amor alucius
Ennology
Regjistruar: 11/04/2003
Vendbanimi: city of the sin
Mesazhe: 7605
|
Ato njerez me te cilet une kam patur kontakt te cilet vuanin nga depresioni ishte pikerisht mungesa e dashurise qe i coi ne ate pike.Dhe jo mungesa e dashurise se prinderve ose te njerezve te afert por nga mungesa e nje te dashuri/dashure.Njerez kryesisht te heshtur te cilet ndienin nevojen te shpreheshin por qe ndrojtja ju ndalonte nje dicka te tille,dhe besoj qe zgjidhjen e shihnin ne nje raport intim me dike tjeter.Mendonin qe mund te hapeshin totalisht shpirterisht me dike qe i do,dikush qe mund ti vleresoje aftesite e tyre te pashprehura nga ndrojtja.Por,ngaqe s'arrinin te gjenin dike kalonin ne nje ndjenje pashprese etj.
Njera nga ato njohi dike pikerisht gjate nje faze mjaft te rende depresioni,dike qe une me plote goje mund ta quaj kriminel(qene ne burg disa here).Shihte ne te nje mbeshtetje shpirterore,dhe nuk arrinte te gjykonte kthjellet,thelle-thelle e ndiente qe dicka nuk shkonte ne ate njeri pasi nuk ju tregonte prinderve per te dhe as shoqerise(pervec meje dhe nje rrethi shume te ngushte tjeter) por serish vazhdonte.E kjo vetem per pak intimitet ne momente te tilla te veshtira.Per ne te tjeret ishte mjaft e qarte qe nje njeri i tille s'kishte cfare te donte nga kjo,njeri shume i thjeshte per gustot e tija etj.por hajde e beja kesaj te qarte.
(Me pas kjo u be me mire,e kaloi depresionin-ndoshta dhe fale kontributit te pamenduarte ketij-por vazhdon me ate vartesi ndaj tije)
__________________
I love him in the summer when it sizzles, I love him in the winter when it drizzles...
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|