, te cilet e kane hallall edhe ndonje abort apo pjellje te padeshiruar, per hir te rrymave sublime rinore. Rryma qe sidoqofte mendjengushtet i rrethojne me tela me gjemba, pa e kuptuar qe mbyllin veten ne kampe te vogla perqendrimi. Zot na ruaj...

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Modifikuar nga Fajtori datë 11/06/2009 ora 04:26

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Rinia eshte ajo qe akoma nuk parashikohet.

---

Fajtor a te lumte ajo mendje. sot shume gjera ndodhen si me porosi qe te me hapeshin syte per realitetin e njerezve dhe kjo shprehja ishte ajo qe i vuri catine analizes.

TE vjen keq ta ve ke profili? s'besoj.

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/06/2009
Vendbanimi: anywhere
Mesazhe: 618

Rinia nuk parashikohet...

Tek e fundit sic ka thene Robet Kenedi rinia nuk eshte nje kohe e jetes, por nje gjendje e mendjes, nje temperament qe percaktohet nga deshira, nje imagjinate cilesore, nje epersi e kurajes mbi ndrojtjen, e oreks për aventuren ne vend te jetes se lehtesuar. Kjo bote ka nevoje per keto cilesi.


Jo me larg se dje ne nje bisede me nje shoqen time, bisede ne chat sepse tashme me oret e gjata te punes e te angazhimeve neper kurse e pishina te takohesh perballe behet gati e pamundur dhe ashtu duke biseduar renduam njera tjetren me pyetjet rutine dhe me ta ngrohur biseden me momentet e pazgjidhura ose te patreguara perfundon ne fraza te gatshme tip... epo une nuk shikoj endrra me sy hapur si ti, nuk kam doza romanticizmi une, jemi ndryshe dhe e pranoj po jam me mire keshtu e ftohte se dhe pasojat jane me te pakta, me vjen natyrshem pa sforco keshtu jam gatuar.

ftohtesia i vjen natyrshem...

Me falni por une ne emer te jetes vete e mendoj ndyshe.

Qe ta ndiesh jeten deri ne palce duhet te marresh maksimumin prej saj, mire apo keq eshte vetem nje JETE ( JUST ONE) dhe edhe pse mund te mendoni se nuk eshte gje e mire te vuash ajo sherben per vazhdimesine, te meson, te ben krijues. Krijimet me te bukura jane kenge bere nga dhimbje dashurie, ose libra me histori te rralla qe nxjerrin ne pah bukurine dhe larmishmerine e shpirtit njerezor, sidomos kur kane humbur dicka qe nuk kane ditur ta vleresojne e ndersa eshte e dhimbshme e bukur mesojne per heren tjeter, nese kane aq fat sa te kene nje here tjeter, sepse cdo gje qe vlen le shenja, pasoja si lufterat :( ose mrekullite dhe atehere ajo qe ngelet mbas eshte nje shprese ose jete qe vazhdon edhe pa qene ne. MOTHERHOOD... ta kemi nga kjo valle qe duam te leme shenje e te mos harrohemi asnjehere...

Ne Shqiperi shkon Giussy Ferreri "non ti scordar mai di me". Edhe ajo...

__________________
always...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Historia e njerezve krijohet tulle me tulle, si nje keshtjelle qe nuk dihet ç'forme do marre. Kenget qe degjohen, fjalet qe thuhen, poezite qe lexohen, filmat qe shikohen, çdo tulle ka vendin e saj, momentin e saj per tu vene, nevojen e caktuar per te shtuar ate kallup ne nje boshllek qe i shkon per shtat. Por ka njerez qe tullat duan ti vene me domosdo qe ne fillim, ti interpretojne, ti japin spjegim, pa kuptuar formen finale qe do marre keshtjella. Per kete mbeten njerez tullash, dhe jo njerez keshtjellash. Ne emer te perqafimit te menjehershem te botes, mendjet e vogla qe duan te perqafojne gjithshka, pranojne vogelsine e çastit si ekuacion hyjnor ne vend qe te ndjekin me endje hapat e jetes.

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Modifikuar nga Fajtori datë 24/06/2009 ora 16:23

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/06/2009
Vendbanimi: anywhere
Mesazhe: 618

Nice...
Puna eshte qe nuk duhet gjykuar ai qe e percepton ndryshe tullen sepse ne mendjen e vet e ka njesoj si ai njeriu keshtjellave mendimin edhe sepse nuk e bej dot dallimin midis njerit dhe tjetrit perderisa keshtjelle krijojne te dy, ...i tullave eshte me i perqendruar ne details ndersa ai i keshtjelles ne the whole picture... dhe kemi keshtjella te ndryshme
Nje prej rere

Nje prej tulle

Nje prej guri

Varietet interesant jetesh

Details apo final results?

Faktikisht they all matter. Tek e fundit sa me me kujdes te studiosh apo punosh detajet aq me e bukur del teresia, si fustan me perla. ( Attention to details bring perfection)
...perfection then is boring e ska shume excitement...sounds like math

Ufff si jam...

__________________
always...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Zakonisht tek ditari nuk flitet per te diskutuar Hidhen zerat qe degjon brenda vetes.

Eshte pak a shume si nje film. Ti e shikon por nuk e diskuton me regjizorin. Merr vetem ate qe te duhet, po tu desh, po te la diçka Diçka qe mund te mbartesh me vete nje pasdite, nje tulle, apo nje gur ku hedh kemben.

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/06/2009
Vendbanimi: anywhere
Mesazhe: 618

ok... hemmm atehere mos e merr si diskutim, shikoje nga kendveshtrimi qe lexova dicka diku dhe dhe po e analizoj dhe nese te pelqen merri edhe ti nje gje asaj qe i kam shkruar une...fshije po deshe kete koment.

__________________
always...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar