agata
idealiste
Regjistruar: 20/02/2004
Vendbanimi: Utopial
Mesazhe: 2981
|
Sot ne mengjes mbollem lulebore. dielli shkelqente, frynte nje ere e lehte e liqeni dukej si nje tepsi argjendi. Rrija ne kembe e dashur dhe shikoja: cdo gje me dukej ndryshe nga vitet e me parshme. Cdo gje ishte krejt ndryshe.Cdo gje qe shihja, me emocjononte e me mbushte me lumturi e ndroje e kjo per shkak se ti je e pranishme ne cdo mendim timin. cdo cast zhvilloj biseda te pafund me vete, si bie fjala, me zbukurimet kineze prej bronxi te lara me platin, me maska femerore egjiptiane nga El-Fajumi, me qilimat, e kuptohet, me ty vazhdimisht me ty. per mua cdo dite eshte e veçante, secila bie diçka te re, ndersa mbremjeve, kur shtyj menjane doreshkrimin, mendoj se dot isha pak me afer e me i ngjashem me ty e se ti mbase do te gezoheshe, po qe se edhe kete dite do ta mashkoje me ditet tona te tjera te perbashketa.
Nganjhere tristohem kur shoh gjithe keto gjera te bukura e them: ku jane udhetimet tona me taksi, restorantet dhe dhomat ne hotele. Ti ke nje shtepi me mure te bardha e te qeta, me perde te renda e zambake. Shtepi kam edhe une nuk do te kishte qene keq te banonim ne te, por, te them te drejten , çfare nuk do te jepja per nje nate ne "Prend de Gal".
Ndersa pikerisht mendoj se sa pak kohe kemi ne dispozicjon. Diku s'e mbaj mend se ku, gjeta nje vjershe timen ku thuhet: "Puthme, se shpejti vjen mbremja, shpejt do te lulezoj nje dite e re e po ashtu shpejt do te vyshket...
Sot ne mengjes isha tamam si i paralizuar nga malli per ty. Me dukej se nuk isha i zoti te drejtoja duart, aq i kisha shtrenguar e mbledhur qe te te perqafoja. Isha ne nje gjendje te tilla saqe me dukej se duar dhe gjoksi do te me pellcisnin e do te shperthente gjaku. Pastaj mora qente e u ngjita lart ne kodrat ne rrugen qe eshte nga koha e Romakeve.Ajo u vjen rrotull kodrave e nderkohe qe ne po ngjiteshim lart duke na u mare fryma, nga siper nga nen debora qe ka filluar te shkrije, u keput nje gure i madh sa trupi im, e mbasi na kaloj fare prane, u rrukullis poshte ne lugine. E kur ktheva te shikoj poshte se mos kush e di goditi njeri e pastaj u drejtova ne kembe, m'u duk, e dashur, sikur po shkrihesha si debora ne diell, dashuria me rridhte ne cdo pore te trupit. Qendroja me pallton time te mbulluar me debore me kindat e hapur e pothuajse u qerrova, kaq pak gjera arrita te shoh, ndersa po shkrija e po shkrija nga dashuria.
Eshte ora pese e mengjesit. Qe prapa maleve shfaqet drita e gjelber e agimit, ndersa drita e llampes po zbehet duke u bere gjithmone e me e verdhe. Ne qiell ka mbetuar e ndritshme vetem Aferdita. Ndriçimi i saj eshte aq i forte saqe formon nje rrugice ne siperfaqen ngjyre gri te liqenit te ngrire. Mbarova eshe nje kapitull te doreshkrimit e pikerisht skenen e lindjes se femijes ne dhomen e hotelit, e nderkohe me dore te lodhur po vazhdoj te shkruaj kete leter. E kam koken fare te kthjellet e vetem dora me eshte lodhur nga te shkruarit. Jam shume i ri, kam nje te dashur e jam i mbushur plot me shpresa... Dremitja e dites mbaroj, edhe monologu i heshtur u krye, jam i lumtur e fatkeq, jam i merzitur e i gezuar, jam tetedhjete e tetembedhjete vjeç, jam filozof e endrrimtar, cinik e romantik, e pikerisht ne kete çast jam thjesht i ri, kam nje dashnore dhe besoj se me te do te shihem prape.
Kam nje te dashur e dikur ne kohet e harruara
ajo lau koken ne banjen time e pastaj une i kreha floket deri sa iu thane, e pastaj ne fjetem ne dhomen e mbushur me krinzatema e sa here qe zgjoheshim, ngjyra e petaleve ishte ndryshe. Vinte nata e ne ndonjehere zgjoheshim, po jo krejt. Ne vetem sa preknim njeri-tjetrin e vetem duart gjalleroheshin per fare pak kohe, ndiheshim aq te afert e peshperisnim te pergjumur : "o ti e dashur" dhe " ta dish sa te dua" dhe " nuk dua me te rri larg teje"...
Nuk dua te rri me kurre pa ty, o goje e fytyres sime, frymemarj ne qafen time, nuk dua te rri me kurre larg teje e nuk di te them tjeter, dua te rri gjith diten per te perseritur po keto fjale e deshiroj te mos merrem me me fjale sepse une jam nje perrua ndjenjash. Dua te rri shtrire prane teje e te te flas, te flas pa ze.
__________________
Gjysma e asaj qe shkruaj ndoshta eshte e pa kuptimte per ju, por un e shkruaj qe gjysma tjeter te mund te arrije tek ju. FIRDUSI
Modifikuar nga agata datė 02/04/2008 ora 19:19
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|