lule
at this moment in time...
Regjistruar: 27/10/2010
Vendbanimi: Dans tes rźves..
Mesazhe: 8269
|
 Vjehrra apo Nusja ?
Një ditë të bukur vere, vjerra i thotë nuses së te birit se do të ikte për disa ditë tek njerëzit e saj në qytetin tjatër, mbasi kishte pasë nënën e saj sëmurë.
E porositi të bënte kujdes me shtëpinë, fëmijët dhe bagëtinë deri sa të kthehej ajo., djali i asaj nëne dhe burri i nuses së re ndodhej në emigracion.
Pa merak nënë pa merak i tha ajo e qeshur dhe buzagaze, por nuk më thatë sa ditë do të rini aty tek njerëzit tuaj...? po ja moj bijë brënda javës do të vij domosdo !
Mirë nënë, udhë e mbarë të të jetë dhe jepu të fala e qofshin të shkuara.
Faleminderit bijë e nënës.
Nënës, kishte vite që i kishte vdekur buri të cilën e kishte lenë vetem me djalin që sot ishte bërë baba me femijë.
Ja po pregatitem dhe pas pak do të dal të pres autobuzin e linjës.
Nëna, kishte kohë që kish nuhatur qëndrimin e dobët moral të së resë së saj, fill sa ishte larguar i biri, por përpiqej të mbulonte gjithcka dhe nuk i interesonte ta ekspozonte nusen e djalit, pastaj prova të sakta nuk kishte dhe aqë më keq nuk mund të vërtetonte dot hilenë që nusja çdo ditë e mashtronte dhe shkonte tek jarani...një bashkëfshatar mik i familjes që shërbente dhe si dyqanxhiu i fshatit !
Veç pleqve skishte ngelur njeri, ishte i vetmi mashkull dyqanxhiu se të gjithë kishin emigruar jashtë.
Durimi i kishte humbur nënës aqë sa mund të plaste nuk duronte dot më, i vinte keq për të birin që ropatej në emigracion e kjo këtu e kishte mëndjen vetëm për seks.
Edhe fshati pëshpëriste për ndodhinë, këtë e dinte mirë nëna po kishte mbyllur sytë dhe bënte sikur nuk kuptonte, do ti vijë fundi ndonjëherë thoshte me vete të saj, po pse të bëhem unë sehirxheshë në këtë mesele më mirë tja them tim biri dyshimin që kam për të dhe pastaj të bëhet çtë bëhet me të !
Ai, le ta gjykojë si të kuptojë, por kështu nuk vazhdohet për çdo ditë në vakt dreke ajo do shkojë tek dyqanxhiu kur i gjithë fshati mer një sy gjumë në atë kohë e sidomos në këtë vapë koriku... çdreqin mund të bëjë me të veç dashuri ! Ai, beqar është vajti 45 vjeç dhe akoma nuk ka krijuar familje, po kjo qyqja që ka burrin edhe dy fëmijë ku e shpie mushka!
Perëndia i ka mbyllur sytë, është e ngrënë e pirë e veshur të gjitha të mirat i ka, detyrimisht do kërkojë atë që i dëshëron shpirti....eh çna bëri ky kurbeti i shkretë...! Ai, teloporitet e kjo...mëndjen fyçkë...nga njëra anë mirë bën ja dëshëron shpirti...!
Gjithsesi u nis nëna që në atë kohë sishte as pesedhjete e dy vjeçe një grua e bukur dhe e mbajtur mirë veshur e tëra pikë në të zeza !
Hypi në autobuz serioze e veshur mirë e bukur,me një çantë të vogël në dorë, me syza dielli të modës dhe zuri vënd në sedilen mbrapa, mbas shoferit.
U duhej gati tre orë udhë që zonja me të zeza të mbrinte ne qytet...!
Shoferi një djalë i ri reth te tridhjetë e pesave nuk e kishte parë më kurrën e kurrës këtë grua megjithse kishte disa vjet që bente këtë rrugë, as nëna nuk e kishte parë, ndoshta nuk kanë udhëtuar ndonjëherë tjatër bashkë se shoferat ndëroheshin një ditë po dhe një ditë jo.
Gjithsesi, zonja si një grua e ve që ishte mundohej që të shpëtonte syve të bukur të shoferit që shpesh në mënyrë tinzare dhe të etur kryqëzoheshin tek pasqyra në xham, nëna mendonte shumë gjëra dhe mosha e saj e frenonte dhe e bente më të kujdesshme, kurrë nuk ishte dëgjuar dhe do ti vinte keq ti hapej ndonjë nam...tani në moshën e tretë..
Kishte vite që burri i kishte vdekur dhe ajo,qëndroi per gjthe kohën me moral të lartë, asnjëherë nuk i shkonte ndër mënd të gjunjëzohej e të turpërohej në këtë moshë e aqë më tepër që ajo luftonte në heshtje nusen e djalit të vetëm që dridhte me kohë bishtin sa i biri ishte larguar në kurbet.
Sytë e shoferit nëpërmjet pasqyres e bezdisnin, ata sy e lodhën dhe e bënë të pa durushme qëndrimin në atë sedile. Në ndalesën e parë ju lut atij, të ndëronte vëndin se nuk ndjehesh mirë aty...shoferi me një sjellje model i thotë po zonjë me kënaqësi mund të uleni ku të doni, unë do flas me pasagjerin tjatër dhe ju të gjeni rehat tek vëndi tjatër !
Dhe ashtu bëri me të vërtetë, në atë kënd shoferi nuk mund ta shikonte më epshëm gruan zonjë dhe të bukur.
Zonja në anën tjatër kishte kthyer kokën nga dritarja dhe bluante me vete lloj lloj mendimesh...!
