por tashmè ta kam falur
sepse e di qe je diku
madje dhe mbreme,kur humba neper
qytet,pashe silhoutten tende ne xhamin
e nje dhome
edhe dje te degjova duke qeshur ne pyll
e shikon?!,une e di qe je diku
se fundmi me kalove perpara
me kater njerez te tjere ne nje makine te vjeter
edhe perse ishe e vetmja qe nuk ktheu koken ,une e dija
qe ti ishe e vetmja qe me njohu dhe e vetmja
qe nuk mund te jetoje pa mua
dhe une buzeqesha
dhe isha i sigurte qe s'do me lije
neser ndoshta do rikthehesh
ose ndryshe pasneser ose... kush e di?ndoshta asnjehere
por ti smund te me lesh vetem
p.s eshte e vetmja poezi qe njoh nga ky shkrimtar,nuk eshte i njohur por kur e lexova kete poezi me prekur pasi shprehej ne nje menyre te vecante.Jam e sigurte qe disa ndoshta do e shikojne me nje sy tjeter nga une,por bukuria e poezive eshte pikerisht kjo...