ArcAngel
Anetar i ri
Regjistruar: 05/02/2005
Vendbanimi: Tirane
Mesazhe: 2
|
Ky eshte fundi ivertete per te riun
Buze trotuarit te ftohte ne gjurmet e nje meditimi...
O hene qe ri ne qiellin e erret. Mos be indiferenten tani gjithcka tenden e di, midis ne te dyve nuk mund te kete me sekrete.
Te kam zgjatur doren per te te prekur, por ti largohesh, perse?
Ske besim tek mua apo ske besim tek qenia ime?
Ti dhe une kemi shume te perbashketa, mund te jemi shok shume te mire, une jam vetmia jote dhe ti je e imja,une leviz ne nje bote qe kufijte i ka te percaktuar, ndersa ti, ti i perket universales pa kufij.
Te te tregohem i sinqerte , me pelqen shoqeria jote pasi ti nuk ke miq te tjere, ty ste do njeri ashtu si dhe mua.
Une dhe ti zbresim ne te njejtat shkalle per te aritur ne te njejtin perfundim.
Dhe e di se cila eshte me e bukura, he... se keto shkalle nuk kane perfundim.
Ti ju flet yjeve, qe ta kthejne koken e te te shohin sa e bukur qe je por ata bejne indiferentet dhe te lene ne vetmi. E ti nga kjo zverdhesh gjithmone e me shume, te semure vetmia.
Ajo drite qe te gjithe kujtojne se eshte e diellit, te perket ty dhe une e ndjej ne thellesi.
Ashtu si ty edhe une ju flas njerezveā¦
Askush sme degjon, vecse me quajne te cmendur per hapat qe hedh. Une cdo dite tretem me kete vetmi ne mes te shoqerise.
Ka nje gje tjeter perse e dua shoqerine tende, dua qe te dy bashke ti tregojme universit se jemi dikush.
Ajo hije e zese qe gjithmone na qendron perpara qe leviz dhe me hapat tona, nuk na perket.
Te dyve o hene na mungon dashuria, megjithese duam nuk ka dike te na doje, gjithcka eshte si ceshtje kendveshtrimesh.
O hene per mijra vjet une kam qene nje yll qe te kam dashuruar por qe gjithmone perpara kisha nje barriere vrimash te zeza qe me pengonin te te flisja.
Sot me shume se kurre je me e bukura, je e vetmja qe po ma ben qejfin dhe po ma largon hijen e zese qe dielli e ruan gjithmone para meje.
Nuk di pse asnjehere nuk ndihem i qete, gjtihcka patjeter me shqeteson, ekziston dikush qe i perket askushit dhe kerkon te me vrasi sa here qe e shoh.
Nese do ta pranosh te jesh mikja ime duhet me pare te me premtosh se sduhet te te vije keq per mua ashtu si dhe mua nuk me vjen keq per ty e per semundjen tende.
E di nga ndryshon semundja jote nga e imja?
Tendja eshte eshte thjesht dicka virtuale qe vetem dikush si une mund ta mendoje, ndersa timja i perket reales dhe gjithmone merr fryme e ushqim nga venat e mia.
Ndihma me e mire qe mund te me japesh e di se cila eshte, pikerisht te me degjosh.
Une jam njeri me amplituda te ndryshme, jam alternimi i ndjenjave, jam pseudonimi i genjeshtrave te verteta, jam krijimi i pakrijuar.
Sot shoh dhe flas, por neser e kuptoj se kam qene i verber dhe fjalet e mia nuk kane qene vecse a to te nje memeci te mjere.
O hene e di kush jam?
Jam ai qe njeh shume por qe me humnera te thella arrij ta bej pamjen time inekzistente.
Une jam ai lypesi qe shikon te nxjerri doren cdo nate per te kerkuar dicka per te mbajtur trupin gjalle.
Una jam ai sepse gjithmone jam lypes tek te tjeret te me japin dicka qe sma falen kurre, dicka qe gjithmone e ndjej bosh ne shpirt.
Une fluturoj me krah te thyera mbi kokat e njerezve duke kerkuar qe qe te gjithe te shohin fluturimin tim.
Por une jam indiferenca.
Me lot cdo dite mbush kupat e jetes time dhe dehem me lotet e te tjereve. Jam I pameshirshem me veten, e pse te mos jem. Mos valle tee tjeret kane meshire per mua.
Cdo dite kaloje ne nje lume qe ka si detyre tee me mbyti por qe ne fakt nuk e realizon kurre kete dhe e di pse?
Sepse do te me shikoje te vdes dalengadale, dalengadale, dalengadale.
Jam bere arkitekt I jetes time dhe pse e di se si perfundim ngre gjithmone nje mur qe bie.
E di se cili eshte zgjidhja e ketij ekuacioni?
Vetem ekzistenca e nje Personi real qe te me kuptoj.
Oh hene.
Po ku ndodhet valle ky person real. Pse gjithcka duket sikur me ka kthyer krahet, pse gjithcka duket sikur nuk kerkon ti pergjigjet pyetjeve te mia, pse sa here e perfundoje dicka me duket sikur e rinis, pse ate qe ndjej nuk e harroj dot.
Sa bukur do te qe sikur te jetoja me kujtimet e se shkuares, por ne fakt po me hane dalengadale shpresat e te ardhmes.
Kam inat gjithcka qe e ben boten te huaj per mua.
O hene dua tju flas te gjitheve, dua ti bej miq te gjithe, por e kuptoj se sa here qe dua te bej dicka te tille vetem ti mund te jesh ajo qe me degjon.
Shiko sa i keq qe jam, jam i keq duke bere gjithmone te mira.
Te gjithe jami bijte e nje qenieje qe na ushqen me fjale.
Por valle mjafton kaq per te jetuar.
O hene dua ti tregoj nje universi te tere se e dua, se pa te nuk mund te jetoj, dua qe te qaj qofte edhe per nje here te vetme ne krahet e dikujt qe te mos kerkoj te luaj rol fallco.
Une jam dikush qe se meriton kete ushqim, kam nevoje per lloj tjeter.
Jam i burgosur mes te lireve dhe i uritur mes te ngopurve.
Dua qe ta provoje shume here vallezimin nen tingujt e muzikes se jetes.
O hene askush sme degjon
Vetem ti qendron ne horizontin tim, te lutem me ndihmo.
Behu ti partnerja ime e kesaj nate.
Eja te bashkohemi bashke ne pisten e hapesires qiellore.
O hene pse gjithcka e nis me nje miremengjes dhe e perfundoj jo me nje mirupafshim por me nje lamtumire.
Nuk ka dike qe te mi shohi syte ato flasin, ndersa ti hene e ke mundesine per te me pare.
Urdhero kjo eshte pamja ime, por kjo kurre smjafton.
E sheh ajo te genjen shume shpejt.
Ajo qe dua te te them eshte se kam dicka ketu brenda ne zemer qe dua te ta tregoj, dhe qe te tjeret ketu ne toke nuk ju pelqen ta shohin kurre.
Eshte shpirti im.
Une jam nje liqen i ngrire i ndjenjave qe burojne prej loteve.
Ne boten time ngroh vetem dielli i ngrices.
O hene me degjo, a pranon ti te jesh ajo qe une se gjeta kurre.
O hene...
Ma thuaj shpejt pergjigjen dicka po afrohet dhe kerkon te na ndaj.
Fol hene rete e zeza i ka derguar dielli nga perendimi i larget.
Fol hene se dalengadale po na humbet te dyve pamja.
Hene cfare ke, kam frike se dhe ti po iken, hene mos ik ti je e imja...
Hene mos u largo.....................................
Mire pra largohu, largohu se edhe ti njesoj si gjithcka je, largohu shtrige e keqe e erresires.
Edhe ty ti rrembeu fjalet indiferenca.
Tani jam perseri vetem....
Serisht gjendem ne te njejtin trotuar por tani i ulur ne shesh.
Mbi koken time shoh te kalojne koka njerezish qe sju intereson ajo qe kam une.
Une i dua te gjithe, por ata se kuptojne, kane frike nga dashuria ime megjithese ajo eshte e sinqerte.
E ndjej te ftohtin te me pershkoje trupin, po shtrihem ne kete trotuar.
Robat nuk me mbulojne dot per te me mbrojtur nga ky i ftohte.
Jam i destinuar per te pare te ardhmen.
Nje shi i rrembyeshem filloi te bier mbi mua. Eshte shiu i loteve te te tjereve.
Eshte shi helm, po me mbyt, cadrat rreth e royull jane hapur por une nuk ndjej ndonje prej tyre te me mbroje.
Kam frike nga vashdimi...
Ku jam hej ku jam, pse askush nuk flet pse askush sme perkedhel pse askush sme fshin lotet.
Hej! ju dua te gjitheve.........
Ju dua te gjitheve
Mirs e...rdhe vde....kje, p...o te pri...sja, behu mikja ime ti te pakten.
Nese as ti s'medo atehere do pres nje koncept tjeter qe te me marri ahhhhhh.
Une nuk jam deri sa edhe te tjeret nuk jane
Do....ra ime do te pre.....si gjithmo..ne nje do.....re
O jete Ja ku.... jam. Mjaft me Kaq, Mjaft me kaq
(Kushdo qofsh po te pres, mjafton te me prekesh per te kuptuar se te dua shume, qenie unike).
Buze trotuarit te ftohte ne gjurmet e nje meditimi.
__________________
Dalngadale po humbase
Pas imazhit vjedhes te henes si lot rreshqas
Modifikuar nga iliriusa datė 29/12/2005 ora 21:37
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|