Forumi Horizont Forumi Horizont > Shkenca > Mjekėsia > nje pjese nga mendja ime... Vlerėsimi i Temės: 2 votime, mesatarja 5.00.
Gjithsej 6 faqe: « 1 2 3 4 [5] 6 »   Tema e mėparshme   Tema Tjetėr
Autori
Titulli Hap njė temė tė re    Pėrgjigju brenda kėsaj teme
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

1 faqe e vetme

Bashkangjitje: Kliko pėr tė hapur kėtė file nė njė dritare tė re nature 25041953.pdf
Ky file ėshtė shkarkuar 16 herė.

ndonjehere mjafton 1 faqe e vetme per te bere histori

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 02 Dhjetor 2007 00:43
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

metoda e re e vizites...

Kamila ka pak kohe qe ka ardhur dhe ka qene mjaft e perfolur . Gjithsesi,kjo kohe ka qene e mjaftueshme qe te fillohet te flitet keq per te! Shpresohej se do ndryshonte gjithcka,por me sa duket kjo shprese duket se do mbetet nje iluzion…nje iluzione ndoshta per shkak se nuk diten ta prisnin! I nxituan teper dhe pasojat vihen re qarte fare tani!
Kamila nuk eshte femer por thjesht nje program kompjuteri dhe si per ta theksuar kete i kane shtuar edhe nje numer 3 pas, si per te thene qe 2 versionet e para te saj kane deshtuar! Ishte programuar per te qene sa me i kompletuar me detaje. Deri ketu duket se gjithcka eshte ne rregull por tek e sheh ne praktike kupton qe ata qe e kishin shpikur kishin menduar vetem per anen e programimit dhe jo shume per ate qe do perfaqsonte ky program ne klinike! ndoshta ajo qe duhet tu kerkohej (ose ndoshta qe kerkuar) ishte nje program i thjeshte qe te permblidhte informacionet ne menyren sa me te thjeshte! Ajo qe nuk kane kuptuar eshte qe nuk kemi te bejme me 1 ose 2 paciente por me shume se 700 te tille dhe koha eshte mjaft e limituar per ti hedhur te gjitha te dhenat ne ate bote plot me faqe e hapesira sic eshte kamila3! Sapo e hap si program, shtangesh ne ate qe gjen perpara…faqe e faqe ku duhet te manovrosh per te hedhur ne vendet e duhura gjerat qe te thote pacienti. Per disa eshte mjaft i nderlikuar,per disa te tjere nuk eshte i pershtatshem per qellimet qe ka!
Po pacienti nga ana e tij si ndihet? Para kamiles,pacienti fillon te ndihet ne siklet dhe kjo gje duket qarte!duket qarte tek ja ben pyetjen se si i duket kjo metode dhe te qendron me ndroje pa bere asnje koment ! Ka qene mesuar me pyetje te bera ne nje menyre tjeter kurse tani gjendet para nje programi i cili ka pyetjes statike dhe perpara nje mjeku i cili me teper shikon ekranin se sa fytyren e tij! Kjo gje duket sikur e largon dhe e shqeteson edhe me teper! Ku qendron avantazhi i nje programi te tille atehere ku ti qendron 15 min para nje ekrani kompjuteri per te bere ne fund 5 minuta mjekun? Disave kjo gje nuk u ben pershtypje sepse jane nga ata qe nuk jane te implikuar ne menyre direkte ne perdorimin e nje programi te tille! Jane nga ata qe gjerat u jane shpjeguar ne format ideale dhe i eshte thene qe kjo metode do zgjidhe gjithcka por nuk ja kane idene se cfare po ndodh me te!
Mund ta cilesoj nje hap te nxituar! Duhet te ishte pritur me teper dhe te parashikohej me me kujdes se cfare mund te ndodhte me kete metode te re,pamvaresisht se kjo gje ne boten klinike duhet te zere nje vend patjeter sepse keshtu kane ardhur kohet! Por ajo qe duhet te behet eshte qe te ndiqet ky evolucion duke menduar qe do sherbeje per te ndryshuar dicka ne te mire te pacientit!
Fazen e pare, kamila3 nuk e ka kaluar mire! tani mbetet vetem per tu pare se cdo te ndodhe ne te ardhmen…ndoshta do te kete nje kamila4 ne nje kohe te shkurter… ose ndoshta do rikthehet metoda e vjeter…

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 13 Janar 2008 00:14
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

Smile

nje dite si gjith te tjerat

Bashkangjitje: Kliko pėr tė hapur kėtė file nė njė dritare tė re paperino.jpg
Ky file ėshtė shkarkuar 91 herė.

te merresh me kalamaj,ka bukurine e vet dhe ne te njejten kohe veshtiresine e vet. kjo,sepse,per ta edhe vizita eshte pjese e lojes se tyre te perditshme dhe nuk duan tia dine se cfare po ndodh rreth e qark. nuk duan tia dine se per cilen arsye jane paraqitur ne ate vizite! e vetmja gje qe i sjell pak shqetesim kur futen ne ambulator eshte prezenca e infermierit me kemishen jeshile qe perkthyer ne gjuhen e tyre do te thote "nje qenie me age ne dore,gati per ti marre gjakun per analiza"
per sa i perket muhabeteve,nuk mund tu flasesh per Interin a per Milanin ose per filmin e fundit qe pe ne televizion ose kinema. maksimumi do fillosh ti permendesh personazhe di Goku,Gromits,Yugi-yo,Pokemonet. mund ti pyesesh se cilet personazhe u pelqen me shume,se deri ne ca pike ka mberrit Goku,a e mundi Marshinbun apo jo () e gjona te tilla. nga ana tjeter serioziteti i muhabetit ka kapur pikat me te larta me nje larmishmeri detajesh qe ne nje moment duhet tu besh prite nese shpreson qe brenda ores 2 te drekes se kthehesh ne shtepi (:p). sa per gocat mjafton tu permendesh Winks-et dhe gjeja e pare qe te pyesin eshte "cila nga Winks-et te pelqej"...pergjigja gjithmone eshte Flora,edhe pse nuk ja kam idene se kush eshte por te jeni te sigurte qe ka pelqimin e shumices se gocave te vogla .
ndoshta nje bisede e tille mund te duket si pakuptim,por eshte pika kyce per ta bere nje femije te filloje te kete besim tek ty,duke qene se do te duhet ta vizitosh.
e nese kjo pike nuk ka arritur qellimin e duhur,atehere mund te perdoren metoda te tjera si psh marreveshjet qe nese ti me le te degjoj zemren dhe mushkerite ty,une do te le te degjosh zemren dhe mushkerine time me fonendoskopin. me kete metode,mund te besh per vete edhe ate pjese te vogel kokefortesh per te cilet Goku ste kishte ndihmuar.

femija i rradhes ishte rreth 2 vjec.tip i qete.rrinte ul aty ne karrike e se ca luante neper duar. pasi ju be vizita dhe ju degjua kafazi i kraharorit,u ul serish dhe vazhdonte routinen e tij. ne ate moment i zune syte shkopat qe ulin gjuhen kur kerkon ti shohesh fytin dhe ne menyre istinktive zgjati doren dhe kerkoi te kapte nje. i dhashe 3 cope. nderkohe qe doktorresha fliste me te emen per dieten dhe problemet qe femija kishte ai fillonte shperndante shkopat,nje per mamim, nje per doktorreshen,nje per vete.pastaj i mblidhte serish. nje bote komplet me vehte nga ajo ku ndodhej.
ja mora njerin shkop dhe i vizatova nje yll,nje hene dhe diellin nga njera faqe e shkopit. pergjigja e tij? -prap! ne fund perfundova qe i bera nga 3 vizatime ne secilen ane te shkopave (jo per gjo,po kush te linte mo ),nder keto anije,avion,makine,topolinon,paperinon, nje peme etj...
pasi doktorresha perfundoi keshillat,me kerkoi ti shkruaja terapine ne kompjuter. nderkohe qe shkruaja shihja here pas here femijen qe i shkelqenin syte nga gezimi dhe i tregonte te emes,shkopat me vizatime siper. e ema qe i thonte "sa te bukuuuur. si thuhet ne keto raste?"
femija i vogel,u cua,beri xhiron rreth tavolines,erdhi me hodhi krahet ne qafe dhe me puthi ne faqe.une qe ngela sepse nuk e prisja.
"kjo eshte menyra e tij per te thene faleminderit" tha e ema!

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 18 Maj 2008 11:56
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

Angry

Per te mos harruar kurre

Ky shkrim eshte pergatitur per tu vendosur ne faqen MjekesiaSot por do doja qe te paraqitet ketu si fillim duke qene se kjo teme ka qene hapur e para mbi keto ngjarje:


Jam drejtor i departamentit te pediatrise ne Kliniken e Femijeve ne Sarajevo dhe president i Shoqates se Pediatreve te Bosnjes. Spitali yne i femijeve - spitali qendror pediatrik per Bosnjen dhe Herzegovinen - u shkaterrua bashke me Institutin e Obstretikes dhe Gjinekologjise. Ndodhi me 26 dhe 27 Maj, 1992, ne kete menyre.
Ne prill 1992, kur filloi lufta ne Sarajevo, ne degjonin me menyre te vazhdueshme granata dhe predha, dhe u veshtiresua menyra per te arritur spitalin tone. Kishte shume postblloqe. Mund ta benim duke u fshehur neper pemet dhe ndertesat qe ishin akoma ne kembe.

Ne Maj, situata u be edhe me e keqe. Ne vazhdonim te vinim ne pune çdo dite. Prinderit e pacienteve tane u frikesuan edhe me teper dhe mundoheshin te merrnin femijet ne shtepi kur edhe shtepite e tyre nuk ishin me te sigurta. Ne mes te majit, vetem femijet me te semure ishin akoma ne spitale.

Ne mengjesin e 26 majit, 1992, kisha shume veshtiresi te mberrija ne spital si pasoje e plumbave te snajperave dhe postblloqeve te shumte. Linja serbe atehere ishte vetem 50 metra nga spitali yne. Kur mberrita, gjeta stafin dhe pacientet si te ishin shume te lumtur dhe shume te frikesuar njekohesisht. Ata qe kishin pasur turnin nuk kishin mundur te iknin ne shtepi; ne total kishim gjashte infermiere dhe tre mjeke. Kontaktova komanden e mbrojtjes se territorit i cili na siguroi qe e konderonte te pamundur qe forcat Serbe te mund te bombardonin direkt mbi ne sepse e dinin qe ndertesa ishte spital, dhe se kishte femije ne te. Ai na tha te mos shqetesoheshim. Klinika jone nuk kishte mbrojtje per bombardimet.

Rreth ores 4, kuptuam qe spitali yne po bombardohej ne menyre direkte. Nuk donim ta besonim ne nje moment te pare kete gje. Vendosem menjehere qe duhet ta evakuonim duke qene se nuk kishte vend te sigurte per femijet tane. Spitali i Obstetrikes dhe Gjinekologjise ishte 100 metra nga ne, nje ndertese me e madhe dhe kishte nje strehe qe mund te perdornim. Nderkohe qe benim keto plane, u intensifikuan bombardimet. Forcat qe po na ndihmonin ishin disa persona qe ishin fqinj dhe disa te tjere qe kishin grate qe punonin ne spital.
Neonatologjia jone kishte 17 te sapolindur,shumica te lindur para kohe me prejardhje nga jasht Sarajevos. Per evakuimin e tyre, duhet ti largonim nga inkubatoret. Secili prej nesh mbante nga dy tre femije dhe vraponte drejt spitalit tjeter. Plumbat dhe predhat fluturonin rreth nesh nderkohe qe vraponim duke mbajtur femijet. Zhumra ishte shume e bezdisshme. Kur kishim evakuuar 33 femijet me te moshuar, ishim te lodhur. Ne kete pike, nuk mund te mbaja peshen e nje vajze 6 vjecare qe ishte e semure rende nga leuçemia. Ajo me pa me qetesi dhe me tha "Mos u merzit. Shkoj vete" dhe ashtu beri. Ne arritem te leviznim te gjithe pacientet tane ne strehen e spitalit te Obstetrikes dhe Gjinekologjise ku u bashkuam me pacientet e tyre (105 nena me femijet e tyre te sapolindur, 75 paciente gjinekologjike, dhe disa nena dhe femijet qe po strehoheshin aty) dhe 48 anetare te stafit. 5 minuta me vone nje granate ra mbi njesine tone te te sapolindurve dhe shkaterroi cdo inkubator dhe marre flake e gjithe njeria. Nese do kishim pritur edhe pak, femijet tane do perfundonin te djegur te gjalle.

Ne u mblodhem te gjithe ne strehen e Institutit te Obstetrikes, disa qindra njerez te mbledhur bashke: femijet te lindur para kohe qe nuk kishin oksigjen, femije te semure rende, prinder te bllokuar, dhe mjeke, infermiere dhe stafi. Se bashku u munduam te organizonim jeten ne ate strehe kur nuk kishte as drita, as uje, vetem disa qirinj. Vendi ishte pothuajse komplet i erret. Askush nuk ishte i pergatitur. Asnje nuk e priste kete.

Pak me vone, rreth ores 6 pasdite, filloi bombardimi i vendit ku je po strehoheshim. Tek strukeshim te gjithe ne strehe, mund te degjonim bombardimin e nderteses se ishte siper nesh. Kur kerkuam ndihme me ane te readios, mesuam qe katet po shembeshin njeri pas tjetrit siper nesh. Pacientet dhe nenat e tyre filluan te bertisnin dhe te qanin. Kjo vazhdoi per ore te tera, perjetesisht. Rreth ores 3 te mengjesit bombardimet sikur u pakesuan, por te gjithe qendronin te zgjuar dhe te frikesuar. Ne mengjes, bombardimet filluan serish, edhe pse me intensitet me te ulet. Nderkohe erdhen makina dhe ne i evakuam pacientet ne spitalin universitar 2 km me tej. Nerkohe qe largoheshim vazhdonin te na gjuanin; fatmiresisht askush prej nesh nuk u vra. Gjithsesi, duke qene se mungonin inkubatoret, i ngrohti dhe oksigjeni, nente nga te vegjlit tane vdiqen, tre te lindur para kohe nga Instituti i Obstetrikes dhe Gjinekologjise dhe gjashte nga Klinika jone e Femijeve.

Ne mberritem ne Spitalin Kosevo, ne nje zone qe na jepte te pakten nje vendqendrim. Disa dit me vone trasferuam edhe ato pak vegla pune qe nuk ishin shkaterruar nga klinika jone e femijeve. Gjithsesi, te gjitha dosjet e pacienteve tane ishin shkaterruar, 47 vjet pune.

Shtepia jone e re ishte projektuar per mjekesi berthamore; gjysma e nderteses nuk kishte drita ose dritare dhe ishte e erret per gjithe kohen. Gjithsesi, ne vazhduam te mbanim sherbimin hapur. Kemi punuar pa uje te pijshem ose nxehtesi. Spitali Kosevo po ashtu ishte bombarduar. Per kete arsye, mbajtem pacientet me te semure ne spital ndersa te tjeret i derguam ne shtepi. Gjithsesi, ne e dime qe ata qe jane ne shtepi, jetojne me veshtiresi, shumica prej tyre ne streha per dy vjet si cdokush tjeter ne Sarajevo.

Qe nga prilli 1994 bombardimet e Sarajeves jane ulur, edhe pse vazhdojne te gjuajne snaiperat. Ne kemi pasur pak uje dhe ndonjeher elektricitet. Ne vjeshte 1994, e gjithe Sarajevos, bashke me spitalin tone, ju nderpre uji, elektriciteti, gazi dhe telefonat. Rezervat e ushqimit tone ishin te pakta per shkak te bllokimeve te rrugeve te Sarajevos dhe ndalimi i fluturimeve si pasoje e gjuajtjeve kunder avioneve humanitare. Femijet tane jane edhe me teper te paushqyer dhe anemike. Ne ndihemi ne limit. Vijne me pune cdo dite te lodhur. Nuk kemi marre rroga qe nga fillimi i 1994. Ne kemi probleme jo vetem me femijet tane dhe me spitalet tane, por edhe me familjet tona.

Dhe akoma nuk e kuptojme si armet mund tu drejtohen nje spitali te femijeve dhe grave.

Fjale te metejshme
Nje dite e gjys pas shkrimit te ketij tregimi ne shtepine e vet ne Sarajevo ne shtator 1994, rifilluan bombardimet dhe Dr. Zecevic pesoi nje plage te rende ne gjoks ne anen e djathte. Ajo mbijetoi dy torakotomi dhe ju rikthye punen ne nentor 1994.

Nga nentor 1994 Klinika e Femijeve u zhvendos ne nje vend tjeter brenda Spitalit Kosevo. Vazhdojne mungesat e dritave, ujit, gazit, nxehtesise, ushqimit dhe rezervave. Kane vazhduar gjuajtjet e snaiperave kunder civileve dhe ne pranvere 1995 bombardimi i Sarajevos u be edhe me i rende. Ne dy jave e gjys te Qershor 1995, dy paciente ne kopeshtin e Spitalit Kosevo u vrane nga snaiperat, dy paciente u vrane gjate bombardimeve te kopshtit te semundjeve infektive dhe dy paciente te tjere qe po merrnin uje u vrane nga bombardimi i zones para spitalit.

Shkruajtur nga Ezma Zecevic Cermerlic , MD
Sarajevo, Bosnia-Herzegovina

JAMA Gusht 1995

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 22 Prill 2010 22:18
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
kurt
.........

Regjistruar: 29/12/2007
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 5021

e lexova deri ne fund me shume kureshtje NS-6 duke kujtuar se ishte nje histori e jotja personale, por megjithate, shume sad dhe interresante te rikujtosh maskrat e bosnjes...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 22 Prill 2010 23:16
kurt nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė kurt Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me kurt (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: kurt Shto kurt nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto kurt nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

Kapiteni

(Perkthyer nga shkrimi "Kra, Seigfried J. The Captain. JAMA 1993 ; 269 (15): 1934)

Pak vite me pare, mora nje telefonate nga nje prej pacienteve te mi qe dukej teper e shqetesuar.
"Babai ka dhimbje ne kraharor. E di qe po i vjen nje atak kardiak. Refuzon te shkoje ne spital. Cfare duhet te bej?"
"Nese refuzon eshte e drejta e tij" ju pergjigja, " por me lini te flas me te".
Nje ze i ashper u degjua ne linje "Doktorr,sme bind dot, mos u lodh kot. Shko e luaj golf"


Injorova frazen e fundit. "Nuk dua te te bind z.Ripchen. Thjesht per kuriozitet, çfare pune ben?"
"Cfare pune bej? Doktorr, jam kapiten porti...nese e ke parasysh ça jom tu thon"
"Kapiten, e di se cfare eshte nje kapiten porti. Kam qene ne det". Ai qendroi ne heshtje dhe vazhdova " Kam qene detar tregtar, Kapiten, para shume kohesh".
"Me te vertete?" ma ktheu.
"Po. Ke degjuar ndonjehere per Mankato Victory?"
"Mankato!" bertiti ai. " ka qene anija ime! Ta ka thon goca ime ty. Dije qe ska per te funksionu. Nuk shkoj ne spital dhe nuk vi as ne zyren tuaj"
"Mire, kapiten Ripchen, une kam qene tek Mankato dhe ju duhet te vini ketu per te gjetur se çfare beja une ne anijen Victory"

Edhe sot se di pse e pyeta ate njeri nese kishte degjuar ndonjehere per Mankato Victory. Kishte qene shume kohe perpara kur punoja per Marine State, nje kompani qe trasportonte ngarkesa nga Islanda, Wellsi dhe Hamburgu, Gjermani mbi ato anije te vjetra te luftes se dyte boterore, Victory dhe Liberty.
"Shif, robo, do vi ne zyren tende," tha ai, " po do jete mire per ty te me thuash te verteten. Perpara se te largohem, me thuaj, si e kishte emrin operatori i radios tek Mankato?"
" 'Sparky' e kishte emrin"
"Ne i quanim te gjithe 'Sparky' " ma ktheu. "Ca paraqitje kishte?"
"Sparky? Kishte floke te kuq dhe nje sy xhami, dhe ishte nga Finlanda"
"Per ça te ze be!" thirri me te madhe. "Sparky kishte floke te kuq dhe nje sy xhami. Ne cilin vit ishit ne Mankato"?
"1953 deri ne 1954," ju pergjigja.
"Nga u nis anija?" me pyeti.
"Nga porti i vjeter i Brooklyn Navy. Per arsye sigurie, mund te hipnim vetem duke marre nje terheqese anijesh. Duhet te ngjiteshim nga nje shkalle e Xhakobit per te hipur ne bord. Brooklyn ka qene nje port anijesh i rendesishem ku anijet dilnin me tanke dhe makina."
" E vertete. Cfare ishit ju, nje agjent i sigurimit?" me pyeti.
"Kete nuk ta them nese nuk lejoni ndokend qe tu vizitoje " kembengula. "Kapiten, a keni akoma dhimbje ne kraharor?"
"Skam me. Jam mire fare"
"Degjo, kapiten, shko ne spitalin me te afert atje. Nuk ke nevoje te vish ketu"
"Nuk me bind dot qe te shkoj ne spital. Atehere, meqe ke qene ne Mankato ne vitin 1953," vazhdoi, "me thuaj ku ishim ne nentor te atij viti."
"Ne Detin e Veriut, " i thashe, "lame Islanden ne mes te nje stuhie. Anija gati u nda ne dysh, dhe humbem nje pjese te ngarkeses"
"Ti ka thon goca ime keto. Duhet ti kete tregu te gjitha detajet."
"Jo, zoteri. Ne fakt, njeri nga burrat ishte plagosur aq keq sa qe ndryshuam rrugen per ne Groenland, " i thashe. " ishte inxhenjeri juaj i pare, Robert filani."
"Robert McCormick," plotesoi ai. " m'prit se erdha. Duhet te te shof, por nuk mendoj se do me bindesh te shkoj ne spital."

U bene me se 30 vjet qe kur e kisha pare per here te fundit. Ishte i gjate siç e mbaja mend dhe me pamje bindese. Vishte nje kapele qe mund ta bleje vetem ne Bremerhaven, Gjermani, te dekoruar me disa gjilpera te vogla qe tregonin te gjitha portet qe kishte vizituar. Ai sigurisht qe nuk me njohu tek sillej verdalle meje duke me pare lart e poshte. Dukej njelloj perveç fytyres me rrudha dhe flokeve gri. Me kujtonte aktorin Raymond Massey.
Pasi erdhi verdalle 3 here, rreshqiti dhe ra perdhe, u ula te vizitoj. Zemra e tij rrihte shume shpejt dhe presioni i gjakut ishte shume i larte. Thirra nje ambulance.
" Jam ne rregull, Dok, " me peshperiti, "thjesht pak i dobet. Besoj se do shkoj ne spitalin tuaj per disa dite." Heshti nje moment. " Por vetem nese ti kujdesesh per mua."
Edhe pse kisha vite praktike dhe kisha marre pjese ne ndihmen e qindra personave me infarkt te miokardit, e pritura e ambulances tek qendroja mbi nje pacient kishte gjithmone te njejten efekt tmerrues qe ka pasur heren e pare qe me ka ndodh.
"Mos u tremb, Dok" tha Kapiteni." ky kale i vjeter ska per te vdek ne zyren tuaj. Thjesht kujdesuni per mua."

Sigurisht qe u kujdesa per te. Cdo dite, ne njesine koronare te ndihmes, flisnim bashke. Folem per ditet ne det, ne Islande dhe per Reykjavikun. Kujtuam grate e bukura Nordike, aq te gjata dhe aq terheqese...qe rezufuan te benin ndonje gje me ne. Dhe per notin ne pishinat e ngrohura nga gaizerat, te ndertuar nga Nazistet para luftes.
Beme shaka per lojrat e pokerit qe luanim ne anije. Luanim mbi mbulesat e lagura te tavolinave ne menyre qe te mos na iknin letrat nderkohe qe Deti i Veriut perplasej mbi anijen tone pa meshire. Kapiteni gezohej per vizitat e mija ashtu si edhe une.

Edhe pse flisnim gjate , çdo dite ai kercenonte se do firmoste dhe do dilte nga spitali por kisha akoma nje leter pa luajtur.

"Cfare beje ne anijen time," vazhdonte te me pyeste, " perveç se te fitoje ne poker?"

"Nese qendron deri ne fund, te jap fjalen qe do ta them. Nese largohesh para se te jesh mire, nuk do ta marresh vesh kurre."

Ai mbijetoi nga infarkti i miokardit dhe me pas ju nenshtrua nje nderhyrje bypassi koronar. Diten kur do te dilte, me tha, " atehere, Dok, do me thuash çfare beje ne anijen time?"

"Kapiten, isha nje detar i zoti, por duke qene se kisha mbaruar shkollen paramjekesore, vendoset te me benit ndihmes farmacist"

Nje vit me vone, kapiten Ripchen me dergoi nje foto te Mankato Victory, asaj anije te vjeter transporti te luftes se dyte boterore, te cilen e vara afer tavolines si kujtim per ato dite mbreselenese ne det.

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 04 Nëntor 2010 22:56
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
AngelDevil
Shejtone

Regjistruar: 02/05/2009
Vendbanimi:
Mesazhe: 14611

Re: Kapiteni

Citim:
Po citoj ato që tha NS-6
(Perkthyer nga shkrimi "Kra, Seigfried J. The Captain. JAMA 1993 ; 269 (15): 1934)

Pak vite me pare, mora nje telefonate nga nje prej pacienteve te mi qe dukej teper e shqetesuar.
"Babai ka dhimbje ne kraharor. E di qe po i vjen nje atak kardiak. Refuzon te shkoje ne spital. Cfare duhet te bej?"
"Nese refuzon eshte e drejta e tij" ju pergjigja, " por me lini te flas me te".
Nje ze i ashper u degjua ne linje "Doktorr,sme bind dot, mos u lodh kot. Shko e luaj golf"


Injorova frazen e fundit. "Nuk dua te te bind z.Ripchen. Thjesht per kuriozitet, çfare pune ben?"
"Cfare pune bej? Doktorr, jam kapiten porti...nese e ke parasysh ça jom tu thon"
"Kapiten, e di se cfare eshte nje kapiten porti. Kam qene ne det". Ai qendroi ne heshtje dhe vazhdova " Kam qene detar tregtar, Kapiten, para shume kohesh".
"Me te vertete?" ma ktheu.
"Po. Ke degjuar ndonjehere per Mankato Victory?"
"Mankato!" bertiti ai. " ka qene anija ime! Ta ka thon goca ime ty. Dije qe ska per te funksionu. Nuk shkoj ne spital dhe nuk vi as ne zyren tuaj"
"Mire, kapiten Ripchen, une kam qene tek Mankato dhe ju duhet te vini ketu per te gjetur se çfare beja une ne anijen Victory"

Edhe sot se di pse e pyeta ate njeri nese kishte degjuar ndonjehere per Mankato Victory. Kishte qene shume kohe perpara kur punoja per Marine State, nje kompani qe trasportonte ngarkesa nga Islanda, Wellsi dhe Hamburgu, Gjermani mbi ato anije te vjetra te luftes se dyte boterore, Victory dhe Liberty.
"Shif, robo, do vi ne zyren tende," tha ai, " po do jete mire per ty te me thuash te verteten. Perpara se te largohem, me thuaj, si e kishte emrin operatori i radios tek Mankato?"
" 'Sparky' e kishte emrin"
"Ne i quanim te gjithe 'Sparky' " ma ktheu. "Ca paraqitje kishte?"
"Sparky? Kishte floke te kuq dhe nje sy xhami, dhe ishte nga Finlanda"
"Per ça te ze be!" thirri me te madhe. "Sparky kishte floke te kuq dhe nje sy xhami. Ne cilin vit ishit ne Mankato"?
"1953 deri ne 1954," ju pergjigja.
"Nga u nis anija?" me pyeti.
"Nga porti i vjeter i Brooklyn Navy. Per arsye sigurie, mund te hipnim vetem duke marre nje terheqese anijesh. Duhet te ngjiteshim nga nje shkalle e Xhakobit per te hipur ne bord. Brooklyn ka qene nje port anijesh i rendesishem ku anijet dilnin me tanke dhe makina."
" E vertete. Cfare ishit ju, nje agjent i sigurimit?" me pyeti.
"Kete nuk ta them nese nuk lejoni ndokend qe tu vizitoje " kembengula. "Kapiten, a keni akoma dhimbje ne kraharor?"
"Skam me. Jam mire fare"
"Degjo, kapiten, shko ne spitalin me te afert atje. Nuk ke nevoje te vish ketu"
"Nuk me bind dot qe te shkoj ne spital. Atehere, meqe ke qene ne Mankato ne vitin 1953," vazhdoi, "me thuaj ku ishim ne nentor te atij viti."
"Ne Detin e Veriut, " i thashe, "lame Islanden ne mes te nje stuhie. Anija gati u nda ne dysh, dhe humbem nje pjese te ngarkeses"
"Ti ka thon goca ime keto. Duhet ti kete tregu te gjitha detajet."
"Jo, zoteri. Ne fakt, njeri nga burrat ishte plagosur aq keq sa qe ndryshuam rrugen per ne Groenland, " i thashe. " ishte inxhenjeri juaj i pare, Robert filani."
"Robert McCormick," plotesoi ai. " m'prit se erdha. Duhet te te shof, por nuk mendoj se do me bindesh te shkoj ne spital."

U bene me se 30 vjet qe kur e kisha pare per here te fundit. Ishte i gjate siç e mbaja mend dhe me pamje bindese. Vishte nje kapele qe mund ta bleje vetem ne Bremerhaven, Gjermani, te dekoruar me disa gjilpera te vogla qe tregonin te gjitha portet qe kishte vizituar. Ai sigurisht qe nuk me njohu tek sillej verdalle meje duke me pare lart e poshte. Dukej njelloj perveç fytyres me rrudha dhe flokeve gri. Me kujtonte aktorin Raymond Massey.
Pasi erdhi verdalle 3 here, rreshqiti dhe ra perdhe, u ula te vizitoj. Zemra e tij rrihte shume shpejt dhe presioni i gjakut ishte shume i larte. Thirra nje ambulance.
" Jam ne rregull, Dok, " me peshperiti, "thjesht pak i dobet. Besoj se do shkoj ne spitalin tuaj per disa dite." Heshti nje moment. " Por vetem nese ti kujdesesh per mua."
Edhe pse kisha vite praktike dhe kisha marre pjese ne ndihmen e qindra personave me infarkt te miokardit, e pritura e ambulances tek qendroja mbi nje pacient kishte gjithmone te njejten efekt tmerrues qe ka pasur heren e pare qe me ka ndodh.
"Mos u tremb, Dok" tha Kapiteni." ky kale i vjeter ska per te vdek ne zyren tuaj. Thjesht kujdesuni per mua."

Sigurisht qe u kujdesa per te. Cdo dite, ne njesine koronare te ndihmes, flisnim bashke. Folem per ditet ne det, ne Islande dhe per Reykjavikun. Kujtuam grate e bukura Nordike, aq te gjata dhe aq terheqese...qe rezufuan te benin ndonje gje me ne. Dhe per notin ne pishinat e ngrohura nga gaizerat, te ndertuar nga Nazistet para luftes.
Beme shaka per lojrat e pokerit qe luanim ne anije. Luanim mbi mbulesat e lagura te tavolinave ne menyre qe te mos na iknin letrat nderkohe qe Deti i Veriut perplasej mbi anijen tone pa meshire. Kapiteni gezohej per vizitat e mija ashtu si edhe une.

Edhe pse flisnim gjate , çdo dite ai kercenonte se do firmoste dhe do dilte nga spitali por kisha akoma nje leter pa luajtur.

"Cfare beje ne anijen time," vazhdonte te me pyeste, " perveç se te fitoje ne poker?"

"Nese qendron deri ne fund, te jap fjalen qe do ta them. Nese largohesh para se te jesh mire, nuk do ta marresh vesh kurre."

Ai mbijetoi nga infarkti i miokardit dhe me pas ju nenshtrua nje nderhyrje bypassi koronar. Diten kur do te dilte, me tha, " atehere, Dok, do me thuash çfare beje ne anijen time?"

"Kapiten, isha nje detar i zoti, por duke qene se kisha mbaruar shkollen paramjekesore, vendoset te me benit ndihmes farmacist"

Nje vit me vone, kapiten Ripchen me dergoi nje foto te Mankato Victory, asaj anije te vjeter transporti te luftes se dyte boterore, te cilen e vara afer tavolines si kujtim per ato dite mbreselenese ne det.



Me kenaqi kjo, ishalla e lexojne keta doktoret shqiptare.

__________________
.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 05 Nëntor 2010 20:38
AngelDevil  nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė AngelDevil Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me AngelDevil  (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: AngelDevil Shto AngelDevil  nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto AngelDevil  nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

Tek Po shkruaj keto fjale jam ulur ne sallen e pritjes se Kirurgjise tek Po pres qe pacientja te mbaroje bronkoskopine qe kishte ne program. Nuk u futa brenda ndoshta per te shmang ate karakterin qe paraqesin kirurget kur ndokush nga fusha e klinikes paraqitet ne "zonen" e tyre. Dhe kjo gje duket se u mesohet edhe studenteve qe ne momentin kur shkelin kembe ne ate zone. Eshte nje tentative me treguar nje fare supremacie, dicka qe nuk ka nje rendesi te vecante ne punen qe ben por thjesht per te shfaqur pozicionin qe kane dhe per te ruajtur integritetin e atij pozicioni.
Tek hedh syte here pas here brenda, ajo qe te bie ne sy jane disa figura qe nuk orientohen dot ne ate ambient. Jane studente. I njeh menjehere sepse te kujtojne momente qe ke kaluar ne te shkuaren. kerkojne "te zhvasin" ndonje gje nga ajo praktike qe shohin por qe ne sallen e operacionit eshte mjaft e veshtire. Do donin te kuptonin se ku dallohen ato ene gjaku qe neper libra i kane pare me ngjyra dhe te dallueshme nga organet perreth. Nuk Po them te prekin mjetet e operacionit sepse ato jane pothuajse te paaritshme edhe nga specializandet vete. Ne ditet e sotme rrezikon te kalosh vitet e specializimit ne kirurgji duke mbajtur hekurat nderkohe qe kirurgu me i vjeter punon...e nese nuk arrin te marresh esperience ne kete periudhe me vone behet mjaft e veshtire...eshte shume ndryshe nga fusha e klinikes ku gjithsesi praktika fitohet edhe me sy.

Ok, pritjes time Po i vjen fundi dhe me duhet te kthehem ne boten time...nuk e mohoj qe ndjej nje fare lirimi

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 10 Mars 2011 09:53
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Ar
Rayo de luz

Regjistruar: 28/02/2011
Vendbanimi: In my place!
Mesazhe: 8

Citim:
Po citoj ato që tha NS-6
Tek Po shkruaj keto fjale jam ulur ne sallen e pritjes se Kirurgjise tek Po pres qe pacientja te mbaroje bronkoskopine qe kishte ne program. Nuk u futa brenda ndoshta per te shmang ate karakterin qe paraqesin kirurget kur ndokush nga fusha e klinikes paraqitet ne "zonen" e tyre. Dhe kjo gje duket se u mesohet edhe studenteve qe ne momentin kur shkelin kembe ne ate zone. Eshte nje tentative me treguar nje fare supremacie, dicka qe nuk ka nje rendesi te vecante ne punen qe ben por thjesht per te shfaqur pozicionin qe kane dhe per te ruajtur integritetin e atij pozicioni.
Tek hedh syte here pas here brenda, ajo qe te bie ne sy jane disa figura qe nuk orientohen dot ne ate ambient. Jane studente. I njeh menjehere sepse te kujtojne momente qe ke kaluar ne te shkuaren. kerkojne "te zhvasin" ndonje gje nga ajo praktike qe shohin por qe ne sallen e operacionit eshte mjaft e veshtire. Do donin te kuptonin se ku dallohen ato ene gjaku qe neper libra i kane pare me ngjyra dhe te dallueshme nga organet perreth. Nuk Po them te prekin mjetet e operacionit sepse ato jane pothuajse te paaritshme edhe nga specializandet vete. Ne ditet e sotme rrezikon te kalosh vitet e specializimit ne kirurgji duke mbajtur hekurat nderkohe qe kirurgu me i vjeter punon...e nese nuk arrin te marresh esperience ne kete periudhe me vone behet mjaft e veshtire...eshte shume ndryshe nga fusha e klinikes ku gjithsesi praktika fitohet edhe me sy.

Ok, pritjes time Po i vjen fundi dhe me duhet te kthehem ne boten time...nuk e mohoj qe ndjej nje fare lirimi



__________________
Be yourself ! Be you !

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 03 Prill 2011 15:09
Ar nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Ar Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Ar (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: Ar Shto Ar nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Ar nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
ColdFire
Veteran ne forum

Regjistruar: 15/11/2008
Vendbanimi: New York
Mesazhe: 911

"Pse s'iken? S'je e lodhur?" me tha Nava nje praktikante indiane ( nga tjeter?) "Jo, do rri" ja ktheva, "Dr. F..... ka nje THR revision sot. Nuk e kam vezhguar asnjehere ne OR, thashe te perfitoj nga rasti".
"Oh, ai eshte komplet i cmendur. Ka nerva dhe ne b*th. Good luck!" me uroi Nava duke buzeqeshur me ironi. E dija, ja kisha friken atij, por i dhashe vetes kurajo se cuditerisht kish nje emer te mire. Sigurisht BOARD CERTIFIED SPECIALIST dhe DIPLOMAT of ORTHOPEADIC SURGEONS kishin dicka te benin me kredibilitetin e tij sidoqofte pa perparsen e bardhe nuk vlente asnje penny! Jashte OR vura re dy residentet e tij dhe e kuptova qe do isha e tepert ne salle, por isha e parapergatitur. Fundja c'mund te ndodhte? E shumta do me nxirrte jashte! U futa ne salle e heshtur dhe gjeta nje vend qe mos te isha neper kembe. Pacienti nje burre mbi 80 vjec ishte akoma zgjuar. Frika ishte shkruar ne fytyren dyll te verdhe. Ndiqte me sy c'do levizje nervoze te infermieres ndihmese qe perplaste veglat mbi tavoline dhe murmuriste "Pse Dr. F? C'me duhej mua turni i pare? Pse e nderova?" Anesthisiologu e shikonte dhe qeshte. Dy residentet personale te doktorit filluan pergatitjen e pacientit. Une s'dija c'te beja. Te ndihmoja? Nuk e kisha marre akoma OK nga ai. Ai po vonohej. Pacienti akoma zgjuar po terrorizohej. I ngula syte tek anesthisiologu, pa mundur ti thosha :"Ja more shpirtin. Vije ne gjume!" Ai sikur me lexoi mendimet dhe me se fundi ju prezantua:
-Hello, une jam Dr. S anesthisiologu. Une jam doktori i mire. Ai qe te con ne vende te bukura. Ku do te shkosh sot?,- perfundoi me nje buzeqeshje te shpifur.
- ne Poloni,- tha plaku me nje ze te mekur.
-Oh, po pse ne Poloni? Apo mos je polish?,- vazhdoi duke i shkelur syrin praktikantes, por arroganca e tij s'morri pergjigje. Plaku kishte fjetur. Me se fundi Ai erdhi. Me pa gjithe inat dhe i bertiti infermieres:
- Pse kemi shume residente ketu? S'mbaj dot pergjegjsi per te gjithe!
- E mora iniciativen sepse kisha shume deshire t'ju vezhgoja njehere Dr. F, - ja ktheva une pa lene infermieren, qe u tha goja nga frika, te pergjigjej. Kisha menduar te shtoja se nqs ishte problem do largohesha, por nuk e zgjata. Kishte nje veshtrim te akullt por e kuptova qe ego e tij u "ushqye" disi dhe u zbut per momentin. "Parajsa" zgjati shume pak. Filloi te bertiste. Asgje nuk ishte ne rregull. Nuk la asnje dhe asgje pa share. Nuk mundesha ti shikoja fytyren. E dija qe do humbisja durimin, do dilja nga salla dhe do humbisja gjitheshka. Vendosa te fokusohem tek duart e tij te trasha te mbytura ne gjak qe ashtu ne menyre te pakujdesur perpiqeshin te nxirrnin nga vendi koken prostetike te femur nga legeni i pacientit. "Si mundet?" mendoja. "Si munded te jete aq nervoz dhe te vazhdoje te operoje ne keto kushte? Po sikur te bej ndonje gafe ne nevrik e siper?" Nuk mbaj mend sesi u zgjova nga keto mendime kur degjoj: "F*******CK"! Ishte ai. Kishte thyer pjeses e protezes qe ngulej brenda ne femur. E trembur shikoj koken e femur ne doren e tij qe e fluturon me inat ne anen tjeter te salles duke bertitur. Te gjithe ja kishin fajin, por me shume radiologu. Sigurisht! Filmat nuk "tregonin ekzaktesisht" sesa e madhe ishte proteza dhe deri ku arinte ne kocke. Pas tre oresh asgje nuk kishte filluar e jo te mendonim te perfundonim ne oren e 4-rt, sic i kishim premtuar familjes qe priste jashte. Pas 7 oresh pacienti kishte nje proteze te re dhe nje thyerje extra te kockes se kofshes si pasoje e gabimit te DIPLOMATIT. S'jam e sigurt sesi eshte shpjeguar, nese eshte shpjeguar tek pacienti, por jam shume kurioze ta di. E shikoj te nxituar neper korridoret e bardhe dhe normalisht nuk pres te me pershendesi, edhe pse une duhet. Ne fund ai ka BOARD CERTIFIED, une jo. Nese do e kem nje dite une edhe shume te tjere si une, varet....varet gjitheshka nga ky kasap.

__________________
Frankly my darling , I don't give a damn!

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 15 Gusht 2011 04:30
ColdFire nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė ColdFire Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me ColdFire (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: ColdFire Shto ColdFire nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto ColdFire nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Ora tani: 18:42 Hap njė temė tė re    Pėrgjigju brenda kėsaj teme
Gjithsej 6 faqe: « 1 2 3 4 [5] 6 »   Tema e mėparshme   Tema Tjetėr

Forumi Horizont Forumi Horizont > Shkenca > Mjekėsia > nje pjese nga mendja ime...

Pėrgatit Kėtė Faqe Pėr Printim | Dėrgoje Me Email | Abonohu Nė Kėtė Temė

Vlerėso kėtė temė:

Mundėsitė e Nėn-Forumit:
Nuk mund tė hapni tema
Nuk mund ti pėrgjigjeni temave
Nuk mund tė bashkangjisni file
Nuk mund tė modifikoni mesazhin tuaj
Kodet HTML lejohen
Kodet speciale lejohen
Ikonat lejohen
Kodet [IMG] lejohen
 

 

Kliko pėr tu larguar nese je identifikuar
Powered by: vBulletin © Jelsoft Enterprises Limited.
Materialet qė gjenden tek Forumi Horizont janė kontribut i vizitorėve. Jeni tė lutur tė mos i kopjoni por ti bėni link adresėn ku ndodhen.