Regjistruar: 19/11/2003
Vendbanimi: Moscow
Mesazhe: 4646

Dritëro Agolli

Dritëro Agolli lindi më 1931në Menkulas të Devollit.
Pasi mori mësimet e para në vendlindje, vazhdoi gjXmnazin e Gjirokastrës, një shkollë me mjaft traditë. Studimet e larta për letërsi i mbaroi në Petërburg. Punoi shumë kohë gazetar në gazetën e përditshme "Zëri i popullit", dhe për shumë vjet ka qenë Kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë.

Krijimtaria e tij letrare është mjaft e pasur në gjini e lloje të ndryshme: poezi, poema, tregime, novela, romane, drama, skenarë filmash etj. Është fitues i disa çmimeve dhe i nderimeve të tjera. Disa prej veprave më të rëndësishme të tij janë përkthyer në perëndim e në lindje.
Dritëro Agolli hyri që në fillim në letërsinë shqiptare (vitet'60) si një protagonist i saj, duke i ndryshuar përmasën e së ardhmes. Në veprën e Agollit e pa veten si protagonist bujku dhe bariu, fshatari dhe studenti, malësori dhe fusharaku. Agolli u bë poeti i tokës dhe i dashurisë për të, shkrimtari i filozofisë dhe i dhimbjes njerëzore. Vepra letrare e Dritëro Agollit krijoi traditën e re të letërsisë shqiptare. Ajo na bën të ndihemi me dinjitet përballë botës së madhe. Shkrimtar i madh i një "gjuhe të vogël", ai është po aq i dashur prej lexuesve bashkëkombas, sa dhe në metropolet e kulturës botërore. Dritëro Agolli dhe brezi i tij letrar (vitet '60) nuk u paraqitën me ndonjë poetikë të re, sido që u diskutua mjaft edhe për rimën dhe ritmin, për vargun e lirë dhe vargun e rregullt, për "rreptësinë" e poezisë. Më shumë përvoja e tij krijuese, bëri që të ndryshohej rrënjësisht tradita e vjershërimit shqip.
Dritëro Agolli u shfaq në letërsi si një autor me kërkesa të larta për poezinë. Ai synoi një poezi më të përveçme, me më shumë individualitet. Agolli krijoi poezinë e "un-it", përkundër poezisë së "ne-ve", që shkruhej "për të bashkuar masat".
Dritëro Agolli krijoi një model të ri vjershërimi në problematikë dhe në mjeshtërinë letrare, gërshetoi natyrshëm vlerat tradizionale të poezisë me mënyra të reja të shprehjes poetike. Thjeshtësia e komunikimit, mesazhet universale dhe shprehja e hapur e ndjeshmërisë janë shtyllat e forta ku mbështetet poezia e tij.
Në prozën e tij Agolli solli risi edhe në galerinë e personazheve të veta. Ata janë sa të çuditshëm aq dhe të zakonshëm, sa tragjikë aq edhe komikë, sa të thjeshtë aq edhe madhështorë. Frazeologjia e pasur popullore dhe filosofia jetësore e bëjnë përgjithësisht tërë veprën letrare të Agollit sot për sot ndër më të lexuarën

__________________
Poets were the first teachers of mankind. Horace

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 19/11/2003
Vendbanimi: Moscow
Mesazhe: 4646

Kesaj nate me hene te vjeshtes
Kesaj nate me hene te vjeshtes
Dola fushes te bredh kuturu.
Rete shtohen me vrap pa reshtur,
Hena duket aty-ketu.
Porsi vete mendimet e mia
Po me shtyhen nder mend me shpesh
dhe pas tyre gjithnje gjendesh ti
si kjo hene qe duket mes resh.
Hena shpejt do te zhduket dhe netet
do te mbeten pa te, kurse ti
ne enderrimet e mia pa jete
perendim s'do te kesh kurrsesi.

Dritero Agolli

__________________
Poets were the first teachers of mankind. Horace

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 07/11/2005
Vendbanimi: Atje ku njeriu nuk gjykohet nga antinjeriu, dmth nga "berishianet".
Mesazhe: 191

Eshte i mrekullueshem. Nuk e ka humbur aspak dialektin e "devollinjve qe lidhin gomarin mbrapsh".

Me ato rrudhat e tij hijeshumetreguese, me zerin tipik zemeror te ngrohte, me syzet e lezetshme dhe buzet qe e ruajne akoma freskine qe eres se Cangonjit, te ngjit pas vetes me fjalet e tij "te moshuara" qe kane ne veten e tyre kuptime jetesore, letrare dhe familjare.

Me tregoi nje histori.

E di se c'me tha? Kur isha rreth 14 vjec, me kishin ngelur syte tek vajza me e bukur e fshatit. E ndiqja kudo qe shkonte dhe dija se ne cfare orari ajo do te mbushte uje tek burimi i fshatit. Une, si djale i ri, i kisha premtuar vetes qe do e puthja se s'ben. E keshtu, ndersa ajo ishte duke mbushur uje, une, i emocionuar, i afrohem dhe perpiqem t'i flas, por nuk mundja.
Ne ato rrethana, u perpoqa qe ta puthja dhe mbylla syte. Por, per dreq, nga emocionet qe me kishin pushtuar te gjithin, ne vend qe t'i puthja faqen, e putha ne vesh, qe eshte afer faqes.

Megjithese puthja e tij nuk shkoi kot, sepse prape se prapi, puthi dicka, si djelmoshe i ri, ky njeri i vecante nuk do te linte pa shkruar dicka per kete vajze qe ia prishte gjumin e nates. Fatkeqesisht, une nuk kam me vete ndonje pjese te tij. Por, nga ana tjeter, mendoj se ishte mjaft argetues dhe interesant fakti qe servira me siper.

Shpresoj se te gjithe ju e pelqyet ate qe shkrova me lart.

Nqs keni dicka tjeter, do e lexoja me shume deshire.

Stanley.

__________________
+Anastasit, Fort te Hireshmit dhe Perendizgjedhurit, Mitropolit te Mitropolise se Shenjte te Tiranes, Durresit dhe Elbasanit, Detit, Perendimit dhe Gjithe Shqiperise. Atit dhe KryeBariut tone, te shumta i qofshin Vjetet. Amin.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar