Regjistruar: 10/10/2009
Vendbanimi: Pejė
Mesazhe: 42

1.Perse deshiron te vetflijohet poeti?Shenoni me (e vertet) dhe (fals)
per alternativat e meposhtme.
-Nuk e perballon dot dhimbjen _______
-Nga dashuria per njeriun _______
-Per shenjeterin e tij shpirtrore _______
-Nga deshira per lavdi _______
-Nga fanatizmi fetar ________

2.Meqenese kjo eshte vjersha e pare e Naimit e botuar ne shqip,cili eshte mesazhi qe u jep Naimi bashkaatdhetarve ne vargjet:

"Andaj po digjem si trimi
Se ma k'ënda t'u bëj mirë,
Te mos mbeti n'errësirë ..."

3.Ndaluni te nenteksti i vetflijimit.Akti i ndriqimit lidhet me qlirim energjie.Cilat jane :
-energjite shpirtrore
-energjite mendore

qe qliron poeti prej vetvetes?Plotesoni mendimin tuaj duke u ndalur edhe te vargu : "Dhe kurre s'dua te shuhem".
A e kundershton ai vargun e mesiperm : "Asnje qike te mos mbetem!"

4.Poezia eshte ndertuar ne formen e ligjerates oratorike.
Q'ndikim emocional ka ajo ne transmetimin e
-patosit qytetar
-frymes meditative
-notave didaktike?

5.Ndaluni ne simbolin e qiririt dhe te flutures.Q'kane te perbashket dhe ku ndryshojn ata nga njeri tjetri?

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 02/03/2006
Vendbanimi:
Mesazhe: 10184

1 ) Dashurine per njeriun

2) Mesazhi eshte qe te frymezoje popullin ne luften per clirimin kombetar per ti ndritur permes erresires qe ta nxjerre ne rrugen e dijes te perparimit te drites.

3) Per misionin qe i ka ngarkuar vetes ai do te kurseje asgje nga mendja dhe zemra e tij .Dashuria qe ka ai per njeriun e ben ate te digjet si qiriu dhe e shtyn deri ne flijim .

4)Frymes meditative

per cfare fluture behet fjale se spo e kuptoj ...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/10/2009
Vendbanimi: Pejė
Mesazhe: 42

faleminderit shum

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 27/11/2007
Vendbanimi: EU
Mesazhe: 8928

Shikoni me vemendje si e ka masakruar Robert Elise nje nga poemat me te bukura shqip

Une e quaj te turpshme qe dikush te demtoje, sidomos kete pjese. Ne perkthimin anglisht poezia e naimit humbet gjithshka. Nuk ka me ritem, nuk ka me rime, nuk ka asnje lloj metrike. Izometria e mrekullueshme e Naimit eshte shnderruar ne nje heterometri qe te shkakton nje kakofoni te tmerrshme sado me dashamirtesi qe ta lexosh kete perkthim.

Oh mountains of Albania
Oh mountains of Albania and you, oh trees so lofty,
Broad plains with all your flowers, day and night I contemplate you,
You highlands so exquisite, and you streams and rivers sparkling,
Oh peaks and promontories, and you slopes, cliffs, verdant forests,
Of the herds and flocks I'll sing out which you hold and which you nourish.
Oh you blessed, sacred places, you inspire and delight me!
         You, Albania, give me honour, and you name me as Albanian,
And my heart you have replenished both with ardour and desire.
         Albania! Oh my mother! Though in exile I am longing,
My heart has ne'er forgotten all the love you've given to me.
         When a lambkin from its flock strays and does hear its mother's bleating,
Once or twice it will give answer and will flee in her direction,
Were others, twenty-thirty fold, to block its path and scare it,
Despite its fright it would return, pass through them like an arrow,
Thus my wretched heart in exile, here in foreign land awaiting,
Hastens back unto that country, swift advancing and in longing.
         Where cold spring water bubbles and cool breezes blow in summer,
Where the foliage grows so fairly, where the flowers have such fragrance,
Where the shepherd plays his reed pipe to the grazing of the cattle,
Where the goats, their bells resounding, rest, yes 'tis the land I long for.
[excerpt from O Malet' e Shqipërisë, from the volume Bagëti e bujqësija, Bucharest 1886. Translated from the Albanian by Robert Elsie]
 
O malet' e Shqipërisë e ju o lisat' e gjatë!
Fushat e gjëra me lule, q'u kam ndër mënt dit' e natë!
Ju bregore bukuroshe e ju lumenjt' e kulluar!
Çuka, kodra, brinja, gërxhe dhe pylle të gjelbëruar!
Do të këndonj bagëtinë që mbani ju e ushqeni,
O vendëthit e bekuar, ju mëndjen ma dëfreni.

Ti Shqipëri, më ep nderë, më ep emrin shqipëtar,
Zëmrën ti ma gatove plot me dëshirë dhe me zjarr.

Shqipëri, o mëma ime, ndonëse jam i mërguar, 
Dashurinë tënde kurrë zemëra s'e ka harruar.

Kur dëgjon zëthin e s'ëmës qysh e le qengji kopenë,
Blegërin dy a tri herë edhe ikën e merr dhenë,
Edhe në i prefshin udhën njëzet a tridhjetë vetë,
E ta trëmbin, ajy s'kthehet, po shkon në mes si shigjetë,
Ashtu dhe zëmëra ime më le këtu tek jam mua,
Vjen me vrap e me dëshirë aty nër viset e tua.
Tek buron ujët e ftohtë edhe fryn veriu në verë,
Tek mbin lulja me gas shumë dhe me bukuri e m'erë,
Ku i fryn bariu xhurasë, tek kullosin bagëtija,
Ku mërzen cjapi me zile, atje i kam ment e mija.
Atje lint diell' i qeshur edhe hëna e gëzuar,
Fat' i bardh' e mirësija në atë vënt janë mbluar;
Nat'atje'shtë tjatrë natë edhe dita tjatër ditë,
Në pyjet' e gjelbëruar, atje rrinë perënditë.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar