Sara_Uk
Anetar i ri

Regjistruar: 13/01/2008
Vendbanimi: Londer_Uk
Mesazhe: 8
|
Ne ditet e mija pa ty e filloj kete leter me e shkruar per ty,me fjalet me te embla te zemres dhe shpirtit tim te lenduar.Ne keto qaste kur e shkruaj kete leter ndihem shume e emocionuar,me merzi ,pikellim,dhe vuajtje te pafund brenda zemres sime,dhe me lot te pandale ne syte e mi te permalluar per nje dashuri.Gezohem qe gjindesh shendosh e mire e poashtu kalon si eshte me mire ,sidoqofte jeta dhe realiteti vazhdojne, dora ime kurr nuk do te ndjej lodhje duke shkruar per ty,do te vazhdoj te shkruaj,do te vazhdoj te dua , dhe do te vazhdoj te shpresoj ne ty sepse shpresa kurr nuk vdes,nuk di cte them ,ndoshta e kam humbur rrugen time te jetes dhe gjindem ne rruge te gabuar por zoti me hapi kete rruge deri te zemra jote.Edhe pse kam nje ndenje deshperimi ne zemer te them te verteten se ti meriton gezimin,lumturine dhe gjitha te mirat e kesaj bote sepse djale si ti nuk gjindet ne kete bot
askundi,beso se nuk e kam lehte ta shkruaj tere kete leter por me detyron zemra te shkruaj dhe te nxjerr ate qe e kam ne brendesi te saj(zemres).
Kurr nuk do te mundem tia fal vetes nese diku gabova me ty e nuk po e di gje qe beri ndryshim te madh ne mes nesh,kurr nuk deshta te lendoj ty e as veten time ,gjithcka ndodhi pa planifikuar diten e mallkuar kur u dashurova ne ty,Heret e kam kuptuar se jam nje njeri i denuar nga zoti por arsyen e ketij denimi asnjehere nuk e kuptova,tash vazhdoj te qaj fatin tim qe shum e kerkova por kurr nuk e gjeta ,jetova me nje shprese te vdekur dhe ne shoqeri te enderrave,per kete pafatsi mbeta e vetmuar jeten pa ndale duke e mallkuar dhe veten e emerova ne baze te asaj qe mbeta,,Robi i Dashurise'',Kurr nuk deshta te gaboj e para zotit te jem nje mekatare kur e di se ne kete bote jam vetem nje kalimtare e rastit qe stacionin e fundit te jetes e kam ne
pragun e vdekjes per ne boten tjeter,asgje ne kete bote nuk eshte e perjetshme e as e pavdekshme.
Tash vazhdoj te qaj ditet e rinise qe me iken e kurr me skthehen prap,asnjehere ne jete nuk i deshta avanturat e as interesin,cdohere dashurova me shpirt e me zemer te paster,sado qe po mundohem si duket rruget tona nuk po takohen askund, se si ndihem une tani te tregon vete letra e shkruar,kurr nuk e kam menduar nje dashuri te tille qe te ben te vuash me mall ne heshtje ,te lendosh zemren a askujt mos ti tregosh,cdohere qe shkruaj per ty ndihem e priveligjuar dhe krenare kur e di faktin se ti e meriton kete,e meriton qe nje vajze si une te vdes per ty,kjo eshte nje ndenje qe shum me frikeson sepse e di cka dmth te dashuroj veq njera zemer,vetem zoti mund te dije se ku perfundon rruga e loteve te mi dhe e vuajtjeve te mia(nese ka perfundim diku),un kam besim tek zoti dhe jam e bindur se
kesaj radhe do te me ndihmoj,pa dashjen e tij as ne nuk do te ishim takuar,prej se te njoha ty jeta ime mori tjeter kahje dhe kuptim,kete e deshmojne edhe poezite e mia qe tash i shkruaj duke u frymezuar nga ti,Te mos harrojme se dashurine nuk e kemi obligim ndaj askujt,ajo ehte nje ndenje e zemres dhe e shpirtit,ndoshta une nuk e meritoj dashurine tende por nuk jam fajtore pse te dua shum,me vite te tera po jetoj me plage te pasheruara ne zemer,nese zoti e ka shkruar qe un perjete te vuaj per ty dhe dashurine tende,nese eshte shkruar qe kurr mos te takoj per te thene ne kater sy ate cka ndjej ne zemer per ty,nese eshte shkruar per ty te qaj e te vajtoj perjete do te pajtohem me kete fakt edhe pse shum e rende per mua mos harro kurr se deri ne vdekje vetem ty te DUA.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|