Nuk dinte se si dhe në çfarë mënyre ti paraqiste vetë të birit historinë e të shoqes së tij për qëndrimin moral të saj, por nga ana tjatër kurrë nuk donte që i biri të shkatërronte familjen e porsa ngritur me mundime...ishte vënë në dileme dhe po ndjente dicka përbrënda.
Ecte dhe nëpër tru përpiqej të shikonte sërish sytë e shoferit të cilët e ngacmuan shpirtërisht dhe e kthyen mbrapa në kohë...për çudi nga hutimi i çastit ajo nuk ishte më në gjëndje të përcaktonte as ngjyrën e syve të tij...dhe habitej pse e mundonte ky mendim ?
Priste instiktivisht momentin që të ndalonte makina ta shikonte sërish...shoferin dhe sytë e tij të bukur,kot vetëm për një kuriozitet se i vinte inat që nuk mbajti mënd se çngjyrë ishin ata, nga ana tjatër i vinte keq me veten e saj që mendonte të tilla budallallëqe që i krijoi kjo rrugë dhe ky çast.
U çorientua komplet, u shpërqëndrua dhe ndjeu një si zeval të brëndshëm, aqë sa e ndjeu veten që po i skuqeshin faqet dhe se një zjarrm i brënda gjoksit ja mundonte shpirtin...ndërkohë kuptoi se po i mereshin mentë.
Autobuzi vërrshëllente dhe ecte me shpejtësi, zogjte nëpër shtyllat e telefonit i dukeshin si të ngrirë, shtyllat ne vet-vete, i fluturonin si të mara, sfondi i gjelbërt anës rrugës po e vinte në gjumë, sytë po i mbylleshin ndërkohë që luftonte e përgjumur të zgjidhte enigmën se çfarë ngjyre kishin sytë e shoferit bukurosh... pyetje kjo që e frikoi thellë në shpirt !
Përpiqej ti jepte forca vetes dhe të largonte mendimin ndjellakeq, çi duhej një nëne të helmuar dhe një gruaje të nderuar dhe vejushë sytë e burrit të botës...kuptoi menjëherë se po sëmurej dhe po i rringjalleshin epshet e dikurshme dashurie...!
Se kuptonte se çndodhte me të!
E pamundur, nuk do tja lejonte kurrën e kurrë vetes, më mirë të mbytej se sa të ndodhte qoftë larg një gjë e tillë. E pa mundur !
Përpiqej të largonte nga mëndja të keqen e madhe që po e zinte, por ishte e pa mundur...diçka e brëndshme si thellë në shpirt i thoshte të kundërtën.
Lutej zotit në heshtje ta shpëtonte nga kjo e keqe...kujtonte djalin...që pabesisht nusja ja punonte mbas krahësh keqas, o zot sa e trazuar është kjo jetë ç bie sahati sbie viti.
E trubulluar dhe e pa përqëndruar komplet me lloj lloj mendimesh që i shfaqeshin te trazuara dhe e mundonin kërkonte të gjente rrugzgjidhje...!
Së fundi, zbritën në qytet. Nëna në të zeza ishte mjaft e trubulluar, shoferi si një djall i stërvitur në kësi punësh e psikologjisi prenë e tij që pat rënë në çark qysh kur ajo, kërkoi me këmbëngulje ndërimin e vëndeve, mbasi shoferi e besdistedhe e mundonte me kryqëzimin e syve të tij.
Zonjë, a mos jeni larg që nga stacioni, do kisha dëshirë tju shërbeja dhe tu çoja ku dëshëroni të veni ?
JO ! JO ! JO !
Ju Faleminderit, do ta bëj më këmbë këtë copë rrugë nuk është larg as njëzet minuta shtëpia...si të doni, do më pëlqente tju shërbeja, jeni një zonjë e bukur dhe mbi të gjitha e embël, së paku do isha i lumtur të pija një kafe me Ju.
Ike biri i nënës unë jam një grua e ve dhe besoj në moshën e nënës suaj, unë kam djalin sa Ty. Largoju Ju lutem pse më mundoni !
Dakort zonjë e nderuar, kurrë nuk kam qëllime djallëzore, ma thotë shpirti brënda që të jem afër jush...po deshe ma plotësoni dëshirën...pimë një kafe dhe më pas ose me taksi ose me autobuzin tim unë ju shpie ne destinacion...!
Më trubullove fare, të lutem, më more mëndte nuk e di se çdreqin kam me Ju, më besdise shumë me ata sytë e Tu të bukur, besomë kam nevojë të qetësohem .
Çishte ajo orë që u nisa...mallëkuar qoftë o zot ndjemë tha gruaja e trullosur.
Po, hajde ta pimë një kafe dhe do ju lutem shumë të më haroni...unë jam nëna juaj.
Faleminderit shumë, jeni me të vërtetë një zonjë e nderuar, një grua kapedane plot hijeshi dhe e fisme....!
Vetëm një kafe....po pa tjatër vetëm një kafe tha shoferi.
Eh nëna e shkretë ra në çark...mbas kafes një drekë e pasur duke rrëkëllyer edhe vere te kuqe Permetimë pas e pa veten në hotel...!
Shoferi e mori pushim te gjithë javën...ndërsa nusja më anë tjatër priste ditën kur do kthehej e vjehrra.
Nga Petraq J. Pali
__________________
"Tmerrohem kur e mendoj boten pa mua!!"--Jean-Paul Sartre
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|
27 Janar 2011 11:35
Forumi Horizont > Tema Shoqėrore > Diskutime Shoqėrore > Tema Shoqerore > Vjehrra apo Nusja ?
