Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Shkrimtare te huaj (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=296)
-- Biografia dhe Veprat te perkthyera ne Shqip te Erih Maria Remark (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=1702)
Postuar nga iliriusa datë 09 Korrik 2005 - 03:23:
Me lejoni te bashkohem me ju...
E di jam pak me vonese per te treguar vlersimin dhe adhurimin tim personal per Remarkun. Jam perpjekur disa here per te shkruajtur ne kete teme edhe pershkruar pasionin tim per te por e kam pasur te veshtire teksa kam pare veprimtarin e zhvilluar te forumistave te tjere ndaj tij.
Kam krijuar edhe une nje dosje te Remarkut qe e mbaj mes librave te tij edhe e lexoj sa here kam nevoj te frymezohem a te shoh jeten sikur per nje moment nepermjet syve te tij. Me habit gjithemon sa e bukur shfaqet jeta ne veprat e tij edhe pse vdekja eshte gjithemon verdall, hijet e saj te pranishme kudo e megjithate jeta eshte teper e fuqishme deri ne momentet e fundit.
Do te doja te pyesja i_lire nqs ka lexuar romanin "Parajsa s'ka te preferuar sepse une s'e kam lexuar ende por do doja te doja te dija mbresat tuaja per te.
Gjithashtu duke ditur pak a shume stiline Remarkut, besoj se do te pelqej se tepermi romani "Lamtumire armeve" nga Heminguej (nqs nuk e ke lexuar) prandaj te sugjeroj ta lexosh.
Gjate kohes qe lexoja kete roman, disa here harrova qe ishte prej Hemingejit sepse i perngjante se tepermi stilit te Remarkut.
Pershendetjet e mia gjite adhuruesve te Remarkut, lexim te kendshem, edhe te me falni per vonesen per t'ju bashkangjitur ketij grupi kaq entuziast per nje gjeni te tille.
Respektet e mia!
Postuar nga volter datë 17 Dhjetor 2005 - 18:55:
Ne France, shtepia e njohur botuese Stock, nxori ne qarkullim librin me letra dashurie te shkrimtarit te njohur gjerman, Erih Maria Remark drejtuar aktores se shquar te viteve '30 -'40, Marlene Ditrih. Libri i titulluar "Thuame qe me do" (Dis - moi que tu m'aimes), i cili permblesh nje pjese te madhe te korespondences se shkrimtarit shkruar ne harkun kohor 1930 -1940, ka zene shume shpejt nje nder vendet e para ne kolanen e librave me te shitur ne kete vend.
Venecia. Shtator 1937. Erih Maria Remark takohet me Marlene Ditrih ne nje prej restoranteve te Lidos. Dhe dashuria nis qysh me shikimin e pare. Mes aktores mitike te filmit " Engjelli blu" dhe autorit te bestsellerit nderkombetar "Asgje e re ne perendim" si dhe romaneve mjaft te njohur prej lexuesve shqiptare "Tre shoket" e "Harku i Triumfit", nis nje lidhje e forte dashurie, sa pasionante aq edhe dramatike. Te afert per nga origjina dhe fati - te dy kane braktisur Gjermanine e kane nje urrejje te perbashket ndaj regjimit nazist - me famen dhe suksesin e tyre, ata ishin bere tashme te njohur ne mbare boten. Por, historia e dashurise se tyre shpaloset plot dhimbje: eshte e vertete qe, Marlene Ditrih perkon ne menyre te perkryer me idalin femeror te Remarkut, por nga ana tjeter, ajo e ben te kete te fundit qe te perballoje furtuna e tortura xhelozish, dhimbjesh e brengash. Letrat e Remarkut, pervec aspektit te tyre real por te kufizuar nga largesia dhe mosgjetja e te njejtit zjarr e perkushtim nga ana e Marlene Ditrih jane, ne nje fare menyre, deshmi e nje vetmie egzistencialiste te thelle, ato i drejtohen nje personi i cili nuk egzistonte vecse ne endrrat e Remarkut. Por, megjithate, ne thelb - dhe eshte pikerisht aty sekreti i melankolise, lirizmit e thellesise se tyre prekese - Remarku i ka shkruar letrat me teper per vetvehten, si nje lloj monologu drejtuar nje endrre. Ato nuk kerkojne as pergjigje e as pritje te ndjenjave te njejta. Ato perbejne nje roman te panjohur te Remarkut dhe, ne magjine e tyre poetike, ne vullnetin e tyre per te besuar ne Fuqine e Fjales, perbejne ne vetvehte nje Hymn te Vertete per Dashurine. Ajo qe ishte, ndofta, dashuria me e madhe dhe e fundit e shekullit te XX - ...
Postuar nga Eyesight datë 12 Korrik 2006 - 16:27:
Pershendetje,
Sapo e hapa kete teme dhe lexova mjaft gjera interesante. Edhe per mua Remark eshte nje nga shkrimtaret me te medhenj qe mund te kene ekzistuar ndonjehere. Me ka bere gjithmone pershtypje pershkrimet qe i ben situatave, se si te ben te ndjekesh ne cdo hap personazhet e tij, te apasionohesh pas tyre. Harku i Triumfit eshte i preferuari im. E kam ndjere thellesisht. Do te vecoja nje nga momentet e fundit te librit, kur dy personazhet kryesore i pershperisin per dashurine njeri-tjetrit per here te fundit. Secili ne gjuhen e vet amtare: ajo ne italisht dhe ai ne gjermanisht. E megjithate e kuptonin njeri-tjetrin kaq mire.. ky moment me ka perlotur gjithnje, e kam perjtuar si te isha prezente ne ate dhome spitali. Rrenqethese..por dhe tejet prekese
Postuar nga Zhylien Sorel datë 07 Mars 2007 - 16:12:
Ah eyesight e kam parasysh momentin qe ti vecon dhe eshte vertet shume interesant.Duket pak a shume si situata e Patit dhe Robit tek Tre shoket.
Vetem se kete ishte disi me ndryshe pasi Raviku ishte dhe doktori.....
I vdiq ne duart e tij.....
Me ka bere pershtypje dicka tek libri.Ne nje moment te caktuar.Kur Raviku do vriste ate (agjentin e gestapos) ka nje pyetje retorike....
Pse kur njerzit vrasin ne lufte marin dekorata....jane krenar.....nuk ndihen aspak fajtor.....Kurse kur njeriu vret dike (qofte edhe nje kriminel)....ky quhet krim dhe duhet te denohesh....?!
Eshte nje situate kur ti mendon a eshte drejte apo jo qe Ravik ta vras ate Kriminel,ta falesh apo jo?!
Mua personalisht se di...momente momente duhej qe ta vriste ...dhe ne disa momente te tjera nuk ja vlente.Jo sepse ai kriminel nuk meritonte te vdiste por sja vlente qe raviku qe kishte shpetuar aq e aq jete te kryente nje Krim....ne fund te fundit mbetet Krim....
Postuar nga Zhylien Sorel datë 07 Mars 2007 - 16:21:
Nje pyetje per ju Remarkista kam une.(ne lidhje me Tre shoket)
Kam diskutuar per kete gje edhe me motern time Iliriusa dhe ajo ka kundershtuar.
Mua me eshte dukur se , ne fund te librit Roberti ka nje Bisede me Kesterin ku behet fjale per nje psitolete (me duket).Me sa mbaj mend ai ja kerkoj atij(kesterit) qe nese Pati do vuante shume,do ishte me mire qe ai ta vriste qe ajo te shpetonte nga Dhimbjet e shumta ,pasi vdekjen e kishte te sigurt.
Ne nje moment Kesteri pati nje dyshim...qe ajo psitolete mund te ishte e rezikshme Per robin Pasi (kesteri dyshoj ne nje Vetvrasje tej mundshme te vetes nga Robi.Se dimua kete pershtypje me ka dhene.Qe ai ishte aq i prekur dhe i trishtuar nga vdekja e saj...sa edhe mund ta bente....dhe pse ne liber nuk thote gje konkretisht.
Se di cmendim keni ju qe e keni lexuar Librin.Ndoshta dhe jam Gabim.
Motra ime e mohoj kategorikisht kete gje.Ndoshta mbase dhe e do si perdonazh dhe sja dozemra te mendoj se ai ndoshta kishte menduar te vriste dhe veten me pas.
Postuar nga Zhylien Sorel datë 21 Prill 2007 - 20:50:
uiiiii ku jeni more Remarkista ?!
si humbet keshtu
per zotin sja u falte remarku kete....
Nejse.Une ka pak dite qe mbarova Asgje e re nga fronti i perendimit.Magjik si gjithnje,shume fantastik ,sidomos 100 faqet e fundit te librit te mbanin pezull.Se di,mua me ka bere per vete ky...sa po i marr rradhe librat e tij.Eshte si dashuri me shikim te pare:p (tre shoket) Lexova pastaj Duaje njeriun tend,Thuam se me dashuron,Obelisuku i zi , Harku i triumfit dhe tani ne fund Asgje e re nga fronti i pernedimit.Tani kam ne duar "shkendija e jetes".
I lexova te gjitha faqet qe ishin shkruar ne kete teme dhe mu duken shume interesante amterialet e sjella nga I_lire.
Tek "thuam se me dashuron" sic u tha dhe me larte sipas letrave te Remarkut ka nje koherence mes kohes se mardhenies se tij me Marlen Ditrich dhe shkrimit te Harkut (pra nej pjese e Marlenes gjendet tek Xhoana,dhe mardhenia Ravik-Xhoane sikur Remark-Marlen)
po lexoja me vemendje datat qe kishte sjel i_lire dhe me beri pershtpje se nje sere datash (ndodhish) nga ato te viteve qe pershkruhen ne Asgje e re nga fronti i perndimit kishin ndodhur realisht Remarkut.
Ma me te vertet qe me magjeps Remarku.E gjej veten pothuajse ne cdo fjali te tijet.Identifikohem plotesisht me Ravikun ne mardhenien e tij me Xhoanen.Po ashtu te Robi dhe Pati,te Paul dhe tek personazhi kryesor te Obelisku i zi.(spo me kujtohet emri per momentin).
Me magjeps vertet shume.
respekte miqte e Remarkut
Postuar nga Zhylien Sorel datë 21 Prill 2007 - 21:13:
Remark dhe Marlen
Shume interesant qendrimi i te dyve.Dicka ndryshe lexohet te Remarku(interes,admirim,perkujdesje,shqetesim dhe shume ndryshe qendrimi i saj(krenare,joshese,mosperfillese ....(Femer hesapi :p
ps,Kam dy poster te medhenj te Marlenes Ne koridoret e shkolles dhe sa here kaloj e shikoj i vrenjtur...."ah Puma , Puma...":p
Postuar nga Zhylien Sorel datë 11 Maj 2007 - 13:48:
Sot do filloj "Shkendija e jetes"
ps,remarkistat kane humbur fare 
Postuar nga eliz datë 11 Maj 2007 - 16:01:
Une po lexoj"Fuqia e dashurise".Kur fillova ta lexoj kete liber mu duk sikur s`kisha lexuar asgje me pare.Vertete kete ndjenje me dha.Dhe tani me vjen keq ta mbaroj.Kam ngel te 50 faqet e fundit e s`me behet ti lexoj.Kam frike se do mbaroi dicka e bukur.Eshte me te vertete magjepes.Po shtoj dicka te Remark:
Pastaj erdhi mengjesi,dhe ajo nuk ishte me ose: Do I walk?Have I feet still?I raise my eyes,I let them move round,and turn myself with them,one circle,one circle,and I stand in the midst.All is as usual. Only the Militiaman Stanislaus Katczinsky has died.Than I know nothing more.
Momente te tilla s`vdesin kurre prandaj Remark eshte i pavdekshem. 
Postuar nga agata datë 22 Maj 2007 - 13:08:
Citim:
Po citoj ato që tha plloshtani
Ne France, shtepia e njohur botuese Stock, nxori ne qarkullim librin me letra dashurie te shkrimtarit te njohur gjerman, Erih Maria Remark drejtuar aktores se shquar te viteve '30 -'40, Marlene Ditrih. Libri i titulluar "Thuame qe me do" (Dis - moi que tu m'aimes), i cili permblesh nje pjese te madhe te korespondences se shkrimtarit shkruar ne harkun kohor 1930 -1940, ka zene shume shpejt nje nder vendet e para ne kolanen e librave me te shitur ne kete vend.
Venecia. Shtator 1937. Erih Maria Remark takohet me Marlene Ditrih ne nje prej restoranteve te Lidos. Dhe dashuria nis qysh me shikimin e pare. Mes aktores mitike te filmit " Engjelli blu" dhe autorit te bestsellerit nderkombetar "Asgje e re ne perendim" si dhe romaneve mjaft te njohur prej lexuesve shqiptare "Tre shoket" e "Harku i Triumfit", nis nje lidhje e forte dashurie, sa pasionante aq edhe dramatike. Te afert per nga origjina dhe fati - te dy kane braktisur Gjermanine e kane nje urrejje te perbashket ndaj regjimit nazist - me famen dhe suksesin e tyre, ata ishin bere tashme te njohur ne mbare boten. Por, historia e dashurise se tyre shpaloset plot dhimbje: eshte e vertete qe, Marlene Ditrih perkon ne menyre te perkryer me idalin femeror te Remarkut, por nga ana tjeter, ajo e ben te kete te fundit qe te perballoje furtuna e tortura xhelozish, dhimbjesh e brengash. Letrat e Remarkut, pervec aspektit te tyre real por te kufizuar nga largesia dhe mosgjetja e te njejtit zjarr e perkushtim nga ana e Marlene Ditrih jane, ne nje fare menyre, deshmi e nje vetmie egzistencialiste te thelle, ato i drejtohen nje personi i cili nuk egzistonte vecse ne endrrat e Remarkut. Por, megjithate, ne thelb - dhe eshte pikerisht aty sekreti i melankolise, lirizmit e thellesise se tyre prekese - Remarku i ka shkruar letrat me teper per vetvehten, si nje lloj monologu drejtuar nje endrre. Ato nuk kerkojne as pergjigje e as pritje te ndjenjave te njejta. Ato perbejne nje roman te panjohur te Remarkut dhe, ne magjine e tyre poetike, ne vullnetin e tyre per te besuar ne Fuqine e Fjales, perbejne ne vetvehte nje Hymn te Vertete per Dashurine. Ajo qe ishte, ndofta, dashuria me e madhe dhe e fundit e shekullit te XX - ...
http://www.forumihorizont.com/showt...10&pagenumber=1